Zakspeed
Zakspeed logo.png
Nome completo Zakspeed Racing
Bandeira Alemaña Alemaña
Baseada en Alemaña Niederzissen, Alemaña
Tempadas en activo 5 (1985-1989)
Número de pilotos Jonathan Palmer
Alemaña Christian Danner
Alemaña Bernd Schneider
Debut Gran Premio de Portugal de 1985
Carreiras 74
Campionatos de Construtores 0
Campionatos de Pilotos 0
Vitorias 0
Pole positions 0
Voltas Rápidas 0
Puntos totais 2
Derradeiro GP Gran Premio de Australia de 1989

Zakspeed é un equipo de carreiras de Alemaña, fundado en 1968 por Erich Zakowski e agora dirixido polo seu fillo Peter Zakowski. A súa cidade natal de Niederzissen está situada non moi lonxe da pista de carreiras de Nürburgring.

1973-1981: berlinas e autos deportivos de carreiras

editar
 
Klaus Ludwig conduciu o Roush-Zakspeed Ford Mustang Turbo durante o 1981 e 1982 Camel GT tempadas de carreiras

A finais da década de 1970, Zakspeed era o equipo oficial de Ford na serie alemá Deutsche Rennsport Meisterschaft (DRM), predecesora da actual DTM. A empresa construíu e entrou na FIA nos Grupo 2 Escort e Grupo 5 Capri, baseados no modelo de produción MKIII. Durante este período, o equipo Zakspeed logrou varias vitorias, incluíndo o campionato de pilotos de 1981 con Klaus Ludwig (coche da esquerda).

A principios da década de 1980, Zakspeed tamén preparou un Mustang en U.S.A para competir no mercado interno, nas series IMSA Camel GT.

O motor era a base da súa participación na Fórmula 1 de 1985 a 1988. Malia a experiencia en enxeñería do equipo, Zakspeed nunca logrou crear un paquete de chasis / motor competitivo. O seu primeiro coche, o 184, estreouse en 1985, un ano despois do plan orixinal, e xa era anticuado. Ata con pilotos como o primeiro campión da Fórmula 3000 Christian Danne e o expiloto de Tyrrell Martin Brundle, o seu mellor resultado (e únicos puntos finais) foi un quinto lugar no Gran Premio de San Marino de 1987, grazas a Brundle.

Na súa última tempada, en 1989, tiveron que utilizar motores Yamaha cando prohibiron os turbos. O motor xaponés non era fiable e os pilotos Bernd Schneider (antigo campión alemán de Fórmula 3) e o novato Aguri Suzuki loitaron para pre-cualificar o coche. Ao final, Zakspeed era coñecido por construír os seus propios chasis e motores, algo que só facía Ferrari nese momento, pero sen proxeccións competitivas en cinco anos, o equipo abandonou a Fórmula Un e volveu aos coches de turismo, onde unha vez estiveran na cima.

Década de 1990 e posteriores: Volta aos deportivos e coches de turismo

editar

Logo de retirarse da F1, correron con coches Mercedes 190E e Opel Calibra no decenio de 1990 na Deutsche Tourenwagen Meisterschaft e na efémera ITC series, xestionado agora por Peter Zakowski, quen sucedera ao seu pai logo da súa andaina na F3. A súa carreira como piloto non o levou á F1, pero participou no vello circuíto de Nürburgring Nordschleife en carreiras de resistencia, gañando as 24 Horas de Nürburgring varias veces.

En 1998, Zakspeed participou con dous Porsche 911 GT1 no Campionato FIA GT, onde o Equipo Francés Oreca dominou a clase GT2 co seu moi modificado Chrysler Viper GTS-R. Un destes víper foi comprado por Zakspeed para inscribirse nas Nürburgring VLC series para aproveitar as novas normas menos restritivas para a tempada 1999. Zakowski e o seu compañeiro de equipo dominaron a tempada 1999, gañando todas as carreiras, antes de que se modificaran as regras no 2000 e apareceu o Porsche 996 GT3. O equipo gañou as 24 Horas de Nürburgring de novo en 2001 e 2002. En 2003, fronte á competencia de fábrica, foron descualificados debido a unha disputa sobre o tamaño do tanque de combustible.

En 2001, o equipo Zakspeed tamén fixo un breve regreso aos monoprazas cunha incursión en carreiras de CART nos Estados Unidos, en colaboración con Forsythe Championship Racing. Ninguén de Zakspeed foi aos Estados Unidos e Forsythe puxo fin á alianza.

En 2006, o equipo Zakspeed regresou ao Campionato FIA GT co Saleen S7-R. Na actualidade, a compañía tamén ten en funcionamento unha escola de carreiras no circuíto de Nürburgring.

Dificultades

editar

En xaneiro de 2010, Zakspeed Performance Management anunciou que se declaraba en creba.[1]

Galería

editar

Resultados completos na Fórmula Un

editar

(Lenda) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.

Ano Chasis Motor(es) Pneu. Pilotos 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 Puntos Pos.
1985 Zakspeed 841 Zakspeed S4 t/c G BRA POR SMR MON CAN DET FRA RU ALE AUT NED ITA BEL EUR RSA AUS 0 NC
Jonathan Palmer Ret Ret 11 Ret Ret Ret Ret Ret
Christian Danner Ret Ret
1986 Zakspeed 861 Zakspeed S4 t/c G BRA ESP SMR MON BEL CAN DET FRA RU ALE HUN AUT ITA POR MEX AUS 0 NC
Jonathan Palmer Ret Ret Ret 12 13 Ret 8 Ret 9 Ret 10 Ret Ret 12 10 9
Huub Rothengatter Ret NSC Ret 12 DNS Ret Ret Ret Ret 8 Ret Ret DNS Ret
1987 Zakspeed 861
Zakspeed 871
Zakspeed S4 t/c G BRA SMR BEL MON DET FRA RU ALE HUN AUT ITA POR ESP MEX XPN AUS 2 10º
Martin Brundle Ret 5 Ret 7 Ret Ret NC NC Ret DSC Ret Ret 11 Ret Ret Ret
Christian Danner 9 7 Ret EX 8 Ret Ret Ret Ret 9 9 Ret Ret Ret Ret 7
1988 Zakspeed 881 Zakspeed S4 t/c G BRA SMR MON MEX CAN DET FRA RU ALE HUN BEL ITA POR ESP XPN AUS 0 NC
Bernd Schneider NSC NSC Ret NSC NSC Ret NSC 12 NSC 13 Ret NSC NSC Ret NSC
Piercarlo Ghinzani NSC Ret Ret 15 14 NSC EX NSC 14 NSC Ret Ret NSC NSC NSC Ret
1989 Zakspeed 891 Yamaha V8 P BRA SMR MON MEX USA CAN FRA RU ALE HUN BEL ITA POR ESP XPN AUS 0 NC
Bernd Schneider Ret NSCP NSCP NSCP NSCP NSCP NSCP NSCP NSCP NSCP NSCP NSCP NSCP NSCP Ret NSCP
Aguri Suzuki NSCP NSCP NSCP NSCP NSCP NSCP NSCP NSCP NSCP NSCP NSCP NSCP NSCP NSCP NSCP NSCP
  1. "Insolvenz bei Zakspeed". racing1.de (en German) (Speedpool Multimedia-Service GmbH). 2010-01-26. Arquivado dende o orixinal o 31 de xaneiro de 2010. Consultado o 2010-01-27. 

Véxase tamén

editar

Ligazóns externas

editar