Gran Premio de Austria de 1985
O Gran Premio de Austria de 1985 foi unha carreira do Campionato do Mundo Fórmula 1 celebrada no Circuíto de Österreichring o 18 de agosto de 1985. Foi a décima carreira da tempada de Fórmula Un de 1985, o 18º Gran Premio de Austria e o décimo sexto que se celebrou en Österreichring. A carreira levouse a cabo sobre 52 voltas ao circuíto de 5´942 quilómetros para unha distancia total de carreira de 309 quilómetros.
Nome oficial | XVIII Holiday Austrian Grand Prix |
---|---|
Tipo | Gran Premio de Austria |
Deporte | automobilismo |
Parte de | Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1985 |
Localización e Datas | |
Localización | A1-Ring (Spielberg) 47°13′11″N 14°45′53″L / 47.219722222222, 14.764722222222 |
Lonxitude | 4,318 km |
País | Austria |
Data | 18 de agosto de 1985 |
Competición | |
Primeiro posto | Alain Prost |
Pole position | Alain Prost |
Volta máis rápida | Alain Prost |
A carreira foi gañada polo piloto francés Alain Prost pilotando un McLaren MP4/2 B. Foi a cuarta vitoria de Prost na tempada. Prost gañou por 30 segundos sobre o piloto brasileiro Ayrton Senna que pilotaba un Lotus 97T. O piloto italiano Michele Alboreto que pilotaba un Ferrari 156/85 terminou en terceiro lugar, empatando Alboreto e Prost no campionato.
No que ía ser a última carreira do venerable motor Cosworth DFV V8 ata 1987 o Tyrrell de Martin Brundle fracasou para cualificar dando a carreira a distinción de ser o primeiro Gran Premio de Fórmula 1 no que todos os coches eran turbo, foi o primeiro dunha serie de 22 carreiras nas que todos os coches serían impulsados por motores turbo.
Resumo da carreira
editarAusente da grella o piloto Manfred Winkelhock de RAM que morrera nunha carreira de coches deportivos no Canadá xusto unha semana antes. O seu lugar no equipo foi ocupado por Kenny Acheson na súa primeira carreira de Fórmula Un desde o Gran Premio de Suráfrica de 1983.
Antes da práctica sábado pola mañá o defensor e triplo campión do mundo (e gañador do Gran Premio de Austria de 1984) Niki Lauda, flanqueado por un moi enfadado xefe do equipo McLaren Ron Dennis, anunciou aos medios de comunicación que se retiraría para sempre da Fórmula Un logo de que terminara a tempada en Australia para concentrarse no funcionamento da súa liña aérea Lauda Air. Dennis estaba enfadado porque pagara a Lauda unha cantidade considerable de diñeiro para que regresara á F1 en 1982 e intentara sen éxito que Lauda continuara competindo na tempada 1986.
Un Lauda agora relaxado deu a súa afección algo que celebrar cando cualificouse terceiro. O compañeiro de equipo de Lauda Alain Prost logrou a pole, cunha media de 250´219 km/h, seguido de Nigel Mansell ( Williams - Honda), Lauda, Keke Rosberg (Williams) e Nelson Piquet ( Brabham - BMW). Logo dunha fase de cualificación con problemas, Senna soamente cualificouse 14º na grella no seu Lotus - Renault.
A carreira reiniciouse logo dunha volta (Niki Lauda fixera unha gran saída desde a terceira posición da grella para liderar diante de Prost cando se detivo a carreira). Mansell saíra moi lentamente no seu Williams, pero detrás del Teo Fabi no Toleman - Hart apenas movérase. Elio de Angelis (Lotus) botouse á esquerda para evitar a Fabi que foi golpeado polo Ferrari de Alboreto. Fabi sufriu danos do mesmo xeito que o Arrows - BMW do outro piloto austríaco na carreira Gerhard Berger. Por sorte para os pilotos cos coches danados (especialmente o líder do campionato Alboreto) a primeira volta foi declarada nula e a carreira foi reiniciada, aqueles cos coches danados permitíuselles comezar nos coches de reposto do equipo. Prost tamén resultou afortunado xa que puido cambiar de coche logo de que o seu McLaren desenvolvera un fallo de encendido. Piercarlo Ghinzani non puido comezar a carreira no seu Toleman logo de que o seu compañeiro de equipo Fabi fixérase cargo do TG185 de reposto para a carreira como sexto clasificado, mentres Ghinzani comezaba 19º. Isto deixou a Ghinzani sen coche.
Na volta 13 Andrea de Cesaris sobreviviu un dos maiores accidentes que víronse na Fórmula Un cando o seu Ligier - Renault derrapou na curva á man esquerda Panorama e pisou na herba a alta velocidade. A herba, mollada pola choiva durante a noite causou que o Ligier derrapase inicialmente dando bandazos antes de que a parte posterior dereita batera nun pequeno desnivel que lanzou o coche nunha serie de voltas de campá coa cabeza de de Cesaris rebotando libremente na cabina. Dalgún xeito, cando o Ligier detívose (por sorte na posición correcta), de Cesaris desabrochou o cinto de seguridade e afastouse con nada máis nada que o casco e o traxe de condución salpicado de barro. O accidente foi o final de de Cesaris en Ligier, co dono do equipo Guy Ligier acusando ao italiano logo de ver unha repetición do accidente afirmando que "eu xa non podo darme o luxo de manter o emprego deste home", referíndose aos constantes gastos de reparacións polos accidentes de de Cesaris desde que se unira ao equipo en 1984[1] Cando regresou aos boxes, de Cesaris dixo ao equipo que a razón do seu abandono foi que o coche parara e non arrincaba. Informouse nese momento que o equipo Ligier non vira a repetición do accidente.
Coa súa 20ª vitoria na carreira, Prost liderou o Campionato do Mundo de Pilotos empatado a puntos con Alboreto, cada un con 50 puntos. Tras unha serie de retiradas desde a súa vitoria na segunda carreira da tempada en Portugal, Senna fixo unha gran carreira quedando segundo logo de saír dun humilde (para el) décimo cuarto posto na grella, Alboreto terminou terceiro no Ferrari de reposto conservando o liderado no campionato do mundo (agora compartido con Prost). Stefan Johansson (Ferrari), Elio de Angelis e Marc Surer (Brabham), completaron os puntos.
Clasificación
editarCualificación
editarPos | Nº | Piloto | Construtor | Q1 | Q2 | Diferenza |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 2 | Alain Prost | McLaren-TAG | 1:25.490 | — | |
2 | 5 | Nigel Mansell | Williams-Honda | 1:26.453 | 1:26.052 | +0.562 |
3 | 1 | Niki Lauda | McLaren-TAG | 1:26.250 | 1:26.727 | +1.237 |
4 | 6 | Keke Rosberg | Williams-Honda | 1:26.333 | 1:26.762 | +0.843 |
5 | 7 | Nelson Piquet | Brabham-BMW | 1:26.568 | 1:26.404 | +0.914 |
6 | 19 | Teo Fabi | Toleman-Hart | 1:26.664 | 11:12.639 | +1.174 |
7 | 11 | Elio de Angelis | Lotus-Renault | 1:26.799 | +1.309 | |
8 | 15 | Patrick Tambay | Renault | 1:27.722 | 1:27.502 | +2.012 |
9 | 27 | Michele Alboreto | Ferrari | 1:29.774 | 1:27.516 | +2.026 |
10 | 22 | Riccardo Patrese | Alfa Romeo | 1:29.485 | 1:27.851 | +2.361 |
11 | 8 | Marc Surer | Brabham-BMW | 1:27.954 | 1:50.796 | +2.464 |
12 | 28 | Stefan Johansson | Ferrari | 1:28.134 | 1:27.961 | +2.471 |
13 | 16 | Derek Warwick | Renault | 1:30.602 | 1:28.006 | +2.516 |
14 | 12 | Ayrton Senna | Lotus-Renault | 1:28.123 | 3:04.856 | +2.633 |
15 | 26 | Jacques Laffite | Ligier-Renault | 1:29.181 | 1:28.249 | +2.759 |
16 | 18 | Thierry Boutsen | Arrows-BMW | 1:28.617 | 1:28.262 | +2.772 |
17 | 17 | Gerhard Berger | Arrows-BMW | 1:28.566 | 1:28.762 | +3.076 |
18 | 25 | Andrea de Cesaris | Ligier-Renault | 1:28.666 | +3.176 | |
19 | 20 | Piercarlo Ghinzani | Toleman-Hart | 1:28.894 | +3.404 | |
20 | 23 | Eddie Cheever | Alfa Romeo | 1:29.031 | 1:29.608 | +3.541 |
21 | 10 | Philippe Alliot | RAM-Hart | 1:32.766 | 1:29.827 | +4.337 |
22 | 3 | Stefan Bellof | Tyrrell-Renault | 1:31.022 | 1:30.514 | +5.024 |
23 | 9 | Kenny Acheson | RAM-Hart | 1:35.072 | +9.582 | |
24 | 24 | Huub Rothengatter | Osella-Alfa Romeo | 1:35.329 | 1:58.090 | +9.839 |
25 | 30 | Jonathan Palmer | Zakspeed | 1:36.060 | 1:35.787 | +10.297 |
26 | 29 | Pierluigi Martini | Minardi-Motori Moderni | 10:36.417 | 1:36.765 | +11.275 |
DNQ | 4 | Martin Brundle | Tyrrell-Ford | 1:39.247 | 1:37.317 | +11.827 |
Carreira
editarPos | Nº | Piloto | Construtor | Voltas | Tempo/Retirada | Grella | Puntos |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | 2 | Alain Prost | McLaren-TAG | 52 | 1:20:12.583 | 1 | 9 |
2 | 12 | Ayrton Senna | Lotus-Renault | 52 | + 30.002 | 14 | 6 |
3 | 27 | Michele Alboreto | Ferrari | 52 | + 34.356 | 9 | 4 |
4 | 28 | Stefan Johansson | Ferrari | 52 | + 39.073 | 12 | 3 |
5 | 11 | Elio de Angelis | Lotus-Renault | 52 | + 1:22.092 | 7 | 2 |
6 | 8 | Marc Surer | Brabham-BMW | 51 | +1 volta | 11 | 1 |
7 | 3 | Stefan Bellof | Tyrrell-Renault | 49 | Sen combustible | 22 | |
8 | 18 | Thierry Boutsen | Arrows-BMW | 49 | +3 voltas | 16 | |
9 | 24 | Huub Rothengatter | Osella-Alfa Romeo | 48 | +4 voltas | 24 | |
10 | 15 | Patrick Tambay | Renault | 46 | Motor | 8 | |
Ret | 26 | Jacques Laffite | Ligier-Renault | 43 | Accidente | 15 | |
Ret | 29 | Pierluigi Martini | Minardi-Motori Moderni | 40 | Suspensión | 26 | |
Ret | 1 | Niki Lauda | McLaren-TAG | 39 | Motor | 3 | |
Ret | 17 | Gerhard Berger | Arrows-BMW | 33 | Turbo | 17 | |
Ret | 19 | Teo Fabi | Toleman-Hart | 31 | Eléctrico | 6 | |
Ret | 16 | Derek Warwick | Renault | 29 | Motor | 13 | |
Ret | 10 | Kenny Acheson | RAM-Hart | 28 | Motor | 23 | |
Ret | 7 | Nelson Piquet | Brabham-BMW | 26 | Escape | 5 | |
Ret | 5 | Nigel Mansell | Williams-Honda | 25 | Motor | 2 | ; |
Ret | 22 | Riccardo Patrese | Alfa Romeo | 25 | Motor | 10 | |
Ret | 30 | Jonathan Palmer | Zakspeed | 17 | Motor | 25 | |
Ret | 9 | Philippe Alliot | RAM-Hart | 16 | Turbo | 21 | |
Ret | 25 | Andrea de Cesaris | Ligier-Renault | 13 | Accidente | 18 | |
Ret | 23 | Eddie Cheever | Alfa Romeo | 6 | Turbo | 20 | |
Ret | 6 | Keke Rosberg | Williams-Honda | 4 | Presión aceite | 4 | |
NTS | 20 | Piercarlo Ghinzani | Toleman-Hart | 0 | Non arrincou | 19 | |
NSc | 4 | Martin Brundle | Tyrrell-Ford |
Líderes por volta
editar- Líderes por volta: Alain Prost (1–26, 40–52), Niki Lauda (27–39)
Posicións logo da carreira
editar
|
|
- Nota:Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.
Carreira anterior: Gran Premio de Alemaña de 1985 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1985 |
Carreira seguinte: Gran Premio dos Países Baixos de 1985 |
Carreira anterior: Gran Premio de Austria de 1984 |
Gran Premio de Austria | Carreira seguinte: Gran Premio de Austria de 1986 |
Notas
editarA menos que se indique o contrario, todos os resultados da carreira tomáronse de "The Official Formula 1 website". Arquivado dende o orixinal o 18 de febreiro de 2014. Consultado o 2007-06-17.
Ligazóns externas
editarWikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gran Premio de Austria de 1985 |
A Galipedia ten un portal sobre: Fórmula 1 |