Gran Premio de Austria

Gran Premio de Austria
Plano do Circuíto
Datos
Anos disputados 34 (33 oficiais)
Primeira disputa 1963 (1964 oficial)
Última disputa 2020
Localización Spielberg (Estiria), Austria Austria
Patrocinador principal Red Bull GmbH (desde 2014)
Lonxitude 306´452 km en 71 voltas
Marca de volta 1:06.957 (Finlandia Kimi Räikkönen, Ferrari SF71H, 2018
Piloto récord Francia Alain Prost (3)
Escudería récord McLaren (6)
Poles récord René Arnoux, Niki Lauda (3)
Vista do Circuíto
Vista

O Gran Premio de Austria (en alemán: Großer Preis von Österreich) é unha carreira de automobilismo de velocidade que formou parte do calendario da Fórmula 1 en distintos períodos entre 1964 e 2003. O Gran Premio regresou ao calendario da Fórmula Un en 2014.

Historia editar

O Gran Premio de Austria celebrouse en dúas localizacións diferentes situadas na zona de Zeltweg en Spielberg no sueste de Austria. Celebrouse por primeira vez nun campo de aviación durante dous anos, daquela en 1969 foi construído un circuíto permanente chamado Österreichring e a Fórmula Un correu alí por primeira vez en 1970 e todas as carreiras subseguintes celebráronse alí en tres períodos distintos xa que o circuíto foi remodelado e vendido.

Circuíto Aeródromo de Zeltweg editar

Unha carreira fóra de campionato celebrouse en 1963 na pista de aterraxe de Zeltweg que foi gañada polo australiano Jack Brabham. A primeira proba do campionato levouse a cabo no ano seguinte, e o italiano Lorenzo Bandini gañou a súa única carreira no campionato de Fórmula Un nun Ferrari. A carreira foi un éxito, pero a pista considerouse demasiado perigosa. Era estreita e moi desigual, e os espectadores queixábanse das poucas áreas de visualización cara á pista. A Federación Internacional do Automóbil eliminou esta carreira do calendario da Fórmula 1 ata que se construíse un circuíto máis adecuado.

Österreichring editar

Artigo principal: Österreichring.

Desde 1970 ata 1987, o evento celebrouse no circuíto de Österreichring (tradución literal "circuíto austríaco") (tamén situado preto de Zeltweg). Foi construído nas pintorescas montañas de Estiria e foi unha das pistas máis rápidas do campionato xunto con Monza e Hockenheimring. O Gran Premio de Austria foi designado como Gran Premio de Europa unha vez, en 1975, cando este título era unha designación de honra outorgado cada ano a unha carreira de Gran Premio disputada en Europa. A moi rápida pista era popular entre os pilotos, e as carreiras tiveron un éxito moderado. A primeira carreira nesta pista foi dominada por Ferrari, os seus potentes motores 12 en liña permitiulles ser 16 km/h máis rápidos, que é moito en termos de carreiras. A carreira de 1971 viu o piloto suízo Jo Siffert dominar no seu BRM e o británico Jackie Stewart logrou o seu segundo campionato de pilotos. A carreira de 1975 viuse empanada polo accidente mortal do americano Mark Donohue, a carreira disputouse baixo a choiva e foi gañada por Vittorio Brambilla, gañando a única carreira de F1 da súa carreira, e, fiel a seu estilo, estrelouse cando cruzou a liña de meta no momento no que a carreira detívose antes de tempo porque a choiva empeorou. A carreira de 1976, o favorito local Niki Lauda non puido participar debido ao terrible accidente en Nürburgring, gañouna o británico John Watson no efémero equipo Penske, gañando a súa primeira carreira na Fórmula Un.

O Gran Premio de Austria de 1976 viu a modificación da curva Voest-Hugel que converteuse nunha única curva en lugar de dúas; pero en 1977 instalouse unha chicana lenta en Voest-Hugel, que era onde se estrelou Donohue 2 anos antes. A que era a curva máis rápida da pista converteuse na curva máis lenta e pasou a chamarse Hella-Licht Chicane. Esta carreira gañouna o australiano Alan Jones nun Shadow e do mesmo xeito que Brambilla e Watson, foi a súa primeira vitoria nun Gran Premio. A carreira de 1978 viu ó dominante Lotus 79 na primeira fila, o americano Mario Andretti estrelouse na Glatz Kurve na primeira volta, e o seu compañeiro de equipo, o sueco Ronnie Peterson logrou a vitoria. A carreira de 1979 comezou a mostrar a superioridade dos motores turbo-charged neste circuíto rápido e de grande altitude. Aínda que Jones gañou de novo nun Williams, Jean-Pierre Jabouille e René Arnoux nos seus Renault foron capaces de dominar este evento e a carreira do ano seguinte, que gañou Jabouille. A carreira de 1981 viu tres coches turboalimentados dominando a primeira fila e na carreira, a inmensa potencia do Ferrari e a pilotaxe de Didier Pironi axudáronlle a estar na batalla cos catro mellores coches e entrar nunha batalla polos cinco primeiros postos, que se prolongou durante un tempo, pero os catro coches finalmente pasáronlle, un dos cales Jacques Laffite chegou a gañar a carreira. A carreira de 1982 viu un espectacular show no que cinco coches turbo dominaron a grella; todos menos un destes coches retiráronse con problemas mecánicos, incluído o italiano Riccardo Patrese que tivo un espectacular accidente nas Texaco Bends e o francés Alain Prost, cuxo motor expirou, a falta de poucas voltas para meta, cando lideraba. Despois da retirada de Prost, a carreira converteuse nunha carreira moi igualada entre o italiano Elio de Angelis nun Lotus e o finés Keke Rosberg nun Williams. Rosberg marchaba constantemente lonxe en De Angelis; pero logo da retirada de Prost, Rosberg comezou a recortar 1´5 segundos por volta a De Angelis; e na última volta os dous pilotos loitaban pola vitoria, De Angelis foi capaz de manter baixo control a Rosberg e gañar por menos da metade da lonxitude dun coche, 0´05 segundos. A carreira de 1984 viu finalmente a Lauda lograr a vitoria en casa no seu McLaren. Prost gañou as dúas carreiras seguintes. A carreira de 1985 viu un accidente terrible na Curva Panorama cando Andrea de Cesaris derrapou espectacularmente co seu Ligier, o que lle levou a ser despedido do equipo. 1986 viu o piloto austríaco Gerhard Berger liderar as primeiras voltas no seu Benetton-BMW de 1,400 bhp (1,044 kW; 1,419 PS), pero os problemas eléctricos arruinaron a súa carreira e Alain Prost logrou a vitoria con máis dunha volta de vantaxe sobre os Ferrari de Michele Alboreto e Stefan Johansson.

A carreira de 1987 reiniciouse dúas veces debido a accidentes na estreita grella da recta de saída. Esta pista tamén foi considerada demasiado perigosa para os estándares da FIA, debido á cantidade de curvas de alta velocidade, a falta de protección das árbores, os muros de contención e os accidentes no comezo de moitas carreiras na estreita recta de boxes. O aumento das velocidades eran tamén un problema crecente en Österreichring, o gañador da pole Nelson Piquet promediou 255´756 km/h no seu Williams con motor Honda de 1100 CV. Piquet terminou segundo detrás do seu compañeiro de equipo, o británico Nigel Mansell. Os intentos de albergar de novo a carreira non tiveron éxito, e o evento desapareceu durante unha década, ata 1997.

Remodelación do Circuíto editar

Artigo principal: A1-Ring.
 
Os eventos especiais celebráronse habitualmente antes do Gran Premio

En 1995 e 1996, a pista foi remodelada e actualizada, o que permitiu organizar novamente o Gran Premio de Austria entre 1997 e 2003. A maior parte da pista remodelada, que recibiu o nome de A1-Ring polo patrocinador, está situada no territorio municipal de Spielberg. Spielberg dáse agora como sede do Gran Premio. Todo o circuíto foi redeseñado por Hermann Tilke, e a pista perdeu todas as súas longas e amplas curvas, ademais das Texaco Bends (que se fixeron máis curtas e máis lentas) e a chicana Hella-Licht, as curvas Flatschach, Dr. Tiroch e a primeira metade da recta oposta ata onde estaba a Bosch-Kurve foron eliminadas e substituídas por unha derivación que levaba directamente á segunda metade da recta oposta en subida rápida. O evento de 2002 recibiu publicidade negativa logo de que Ferrari ordenara a Rubens Barrichello ceder a súa vitoria a Michael Schumacher. Isto conduciu á prohibición de ordes de equipo que determinen de forma artificial o resultado dunha carreira. Este Gran Premio foi un dos alicerces do calendario ata que albergou a súa última carreira en 2003.

Artigo principal: Red Bull Ring.

En xullo de 2013, informouse de que o novo propietario do circuíto Red Bull chegara a un acordo con Bernie Ecclestone para revivir o Gran Premio de Austria logo dunha ausencia de dez anos no calendario. A carreira déuselle unha data provisional de xullo de 2014.[1] E o 6 de decembro, o calendario publicado oficialmente incluído o Gran Premio de Austria nela.[2]

Marcas editar

  • Pilotos
  • Equipo
    • Maior número de vitorias – McLaren, 6
    • Maior número de podios – Ferrari, 20
    • Maior número de puntos – Ferrari, 142´5
    • Maior número de poles – Ferrari, 7
    • Maior número de Grandes Premios – Ferrari & McLaren, 25 (empate)

Gañadores do Gran premio de Austria editar

Gañadores múltiples editar

Pilotos editar

Só se inclúen as carreiras do Campionato do Mundo

Gañados Piloto Anos
4   Max Verstappen 2018, 2019, 2021, 2023
3   Jo Siffert 1968, 1969*, 1971
  Alain Prost 1983, 1985, 1986
2   Ronnie Peterson 1973, 1978
  Alan Jones 1977, 1979
  Mika Häkkinen 1998, 2000
  Michael Schumacher 2002, 2003
  Nico Rosberg 2014, 2015
  Valtteri Bottas 2017, 2020

Construtores editar

O fondo de cor rosa indica que unha carreira non forma parte do Campionato do Mundo de Fórmula Un.

Equipos en letra grosa seguen competindo no Campionato Mundial de Fórmula 1.

Gañados Construtor Anos
7   Ferrari 1964, 1965, 1970, 1999, 2002, 2003, 2022
6   McLaren 1984, 1985, 1986, 1998, 2000, 2001
5   Mercedes 2014, 2015, 2016, 2017, 2020
4   Lotus 1972, 1973, 1978, 1982
  Red Bull 2018, 2019, 2021, 2023
3   Williams 1979, 1987, 1997
2   Brabham 1963, 1974
  Renault 1980, 1983

Por ano editar

O fondo de cor rosa indica que unha carreira non forma parte do Campionato do Mundo de Fórmula Un.

Tempada Piloto Construtor Circuíto Resultados
2023   Max Verstappen Red Bull-Honda RBPT Red Bull Ring Resultados
2022   Charles Leclerc Ferrari Red Bull Ring Resultados
2021   Max Verstappen Red Bull-Honda Red Bull Ring Resultados
2020   Valtteri Bottas Mercedes Red Bull Ring Resultados
2019   Max Verstappen Red Bull-Honda Red Bull Ring Resultados
2018   Max Verstappen Red Bull-TAG Heuer Red Bull Ring Resultados
2017   Valtteri Bottas Mercedes Red Bull Ring Resultados
2016   Lewis Hamilton Mercedes Red Bull Ring Resultados
2015   Nico Rosberg Mercedes Red Bull Ring Resultados
2014   Nico Rosberg Mercedes Red Bull Ring Resultados
2013
-
2004
Non celebrado
2003   Michael Schumacher Ferrari A1-Ring Resultados
2002   Michael Schumacher Ferrari A1-Ring Resultados
2001   David Coulthard McLaren-Mercedes A1-Ring Resultados
2000   Mika Häkkinen McLaren-Mercedes A1-Ring Resultados
1999   Eddie Irvine Ferrari A1-Ring Resultados
1998   Mika Häkkinen McLaren-Mercedes A1-Ring Resultados
1997   Jacques Villeneuve Williams-Renault A1-Ring Resultados
1996
-
1988
Non celebrado
1987   Nigel Mansell Williams-Honda Österreichring Resultados
1986   Alain Prost McLaren-TAG Österreichring Resultados
1985   Alain Prost McLaren-TAG Österreichring Resultados
1984   Niki Lauda McLaren-TAG Österreichring Resultados
1983   Alain Prost Renault Österreichring Resultados
1982   Elio de Angelis Lotus-Ford Österreichring Resultados
1981   Jacques Laffite Ligier-Matra Österreichring Resultados
1980   Jean-Pierre Jabouille Renault Österreichring Resultados
1979   Alan Jones Williams-Ford Österreichring Resultados
1978   Ronnie Peterson Lotus-Ford Österreichring Resultados
1977   Alan Jones Shadow-Ford Österreichring Resultados
1976   John Watson Penske-Ford Österreichring Resultados
1975   Vittorio Brambilla March-Ford Österreichring Resultados
1974   Carlos Reutemann Brabham-Ford Österreichring Resultados
1973   Ronnie Peterson Lotus-Ford Österreichring Resultados
1972   Emerson Fittipaldi Lotus-Ford Österreichring Resultados
1971   Jo Siffert BRM Österreichring Resultados
1970   Jacky Ickx Ferrari Österreichring Resultados
1969
-
1965
Non celebrado
1964   Lorenzo Bandini Ferrari Circuíto Aeródromo de Zeltweg Resultados
1963   Jack Brabham Brabham-Climax Circuíto Aeródromo de Zeltweg Resultados

Notas editar

Véxase tamén editar