Kenny Acheson
Kenneth Henry Acheson (nado o 27 de novembro de 1957 en Cookstown, Irlanda do Norte) é un ex piloto de carreiras británico que participou durante as tempadas dee 1983 e 1985 Fórmula 1 para o equipo RAM. Completou só unha das súas tres saídas de carreira, rematando na 12ª posición no Gran Premio de Suráfrica de 1983. En 1985, substituíu a Manfred Winkelhock, que morreu nunha carreira de autos deportivos durante a tempada.
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 27 de novembro de 1957 (66 anos) Cookstown, Reino Unido (en) |
Datos persoais | |
País de nacionalidade | Reino Unido |
Actividade | |
Ocupación | piloto de automobilismo , piloto de Fórmula Un |
Lingua | Lingua inglesa |
Deporte | automobilismo |
Participou en | |
24 Horas de Le Mans |
Carreira editar
Primeira carreira editar
Nado en Cookstown, o seu pai, o dono dunha fábrica de ladrillos do Ulster, correu na década de 1970 en motocicletas e na Fórmula Ford.
En 1976 fixo unha proba no vello Crosslé FF1600 do seu pai no Circuíto de Kirkistown e, en pronto estivo a tres segundos do récord de volta. Participou na súa primeira carreira a finais do ano, unha vez máis en Kirkistown pilotando o Crosslé FF1600 do seu pai. Resultou bastante ben e o seu pai aceptou mercar un novo Crosslé para a tempada 1977 se Kenny deixaba de fumar.
Así, equipado cun novo coche, gañou o Campionato FF1600 de Irlanda do Norte de 1977.
Outro éxito e Fórmula 1 editar
Para 1978 mudouse a Inglaterra para disputar tres das Fórmula Ford series. Pilotando un dos Royales de Alan Cornock co patrocinio de RMC, gañou 29 carreiras e os tres campionatos. Tamén recibiu o Premio Grovewood a finais de ano.
Pasou á Fórmula 3 en 1979, comezou cun Ralt de segunda man, pero pronto pediu un novo March 793 nun esforzo para ser máis competitivo. Non obstante, non conseguiu ningunha vitoria no Campionato, aínda que marcou a volta rápida na carreira de apoio á F3 no Gran Premio do Reino Unido de 1979 e gañou tres carreiras fóra de campionato.
En 1980 uniuse a Murray Taylor Racing en Stone en Oxfordshire, para disputar o Campionato Británico Vandervell de F3. A mediados da tempada Acheson lideraba o Campionato por diante de Stefan Johansson que pilotaba para Project 4 Racing. Pero entón Johansson adquiriu un novo Ralt RT3 e pechou a brecha. Na última carreira do Campionato, Kenny cometeu un pequeno erro e Johansson fíxose co título.
Pasou á Fórmula 2 en 1981, uniuse ao Docking Spitzley Racing pilotando un Toleman TG280. Non obstante a súa tempada rematou prematuramente cun grande accidente mentres disputaba o liderado con Michele Alboreto polo circuíto de carreiras urbano francés de Pau. Correndo roda a roda, Alboreto pechou a Acheson e estrelouse gravemente, o seu coche acabou nunha árbore. Rompeu ambas pernas e tivo sorte de sobrevivir.
Non obstante, regresou en 1982 co equipo Ralt Honda, quedando sétimo no Campionato de Europa.
Logrou un F2 oficial con [[Maurer Motorsport (Alemaña) | Maurer Motorsport] ]en 1983 e, máis tarde no ano, debutou na F1 nun dos coches RAM March F1 de John McDonald co patrocinio de RMC. En sete carreiras, non conseguiu cualificar o pesado coche antes de que finalmente chegase á grella para o GP de Suráfrica.
Sen pilotar en 1984, regresou ao equipo RAM para substituír a Manfred Winkelhock que morrera tráxicamente correndo cun Kremer Porsche 962C en Mosport Park. Co RAM 03 máis competitiva de Hart, Kenny cualificouse para o GP de Austria e Italia, pero os seus fondos acabáronse e ese foi o final da súa andaina na F1.
Carreira posterior editar
Tamén tivo un breve coqueteo coa CART ese ano. Ingresou na Indy 500 nun Lworth T800 Cosworth pero non pilotou. Logo estrelou o seu March 83 C Cosworth en Meadowlands antes de non clasificarse en Elkhart Lake e estrelarse na práctica en Laguna Seca nun Skoal Bandit Lola T800 Cosworth.
Durante os seguintes anos gañouse a vida no Xapón, onde correu para o equipo Alpha de Kunimitsu Takahashi patrocinado por Advan na Fórmula 3000 e coches deportivos. Gañou o Campionato Sportscar xaponés en 1987 e, tras el, volveu a Europa en 1988 con Sauber - Mercedes e tiña previsto pilotar en Le Mans, pero o equipo retirouse na práctica.
Empezou unha tempada completa con Sauber-Mercedes en 1989 e logrou un bo segundo posto en Le Mans ese ano pilotando con Mauro Baldi, a parella gañou en Brands Hatch e Spa.
A finais de 1989 Sauber despediuno a pesar das súas actuacións e fichou por Nissan para 1990 para a tempada WSPC. En Le Mans retirouse co R90CK cun fallo na caixa de cambios durante a volta de quecemento.
Para Le Mans en 1991 formou parte do equipo Silk Cut Jaguar, quedando terceiro no XJR12. En 1992 volveu a Le Mans, esta vez con Toyota pilotando o TS010 deseñado por Tony Southgate e marcando outro segundo posto, aínda que ao ano seguinte non conseguiu rematar. Cando rematou o Campionato Mundial de vehículos deportivos, Acheson cambiou ás carreiras GT no Xapón co equipo SARD. Isto levou a unha última visita a Sarthe en 1995, cando pilotou o SARD MC8R, retirándose despois de só 14 voltas cando o coche sufriu un fallo total dos freos.
En 1996 Acheson acudiu ás 24 horas do Daytona co equipo patrocinado polo equipo de fútbol Newcastle United coa librea Lister Storm, compartindo o coche con Geoff Lees e Tiff Needell. Nos derradeiros momentos da carreira, o seu Lister resultou destruído nun violento accidente cando chocou cun coche máis lento. Por sorte, afastouse da escena e tamén decidiu afastarse das carreiras por completo.[1]
Rexistro de carreiras editar
Resultados completos do Campionato de Europa de Fórmula Dúas editar
(key) (Carreiras en grosa indican pole position, carreiras en italica indican volta rápida)
Ano | Equipo | Chasis | Motor | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | Pos. | Pts |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Modelo:F2 | Docking Spitzley Team Toleman | Lola T850 | Hart | SIL 19 |
HOC Ret |
THR Ret |
NÜR 6 |
VAL 10 |
MUG 15 |
PAU Ret |
PER | SPA | DON | MIS | MAN 3 |
15º | 5 | |
Modelo:F2 | Ralt Racing Ltd. | Ralt RH6/82 | Honda | SIL Ret |
HOC 13 |
THR 2 |
NÜR 4 |
MUG 6 |
VAL 14 |
PAU 5 |
SPA 10 |
HOC 11 |
DON 10 |
MAN Ret |
PER Ret |
MIS Ret |
7º | 12 |
Modelo:F2 | Maurer Motorsport | Maurer MM83 | BMW | SIL Ret |
THR 10 |
HOC 10 |
NÜR 9 |
VAL 11 |
PAU 2 |
JAR Ret |
DON 8 |
MIS | PER | ZOL | MUG | 10º | 6 |
Resultado no Campionato Fórmula Top do Xapón editar
(key) (Carreiras en grosa indican pole position, carreiras en italica indican volta rápida)
Ano | Equipo | Chasis | Motor | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | Pos. | Pts |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1981 | Suzuki Racing | Toleman TG280 | Hart | SUZ | SUZ | SUZ | SUZ | SUZ Ret |
NC | 0 | ||||||
1982 | Ralt Racing Ltd. | Ralt RH6/82 | Honda | SUZ | FUJ | SUZ | SUZ | SUZ 15 |
SUZ 4 |
12º | 10 | |||||
1985 | Advan Sports Nova | March 85J | Honda | SUZ 4 |
FUJ 3 |
MIN 6 |
SUZ Ret |
SUZ 5 |
FUJ 1 |
SUZ 4 |
SUZ 8 |
3º | 66 (69) | |||
1987 | Advan Sports Tomei | March 87B | Cosworth | SUZ 8 |
FUJ 16 |
MIN |
SUZ 10 |
SUZ 15 |
SUG Ret |
FUJ 7 |
SUZ Ret |
SUZ Ret |
15º | 8 | ||
1988 | Team Kitamura | March 87B | Mugen-Honda | SUZ 8 |
FUJ Ret |
MIN 9 |
SUZ 15 |
SUG Ret |
FUJ 14 |
SUZ | SUZ | NC | 0 | |||
1989 | Team LeMans | Reynard 89D | Mugen-Honda | SUZ | FUJ | MIN | SUZ | SUG Ret |
FUJ 14 |
SUZ | SUZ | NC | 0 | |||
1991 | Ad Racing Team | Reynard 91D | Mugen-Honda | SUZ EX |
AUT | FUJ | MIN | SUZ | SUG | FUJ | SUZ | FUJ | SUZ | FUJ | NC | 0 |
Resultados completos na Fórmula Un editar
(Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.
Ano | Equipo | Chasis | Motor | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | WDC | Pts |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1983 | RAM Automotive Team March | RAM March 01 | Ford Cosworth DFV 3.0 V8 | BRA | USW | FRA | SMR | MON | BEL | DET | CAN | GBR NSC |
ALE NSC |
AUT NSC |
NED NSC |
ITA NSC |
EUR NSC |
RSA 12 |
NC | 0 | |
1985 | Skoal Bandit Formula 1 Team | RAM 03 | Hart 415T 1.5 L4t | BRA | POR | SMR | MON | CAN | DET | FRA | GBR | ALE | AUT Ret |
NED NSC |
ITA Ret |
BEL | EUR | RSA | AUS | NC | 0 |
Fonte:[2]
|
American Open-Wheel racing editar
(key) (Carreiras en grosa indican pole position)
CART PPG Indy Car World Series editar
Anos | Equipo | Chasis | Motor | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | Pos. | Pts |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1984 | WIT Promotions | March 83C | Cosworth DFX V8t | LBH | PHX | INDY | MIL | POR | MEA 28 |
CLE | MCH | 40º | 0 | ||||||||
H&R Racing | March 84C | ROA NSC |
POC | MDO | SAN | MCH | PHX | ||||||||||||||
Forsythe Racing | Lola T800 | LAG NSC |
CPL |
Resultados completos nocampionato do mundo de Sportscar editar
(key) (Carreiras en grosa indican pole position, carreiras en italica indican volta rápida)
Resultados completos nas 24 Horas de Le Mans editar
Ano | Equipo | Co-Pilotos | Coche | Clase | Voltas | Pos. | Clase Pos. |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1985 | John Fitzpatrick Racing | Dudley Wood Jean-Louis Schlesser |
Porsche 962C | C1 | - | NSC | NSC |
1988 | Team Sauber Mercedes | Modelo:FRGb Klaus Niedzwiedz | Sauber C9-Mercedes | C1 | - | NTS | NTS |
1989 | Modelo:FRGb Team Sauber Mercedes | Mauro Baldi Gianfranco Brancatelli |
Sauber C9-Mercedes | C1 | 384 | 2º | 2º |
1990 | Nissan Motorsports International | Martin Donnelly Olivier Grouillard |
Nissan R90CK | C1 | 0 | Ret | Ret |
1991 | Silk Cut Jaguar Tom Walkinshaw Racing |
Teo Fabi Bob Wollek |
Jaguar XJR-12 | C2 | 358 | 3º | 3º |
1992 | Toyota Team Tom's | Pierre-Henri Raphanel Masanori Sekiya |
Toyota TS010 | C1 | 346 | 2º | 2º |
1993 | Toyota Team Tom's | Pierre-Henri Raphanel Andy Wallace |
Toyota TS010 | C1 | 212 | Ret | Ret |
1995 | SARD Co. Ltd. | Alain Ferté Tomiko Yoshikawa |
SARD MC8-R-Toyota | GT1 | 14 | Ret | Ret |
Fonte:[3]
|
Resultados completos na Fórmula 3000 Internacional editar
(clave)
Ano | Equipo | Chasis | Motor | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | Pos. | Pts |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1986 | Eddie Jordan Racing | March 86B | Ford Cosworth | SIL | VAL | PAU | SPA | IMO | MUG | PER | ÖST Ret |
BIR | BUG | JAR | NC | 0 |
Notas editar
- Referencias
- ↑ Copeman, Richard (2007-02-13). "historicracing.com". Arquivado dende o orixinal o 7 de abril de 2018. Consultado o 2007-02-13.
- ↑ Small, Steve (1994). The Guinness Complete Grand Prix Who's Who. Guinness. p. 12. ISBN 0851127029.
- ↑ "All Results of Kenny Acheson". racingsportscars.com. Consultado o 9 de xullo de 2020.
Véxase tamén editar
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Kenny Acheson |