Hockenheimring
Plano do Circuíto
Datos
Carreiras F1, DTM, German Grand Prix
Localización Alemaña Hockenheim, Alemaña
Lonxitude 4´574 km
Curvas 16
Volta rápida (2004) 1:13.780
Piloto récord Finlandia Kimi Räikkönen
Escudería récord McLaren
Coordenadas Coordenadas: 49°19′40″N 8°33′57″L / 49.327777777778, 8.5658333333333
Vista do Circuíto
Vista

O Circuíto de Hockenheim ou Hockenheimring é un autódromo localizado nas proximidades de Hockenheim, Alemaña, que alberga anualmente o Gran Premio de Alemaña de Fórmula 1, entre outros eventos.

Características editar

O trazado do circuíto destacaba por ser un dos máis longos da tempada de Fórmula 1, cun sector rápido que consistía de catro rectas de aproximadamente un quilómetro, cortadas por tres chicanes lentas que permitían numerosos adiantamentos, que percorrían un bosque. A zona de tribunas, denominada "Motordrom", compensaba o resto do trazado con curvas trabadas. Este circuíto presentaba un desafío importante aos técnicos á hora da posta a punto dos autos para a carreira, posto que se debía optar entre unha configuración con aleróns pouco inclinados e suspensión dura para maximizar a velocidade final nas rectas, pero á vez comprometendo a adherencia do coche na zona do "Motordrom", ou viceversa.

Para a edición do 2002, o circuíto foi redeseñado polo arquitecto alemán Hermann Tilke. A sección do estadio mantívose, pero o trazado foi acurtado, ao substituírse o sector de longas rectas dos bosques cunha serie de curvas máis pechadas. Como na maioría dos redeseños realizados por Tilke a petición do dono da Fórmula 1, Bernie Ecclestone, varios pilotos e fanáticos criticaron duramente a eliminación das rectas xa que estas dábanlle un carácter especial ao trazado.

Este circuíto será sempre tristemente recordado pola morte do lendario Jim Clark , que morreu en 1968 nunha competición de Fórmula 2.

Características editar

  • Capacidade espectadores: 120.000
  • Lonxitude do circuíto: 4´574 quilómetros.
  • Distancia da carreira de Fórmula 1: 67 voltas = 306´458 quilómetros. 16 curvas en total.
  • Configuración aerodinámica: media/alta. Velocidade máxima estimada 320 km/h con DRS, 310 km/h sen DRS
  • Aceleración a fondo: 65% do tempo de volta.
  • Tempo de freado: 15% do tempo da volta.
  • Total de combustible necesario para a distancia de carreira:
  • Consumo de combustible: kg por volta.
  • Cambio de marchas por volta:
  • Número de zonas de freado:
  • Desgaste dos freos: alto
  • Desgaste dos pneumáticos:
  • Distancia dos Boxes:
  • Perda de tempo nunha parada en boxes:
  • Tempo total necesario para a parada en boxes: 16´8 segundos
  • Efecto de combustible (custo en tempo por volta de 10 kg de combustible transportado): 0´31 segundos.
  • Marca volta: Kimi Raikkonen McLaren, 1.13.780 en 2004

Historia editar

1930 - 1960 editar

Hockenheim foi construído en 1932, utilizando os camiños no bosque como unha alternativa ao circuíto Wildpark de Karlsruhe, que se prohibiu como circuíto de carreiras por parte de funcionarios alemáns. Hockenheim foi utilizado para carreiras de motos e ampliouse para ser utilizado como pista de probas para Mercedes-Benz e Auto Union en 1936. En 1938 pasou a chamarse Kurpfalzring nome que foi utilizado ata 1947. Despois da guerra, o expiloto de fábrica de DKW e NSU Wilhelm Herz promoveu a pista con éxito. Leváronse a cabo carreiras de motociclismo, co Gran Premio de Motociclismo de Alemaña alternándose entre Hockenheim e outras pistas. O circuíto orixinal tiña case oito quilómetros de longo e constaba de dúas longas rectas cunha longa curva "Leste" no bosque e unha U interior.

1960 - 2001 editar

 
A pista antes de 2002
 
A pista actual en comparación coa pista orixinal

En 1965, cando a nova autoestrada A 6 separou a vila da parte principal da pista, construíuse unha nova versión de Hockenheim, coa sección do estadio "Motodrom". Logo da morte de Jim Clark en 1968 nun accidente nas carreiras de Fórmula 2, engadíronse dúas chicanes e a pista foi rodeada de Armco en 1970. Un pequeno monumento foi colocado preto da primeira chicane, no lugar do seu accidente. En 1982, outra chicane agregouse na Ostkurve (curva leste), logo de que Patrick Depailler morrera alí en 1980, e a primeira chicane tamén fíxose máis lenta. Esta versión adoitaba ser bastante grande, cunha moi longa sección rápida pasando polos bosques que se compuña de catro rectas de aproximadamente 1´3 km, separados por unha secuencia de chicanes, seguido dun máis estreito e revirado "estadio" (a sección é chamada así por todas as tribunas situadas alí) chamado Motodrom. Este circuíto presentaba un desafío importante aos técnicos á hora da posta a punto dos autos para a carreira, posto que se debía optar entre unha configuración con aleróns pouco inclinados e suspensión dura para maximizar a velocidade final nas rectas, pero á vez comprometendo a adherencia do coche na zona do "Motordrom", ou viceversa. A lonxitude da pista longa tamén significaba que unha carreira típica de Fórmula 1 tiña só 45 voltas, o que limitaba a experiencia dos espectadores da carreira só unhas poucas pasadas a través do estadio. Moitos dos problemas saíron á luz durante o Gran Premio de Alemaña de 2000, onde o piloto brasileiro Rubens Barrichello gañou tras comezar 18º na grella, en condicións atmosféricas cambiantes. Todos os adiantamentos que tiveron lugar durante a carreira atopábanse nas chicanes do sector forestal, é dicir, os espectadores apenas viron a maior parte do mellor da carreira. O piloto francés Jean Alesi tivo un enorme accidente na terceira chicane logo dunha colisión con Pedro Diniz. Un ex empregado de Mercedes, que fora despedido, abriu unha brecha nas barreiras de seguridade da pista na recta principal en primeiro lugar, mostrando a vulnerabilidade das instalacións de seguridade no bosque. Estes feitos motivaron a protesta tanto da FIA para mellorar a visualización dos espectadores, como a seguridade na pista, xa que quedara claro que a pista xa non era adecuada para as carreiras de Fórmula Un modernas.

Redeseño de 2001 editar

A principios de década de 2000, os directivos da F1 esixiron que a pista de 6.823 km. acúrtarase e ameazou con deixar de competir alí, debido á competencia doutras pistas, como o EuroSpeedway Lausitz e circuítos en Asia. O goberno do estado de Baden-Württemberg asegurou o financiamento para o redeseño por Hermann Tilke para o Gran Premio de Alemaña de 2002. A sección do estadio mantívose case intacta, a pesar dunha nova superficie e unha estreita curva 1 ("Nordkurve"). Con todo, o circuíto reduciuse drasticamente, co tempo, a sección de rectas do bosque foi cambiada en favor de curvas máis estreitas. Nunha decisión moi controvertida, a vella sección dos bosques foi arrincada e replantada de árbores, o que eliminou calquera posibilidade de utilizar a antiga pista, xa sexa para futuras carreiras de F1 ou para carreiras de coches históricos. Había e segue habendo unha gran cantidade de críticas á remodelación da pista, en termos de arruinar os anteriores desafíos técnicos, únicos do antigo circuíto de Hockenheim e facer un novo circuíto homoxeneizado "similar a outros" sen o carácter do deseño anterior, mentres que adoece dos problemas que se perciben nos outros circuítos de Tilke.[1] Varios pilotos e directores de equipo, incluíndo Ron Dennis, Jarno Trulli e Juan Pablo Montoya criticaron os cambios e declarou a súa preferencia polo vello circuíto.[2]

 
Os restos da lendaria Ostkurve en febreiro de 2008 logo da recuperación

A nova pista ten 120.000 asentos, debido ás novas grandes tribunas patrocinados por Mercedes-Benz. O complexo tamén conta cunha pista de cuarto de milla para drag racing ou carreiras de aceleración. Alberga un dos maiores eventos de carreiras de drag en Europa coñecido como o NitrOlympx.

Gañadores de Fórmula 1 no circuíto de Hockenheim editar

Ano Piloto Auto Duración Lonxitude Voltas Velocidade media Data GP de
1970   Jochen Rindt Lotus-Ford 1:42:00,300 h 6´789 km 50 199´667 km/h 2. agosto   Alemaña
1977   Niki Lauda Ferrari 1:31:48,620 h 6´789 km 47 208´528 km/h 31. xullo
1978   Mario Andretti Lotus-Ford 1:28:00,900 h 6´789 km 45 208´263 km/h 30. xullo
1979   Alan Jones Williams-Ford 1:24:48,830 h 6´789 km 45 216´124 km/h 29. xullo
1980   Jacques Laffite Ligier-Ford 1:22:59,730 h 6´789 km 45 220´859 km/h 10. agosto
1981   Nelson Piquet Brabham-Ford 1:25:55,600 h 6´789 km 45 213´325 km/h 2. agosto
1982   Patrick Tambay Ferrari 1:27:25,178 h 6´797 km 45 209´929 km/h 8. agosto
1983   René Arnoux Ferrari 1:27:10,319 h 6´797 km 45 210´525 km/h 7. agosto
1984   Alain Prost McLaren-TAG-Porsche 1:24:43,210 h 6´797 km 44 211´804 km/h 5. agosto
1986   Nelson Piquet Williams-Honda 1:22:08,263 h 6´797 km 44 218´463 km/h 22. xullo
1987   Nelson Piquet Williams-Honda 1:21:25,091 h 6´797 km 44 220´394 km/h 26. xullo
1988   Ayrton Senna McLaren-Honda 1:32:54,188 h 6´797 km 44 193´148 km/h 24. xullo
1989   Ayrton Senna McLaren-Honda 1:21:43,302 h 6´797 km 45 224´566 km/h 30. xullo
1990   Ayrton Senna McLaren-Honda 1:20:47,164 h 6´802 km 45 227´334 km/h 29. xullo
1991   Nigel Mansell Williams-Renault 1:19:29,661 h 6´802 km 45 231´028 km/h 28. xullo
1992   Nigel Mansell Williams-Renault 1:18:22,032 h 6´815 km 45 234´798 km/h 26. xullo
1993   Alain Prost Williams-Renault 1:18:40,885 h 6´815 km 45 233´861 km/h 25. xullo
1994   Gerhard Berger Ferrari 1:22:37,272 h 6´823 km 45 222´971 km/h 31. xullo
1995   Michael Schumacher Benetton-Renault 1:22:56,043 h 6´823 km 45 222´130 km/h 30. xullo
1996   Damon Hill Williams-Renault 1:21:43,417 h 6´823 km 45 225´420 km/h 28. xullo
1997   Gerhard Berger Benetton-Renault 1:20:59,046 h 6´823 km 45 227´478 km/h 27. xullo
1998   Mika Häkkinen McLaren-Mercedes 1:20:47,984 h 6´823 km 45 227´997 km/h 2. agosto
1999   Eddie Irvine Ferrari 1:21:58,594 h 6´823 km 45 224´724 km/h 1. agosto
2000   Rubens Barrichello Ferrari 1:25:34,418 h 6´825 km 45 215´341 km/h 30. xullo
2001   Ralf Schumacher Williams-BMW 1:18:17,873 h 6´825 km 45 235´351 km/h 29. xullo
2002   Michael Schumacher Ferrari 1:27:52,078 h 4´574 km 67 209´263 km/h 28. xullo
2003   Juan Pablo Montoya Williams-BMW 1:28:48,769 h 4´574 km 67 207´036 km/h 3. agosto
2004   Michael Schumacher Ferrari 1:23:54,848 h 4´574 km 66 215´852 km/h 25. xullo
2005   Fernando Alonso Renault 1:26:28,599 h 4´574 km 67 212´629 km/h 24. xullo
2006   Michael Schumacher Ferrari 1:27:51,693 h 4´574 km 67 209´278 km/h 30. xullo
2008   Lewis Hamilton McLaren-Mercedes 1:31:20,874 h 4´574 km 67 202´870 km/h 20. xullo
2010   Fernando Alonso Ferrari 1:27:38,864 h 4´574 km 67 209´788 km/h 25. xullo
2012   Fernando Alonso Ferrari 1:31:05.862 h 4´574 km 67 201´844 km/h 22. xullo
2014   Nico Rosberg Mercedes 1:33:42,914 h 4´574 km 67 196´206 km/h 20. xullo
2016   Lewis Hamilton Mercedes 1:30:44.200 h 4´574 km 67 202´647 km/h 31. xullo
2018   Lewis Hamilton Mercedes 1:32:29.845 h 4´574 km 67 198´789 km/h 22. xullo
2019   Max Verstappen Red Bull 1:44:31,275 h 4´574 km 64 168´044 km/h 28. xullo

Record: M.Schumacher (4 Veces)

 
Panorámica desde a zona de tribunas Motodrom (2004)

Notas editar

Véxase tamén editar

Bibliografía editar

Outros artigos editar

Ligazóns externas editar