Arturo Merzario
Arturo Francesco Merzario (nado o 11 de marzo de 1943 en Civenna, Como) (nome real Arturio, por un erro no rexistro de nomes, usado ás veces no seu casco) é un expiloto de competición de Italia. Participou en 85 Grandes Premios do Campionato Mundial de Fórmula Un, debutando o 15 de xullo de 1972. Anotou 11 puntos no campionato.
(1973) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Biografía | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nacemento | 11 de marzo de 1943 (81 anos) Civenna, Italia (pt) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Actividade | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ocupación | piloto de Fórmula Un, piloto de automobilismo | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Empregador | Alfa Romeo | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Deporte | automobilismo | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Participou en | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
24 Horas de Le Mans |
Andaina
editarMerzario comezou a súa carreira cun Fiat Abarths oficial nas carreiras de GT e nos eventos europeos de ascenso á montaña.[1] En 1969 gañou o Gran Premio de Mugello nun Abarth de 2 litros diante dunha pista que incluía a Nino Vaccarella e Andrea de Adamich. Isto deulle un posto no equipo da escola Ferrari en 1970. En 1972, gañou as carreiras de 1000 quilómetros de Spa, a Targa Florio e as 9 Horas de Rand e tamén foi campión europeo de dous litros con Abarth.[1]
Fórmula Un
editarMerzario fixo o seu debut na Fórmula Un en 1972, terminando no sexto lugar no Gran Premio do Reino Unido de 1972 en Brands Hatch.[2] Logo dun ano difícil con Ferrari en 1973, fichou por Williams e terminou terceiro nunha carreira fora do Campionato no Brasil, pero as tempadas de campionato de 1974 e 1975 remataron en gran medida sen éxito. Con todo, terminou cuarto en Monza en 1974. Merzario deixouno durante a tempada de 1975 para volver aos coches deportivos con Alfa Romeo, gañando catro carreiras máis a Targa Florio outra vez, aínda que volveu brevemente á Fórmula 1 con Copersucar no Gran Premio de Italia de 1975 en Monza, onde terminou undécimo.[1][2]
Merzario volveu á Fórmula Un a tempo completo en 1976, inicialmente co equipo March oficial patrocinado por Ovoro. Logo dunha serie de resultados decepcionantes e desgustado coa súa situación,[1] fichou por Wolf, substituíndo a Jacky Ickx pero novamente non acadou resultados decentes.
Cando Merzario xa non puido atopar unha unidade nos equipos establecidos, creou o seu propio equipo Merzario en 1977, que loitou na Fórmula Un durante tres anos, inicialmente cun coche March 761B, antes de construír o seu propio chasis, a partir de 1978[1] e máis tarde baixando a Fórmula 2. En tres tempadas o equipo cualificouse soamente nunha ocasión, no Gran Premio de Bélxica de 1977 en Zolder cando Merzario clasificouse oficialmente décimo cuarto. Tivo unha única oportunidade con Shadow no Gran Premio de Austria de 1977 no Red Bull Ring pero aínda que fixo unha boa carreira retirouse de novo e foi eclipsado pola primeira vitoria nunha carreira de Fórmula 1 do seu compañeiro de equipo Alan Jones.[1] Merzario continuou co seu propio chasis dúas tempadas pero os resultados eran moi pobres co equipo que non cualificaba na maioría de ocasións e retirabase das carreira cando lograba comezar.[2] O Merzario Merzario M1-BMW non resultou mellor na fórmula dúas no ano 1980.[1] Merzario siguiu competindo en coches deportivos con algo de éxito despois de terminar a súa andaina na Fórmula Un.[1]
Merzario é quizais máis coñecido por ser un dos pilotos, xunto con Guy Edwards, Brett Lunger e Harald Ertl que salvaron a Niki Lauda do seu coche en chamas durante o Gran Premio de Alemaña de 1976. Nunha entrevista na Radio 5 da BBC, cando a presentación de Rush (filme de 2013), Niki Lauda declarou que "..había un tipo chamado Arturo Merzario que saltou ao lume e sacoume dos restos, así que sobrevivín ... así que el realmente salvou a miña vida porque un par de segundos máis e non podería facelo".[Cómpre referencia]
No seu tempo na Fórmula Un nos anos 70 foi fotografado a miúdo usando un chapeu de vaqueiro co emblema do patrocinio de Marlboro.
Coches deportivos e outras competicións
editarMerzario comezou a súa carreira con Abarth nas carreiras GT e nas subidas da montaña[1] e tamén gañou o Rally de Sardeña en 1963 nun Alfa Romeo Giulietta. Logrou varias vitorias de clase a través dos anos 60 e tamén logrou a vitoria no Gran Premio de Mugello en 1969, pilotando un deportivo Ferrari. En 1970 foi terceiro nas 24 Horas de Daytona e cuarto nos 1000 quilómetros de Monza usando un Ferrari 512S. Seguiron outras vitorias en 1971 en Imola e Vallelunga para Ferrari e Abarth respectivamente.
En 1972, Merzario gañou os 1000 quilómetros de Spa (con Brian Redman) nun Ferrari 312PB, gañou a Targa Florio xunto a Sandro Munari e fixo o seu debut na Fórmula 1 no Campionato do Mundo ese ano. En 1973, Merzario logrou os segundos lugares nos 1000 quilómetros de Nurburgring e Le Mans. Merzario tamén gañou a Targa Florio en 1975 cun Alfa Romeo T33 e a súa carreira continuou nos coches deportivos e GT nos que competiu nos anos 1990, gañando o Campionato de Prototipos italiano de 1985 e máis tarde competindo con éxito cun Centenari M1.
Merzario seguiu activo nas carreiras de coches deportivos ata ben entrados os sesenta anos, conducindo principalmente nunha serie de prototipos italianos.
Rexistro de carreiras
editarResultados completos nas 24 Horas de Le Mans
editarAno | Equipo | Co-Pilotos | Coche | Clase | Voltas | Pos. | Clase Pos. |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1970 | SpA Ferrari SEFAC | Clay Regazzoni | Ferrari 512S | S 5.0 | 38 | Ret | Ret |
1973 | SpA Ferrari SEFAC | Carlos Pace | Ferrari 312PB | S 3.0 | 349 | 2º | 2º |
Resultados completos no Campionato de Europa de Fórmula 2
editar(key) (Carreiras en grosa indican pole position, carreiras en itálica indican volta rápida)
Ano | Equipo | Chasis | Motor | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | Pos. | Pts |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1971 | Racing Team IRIS | Tecno TF/70 | Cosworth FVA | HOC Ret |
THR | NÜR | JAR NSC |
PAL | ROU NSC |
MAN | TUL | ALB | VAL | VAL | NC | 0 | |||
1974 | Osella Squadra Corse | Osella PA2 | BMW | BAR | HOC | PAU | SAL | HOC | MUG | KAR | PER | HOC | VAL Ret |
NC | 0 | ||||
1975 | Osella Squadra Corse | Osella FA2 | BMW | EST | THR | HOC | NÜR | PAU | HOC | SAL | ROU | MUG | PER | SIL Ret |
ZOL | NOG | VAL Ret |
NC | 0 |
1976 | Willi Kauhsen Racing Team | March 762 | Hart | HOC | THR | VAL | SAL | PAU | HOC | ROU | MUG | PER NTS |
EST | NOG | NC | 0 | |||
Osella Squadra Corse | Osella FA2 | BMW | HOC NSC |
||||||||||||||||
1977 | Fred Opert Racing | Chevron B40 | Hart | SIL | THR | HOC | NÜR | VAL | PAU | MUG | ROU | NOG | PER | MIS Ret |
EST | DON | NC | 0 | |
1978 | ICI Chevron Cars | Chevron B42 | Hart | THR | HOC | NÜR | PAU | MUG 6 |
VAL | ROU | DON | NOG | PER | MIS 5 |
HOC | NC | 0‡ | ||
1980 | Merzario Team Srl | Merzario M1 | BMW | THR Ret |
HOC Ret |
NÜR Ret |
VAL | PAU 9 |
SIL Ret |
ZOL | MUG 16 |
ZAN 17 |
PER NTS |
MIS | HOC Ret |
27º | 0 | ||
1981 | Astra Team Merzario Srl | Merzario M1 | BMW | SIL NSC |
HOC | THR NTS |
MAN Ret |
NC | 0 | ||||||||||
March 812 | NÜR Ret |
VAL | MUG | PAU | PER | SPA | DON | MIS |
‡ Merzario era un piloto cualificado e polo tanto non podía puntuar.
Resultados completos na Fórmula Un
editar(Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.
Notas
editarWikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Arturo Merzario |
A Galipedia ten un portal sobre: Fórmula 1 |