Arturo Merzario

Arturo Merzario en 2009
Carreira na Fórmula 1
Nacionalidade Italia Italia
Anos en activo 1972-1979
Escudería(s) Ferrari, Iso-Marlboro, Williams, Fittipaldi, March, Wolf-Williams, Shadow, Merzario
Grandes Premios disputados 85 (57 saídas)
Campionatos 0
Vitorias 0
Podios 0
Pole positions 0
Voltas rápidas 0
Primeiro GP Gran Premio do Reino Unido de 1972
Derradeiro GP Gran Premio dos Estados Unidos de 1979

Arturo Francesco Merzario (nado o 11 de marzo de 1943 en Civenna, Como) (nome real Arturio, por un erro no rexistro de nomes, usado ás veces no seu casco) é un expiloto de competición de Italia. Participou en 85 Grandes Premios do Campionato Mundial de Fórmula Un, debutando o 15 de xullo de 1972. Anotou 11 puntos no campionato.

Andaina editar

Merzario comezou a súa carreira cun Fiat Abarths oficial nas carreiras de GT e nos eventos europeos de ascenso á montaña.[1] En 1969 gañou o Gran Premio de Mugello nun Abarth de 2 litros diante dunha pista que incluía a Nino Vaccarella e Andrea de Adamich. Isto deulle un posto no equipo da escola Ferrari en 1970. En 1972, gañou as carreiras de 1000 quilómetros de Spa, a Targa Florio e as 9 Horas de Rand e tamén foi campión europeo de dous litros con Abarth.[1]

Fórmula Un editar

Merzario fixo o seu debut na Fórmula Un en 1972, terminando no sexto lugar no Gran Premio do Reino Unido de 1972 en Brands Hatch.[2] Logo dun ano difícil con Ferrari en 1973, fichou por Williams e terminou terceiro nunha carreira fora do Campionato no Brasil, pero as tempadas de campionato de 1974 e 1975 remataron en gran medida sen éxito. Con todo, terminou cuarto en Monza en 1974. Merzario deixouno durante a tempada de 1975 para volver aos coches deportivos con Alfa Romeo, gañando catro carreiras máis a Targa Florio outra vez, aínda que volveu brevemente á Fórmula 1 con Copersucar no Gran Premio de Italia de 1975 en Monza, onde terminou undécimo.[1][2]

Merzario volveu á Fórmula Un a tempo completo en 1976, inicialmente co equipo March oficial patrocinado por Ovoro. Logo dunha serie de resultados decepcionantes e desgustado coa súa situación,[1] fichou por Wolf, substituíndo a Jacky Ickx pero novamente non acadou resultados decentes.

Cando Merzario xa non puido atopar unha unidade nos equipos establecidos, creou o seu propio equipo Merzario en 1977, que loitou na Fórmula Un durante tres anos, inicialmente cun coche March 761B, antes de construír o seu propio chasis, a partir de 1978[1] e máis tarde baixando a Fórmula 2. En tres tempadas o equipo cualificouse soamente nunha ocasión, no Gran Premio de Bélxica de 1977 en Zolder cando Merzario clasificouse oficialmente décimo cuarto. Tivo unha única oportunidade con Shadow no Gran Premio de Austria de 1977 no Red Bull Ring pero aínda que fixo unha boa carreira retirouse de novo e foi eclipsado pola primeira vitoria nunha carreira de Fórmula 1 do seu compañeiro de equipo Alan Jones.[1] Merzario continuou co seu propio chasis dúas tempadas pero os resultados eran moi pobres co equipo que non cualificaba na maioría de ocasións e retirabase das carreira cando lograba comezar.[2] O Merzario Merzario M1-BMW non resultou mellor na fórmula dúas no ano 1980.[1] Merzario siguiu competindo en coches deportivos con algo de éxito despois de terminar a súa andaina na Fórmula Un.[1]

Merzario é quizais máis coñecido por ser un dos pilotos, xunto con Guy Edwards, Brett Lunger e Harald Ertl que salvaron a Niki Lauda do seu coche en chamas durante o Gran Premio de Alemaña de 1976. Nunha entrevista na Radio 5 da BBC, cando a presentación de Rush (filme de 2013), Niki Lauda declarou que "..había un tipo chamado Arturo Merzario que saltou ao lume e sacoume dos restos, así que sobrevivín ... así que el realmente salvou a miña vida porque un par de segundos máis e non podería facelo".[Cómpre referencia]

No seu tempo na Fórmula Un nos anos 70 foi fotografado a miúdo usando un chapeu de vaqueiro co emblema do patrocinio de Marlboro.

Coches deportivos e outras competicións editar

 
Merzario cun clase SR2 Centenari M1-Alfa Romeo en Campionato FIA Sportscar de 1977 en Donington.

Merzario comezou a súa carreira con Abarth nas carreiras GT e nas subidas da montaña[1] e tamén gañou o Rally de Sardeña en 1963 nun Alfa Romeo Giulietta. Logrou varias vitorias de clase a través dos anos 60 e tamén logrou a vitoria no Gran Premio de Mugello en 1969, pilotando un deportivo Ferrari. En 1970 foi terceiro nas 24 Horas de Daytona e cuarto nos 1000 quilómetros de Monza usando un Ferrari 512S. Seguiron outras vitorias en 1971 en Imola e Vallelunga para Ferrari e Abarth respectivamente.

En 1972, Merzario gañou os 1000 quilómetros de Spa (con Brian Redman) nun Ferrari 312PB, gañou a Targa Florio xunto a Sandro Munari e fixo o seu debut na Fórmula 1 no Campionato do Mundo ese ano. En 1973, Merzario logrou os segundos lugares nos 1000 quilómetros de Nurburgring e Le Mans. Merzario tamén gañou a Targa Florio en 1975 cun Alfa Romeo T33 e a súa carreira continuou nos coches deportivos e GT nos que competiu nos anos 1990, gañando o Campionato de Prototipos italiano de 1985 e máis tarde competindo con éxito cun Centenari M1.

Merzario seguiu activo nas carreiras de coches deportivos ata ben entrados os sesenta anos, conducindo principalmente nunha serie de prototipos italianos.

Rexistro de carreiras editar

Resultados completos nas 24 Horas de Le Mans editar

Ano Equipo Co-Pilotos Coche Clase Voltas Pos. Clase
Pos.
1970   SpA Ferrari SEFAC   Clay Regazzoni Ferrari 512S S 5.0 38 Ret Ret
1973   SpA Ferrari SEFAC   Carlos Pace Ferrari 312PB S 3.0 349

Resultados completos no Campionato de Europa de Fórmula 2 editar

(key) (Carreiras en grosa indican pole position, carreiras en itálica indican volta rápida)

Ano Equipo Chasis Motor 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 Pos. Pts
1971 Racing Team IRIS Tecno TF/70 Cosworth FVA HOC
Ret
THR NÜR JAR
NSC
PAL ROU
NSC
MAN TUL ALB VAL VAL NC 0
1974 Osella Squadra Corse Osella PA2 BMW BAR HOC PAU SAL HOC MUG KAR PER HOC VAL
Ret
NC 0
1975 Osella Squadra Corse Osella FA2 BMW EST THR HOC NÜR PAU HOC SAL ROU MUG PER SIL
Ret
ZOL NOG VAL
Ret
NC 0
1976 Willi Kauhsen Racing Team March 762 Hart HOC THR VAL SAL PAU HOC ROU MUG PER
NTS
EST NOG NC 0
Osella Squadra Corse Osella FA2 BMW HOC
NSC
1977 Fred Opert Racing Chevron B40 Hart SIL THR HOC NÜR VAL PAU MUG ROU NOG PER MIS
Ret
EST DON NC 0
1978 ICI Chevron Cars Chevron B42 Hart THR HOC NÜR PAU MUG
6
VAL ROU DON NOG PER MIS
5
HOC NC 0
1980 Merzario Team Srl Merzario M1 BMW THR
Ret
HOC
Ret
NÜR
Ret
VAL PAU
9
SIL
Ret
ZOL MUG
16
ZAN
17
PER
NTS
MIS HOC
Ret
27º 0
1981 Astra Team Merzario Srl Merzario M1 BMW SIL
NSC
HOC THR
NTS
MAN
Ret
NC 0
March 812 NÜR
Ret
VAL MUG PAU PER SPA DON MIS

‡ Merzario era un piloto cualificado e polo tanto non podía puntuar.

Resultados completos na Fórmula Un editar

(Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.

Ano Equipo Chasis Motor 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 Pos. Puntos
1972 Scuderia Ferrari Ferrari 312B2 Ferrari 12 en liña ARX RSA ESP MON BEL FRA GBR
6
ALE
12
AUT ITA CAN USA 20º 1
1973 Scuderia Ferrari Ferrari 312B2 Ferrari 12 en liña ARX
9
BRA
4
RSA
4
ESP BEL 12º 6
Ferrari 312B3 MON
Ret
SWE FRA
7
GBR NED ALE AUT
7
ITA
Ret
CAN
15
USA
16
1974 Frank Williams Racing Cars Iso-Marlboro FW Cosworth V8 ARX
Ret
BRA
Ret
RSA
6
ESP
Ret
BEL
Ret
MON
Ret
SWE
NTS
NED
Ret
FRA
9
GBR
Ret
ALE
Ret
AUT
Ret
ITA
4
CAN
Ret
USA
Ret
17º 4
1975 Frank Williams Racing Cars Williams FW03 Cosworth V8 ARX
NC
BRA
Ret
RSA
Ret
MON
NSC
BEL
Ret
SWE NED FRA GBR ALE AUT NC 0
Williams FW04 ESP
Ret
Fittpaldi-Copersucar Fittipaldi FD03 ITA
11
USA
1976 Ovoro March March 761 Cosworth V8 BRA RSA USW
NSC
ESP
Ret
BEL
Ret
MON
NSC
SWE
14
FRA
9
GBR
Ret
NC 0
Wolf-Williams Racing Wolf-Williams FW05 ALE
Ret
AUT
Ret
NED
Ret
ITA
NTS
CAN
Ret
USA
Ret
XPN
Ret
1977 Team Merzario March 761B Cosworth V8 ARX BRA RSA USW ESP
Ret
MON
NSC
BEL
14
SWE FRA
Ret
GBR
Ret
ALE
NSC
NED
NSC
ITA USA CAN XPN NC 0
Shadow Racing Shadow DN8 AUT
Ret
1978 Team Merzario Merzario A1 Cosworth V8 ARX
Ret
BRA
NSC
RSA
Ret
USW
Ret
MON
NSCP
BEL
NSCP
ESP
NSC
SWE
NC
FRA
NSC
GBR
Ret
ALE
NSC
AUT
NSC
NED
Ret
ITA
Ret
USA
Ret
CAN
NSC
NC 0
1979 Team Merzario Merzario A1B Cosworth V8 ARX
Ret
BRA
NSC
RSA
NSC
USW
Ret
NC 0
Merzario A2 ESP
NSC
BEL
NSC
MON FRA
NSC
Merzario A4 GBR
NSC
ALE
NSC
AUT
NSC
NED
NSC
ITA
NSC
CAN
NSC
USA
NSC

Notas editar

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 Small, Steve (1994). The Guinness Complete Grand Prix Who's Who. Guinness. p. 252. ISBN 0851127029. 
  2. 2,0 2,1 2,2 Small, Steve (1994). The Guinness Complete Grand Prix Who's Who. Guinness. p. 253. ISBN 0851127029.