Gran Premio do Reino Unido de 1975
O Gran Premio do Reino Unido de 1975 foi unha carreira de automobilismo de Fórmula Un, celebrada o 19 de xullo de 1975 no circuíto de Silverstone, Northamptonshire e Buckinghamshire, Inglaterra. Foi a décima carreira do Campionato do Mundo da tempada de 1975.
Nome oficial | John Player Grand Prix |
---|---|
Tipo | Gran Premio do Reino Unido |
Deporte | automobilismo |
Parte de | Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1975 |
Distancia do evento | 56 |
Localización e Datas | |
Localización | Circuíto de Silverstone (Silverstone) 52°04′30″N 1°01′00″O / 52.075, -1.0167 |
Lonxitude | 5,891 km |
País | Reino Unido |
Data | 19 de xullo de 1975 |
Competición | |
Primeiro posto | Emerson Fittipaldi |
Pole position | Tom Pryce |
Volta máis rápida | Clay Regazzoni |
Foi o 30º de Gran Premio do Reino Unido, desde que se disputou por primeira vez en 1926 e a 17ª vez que a carreira celebrouse en Silverstone. A carreira celebrouse sobre 56 das 67 voltas programadas para completar unha de distancia de carreira de 264 quilómetros.
Os resultados víronse alterados por unha forte tormenta de sarabia na volta 53, o que provocou que tres dos catro primeiros coches (Jody Scheckter, James Hunt e Mark Donohue), fixeran aquaplaning e sufriran un accidente na mesma curva, poñendo fin anticipado á carreira, e significativas ausencias no podio. Outra serie de coches estrelouse na mesma curva, incluíndo a Wilson Fittipaldi, Jochen Mass e John Watson Os resultados finais da carreira foron os da volta seguinte a da volta na que a maioría dos coches estreláronse, dando ó brasileiro Emerson Fittipaldi, que fora o líder da carreira antes da tormenta, a vitoria cunha volta de vantaxe no seu McLaren M23. Carlos Pace, quen foi un dos accidentados no seu Brabham BT44B clasificouse en segunda posición con outro dos accidentados, o piloto do Tyrrell 007, Jody Scheckter terceiro clasificado.
A vitoria foi a décimo cuarta e última vitoria da carreira de Fittipaldi, que incluía dous campionatos do mundo. Aínda que seguiría correndo na Fórmula Un ata 1980. O triunfo tamén levou a Fittpaldi a pasar a Carlos Reutemann no segundo lugar no campionato, 14 puntos por detrás de Lauda.
Resumo da carreira
editarInstalouse unha nova chicane na curva Woodcote, a pesar das queixas dos puristas, pero cos argumentos de que era necesaria en interese da seguridade. Tom Pryce logrou a súa primeira pole position na carreira do seu país, mentres que Ferrari clasificou na segunda fila, con James Hunt languidecendo na quinta fila.
Graham Hill anunciou o súa retirada como piloto logo de 17 tempadas e 176 carreiras para concentrarse no seu equipo Embassy Hill.
Para a saída foi utilizado un sistema de luces por primeira vez nun Gran Premio, en substitución da bandeira nacional tradicional, Carlos Pace liderou por diante de Pryce.
Logo da tormenta de sarabia, só cinco coches quedaban na pista. O RAC declarou a carreira finalizada oficialmente na volta 56. Ferrari, cos seus dous coches atascados na volta 54 protestou a clasificación, pero o RAC desestimou estas protestas e tres días máis tarde, confirmáronse os resultados provisionais.
Clasificación
editarPos | Nº | Piloto | Construtor | Voltas | Tempo/Retirada | Grella | Puntos |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | 1 | Emerson Fittipaldi | McLaren-Ford | 56 | 1:22:05.0 | 7 | 9 |
2 | 8 | Carlos Pace | Brabham-Ford | 55 | Accidente | 2 | 6 |
3 | 3 | Jody Scheckter | Tyrrell-Ford | 55 | Accidente | 6 | 4 |
4 | 24 | James Hunt | Hesketh-Ford | 55 | Accidente | 9 | 3 |
5 | 28 | Mark Donohue | March-Ford | 55 | Accidente | 15 | 2 |
6 | 9 | Vittorio Brambilla | March-Ford | 55 | + 1 volta | 5 | 1 |
7 | 2 | Jochen Mass | McLaren-Ford | 55 | Accidente | 10 | |
8 | 12 | Niki Lauda | Ferrari | 54 | + 2 voltas | 3 | |
9 | 4 | Patrick Depailler | Tyrrell-Ford | 54 | Accidente | 17 | |
10 | 22 | Alan Jones | Hill-Ford | 54 | + 2 voltas | 28 | |
11 | 18 | John Watson | Surtees-Ford | 54 | Accidente | 18 | |
12 | 27 | Mario Andretti | Parnelli-Ford | 54 | + 2 voltas | 12 | |
13 | 11 | Clay Regazzoni | Ferrari | 54 | + 2 voltas | 4 | |
14 | 17 | Jean-Pierre Jarier | Shadow-Ford | 53 | Accidente | 11 | |
15 | 23 | Tony Brise | Hill-Ford | 53 | Accidente | 13 | |
16 | 15 | Brian Henton | Lotus-Ford | 53 | Accidente | 21 | |
17 | 32 | John Nicholson | Lyncar-Ford | 51 | Accidente | 26 | |
18 | 19 | Dave Morgan | Surtees-Ford | 50 | Accidente | 23 | |
19 | 30 | Wilson Fittipaldi | Fittipaldi-Ford | 50 | Accidente | 24 | |
Ret | 10 | Hans Joachim Stuck | March-Ford | 45 | Accidente | 14 | |
Ret | 6 | Jim Crawford | Lotus-Ford | 28 | Accidente | 25 | |
Ret | 16 | Tom Pryce | Shadow-Ford | 20 | Accidente | 1 | |
Ret | 29 | Lella Lombardi | March-Ford | 18 | Motor | 22 | |
Ret | 5 | Ronnie Peterson | Lotus-Ford | 7 | Motor | 16 | |
Ret | 21 | Jacques Laffite | Williams-Ford | 5 | Caixa de cambios | 19 | |
Ret | 7 | Carlos Reutemann | Brabham-Ford | 4 | Motor | 8 | |
NSC | 31 | Roelof Wunderink | Ensign-Ford | ||||
NSC | 35 | Hiroshi Fushida | Maki-Ford |
Posicións logo da carreira
editar
|
|
- Nota:Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación. Só os 6 mellores resultados das primeiras 7 roldas e os 6 mellores resultados das últimas 7 roldas contan para o campionato. Os números sen paréntese son os puntos do campionato, os números entre paréntese son o total de puntos anotados.
Carreira anterior: Gran Premio de Francia de 1975 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1975 |
Carreira seguinte: Gran Premio de Alemaña de 1975 |
Carreira anterior: Gran Premio do Reino Unido de 1974 |
Gran Premio do Reino Unido | Carreira seguinte: Gran Premio do Reino Unido de 1976 |
Notas
editarA menos que se indique o contrario, todos os resultados da carreira tómanse de "The Official Formula 1 website". Arquivado dende o orixinal o 14 de xullo de 2007. Consultado o 2007-06-15.
Ligazóns externas
editarWikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gran Premio do Reino Unido de 1975 |