John Nicholson
John Nicholson nado en Auckland o 6 de outubro de 1941 e finado en Inglaterra o 19 de setembro de 2017[1] [2] foi un piloto de carreiras neozelandés. Participou en dous Grandes Premios do Campionato do Mundo de Fórmula 1, debutando o 20 de xullo de 1974. Non anotou puntos no campionato.
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 6 de outubro de 1941  Auckland, Nova Zelandia |
| Morte | 20 de setembro de 2017 (75 anos) Inglaterra, Reino Unido |
| Actividade | |
| Ocupación | enxeñeiro, piloto de automobilismo, piloto de Fórmula Un |
| Empregador | McLaren |
| Deporte | automobilismo |
| Participou en | |
| 24 Horas de Le Mans |
|
| A Galipedia ten un portal sobre: Fórmula 1 |
Traxectoria
editarNicholson foi o campión británico de Fórmula Atlantic de 1973 e 1974, usando un chasis de Lyncar[3] e no seu "traballo diario" era un enxeñeiro de motores de McLaren. Nicholson tamén traballou para Cosworth, Lotus e Embassy Hill, e preparou un motor Saab para o seu uso nun coche Reynard de Fórmula 3.[4]
Tralo seu éxito na Formula Atlantic, Nicholson encargou a Martin Slater de Lyncar que lle construíse un coche de Fórmula Un, malia que, a esta altura, establecera o seu propio negocio de construción de motores, o que significaba que non podía comprometerse a unha tempada completa de Grand Prix.[5] As súas participacións nas carreira, polo tanto, foron principalmente en carreiras fora do campionato. participou no Gran Premio do Reino Unido de 1974 e no Gran Premio do Reino Unido de 1975 e cualificouse para esta última carreira.[3] Clasificouse 17°, cinco voltas atrás, malia chocar na forte tormenta cara ao final da carreira. Nicholson posteriormente planeou un intento máis forte na Fórmula Un cun M23 privado pero a compra do chasis fracasou.[5] Continuou tanto na Fórmula 2 como na Formula 5000 en 1976 antes de competir na súa natal Nova Zelandia en xaneiro de 1977.
Logo de retirarse das carreiras, Nicholson dirixiu a súa atención deportiva ás carreiras de lanchas motoras e continuou cos seus intereses comerciais.
Resultados completos na Fórmula Un
editar(Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.
| Ano | Equipo | Chasis | Motor | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | Pos. | Puntos |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1974 | Pinch (Plant) Ltd. | Lyncar 006 | Cosworth V8 | ARX | BRA | RSA | ESP | BEL | MON | SWE | NED | FRA | GBR NSC |
ALE | AUT | ITA | CAN | USA | NC | 0 |
| 1975 | Pinch (Plant) Ltd. | Lyncar 006 | Cosworth V8 | ARX | BRA | RSA | ESP | MON | BEL | SWE | NED | FRA | GBR 17 |
ALE | AUT | ITA | USA | NC | 0 | |
Source:[5]
| ||||||||||||||||||||
Notas
editar- ↑ Cooper, Adam (20 September 2017). "Obituary: John Nicholson, 1941–2017". motorsport.com. Consultado o 27 September 2017.
- ↑ Jenkins, Richard. "The World Championship drivers – Where are they now?". OldRacingCars.com. Consultado o 29 de xullo de 2007.
- ↑ 3,0 3,1 "CONSTRUCTORS: LYNCAR". grandprix.com. Consultado o 6 de maio de 2015.
- ↑ "Brefs" [In brief]. Echappement (en French) (Paris, France: Michael Hommell) (198): 23. abril de 1985.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Small, Steve (1994). The Guinness Complete Grand Prix Who's Who. Guinness. p. 269. ISBN 0851127029.
Véxase tamén
editar| Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: John Nicholson |