Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1974
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA de 1974 | |
Previo: 1973 | Vindeiro: 1975 |
Índice: Carreiras por país | Carreiras por tempada |
O Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1974 foi a 25ª tempada de Fórmula 1 organizada pola Fédération Internationale de l'Automobile (FIA), e a 17ª Copa Internacional de construtores de F1. O campionato contou con quince Grandes Premios que se iniciaron o 13 de xaneiro e finalizaron o 6 de outubro.
Resumo do campionatoEditar
Emerson Fittipaldi e Clay Regazzoni chegaron á última carreira empatados a puntos, pero Regazzoni tivo problemas de manexo, polo que o cuarto lugar de Fittipaldi deulle o campionato. Fittipaldi, Ronnie Peterson e Carlos Reutemann gañaron tres carreiras cada un, Jody Scheckter e Niki Lauda dúas cada un, e as dúas restantes Regazzoni e Denny Hulme, quen se retirou ao final da tempada. No discurso da tempada morreron dous pilotos de F1, Peter Revson nun accidente na sesión de adestramentos no Gran Premio de Suráfrica en marzo, e o austríaco Helmuth Koinigg no GP dos Estados Unidos en outubro.
A tempada de 1974 foi a primeira, onde a cada piloto asignóuselle un número permanente para todas as carreiras, despois de que o sistema fose instituído na metade da tempada anterior.
Calendario de Grandes Premios de Fórmula 1Editar
Pilotos e construtoresEditar
Clasificación do Mundial de Pilotos de 1974Editar
Os puntos para o Campionato Mundial de pilotos de 1974 outorgáronse da seguinte forma 9-6-4-3-2-1 aos seis primeiros en cada carreira.
|
Negra – Pole |
Clasificación do Mundial de Construtores de 1974Editar
Pos | Construtor | ARX |
BRA |
RSA |
ESP |
BEL |
MON |
SWE |
NED |
FRA |
RU |
ALE |
AUT |
ITA |
CAN |
USA |
Pts[1] |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | McLaren-Ford | 1 | 1 | 3 | 3 | 1 | 5 | 4 | 3 | 6 | 2 | 15 | 2 | 2 | 1 | 4 | 73 (75) |
2 | Ferrari | 2 | 2 | 16 | 1 | 2 | 4 | Ret | 1 | 2 | 4 | 1 | 5 | Ret | 2 | 11 | 65 |
3 | Tyrrell-Ford | 6 | 8 | 4 | 5 | 3 | 2 | 1 | 5 | 4 | 1 | 2 | Ret | 3 | 5 | 6 | 52 |
4 | Lotus-Ford | 13 | 3 | 13 | Ret | Ret | 1 | Ret | 8 | 1 | 3 | 4 | Ret | 1 | 3 | Ret | 42 |
5 | Brabham-Ford | 7 | 7 | 1 | 11 | 11 | 6 | 9 | 7 | 16 | 6 | 3 | 1 | 5 | 8 | 1 | 35 |
6 | Hesketh-Ford | Ret | 10 | Ret | Ret | 3 | Ret | Ret | Ret | Ret | 3 | Ret | 4 | 3 | 15 | ||
7 | BRM | 5 | 10 | 2 | 12 | 5 | Ret | Ret | Ret | 10 | 12 | 10 | Ret | Ret | NC | 9 | 10 |
8 | Shadow-Ford | Ret | Ret | NC | 7 | 13 | 3 | 5 | Ret | 12 | 8 | 6 | 8 | 10 | Ret | 10 | 7 |
9 | March-Ford | Ret | 9 | 5 | 4 | 9 | Ret | 10 | 10 | 11 | Ret | 13 | 6 | Ret | Ret | Ret | 6 |
10 | Iso Marlboro-Ford | Ret | Ret | 6 | Ret | 14 | Ret | 8 | Ret | 9 | Ret | Ret | NC | 4 | 15 | Ret | 4 |
11 | Surtees-Ford | Ret | 4 | 11 | 13 | Ret | Ret | Ret | Ret | Ret | 14 | 11 | 9 | NSC | 10 | Ret | 3 |
12 | Lola-Ford | 11 | 11 | 12 | Ret | 8 | 7 | 6 | Ret | 13 | 13 | 9 | 12 | 8 | 11 | 8 | 1 |
— | Parnelli-Ford | 7 | DSC | 0 | |||||||||||||
— | Trojan-Ford | 14 | 10 | Ret | NSC | Ret | NSC | 10 | Ret | 0 | |||||||
— | Penske-Ford | 12 | Ret | 0 | |||||||||||||
— | Token-Ford | Ret | NSC | 14 | NC | 0 | |||||||||||
— | Ensign-Ford | NTS | 15 | Ret | DSC | DSC | NSC | NSC | Ret | NSC | NSC | NSC | NC | 0 | |||
— | Amon-Ford | Ret | NTS | NSC | NSC | 0 | |||||||||||
— | Maki-Ford | NSC | NSC | 0 | |||||||||||||
— | Lyncar-Ford | NSC | 0 | ||||||||||||||
Pos | Construtor | ARX |
BRA |
RSA |
ESP |
BEL |
MON |
SWE |
NED |
FRA |
RU |
ALE |
AUT |
ITA |
CAN |
USA |
Pts |
- Negra Resultados que contaron para o resultado final do campionato.
NotasEditar
- ↑ Contabilizabanse os sete mellores resultados das oito primeiras carreiras e os seis mellores resultados das últimas sete carreiras. Só puntuaba o coche mellor clasificado de cada fabricante, en cada carreira. Os números sen paréntese son os puntos do Campionato, as cifras entre paréntese son o total de puntos anotados.
Véxase taménEditar
A Galipedia ten un portal sobre: Fórmula 1 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1974 |