David Hobbs
Carreira na Fórmula 1
Nacionalidade Reino Unido Reino Unido
Anos en activo 4 (19671968, 1971, 1974)
Escudería(s) BRM, Honda, McLaren
Grandes Premios disputados 6
Campionatos 0
Vitorias 0
Podios 0
Pole positions 0
Voltas rápidas 0
Primeiro GP Gran Premio do Reino Unido de 1967
Derradeiro GP Gran Premio de Italia de 1974


David Wishart Hobbs,[1], nado en Royal Leamington Spa o 9 de xuño de 1939,[2] é un expiloto de automobilismo británico. Orixinalmente comentarista para a canle Speed, traballa como comentarista para NBC e NBC Sports Network. En 1969 Hobbs foi incluído na lista de pilotos graduados, un grupo de 27 pilotos que polos seus logros foron avaliados como os mellores do mundo.[3]

Hobbs vive en Milwaukee (Wisconsin) coa súa esposa, Margaret, coa que ten dous fillos, Gregory e Guy. En 1986, Hobbs abriu un concesionario de automóbiles, David Hobbs Honda, en Glendale, Wisconsin, que segue a existir hoxe e no que se anuncia persoalmente. O seu fillo máis novo, Guy, traballou para Speed ​​como un xornalista na súa cobertura deportiva. Hobbs foi contratado no Salón da Fama de América de Motorsports en 2009.[4]

É o avó do piloto Andrew Hobbs.

Traxectoria editar

Hobbs naceu poucos meses antes do estalido da segunda guerra mundial e ten unha vasta historia de experiencia de condución internacional de máis de 30 anos en todos os niveis de deportes a motor, incluídos os coches deportivos, coches de turismo, Indy cars, IMSA, Can-Am e Fórmula Un. Participou nas 500 Millas de Indianápolis e nas 24 Horas de Daytona. Fixo vinte saídas na carreira das 24 Horas de Le Mans, terminando no 8º lugar no primeiro intento de 1962, seguido dunha pole position e un mellor remate de terceiro (en 1969 e 1984) no seu haber.

Hobbs debía debutar pilotando para Tim Parnell Racing no Gran Premio de Francia de 1965 en Clermont-Ferrand, pero un grave accidente de estrada o mandou ao hospital por tres semanas.[5]

En 1971, Hobbs gañou a L & M 5000 Continental Championship pilotando para Carl Hogan fóra de St. Louis, Missouri, nun McLaren M10B-Chevrolet. Gañou cinco das oito roldas dese ano en Laguna Seca, Seattle, Road América (Elkhart Lake), Edmonton e Lime Rock.[6] Doce anos despois, lograría tamén o campionato de 1983 da Serie Trans-Am. Tamén fixo dúas saídas na NASCAR Winston Cup en 1976, incluíndo dúas voltas nas 500 Millas de Daytona de 1976[7] e disputou unha carreira na International Race of Champions de 1979.

Outras aparicións editar

Hobbs apareceu na película cómica de 1983 Stroker Ace, interpretando un comentarista de televisión de carreiras. Tamén apareceu na película Cars 2, que estreouse en xuño de 2011, como o locutor "David Hobbscap", un Jaguar de 1963 da cidade natal de Hobbs en Inglaterra.

Rexistro de carreiras editar

Resultados Completos na Fórmula Un editar

(Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.

Ano Equipo Chasis Motor 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 Pos. Pts.
1967 Bernard White Racing BRM P261 BRM P60 2.1 V8 RSA MON NED BEL FRA GBR
8
CAN
9
ITA USA MEX 0
Lola Cars Lola T100 BMW M10 2.0 L4 ALE
10
1968 Honda na Fórmula 1 Honda RA301 Honda RA301E 3.0 V12 RSA ESP MON BEL NED FRA GBR ALE ITA
Ret
CAN USA MEX 0
1971 Penske-White Racing McLaren M19A Ford Cosworth DFV 3.0 V8 RSA ESP MON NED FRA GBR ALE AUT ITA CAN USA
10
0
1974 Yardley Team McLaren McLaren M23 Ford Cosworth DFV 3.0 V8 ARX BRA RSA ESP BEL MON SWE NED FRA GBR ALE AUT
7
ITA
9
CAN USA 0

Indica que participou cun coche de F2.

Resultados completos nas 24 Horas de Le Mans editar

Ano Equipo Co-Pilotos Coche Clase Voltas Pos. Clase
Pos.
1962   Team Lotus Engineering   Frank Gardner Lotus Elite Mk14 GT
1.3
286
1963   Lola Cars Ltd.   Richard Attwood Lola Mk6 GT P
+3.0
151 Ret Ret
1964   Standard Triumph   Rob Slotemaker Triumph Spitfire P
+3.0
272 21st
1965   Standard Triumph Ltd.   Rob Slotemaker Triumph Spitfire GT
1.3
71 Ret Ret
1966   Maranello Concessionaires   Mike Salmon Ferrari Dino 206S P
2.0
14 Ret Ret
1967   Lola Cars Ltd.
  Team Surtees
  John Surtees Lola T70 Mk.III P
+5.0
3 Ret Ret
1968   J.W. Automotive Engineering Ltd.   Paul Hawkins Ford GT40 Mk. I S
5.0
107 Ret Ret
1969   J.W. Automotive Engineering Ltd.   Mike Hailwood Ford GT40 Mk. I S
5.0
368
1970   J.W. Automotive Engineering Ltd.   Mike Hailwood Porsche 917K S
5.0
49 Ret Ret
1971   Roger Penske
  Kirk F. White
  Mark Donohue Ferrari 512M/P S
5.0
Ret Ret
1972   Equipe Matra-Simca Shell   Jean-Pierre Jabouille Matra-Simca MS660C S
3.0
278 Ret Ret
1979   Grand Touring Cars Ltd.
  Ford Concessionaires France
  Vern Schuppan
  Jean-Pierre Jaussaud
Mirage M10 S
+2.0
121 NC NC
1981   EMKA Productions Limited   Eddie Jordan
  Steve O'Rourke
BMW M1 Gr.5 Gr.5 236 Ret Ret
1982   John Fitzpatrick Racing   John Fitzpatrick Porsche 935/78 Moby Dick IMSA
GTX
329
1983   John Fitzpatrick Racing   John Fitzpatrick
  Dieter Quester
Porsche 956 C 135 Ret Ret
1984   Skoal Bandit Porsche Team   Philippe Streiff
  Sarel van der Merwe
Porsche 956B C1 351
1985   John Fitzpatrick Racing   Jo Gartner
  Guy Edwards
Porsche 956B C1 366
1987   Joest Racing   Sarel van der Merwe
  Chip Robinson
Porsche 962C C1 4 Ret Ret
1988   Blaupunkt Joest Racing   Didier Theys
  Franz Konrad
Porsche 962C C1 380
1989   Richard Lloyd Racing   Steven Andskär
  Damon Hill
Porsche 962C GTi C1 228 Ret Ret

Resultados nas 500 Millas de Indianápolis editar

Resultados completos na Bathurst 1000 editar

Ano Equipo Co-Pilotos Coche Clase Voltas Pos. Clase
Pos.
1981   JPS Team BMW   Allan Grice BMW 635 CSi 6 Cylinder & Rotary 113
1982   JPS Team BMW   Jim Richards BMW 635 CSi A 157

NASCAR editar

(clave) (Grosa - Pole position outorgada polo tempo de cualificación. Italica - Pole position gañado por posicións de puntos ou tempo de práctica. * – Most laps led.)

Winston Cup Series editar

NASCAR Winston Cup Series resultadoss
Ano Equipo Feito 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 Pos. Pts
1976 DeWitt Racing 73 Chevy RSD DAY
34
CAR RCH BRI ATL NWS DAR MAR TAL NSV DOV CLT RSD MCH DAY NSV POC TAL NA 0
Elliott Racing 9 Ford MCH
17
BRI DAR RCH DOV MAR NWS CLT CAR ATL ONT

Notas editar

  1. FIA Year Book of Automobile Sport 1975. Patrick Stephens Ltd. white p. 37. ISBN 0-85059-195-3. 
  2. H. H. Pitt and M. N. Wicks, The Pitt Family of Payneham (Adelaide, 1977)
  3. F.I.A. Year Book of Automobile Sport, P.S.L. Publications Limited., London, 1969.
  4. "The Class of 2009". AutoWeek (Detroit, Michigan: Crain Communications) 59 (17): 62. 24 de agosto de 2009. ISSN 0192-9674. 
  5. "Archived copy". Arquivado dende o orixinal o 24 de xullo de 2011. Consultado o 2010-04-08. 
  6. Trenton Evening Times, 7 September 1971, Page 37.
  7. "David Hobbs 1976 Winston Cup Results – Racing-Reference.info". Arquivado dende o orixinal o 29 de abril de 2018. Consultado o 29 de abril de 2018. 

Véxase tamén editar

Ligazóns externas editar