Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1967
O Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1967 foi a 18ª tempada de Fórmula 1 organizado pola Fédération Internationale de l'Automobile (FIA), e a 10ª Copa Internacional de construtores de F1. O campionato contou con once Grandes Premios que se iniciaron o 2 de xaneiro e finalizaron o 22 de outubro.
Tipo | Fórmula 1 |
---|---|
Deporte | automobilismo |
Organizador | Federación Internacional do Automóbil |
Número de participantes | 47 |
Localización e Datas | |
Intervalo de tempo | 2 de xaneiro de 1967 – 22 de outubro de 1967 |
Número de edición | 18 (1967) |
Competición | |
Campionato do Mundo de pilotos de Fórmula 1 | Denny Hulme |
Campionato do Mundo de Construtores | Brabham |
Datos estatísticos | |
Carreires | 11 |
Resumo do campionato
editarNo Gran Premio de Holanda, Lotus patrocinado por Ford presentou o novo motor Cosworth DFV, motor que ía ser un dos motores de carreiras mais extraordinarios de todos os tempos, gañador de 155 grandes premios, Le Mans e Indianápolis. Aínda que Jim Clark gañou catro carreiras, Denny Hulme gañou o título en virtude da súa maior regularidade.
Historicamente, Denny Hulme e o primeiro dos dous únicos pilotos que gañaron o título sen lograr unha pole posición na tempada. Só Niki Lauda logrou repetir esta fazaña en 1984.
Calendario de Grandes Premios de Fórmula 1
editarEquipos e pilotos
editarOs seguintes equipos e pilotos competiron no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1967.
- O fondo rosa denota aos participantes de F2 no Gran Premio de Alemaña
Clasificación do Mundial de Pilotos de 1967
editarOs puntos para o Campionato Mundial de Condutores de 1967 outorgáronse da seguinte forma 9-6-4-3-2-1 aos seis finalistas en cada carreira. Só os cinco mellores resultados das primeiras seis carreiras e os catro mellores resultados das últimas cinco carreiras poderían ser computados por cada condutor.
|
Negra – Pole |
1 Pilotos non aptos para puntuar na Fórmula Un, porque pilotaron un Fórmula 2
Clasificación do Mundial de Construtores de 1967
editarOs puntos para o Campionato Mundial de Construtores de 1967 outorgáronse da seguinte forma 9-6-4-3-2-1 aos seis finalistas en cada carreira. Só puntuaba o coche mellor clasificado de cada fabricante, en cada carreira. So contabilizaban os cinco mellores resultados das seis primeiras carreiras e os catro mellores resultados das últimas cinco carreiras.
Pos. | Construtor | RSA |
MON |
BEL |
FRA |
GBR |
HOL |
GER |
CAN |
ITA |
USA |
MEX |
Pts. |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | Brabham-Repco | 4 | 1 | 2 | Ret | 1 | 2 | 1 | 1 | 2 | 3 | 2 | 63 (67) |
2 | Lotus-Ford | 1 | 6 | Ret | 1 | Ret | 4 | 3 | 1 | 1 | 44 | ||
3 | Cooper-Maserati | 1 | 5 | 10 | 4 | 4 | 5 | 5 | 8 | 4 | 4 | 6 | 28 |
4 | Honda | 3 | Ret | Ret | Ret | 6 | 4 | 1 | Ret | 4 | 20 | ||
5 | Ferrari | 3 | 4 | 3 | Ret | 3 | 3 | 6 | 7 | Ret | 8 | 20 | |
6 | BRM | Ret | 6 | 8 | 2 | 3 | 7 | 7 | 5 | 5 | Ret | 5 | 17 |
7 | Eagle-Weslake | Ret | Ret | 1 | Ret | Ret | Ret | 3 | Ret | Ret | 13 | ||
8 | Lotus-BRM | Ret | 2 | 7 | 11 | Ret | 6 | ||||||
9 | Cooper-Climax | 2 | NSC | 6 | |||||||||
10 | McLaren-BRM | 4 | Ret | 7 | Ret | Ret | Ret | 3 | |||||
11 | Brabham-Climax | 5 | NSC | 9 | 8 | Ret | Ret | 2 | |||||
— | Matra-Ford | Ret | 7 | 7 | 0 | ||||||||
— | Eagle-Climax | Ret | NSC | NC | Ret | 0 | |||||||
— | LDS-Climax | Ret | 0 | ||||||||||
— | Lotus-Climax | Ret | 0 | ||||||||||
— | Cooper-ATS | Ret | 0 | ||||||||||
Pos. | Construtor | RSA |
MON |
BEL |
FRA |
GBR |
HOL |
GER |
CAN |
ITA |
USA |
MEX |
Pts. |
- Negra Resultados que contaron para o resultado final do campionato.
Notas
editarVéxase tamén
editarA Galipedia ten un portal sobre: Fórmula 1 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1967 |