Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1966

Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA de 1966
Previo: 1965 Vindeiro: 1967
Índice: Carreiras por país | Carreiras por tempada

O Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1966 foi a 17ª tempada de Fórmula 1 organizado pola Fédération Internationale de l'Automobile (FIA), e a 9ª Copa Internacional de construtores de F1. Os dous títulos disputáronse simultaneamente con nove Grandes Premios que se iniciaron o 22 de maio e finalizaron o 23 de outubro.

O Australiano Jack Brabham gañador do campionato mundial de pilotos de 1966.

Resumo do campionato editar

A tempada foi a primeira da fórmula de "3" litros, que viu duplicar a capacidade máxima do motor da campaña anterior. Os construtores británicos víronse obrigados a buscar outros motores logo da retirada das carreiras de Climax. Ferrari parecían os favoritos, pero John Surtees deixou o equipo tras a carreira de Le Mans, uníndose a Cooper. Jack Brabham gañou o seu terceiro campionato, esta vez nun coche de fabricación propia. Bruce McLaren e Dan Gurney emularon a Brabham mediante a construción do seu propio coche, aínda que con pouco éxito inicial. BRM e Lotus utilizaron motores de dous litros a maior parte da tempada. O novo motor BRM H16 foi un fracaso en gran medida, a pesar de que Jim Clark utilizouno no seu Lotus para gañar o Gran Premio dos Estados Unidos. Baixo as novas regulacións, os coches que non completaran polo menos o 90% da distancia da carreira non se clasificaban e non recibían puntos, aínda que terminaran entre os seis primeiros.

Calendario de Grandes Premios de Fórmula 1 editar

Rnd Carreira Circuíto Data Pole position Volta Rápida Piloto gañador Construtor Rodas Resultados
1   Gran Premio de Mónaco Mónaco 22 de maio   Jim Clark   Lorenzo Bandini   Jackie Stewart   BRM D Resultados
2   Gran Premio de Bélxica Spa-Francorchamps 12 de xuño   John Surtees   John Surtees   John Surtees   Ferrari F Resultados
3   Gran Premio de Francia Reims-Gueux 3 de xullo   Lorenzo Bandini   Lorenzo Bandini   Jack Brabham   Brabham-Repco G Resultados
4   Gran Premio do Reino Unido Brands Hatch 16 de xullo   Jack Brabham   Jack Brabham   Jack Brabham   Brabham-Repco G Resultados
5   Gran Premio dos Países Baixos Zandvoort 24 de xullo   Jack Brabham   Denny Hulme   Jack Brabham   Brabham-Repco G Resultados
6   Gran Premio de Alemaña Nürburgring 7 de agosto   Jim Clark   John Surtees   Jack Brabham   Brabham-Repco G Resultados
7   Gran Premio de Italia Monza 4 de setembro   Mike Parkes   Ludovico Scarfiotti   Ludovico Scarfiotti   Ferrari F Resultados
8   Gran Premio dos Estados Unidos Watkins Glen 2 de outubro   Jack Brabham   John Surtees   Jim Clark   Lotus-BRM F Resultados
9   Gran Premio de México Hermanos Rodríguez 23 de outubro   John Surtees   Richie Ginther   John Surtees   Cooper-Maserati D Resultados

Equipos e pilotos editar

Os seguintes equipos e pilotos competiron no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1966.

Equipo Construtor Chasis Motor Pneum. Piloto Voltas
  Bruce McLaren Motor Racing McLaren-Ford M2B Ford 406 3.0 V8 F   Bruce McLaren 1, 8–9
McLaren-Serenissima Serenissima M166 3.0 V8 2, 4–5
  Team Lotus Lotus-Climax 33 Climax FWMV 2.0 V8 F   Jim Clark 1–6
  Geki 7
  Peter Arundell 8
  Pedro Rodríguez 3, 9
Lotus-BRM 43
33
BRM P75 3.0 H16
BRM P56 2.0 V8
8
  Peter Arundell 2–7, 9
  Jim Clark 7–9
Lotus-Ford 44 Ford Cosworth SCA 1.0 L4 D   Gerhard Mitter 6
  Pedro Rodríguez 6
  Piers Courage 6
  Reg Parnell Racing Lotus-BRM 25 BRM P56 2.0 V8
BRM P60 1.9 V8
F   Mike Spence Todas
Ferrari 246 Ferrari 228 2.4 V6   Giancarlo Baghetti 7
  Brabham Racing Organisation Brabham-Repco BT19
BT20
Repco 620 3.0 V8 G   Jack Brabham Todas
  Denny Hulme 3–9
Brabham-Climax BT22 Climax FPF 2.8 L4 1–2
  Chris Irwin 4
  Cooper Car Company Cooper-Maserati T81 Maserati 9/F1 3.0 V12 D   Richie Ginther 1–2
  Jochen Rindt todas
  Chris Amon 3
  John Surtees 3–9
  Moisés Solana 9
  Owen Racing Organisation BRM P261
P83
BRM P60 2.0 V8
BRM P75 3.0 H16
D   Graham Hill Todas
  Jackie Stewart 1–2, 4–9
  R.R.C. Walker Racing Team Brabham-BRM BT11 BRM P60 2.0 V8 D   Jo Siffert 1
Cooper-Maserati T81 Maserati 9/F1 3.0 V12 2–5, 7–9
  DW Racing Enterprises Brabham-Climax BT11 Climax FPF 2.8 L4 F   Bob Anderson 1, 3–7
  Scuderia Ferrari SpA SEFAC Ferrari 246
312
Ferrari 228 2.4 V6
Ferrari 218 3.0 V12
F
D
  Lorenzo Bandini 1–3, 5–8
  John Surtees 1–2
  Mike Parkes 3, 5–7
  Ludovico Scarfiotti 6–7
  Anglo-Suisse Racing Team Cooper-Maserati T81 Maserati 9/F1 3.0 V12 F   Joakim Bonnier 1–2, 5–9
Brabham-Climax BT22
BT7
Climax FPF 2.8 L4
Climax FWMV 2.0 V8
3–4
  Team Chamaco Collect BRM P261 BRM P60 2.0 V8 G   Bob Bondurant 1–2, 4, 6–7
  Vic Wilson 2
  Guy Ligier Cooper-Maserati T81 Maserati 9/F1 3.0 V12 D   Guy Ligier 1–6
  Anglo American Racers Eagle-Climax Mk1 Climax FPF 2.8 L4 G   Dan Gurney 2–6, 9
  Phil Hill 7
  Bob Bondurant 8
Eagle-Weslake Weslake 58 3.0 V12   Dan Gurney 7–8
  Bob Bondurant 9
  David Bridges Brabham-BRM BT11 BRM P60 2.0 V8 G   John Taylor 3–6
  Shannon Racing Cars Shannon-Climax SH1 Climax FPE 3.0 V8 D   Trevor Taylor 4
  J.A. Pearce Engineering Ltd Cooper-Ferrari T73 Ferrari 218 3.0 V12 D   Chris Lawrence 4, 6
  Caltex Racing Team Brabham-Ford BT18 Ford Cosworth SCA 1.0 L4 D   Kurt Ahrens Jr. 6
  Tyrrell Racing Organisation Matra-BRM MS5 BRM 1.0 L4 D   Hubert Hahne 6
Matra-Ford Ford Cosworth SCA 1.0 L4   Jacky Ickx 6
  Roy Winkelmann Racing Brabham-Ford BT18 Ford Cosworth SCA 1.0 L4 D   Hans Herrmann 6
  Alan Rees 6
  Matra Sports Matra-Ford MS5 Ford Cosworth SCA 1.0 L4 D   Jo Schlesser 6
  Jean-Pierre Beltoise 6
  Silvio Moser Brabham-Ford BT16 Ford Cosworth SCA 1.0 L4 D   Silvio Moser 6
  Honda R & D Company Honda RA273 Honda RA273E 3.0 V12 G   Richie Ginther 7–9
  Ronnie Bucknum 8–9
  Chris Amon Racing Brabham-BRM BT11 BRM P60 1.9 V8 D   Chris Amon 7
  Bernard White Racing BRM P261 BRM P60 1.9 V8 D   Innes Ireland 8–9

Clasificación do Mundial de Pilotos de 1966 editar

Para o campionato só contaron os 5 mellores resultados. Os puntos para o Campionato Mundial de Condutores de 1966 outorgáronse da seguinte forma 9-6-4-3-2-1 aos seis finalistas en cada carreira.

Pos. Piloto MON
 
BEL
 
FRA
 
RU
 
NED
 
ALE
 
ITA
 
USA
 
MEX
 
Pts.
1   Jack Brabham Ret 4 1 1 1 1 Ret Ret 2 42 (45)
2   John Surtees Ret 1 Ret Ret Ret 2 Ret 3 1 28
3   Jochen Rindt Ret 2 4 5 Ret 3 4 2 Ret 22 (24)
4   Denny Hulme Ret Ret 3 2 Ret Ret 3 Ret 3 18
5   Graham Hill 3 Ret Ret 3 2 4 Ret Ret Ret 17
6   Jim Clark Ret Ret NTS 4 3 Ret Ret 1 Ret 16
7   Jackie Stewart 1 Ret Ret 4 5 Ret Ret Ret 14
8   Mike Parkes 2 Ret Ret 2 12
9   Lorenzo Bandini 2 3 NC 6 6 Ret Ret 12
10   Ludovico Scarfiotti Ret 1 9
11   Richie Ginther Ret 5 Ret Ret 4 5
12   Dan Gurney NC 5 Ret Ret 7 Ret Ret 5 4
13   Mike Spence Ret Ret Ret Ret 5 Ret 5 Ret NTS 4
14   Bob Bondurant 4 Ret 9 Ret 7 DSC Ret 3
15   Jo Siffert Ret Ret Ret NC Ret Ret 4 Ret 3
16   Bruce McLaren Ret NTS 6 NTS 5 Ret 3
17   Peter Arundell NTS Ret Ret Ret 12 8 6 7 1
18   Jo Bonnier NC Ret NC Ret 7 Ret Ret NC 6 1
19   Bob Anderson Ret 7 NC Ret Ret 6 1
20   John Taylor 6 8 8 Ret 1
  Chris Irwin 7 0
  Ronnie Bucknum R 8 0
  Chris Amon 8 NSC 0
  Guy Ligier NC NC NC 10 9 NTS 0
  Geki 9 0
  Chris Lawrence 11 Ret 0
  Giancarlo Baghetti NC 0
  Pedro Rodríguez Ret Ret Ret 0
  Innes Ireland Ret Ret 0
  Trevor Taylor Ret 0
  Moisés Solana Ret 0
  Phil Hill NSC 0
Pilotos non aptos para puntuar na Fórmula Un, porque pilotaron un Fórmula 2
  Jean-Pierre Beltoise 8
  Hubert Hahne 9
  Jo Schlesser 10
  Hans Herrmann 11
  Piers Courage Ret
  Alan Rees Ret
  Kurt Ahrens Jr. Ret
  Jacky Ickx Ret
  Silvio Moser NTS
  Gerhard Mitter NTS
Pos. Piloto MON
 
BEL
 
FRA
 
RU
 
NED
 
ALE
 
ITA
 
USA
 
MEX
 
Pts.
Lenda
Cor Resultado
Ouro Gañador
Prata 2º posto
Bronce 3º posto
Verde Remata nos puntos
Azul Non remata nos puntos
Non se califica (NC)
Púrpura Non remata (Ret)
Vermello Non se califica (NSC)
Non se precalifica (NSPC)
Negro Descualificado (DSC)
Branco Non tomou a saída (NTS)
Carreira cancelada (C)
Azul claro Prácticas só (PS)
Piloto de probas dos venres (PP)
(desde 2003 en diante)
En branco Non participou nas prácticas (NPP)
Excluído (EX)
Non chegou (NCG)

Negra – Pole
Cursiva – Volta rápida

Clasificación do Mundial de Construtores de 1966 editar

 
Brabham-Repco gañador do campionato mundial de construtores de 1966
 
Ferrari obtivo o segundo lugar no título de construtores

Os puntos para o Campionato Mundial de Construtores de 1966 outorgáronse da seguinte forma 9-6-4-3-2-1 aos seis finalistas en cada carreira. Só puntuaba o coche mellor clasificado de cada fabricante, en cada carreira.

Pos. Construtor MON
 
BEL
 
FRA
 
RU
 
NED
 
ALE
 
ITA
 
USA
 
MEX
 
Pts.[1]
1   Brabham-Repco Ret 4 1 1 1 1 3 Ret 2 42 (49)
2   Ferrari 2 1 2 6 6 1 Ret 31 (32)
3   Cooper-Maserati NC 2 4 5 7 2 4 2 1 30 (35)
4   BRM 1 Ret Ret 3 2 4 7 Ret Ret 22
5   Lotus-BRM Ret Ret Ret Ret 5 8 5 1 7 13
6   Lotus-Climax Ret Ret Ret 4 3 Ret 9 6 8
7   Eagle-Climax NC 5 Ret Ret 7 NSC DSC 5 4
8   Honda Ret NC 4 3
9   McLaren-Ford Ret 5 Ret 2
10   Brabham-Climax Ret Ret 7 7 Ret Ret 6 1
11   Brabham-BRM Ret 6 8 8 Ret NSC 1
12   McLaren-Serenissima NTS 6 1
  Cooper-Ferrari 11 Ret 0
  Eagle-Weslake Ret Ret Ret 0
  Shannon-Climax Ret 0
Pos. Construtor MON
 
BEL
 
FRA
 
RU
 
NED
 
ALE
 
ITA
 
USA
 
MEX
 
Pts.
  • Negra Resultados que contaron para o resultado final do campionato.

Notas editar

  1. Só os 5 mellores resultados contaron para o campionato. Os números sen paréntese son os puntos do Campionato, as cifras entre paréntese son o total de puntos anotado.

Véxase tamén editar