Giancarlo Baghetti

Giancarlo Baghetti, nado en Milán o 25 de decembro de 1934, Italia e finado ibídem o 27 de novembro de 1995, foi un piloto de Fórmula 1 que competiu cos equipos Ferrari, ATS (a escudería italiana), BRM, Brabham e Lotus. Era o fillo dun rico industrial de Milán.

Giancarlo Baghetti

(2014)
Biografía
Nacemento	25 de decembro de 1934 Milán, Italia
Morte	27 de novembro de 1995 (60 anos) Milán, Italia
Causa da morte	cancro
Lugar de sepultura	cemiterio monumental de Milán
Datos persoais
País de nacionalidade	Italia (1946–1995) Reino de Italia (1934–1946)
Actividade
Ocupación	piloto de automobilismo , piloto de Fórmula Un
Lingua	Lingua italiana
Deporte	automobilismo
Participou en
	24 Horas de Le Mans

Baghetti foi un dos tres únicos pilotos que gañaron a súa primeira carreira no Campionato do Mundo, os outros dous son Nino Farina, que gañou a primeira carreira do Campionato do Mundo (o Gran Premio do Reino Unido de 1950) e Johnnie Parsons , que gañou as 500 Millas de Indianápolis de 1950 (as 500 Millas de Indianápolis formaron parte do Campionato do Mundo de 1950 a 1960).

Andaina na Fórmula Un

Baghetti comezou a competir en 1955 en coches de fábrica, pasando á Fórmula Júnior en 1958. En 1961 foi seleccionado pola Federazione Italiana Scuderie Automobilistiche (FISA), unha coalición de propietarios de equipos italianos independentes que chegaran a un acordo de préstamo con Ferrari dun 156 Dino. O coche de Fórmula 2 era para correr en Grandes Premios non de Campionato, para dar experiencia aos pilotos italianos máis prometedores. Malia non mostrar unha forma espectacular nas categorías inferiores, Baghetti foi elixido sobre Albino Buttichi e Lucien de Sanctis para o asento.

O equipo FISA adquiriu despois un novo Ferrari 156 para o Gran Premio de Francia de 1961 en Reims-Gueux, participando Baghetti nesta carreira do Campionato do Mundo. Unha vez que Wolfgang von Trips, Richie Ginther e Phil Hill se retiraron cos 156 de fábrica, Baghetti defendeu a honra de Ferrari. Venceu a Dan Gurney no Porsche 718. Gañando así os tres primeiros grandes premios nos que participou, os outros dous non eran puntuables para o campionato mundial. A vitoria significou que Baghetti converteuse no primeiro italiano desde 1954 en gañar unha proba do Campionato do Mundo de Fórmula Un. Tamén se converteu no primeiro e único piloto en gañar no seu debut nun Gran Premio do Campionato Mundial nunha pista que non estaba enteiramente composta por outros pilotos debutantes.

Participou noutras dúas carreiras do Campionato, retirándose do Gran Premio do Reino Unido de 1961 e Gran Premio de Italia de 1961, malia que marcou a volta rápida no segundo. Tamén gañou a pouca participativo Prima Coppa Italia carreira en Vallelunga nun Porsche 718.

Foi promovido ao equipo de fábrica de Ferrari en 1962, pero puntuou en só dúas carreiras do campionato, cuarto no Gran Premio dos Países Baixos, e quinto no Gran Premio de Italia, Ferrari foi superado polos equipos británicos. Baghetti logrou o segundo lugar na carreira non de campionato Mediterráneo Grand Prix. Estivo involucrado no desastroso intento de ATSen 1963, uníndose a Phil Hill no equipo de Carlo Chiti, pero só finalizou unha das súas cinco participacións. En 1964 pasou á Scuderia Centro Sud cun vello BRM P57 acadando o maior logro co sétimo posto no Gran Premio de Austria. Nese intre a súa carreira nos Grades Premios practicamente terminou, aínda que participou tres veces máis todas no Gran Premio de Italia, nun Brabham de fábrica en 1965, cun Ferrari do equipo Reg Parnell en 1966, e un Lotus de fabrica en 1967, cando estaba preto de puntuar, rompeulle o motor.

Logo da Fórmula Un

Alcanzou un certo éxito no Campionato Europeo de Turismos con Alfa Romeo e FIAT Abarth, gañando o Campionato de Clase 1000cc en 1966 cun Abarth 1000. Logo de probar en Fórmula 3, retirouse logo de ver un grave accidente en 1967 no " Monza Lottery".

Máis tarde converteuse en xornalista e fotógrafo de automobilismo e de moda.

Morte e herdanza

Baghetti morreu de cancro en 1995.

A vitoria de Baghetti na súa carreira de debut no Campionato aseguroulle un posto na historia da Fórmula Un, ao converterse no único piloto que gañou as súas tres primeiras carreiras de Fórmula Un, aínda que dous Grandes Premios non eran puntuables para o campionato do mundo.

Resultados Completos na Fórmula Un

(Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.

Ano	Equipo	Chasis	Motor	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	Pos	Puntos
1961	FISA	Ferrari 156	Ferrari V6	MON	NED	BEL	FRA 1								9º	9
	Scuderia Sant Ambroeus							RU Ret	ALE	ITA Ret	USA
1962	Scuderia Ferrari	Ferrari 156	Ferrari V6	NED 4	MON	BEL Ret	FRA	RU	ALE 10	ITA 5	USA	RSA			11º	5
1963	Automobili Turismo e Sport	ATS 100	ATS V8	MON	BEL Ret	NED Ret	FRA	RU	ALE	ITA 15	USA Ret	MEX Ret	RSA		NC	0
1964	Scuderia Centro Sud	BRM P57	BRM V8	MON DNA	NED 10	BEL 8	FRA	RU 12	ALE Ret	AUT 7	ITA 8	USA	MEX		NC	0
1965	Brabham Racing Organisation	Brabham BT7	Climax V8	RSA	MON	BEL	FRA	RU	NED	ALE	ITA Ret	USA	MEX		NC	0
1966	Reg Parnell Racing Ltd	Ferrari 246	Ferrari V6	MON	BEL	FRA	RU	NED	ALE	ITA NC	USA	MEX			NC	0
1967	Team Lotus	Lotus 49	Cosworth V8	RSA	MON	NED	BEL	FRA	RU	ALE	CAN	ITA Ret	USA	MEX	NC	0

Carreiras non de campionato

(key) (Races in italics indicate fastest lap)

Ano	Equipo	Chasis	Motor	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16	17	18	19	20	21
1961	FISA	Ferrari 156	Ferrari V6	LOM	GLV	PAU	BRX	VIE	AIN	SYR 1	NAP 1	LON	SIL	SOL	KAN	DAN	MOD	FLG	OUL	LEW
	Scuderia Sant Ambroeus	Porsche 718	Porsche Flat-4																		VAL 1	RAN	NAT	RSA
1962	Scuderia Ferrari	Ferrari 156	Ferrari V6	CAP	BRX	LOM	LAV	GLV	PAU	AIN 4	INT	NAP	MAL	CLP	RMS DNA	SOL	KAN	MED 2	DAN	OUL	MEX	RAN	NAT
1963	Ecurie Filipinetti	Lotus 21	Climax Straight-4	LOM	GLV	PAU	IMO DNQ	SYR	AIN	INT	ROM	SOL	KAN	MED	AUT	OUL	RAN
1964	Scuderia Centro Sud	BRM P57	BRM V8	DMT DNS	NWT 9	SYR Ret	AIN 9	INT 8	SOL	MED	RAN
1965	Scuderia Centro Sud	BRM P57	BRM V8	ROC	SYR	SMT	INT	MED Ret	RAN
1966	Anglo-Suisse Racing Team	Lotus 33	BRM	RSA	SYR Ret	INT	OUL

Notas