Peter Arundell nado en Ilford, Essex o 8 de novembro de 1933[1] e finado en King's Lynn, Norfolk, Inglaterra o 16 de xuño de 2009. Foi un británico piloto de carreiras de Inglaterra, que competiu na Fórmula 1 para o equipo Lotus. Participou en 13 Grandes Premios do Campionato do Mundo, logrando 12 puntos de campionato.

Infotaula de personaPeter Arundell

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento8 de novembro de 1933 Editar o valor em Wikidata
Ilford, Reino Unido (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Morte16 de xuño de 2009 Editar o valor em Wikidata (75 anos)
King's Lynn, Reino Unido (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Causa da morteMorte natural Editar o valor em Wikidata (Fibrose pulmonar Editar o valor em Wikidata)
Datos persoais
País de nacionalidadeReino Unido Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónpiloto de Fórmula Un (1963–1966), piloto de automobilismo Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua inglesa Editar o valor em Wikidata
Carreira militar
Rama militarRoyal Air Force Editar o valor em Wikidata
Deporteautomobilismo Editar o valor em Wikidata
Traxectoria
  Equipo Vehículo empregado
-Team Lotus Editar o valor em Wikidata

Arundell converteuse nun piloto de carreiras profesional logo de terminar o seu servizo na Royal Air Force, competindo con coches Elva e Lotus. pronto gañou unha carreira de Fórmula Júnior disputada en Inglaterra, o trofeo John Davy no encontro do Boxing Day Brands Hatch nun Elva-D.K.W. en 1959.[2] En 1962 gañou o campionato británico da Fórmula Júnior nun Lotus, e tamén en 1963 nun Lotus 27. Tamén gañou a carreira de Fórmula Júnior de Mónaco en 1961 e 1962. Gañou a última carreira da Fórmula Júnior celebrada en Inglaterra, o Anglo-European Formula Júnior Trophy, tamén en Brands Hatch, en setembro de 1963, nun Lotus 27-Ford.[3]

Marcou a súa chegada ao Campionato Mundial de Fórmula Un en 1964 con dous podios. Foi considerado como unha gran promesa para o futuro e un gran piloto de apoio para o Campión do Mundo Jim Clark.[4]

En 1964, mentres competia na Fórmula 2 en Reims-Gueux, trompeou e foi golpeado a alta velocidade por Richie Ginther, Arundell saíu despedido do coche no impacto, o que lle fixo perder a maior parte da tempada de 1965. O xefe de Lotus Colin Chapman gardou o seu lugar no equipo para 1966, terminando terceiro na súa reaparición na carreira fóra de campionato do Gran Premio de Suráfrica Grand Prix en East London o 1 de xaneiro de 1966.[5] Non gozou de grande éxito e ao final dese ano retirouse da Fórmula Un, comezando só 11 carreiras.[6]

Retirouse das carreiras por completo en 1969, e máis tarde trasladouse a Florida, onde creou a compañía de software Mystique, responsable entre outros xogos da famosa Custer's Revenge.

Resultados Completos na Fórmula Un editar

(Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.

Ano Equipo Chasis Motor 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Pos. Puntos
1963 Team Lotus Lotus 25 Climax V8 MON BEL NED FRA
NTS
GBR ALE ITA USA MEX RSA NC 0
1964 Team Lotus Lotus 25 Climax V8 MON
3
NED
3
BEL
9
FRA
4
GBR ALE AUT ITA USA MEX 11
1966 Team Lotus Lotus 43 BRM H16 MON BEL
NTS
FRA
Ret
17º 1
Lotus 33 BRM V8 GBR
Ret
NED
Ret
ALE
12
ITA
8
MEX
7
Climax V8 USA
6

Resultados fora do campionato editar

(Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.

Ano Equipo Chasis Motor 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21
1961 Team Lotus Lotus 18 Climax 4 en liña LOM GLV PAU BRX VIE AIN SYR NAP LON SIL SOL
NTS
KAN DAN MOD FLG OUL LEW VAL RAN NAT RSA
1962 Team Lotus Lotus 21 Climax 4 en liña CAP BRX LOM
NCG
LAV GLV PAU AIN INT NAP
Lotus 24 Climax V8 MAL
NCG
CLP SOL
NCG
KAN MED
NCG
DAN OUL RAN NAT
BRM V8 RMS
Ret1
1963 Team Lotus Lotus 25 Climax V8 LOM GLV PAU IMO SYR AIN INT
NCG
ROM SOL
2
KAN MED AUT
NTS
OUL
NCG
RAN
1964 Team Lotus Lotus 25 Climax V8 DMT
Ret
NWT
2
SYR
3
AIN
3
INT
3
SOL MED RAN
1966 Team Lotus Lotus 33 Climax V8 RSA
3
SYR INT OUL
NTS2
1 Following problems with his own car, Jim Clark took over Arundell's car but then ran out of fuel.
2 The engine in Jim Clark's Lotus 43 blew up during practice and Clark took over Arundell's car.

Notas editar

  1. "Driver: Arundell, Peter". Autocourse Grand Prix Archive. Arquivado dende o orixinal o 21 de febreiro de 2006. Consultado o 27 de novembro de 2007. 
  2. Motor Sport, febreiro de 1960, páxina 109. See also cover photograph.
  3. The Autocar, setembro de 1963, páxinas 514, 540.
  4. "Peter Arundell". lastingtribute.co.uk. Arquivado dende o orixinal o 21 de xuño de 2009. Consultado o 17 de xuño de 2009. 
  5. Motor Sport, febreiro 1966, Page 90.
  6. "Peter Arundell Profile - Drivers - GP Encyclopedia - F1 History on Grandprix.com". Grandprix.com. Consultado o 9 de xaneiro de 2016. 

Véxase tamén editar

Ligazóns externas editar