Foi unha das finais máis dramáticas na historia do Campionato do Mundo de Fórmula Un. Os puntos para o Campionato só podían ser anotados polos seis primeiros finalistas (9-6-4-3-2-1). Ao chegar á carreira, tres pilotos tiñan a oportunidade de gañar o título. Graham Hill (BRM) con 39 puntos, John Surtees (Ferrari) con 34 puntos e Jim Clark (Lotus-Climax) con 32 puntos. A carreira comezou con Clark saíndo desde a pole position por diante de Dan Gurney no Brabham-Climax (Gurney tiña só dez puntos ao inicio desta carreira logo de gañar o Gran Premio de Francia e dun sexto lugar). Hill e Lorenzo Bandini, compañeiro de Surtees en Ferrari, loitaban polo terceiro posto, con Surtees nun distante quinto lugar, aparentemente sen ningunha posibilidade de gañar o título. De rematar nestas posicións, Clark sería campión con catro vitorias por dúas vitorias de Hill, a pesar de estar empatados a 39 puntos. Bandini bateu á parte traseira do coche de Hill facéndoo trompear e perder algúns postos. A partir de entón coche de Hill correu co tubo de escape abolado, o que lle fixo perder potencia. O campionato estaba agora nas mans de Clark. Na penúltima volta, o motor de Clark parouse e as posicións quedaron Gurney-Bandini-Surtees. O título estaba de novo nas mans de Hill. Ao darse conta de que Surtees podería gañar o título terminando en segundo lugar, o director do equipo Ferrari avisou freneticamente a Bandini para que frease e entrase en boxes na última volta, para deixar adiantar a Surtees. Bandini obedientemente fíxoo e Surtees terminou en segundo lugar, gañando así o Campionato Mundial por un punto sobre Hill (40 por 39).
- Por primeira vez, tres pilotos británicos chegaron á última carreira con opcións de gañar o campionato.
- Graham Hill (39 pts.) necesitaba:
- Ser 1º
- Ser 3º, con Surtees segundo ou peor
- Clark segundo ou peor, Surtees terceiro ou peor
- John Surtees (34 pts.) necesitaba:
- Ser 1º
- Ser 2º, con Graham Hill 4º ou peor
- Jim Clark (30 pts.) necesitaba:
- Ser 1ª, con Surtees 3º ou peor e Graham Hill 4º ou peor
- Jim Clark estivo a piques de logralo. Se o seu motor non se estragara na última volta, el faría o suficiente para gañar o campionato..
- Noutra banda tres construtores estaban loitando polo campionato.
- Ferrari (43 pts.) necesitaba:
- Ser 1º
- 2º, co mellor BRM terceiro ou peor
- O mellor Lotus-Climax segundo ou peor e o mellor BRM 3º ou peor
- BRM (42 pts) necesitaba:
- Lotus-Climax (37 pts) necesitaba:
- Ser 1ª, co mellor Ferrari terceiro ou peor
- Unha vez máis, se o motor de Jim Clark non se queimara, entón Lotus-Climax gañaría o Campionato de Construtores
Posicións logo da carreira
editar
- Clasificación do campionato de pilotos
|
- Clasificación do campionato de construtores
|
- Notas:Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación. Só os 6 mellores resultados contan para o Campionato. Os números sen paréntese son os puntos do campionato, os números entre paréntese son o total de puntos anotados.
Dan Gurney
John Surtees
Lorenzo Bandini
.svg){kind=small}
Pedro Rodríguez
Bruce McLaren
Jack Brabham
Jo Siffert
Jo Bonnier
