Gran Premio do Canadá de 1977

O Gran Premio do Canadá de 1977 foi unha carreira de Fórmula 1, celebrada no Circuíto de Mosport Park, Bowmanville, Ontario, Canadá o 9 de outubro de 1977. A carreira, foi a 16ª carreira da tempada de 1977.

Gran Premio do Canadá de 1977

Tipo	Gran Premio do Canadá
Deporte	automobilismo
Parte de	Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1977
Distancia do evento	80
Localización  e  Datas
Localización	Circuíto de Mosport Park (Ontario) 44°03′00″N 78°40′40″O
País	Canadá
Data	9 de outubro de 1977
Competición
Primeiro posto	Jody Scheckter
Pole position	Mario Andretti
Volta máis rápida	Mario Andretti

Informe

O carreira chegou ao Canadá sen Niki Lauda, quen, logo de asegurar o campionato de pilotos na anterior carreira en Watkins Glen, anunciou a súa intención de pilotar para Brabham en 1978, e renunciou abruptamente a Ferrari logo da decisión do equipo de correr cun terceiro coche para Gilles Villeneuve.

Na cualificación, o Lotus de Mario Andretti logrou a súa sexta pole da tempada, co McLaren de James Hunt ao seu lado na primeira fila. Ronnie Peterson, foi terceiro no seu Tyrrell de seis rodas, por diante de Gunnar Nilsson no segundo Lotus. O top ten completouse con Jochen Mass no segundo McLaren, Patrick Depailler no segundo Tyrrell, os Shadows de Alan Jones e Riccardo Patrese, Jody Scheckter no Wolf e John Watson no Brabham. Pero a seguridade na pista chea de fochancas de Mosport Park estaba cuestionada: durante a práctica o Hesketh de Ian Ashley saíu despedido nunha destas fochancas, saltou a barreira e estrelouse contra unha torre de televisión, ferindo gravemente a Ashley e poñendo fin á súa carreira na Fórmula Un. O inglés sobreviviu, pero tardaron 40 minutos en sacalo do coche e pasaron outros 30 minutos ata que chegou un helicóptero. Estes problemas foron subliñados máis tarde ese mesmo día, cando Mass estrelouse na primeira curva cunha barreira que arrasou ao bater nela.

Ao comezo da carreira, Andretti afastouse de Hunt, con Mass terceiro. Andretti e Hunt procederon entón a afastarse do resto do grupo acabando por alcanzar a Mass, terceiro nese momento. Cando intentaban dobrar a Mass, Hunt adiantou a Andretti, pero chocou co seu compañeiro de equipo en McLaren logo dun malentendido. Non puido continuar, e un Hunt visiblemente furioso axitou o seu puño a Mass, antes de golpear a un comisario que estaba tratando de sacalo de alí. Posteriormente, foi multado con 2.750 dólares. Gilles Villeneuve fixo o seu debut con Ferrari nesta carreira, pero abandonou logo dun accidente.

Non houbo tensión nas últimas catro voltas. Na volta 77, Patrese trompeou co seu Shadow e bateu contra o Hesketh de Rupert Keegan, que se estrelara a principios da carreira e estaba ao carón da pista. Na seguinte volta, o motor de Andretti rebentou e derramou aceite. Vittorio Brambilla esvarou neste aceite e trompeou co seu Surtees igual que Danny Ongais no seu Interscope Penske na mesma mancha de aceite, pero este foi capaz de continuar.

A retirada de Andretti deulle a Scheckter a vitoria, con Depailler segundo e Mass completando o podio. Jones foi cuarto por diante de Patrick Tambay no Ensign, mentres Brambilla clasificouse sexto, xusto por diante de Ongais.

Clasificación

Pos	Nº	Piloto	Construtor	Voltas	Tempo/Retirada	Grella	Puntos
1	20	Jody Scheckter	Wolf-Ford	80	1:40:00.00	9	9
2	4	Patrick Depailler	Tyrrell-Ford	80	+ 6.77	6	6
3	2	Jochen Mass	McLaren-Ford	80	+ 15.76	5	4
4	17	Alan Jones	Shadow-Ford	80	+ 46.69	7	3
5	23	Patrick Tambay	Ensign-Ford	80	+ 1:03.26	16	2
6	19	Vittorio Brambilla	Surtees-Ford	78	Accidente	15	1
7	14	Danny Ongais	Penske-Ford	78	+2 voltas	22
8	9	Alex Ribeiro	March-Ford	78	+2 voltas	23
9	5	Mario Andretti	Lotus-Ford	77	Motor	1
10	16	Riccardo Patrese	Shadow-Ford	76	Trompo	8
11	30	Brett Lunger	McLaren-Ford	76	Motor	20
12	21	Gilles Villeneuve	Ferrari	76	Transmisión	17
Ret	1	James Hunt	McLaren-Ford	61	Accidente	2
Ret	27	Patrick Nève	March-Ford	56	Motor	21
Ret	3	Ronnie Peterson	Tyrrell-Ford	34	Fuga combustible	3
Ret	24	Rupert Keegan	Hesketh-Ford	32	Accidente	25
Ret	18	Hans Binder	Surtees-Ford	31	Accidente	24
Ret	10	Ian Scheckter	March-Ford	29	Motor	18
Ret	28	Emerson Fittipaldi	Fittipaldi-Ford	29	Motor	19
Ret	12	Carlos Reutemann	Ferrari	20	Sistema combustible	12
Ret	8	Hans Joachim Stuck	Brabham-Alfa Romeo	19	Motor	13
Ret	6	Gunnar Nilsson	Lotus-Ford	17	Accidente	4
Ret	26	Jacques Laffite	Ligier-Matra	12	Transmisión	11
Ret	7	John Watson	Brabham-Alfa Romeo	1	Suspensión	10
Ret	22	Clay Regazzoni	Ensign-Ford	0	Accidente	14
NTS	25	Ian Ashley	Hesketh-Ford		Piloto ferido
NSC	15	Jean-Pierre Jabouille	Renault

Posicións logo da carreira

Clasificación no campionato de pilotos

Pos	Piloto	Puntos
1	Niki Lauda	72
2	Jody Scheckter	55
3	Mario Andretti	47
4	Carlos Reutemann	36
5	James Hunt	31

Clasificación no campionato de construtores

Pos	Construtor	Puntos
1	Ferrari	89 (91)
2	Lotus-Ford	62
3	Wolf-Ford	55
4	McLaren-Ford	51
5	Brabham-Alfa Romeo	27

• Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación. Só os 8 mellores resultados das primeiras 9 roldas e os 7 mellores resultados das últimas 8 roldas contan para o campionato. Os números sen paréntese son os puntos do campionato, os números entre paréntese son o total de puntos anotados.

Carreira anterior: Gran Premio dos Estados Unidos de 1977	Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1977	Carreira seguinte: Gran Premio do Xapón de 1977
Carreira anterior: Gran Premio do Canadá de 1976	Gran Premio do Canadá	Carreira seguinte: Gran Premio do Canadá de 1978

Notas

• Líderes por volta: Mario Andretti 77 voltas (1-60, 62-78); James Hunt 1 volta (61); Jody Scheckter 2 voltas (79-80).
• Última participación na Fórmula 1 de Ian Ashley.
• Foi a única carreira da tempada na que Ferrari non puido puntuar.
• Este foi o último Gran Premio do Canadá, celebrado en Mosport. Para 1978, a carreira trasladouse ao Circuíto da Île Notre-Dáme de Montreal, onde se mantén desde entón.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• "The Official Formula 1 website". Consultado o 2008-01-27.