Portal:Música clásica

A música clásica é a corrente musical que comprende principalmente a música producida ou baseada nas tradiciones de la música occidental, tanto litúrxica como secular. Abrangue un periodo de tempo que vai aproximadamente dende o século XI á actualidade, e inclúe o período clásico e outros. As normas centrais desta tradición foron codificadas entre 1550 e 1900, período que é coñecido como o período da práctica común. As principais divisións temporais da música occidental son as seguintes: música antiga, que inclúe a música medieval (500-1400) e a música renacentista (1400-1600); o período da práctica común, que inclúe a música barroca (1600-1750), a música clásica (1750-1820), e a música romántica (1804-1910); e a música do século XX e música contemporánea. A música clásica distínguese da música popular e de outras formas musicais non europeas pola súa característica notación musical simbólica, en uso dende aproximadamente o século XVI. Dita notación permite aos compositores prescribir de xeito detallado o tempo, a métrica, o ritmo, a altura e a execución precisa de cada peza musical. Isto limita o espazo para a improvisación ou a ornamentación ad libitum, que son frecuentes na música artística non europea e na música popular. Outra característica é que mentres a maioría dos estilos «populares» tenden a desenvolverse arredor do xénero da canción, a música clásica tense caracterizado polo desenvolvemento de formas e xéneros musicais altamente sofisticados, e polo uso dunha moi variada e complexa instrumentación. O termo "música clásica" non apareceu ata principios do século XIX, nun intento de canonizar o período dende Johann Sebastian Bach ata Beethoven como a idade dourada. A primeira referencia que temos do termo "música clásica" aparece no Oxford English Dictionary, en torno a 1836. Amosar máis contido destacado Artigo destacado Unha sinfonía coral é unha composición musical para orquestra, coro e, en ocasións, solistas, que se adhire polo xeral no seu funcionamento interno e arquitectura musical global á forma musical sinfónica. O termo sinfonía coral neste contexto foi acuñado por Hector Berlioz cando describiu a obra Roméo et Juliette na súa introdución de cinco parágrafos para a obra. O antecedente directo da sinfonía coral é a Novena sinfonía de Ludwig van Beethoven. A Novena de Beethoven incorpora a parte da Ode an die Freunde (Himno á alegría), un poema de Friedrich Schiller, co texto cantado por solistas e coro no último movemento. É o primeiro exemplo do uso da voz humana por parte dun compositor maior no mesmo nivel que os instrumentos nunha sinfonía. Uns poucos compositores do século XIX, en particular Felix Mendelssohn e Franz Liszt, seguiron a Beethoven na produción de obras sinfónicas corais. No século XX o xénero desenvolveuse notablemente, e nos últimos anos do século XX e o inicio do século XXI viron a aparición de máis obras neste xénero. O termo "sinfonía coral" indica a intención do compositor de que a obra sexa sinfónica, mesmo coa fusión de elementos narrativos ou dramáticos que derivan da inclusión da palabra. Con este obxectivo, as palabras son frecuentemente tratadas sinfonicamente para perseguir fins non narrativos, polo uso de repeticións frecuentes de palabras e frases importantes, e transposición, reordenación ou omisión de pasaxes do conxunto do texto. O texto frecuentemente determina o esquema básico sinfónico, mentres que a orquestra transmite as ideas musicais nunha importancia similar á do coro e os solistas. Mesmo cun énfase sinfónico, unha sinfonía coral é frecuentemente influenciada na forma musical e no contido por unha narración externa, mesmo en partes onde non hai canto. Imaxe destacada Manuscrito da Polonesa Op 53 de Frédéric Chopin. Vexa o artigo polonesa. Este mes Máis aniversarios... Categorías Queres atopar artigos relacionados coa música clásica? Proba buscando nas seguintes categorías: Música clásica Personalidades da música clásica Música antiga Música contemporánea Ópera Música do século XX Portal:Música clásica Biografía destacada Kathleen Mary Ferrier, CBE, nada en Blackburn (Inglaterra) o 22 de abril de 1912 e finada en Londres o 8 de outubro de 1953, foi unha contralto británica. Acadou reputación internacional como cantante escénica, de concerto, así como polas súas gravacións, cun repertorio que se estendía dende a canción tradicional e as baladas populares ata as obras clásicas de Bach, Brahms, Mahler e Elgar. A súa morte por cancro, no momento álxido da súa carreira, causou un forte impacto no mundo musical e especialmente no público, que non coñeceu a natureza da súa enfermidade ata despois da súa morte. Foi especialmente coñecida no Reino Unido pola súa gravación da canción tradicional de Northumbria Blow the Wind Southerly, que foi emitida frecuentemente na BBC Radio durante moitos anos despois da súa morte. Filla dun mestre de escola dunha pequena vila de Lancashire, Ferrier amosou axiña talento como pianista e gañou numerosos concursos de piano a nivel afeccionado mentres traballaba como telefonista na General Post Office. Non comezou a adicarse en serio á canción ata 1937, cando despois de gañar un concurso de canto no Festival de Carlisle comezou a recibir ofertas para cantar profesionalmente. En 1942 a súa carreira colleu pulo logo de coñecer ao director Malcolm Sargent, quen a recomendou á influínte axencia de representación Ibbs and Tillett. Converteuse nunha intérprete habitual nas principais salas de Londres e das provincias, e realizou numerosas emisións radiofónicas coa BBC. Deuse a coñecer internacionalmente polas súas tres xiras polos Estados Unidos de América entre 1948 e 1950 e polas súas numerosas visitas á Europa continental. Cita destacada Son destacado Cuarto movemento ("Entrückung", sehr langsam) do Cuarteto nº 2 con soprano de Arnold Schönberg, interpretado polo Carmel String Quartet. Vexa o artigo atonalismo. Sabías que... ... Wolfgang Amadeus Mozart compuxo un canon chamado Leck mich im Arsch, que significa Bícame o cu? ... en 1859 espallouse por toda Italia o lema "Viva VERDI" como acrónimo de Viva Vittorio Emanuele Re D'Italia (Viva Vittorio Emmanuele Rei de Italia), referido a Vittorio Emmanuele II, daquela rei de Sardeña? ... o xénero da melodía galega iniciado por Marcial del Adalid ten como precedentes o lied alemán e a mélodie francesa? Proxectos relacionados Música • Música escénica • Música contemporánea Artigos de calidade e bos Artigos de calidade (52) Claudio Abbado Carl Philipp Emanuel Bach Johann Sebastian Bach Walter Bache Xosé Baldomir Hector Berlioz Georges Bizet Canon de Bayreuth Carolina Casanova Rebecca Clarke Concerto delle donne Concerto para piano n.º 24 (Mozart) Concertos para piano de Wolfgang Amadeus Mozart Edward Elgar Erschallet, ihr Lieder, erklinget, ihr Saiten! BWV 172 Estrea da Sinfonía n.º 7 de Shostakovich en Leningrado Gabriel Fauré Kathleen Ferrier Angela Gheorghiu Gran viaxe da familia Mozart Imogen Holst Georg Friedrich Händel Jane Joseph Le Sacre du printemps L'Orfeo Carlos López García-Picos Gustav Mahler Mozart en Italia Música para piano de Gabriel Fauré Carl Nielsen Orquestra Sinfónica de Galicia Óperas de Claudio Monteverdi Óperas perdidas de Claudio Monteverdi Óperas de Wolfgang Amadeus Mozart Eugenia Osterberger Krzysztof Penderecki Poemas sinfónicos (Liszt) Poruchik Kizhe (Prokofev) Sergei Prokofev Manuel Quiroga Losada Nikolai Rimskii-Korsakov Gioachino Rossini Jean Sibelius Sinfonía coral Sinfonía núm. 3 (Górecki) Sinfonía nº 8 (Mahler) Sinfonía nº 8 (Sibelius) Bedřich Smetana Heikki Suolahti Traité d'instrumentation et d'orchestration Tristan und Isolde Richard Wagner Artigos bos (10) Cantus Arcticus Clara Clemens Obras variadas para piano só (Rachmaninov) Orquestra Filharmónica Coruñesa Píseň bohatýrská Einojuhani Rautavaara Schachnovelle (ópera) Sinfonías espurias ou de dubidosa autoría de Wolfgang Amadeus Mozart Six moments musicaux (Rachmaninov) Suite Lemminkäinen Portais relacionados Ballet Música Ópera Proxectos irmáns en Commons