Copa do Mundo de Fútbol

A Copa do Mundo da FIFA, tamén coñecida como Campionato Mundial de Fútbol ou Mundial de Fútbol, é un torneo internacional de fútbol, organizado cada catro anos pola FIFA. O torneo conta con dúas fases principais, un proceso clasificatorio onde os países compiten agrupados por diferentes confederacións continentais, chegando na edición de 2010 a 204 participantes, e unha fase final nunha sede designada pola organización na que participan 32 seleccións nun período aproximado dun mes.

Copa do Mundo de Fútbol

Nome na lingua orixinal	(en) FIFA World Cup
Tipo	competición internacional de seleccións de fútbol
Organizador	FIFA
Localización  e  Datas
Vixencia	1930 –
Período de ocorrencia	4 (1930–valor descoñecido)
Outro
Cancelo	#FIFAWorldCup
Páxina web oficial	fifa.com…

A primeira edición do Mundial organizouse en 1930 no Uruguai, coa vitoria da selección anfitrioa, e dende entón foi celebrado cada catro anos coa excepción de 1942 e 1946 debido á segunda guerra mundial. A selección do Brasil é a selección que acadou máis títulos mundiais até o momento, con cinco, sendo tamén a única que participou en tódalas edicións. Trala selección brasileira sitúanse Alemaña e Italia, con catro títulos cada unha, a Arxentina, o Uruguai e Francia con dous e, cun só título, Inglaterra e España.

O torneo presenta unha forte dominación dos equipos europeos e suramericanos: os primeiros gañaron o título en 12 ocasións, mentres que os segundos en nove. Ademais tan só dous equipos doutras confederacións xeográficas teñen chegado ás semifinais: os Estados Unidos en 1930 e Corea do Sur en 2002. Ademais, o Brasil (en 1958 e 2002), España (en 2010) e Alemaña (en 2014) foron até o momento os únicos equipos que conseguiron gañar fóra do seu continente. A fase final da Copa do Mundo é o evento dunha soa disciplina máis seguido do mundo (a edición de 2002 foi vista por máis de 1.100 millóns de espectadores), e o segundo máis seguido en xeral tan só por detrás dos Xogos Olímpicos de Verán.

Historia

As primeiras competicións internacionais

O primeiro amigable internacional de Fútbol foi xogado en 1872, entre Inglaterra e Escocia, nun momento en que este deporte era raramente practicado fóra de Gran Bretaña. No final do século XIX o fútbol comezou a gañar máis adeptos, e por iso se tornou en deporte de demostración (sen disputa de medallas) nos Xogos Olímpicos de 1900 e 1904, ata se converter en competición oficial nos Xogos Olímpicos de 1908. Organizado pola Football Association, era un evento para xogadores non profesionais, e na época non foi considerado unha competición, mais si un mero espectáculo. A selección non profesional da Inglaterra foi a campioa nas dúas edicións, 1908 e 1912.

En 1914 a FIFA recoñeceu o torneo olímpico como unha "competición global de fútbol non profesional", tomando para si a responsabilidade de organizalo. Así, na edición de 1924 enfrontáronse equipos de varios continentes. O Uruguai foi o campión nas dúas edicións, 1924 e 1928. O 28 de maio de 1928 a FIFA tomou a decisión de organizar a competición por separado, polo que deixou de ser un deporte olímpico. Para celebrar o centenario da independencia do Uruguai en 1930 foi decidido que a sede da competición sería no país suramericano, no mesmo ano.

A primeira Copa do Mundo oficial

O Estádio Centenário, local da primeira final da Copa do Mundo, en 1930, na cidade de Montevideo, Uruguai

Só trece seleccións participaron na primeira Copa, sete da América Latina (o Uruguai, a Arxentina, Bolivia, o Brasil, Chile, Paraguai e o Perú), catro da Europa (Bélxica, Francia, Iugoslavia e Romanía) e dúas da América do Norte (México e Estados Unidos). Moitas seleccións europeas acabaron desistindo da competición debido á longa e cansada viaxe polo océano Atlántico.

Os dous primeiros partidos da Copa disputáronse simultaneamente, sendo vencidos por Francia e os Estados Unidos, que gañaron a México por 4-1 e a Bélxica por 3-0, respectivamente. O primeiro gol nunha Copa do Mundo foi marcado polo xogador francés Lucien Laurent. A final foi disputada entre o Uruguai e a Arxentina, gañando os uruguaios por 4-2, no Estadio Centenario de Montevideo, cun público estimado de 93.000 espectadores. O máximo goleador deste torneo foi o arxentino Guillermo Stábile.

Desenvolvemento

Globo en forma de bóla de Fútbol en Nuremberg, Alemaña, como propaganda do Mundial de Fútbol Alemaña 2006. O torneo creceu ao longo do tempo ata se tornar a maior competición deportiva do planeta.

Os problemas que atopaban as primeiras edicións do torneo eran as dificultades da época para unha viaxe intercontinental. Nas Copas de 1934 e 1938, xogadas en Europa, houbo unha pequena participación dos países suramericanos. Só a selección brasileira estivo presente nesas dúas edicións. As edicións de 1942 e 1946 foron canceladas debido á segunda guerra mundial.

O Mundial de Fútbol Brasil 1950 foi o primeiro en ter participantes británicos. Estes retiráranse da FIFA en 1920, pois rexeitaban xogar con países cos que recentemente estiveran en guerra e por unha protesta da influencia estranxeira no fútbol, ao considerar que dito deporte, unha invención británica, estaba sendo deturpado polo modo de xogar estranxeiro. A pesar disto, volveron ser membros da FIFA en 1946. O torneo tamén contou coa volta da participación do Uruguai, que boicoteara as dúas edición anteriores.

Entre as edicións de 1934 e 1978 a fase final do torneo era disputada por 16 seleccións (agás nos raros casos onde se retiraron algunhas seleccións). A maioría era da América Latina e Europa, cunha pequena minoría de África, Asia e Oceanía. Esas seleccións normalmente non pasaban da primeira fase, sendo facilmente derrotadas (coa excepción de Corea do Norte, que chegou ata os cuartos de final en 1966).

A fase final foi expandida ata 24 seleccións en 1982, e ata 32 en 1998, permitindo que máis seleccións de África, Asia e América do Norte puidesen participar. Nos seguintes anos eses novos participantes acadaron mellores posicións, como o Camerún, que chegou ata os cuartos de final en 1990 e Corea do Sur, Senegal e Estados Unidos, que fixeron o mesmo en 2002, alcanzando Corea o cuarto lugar.

Símbolos

Trofeo

De 1930 a 1970 ao campión entregábaselle a Copa Jules Rimet. Inicialmente coñecida como Copa do Mundo ou Coupe du Monde (en francés), foi renomeada en 1946 en homenaxe ao presidente da FIFA responsable da primeira edición do torneo, en 1930. En 1970, coa terceira vitoria da selección brasileira, esta gañou o dereito a ter en posesión permanente o trofeo. Con todo, este foi roubado da sede da CBF en decembro de 1983, e nunca foi atopado. Crese que os ladróns o teñan derretido.

Despois de 1970 creouse un novo trofeo, chamado Copa do Mundo FIFA. A diferenza do Trofeo Jules Rimet este non se entrega permanentemente a ningunha selección, independentemente do número de títulos. A Arxentina, Alemaña, o Brasil e Italia son os que máis veces acadaron o trofeo. Este so será cambiado ata que a placa no seu pé sexa totalmente enchida cos nomes dos campións de cada edición, o que non ocorrerá ata 2038.

Mascotas

Desde o Mundial de 1966 cada edición conta cunha mascota oficial. A primeira da historia foi World Cup Willie, un león futbolista vestido cunha camisola da bandeira do Reino Unido. Catro anos máis tarde, en 1970, a mascota foi Juanito, un neno cun chapeu típico de México, escrito coas palabras "MÉXICO 70" e vestido coas cores da selección mexicana. En 1974, as mascotas alemás occidentais foron Tip e Tap, dous cativo cos brazos no ombro doutro, un deles cunha camisola onde se le "WM" e na doutro "74". Na Copa de 1978, na Arxentina elixiuse ata o de agora a última mascota humana, Gauchito, un meniño gaucho cun chapeu que contiña "ARGENTINA '78", un pano e un rebenque, que tamén aparecía na camisola da selección arxentina e botas de fútbol

A mascota do Mundial de 1982, foi Naranjito, unha laranxa con faciana humanizada, cun balón e usando botas. En 1986, a mascota foi Pique, unha especie de pemento, cun chapeu mariachi e un balón no seu pé dereito. En1990, a mascota foi un obxecto de deseño, Ciao, que representou un futbolista coa cabeza en forma de balón de fútbol e corpo con barras que contiñan as cores do país. Os Estados Unidos volveron á mascota animal para a Copa de 1994, Striker era un can vestido coas cores da bandeira dos Estados Unidos cunha camisola na que aparecía escrito "USA 94". Para a Copa do Mundo de 1998, os organizadores escolleron un galo azul chamado Footix, coas palabras "FRANCE 98" no seu peito. En 2002, o Xapón e Corea do Sur escolleron as mascotas Ato, Kaz e Nik, inspirados no manga. No Mundial de Fútbol de 2006 o escollido foi Goleo VI, un león peluche, vestido cunha camisola branca co número 06 deseñado na fronte, sempre ao lado da súa compañeira, Pille, unha pelota falante. A mascota da Copa do Mundo de 2010 foi Zakumi, un leopardo de cabelos verdes, vestido cunha camisola branca coas letras "SOUTH AFRICA 2010" e pantalóns verde. O seu nome procede de "ZA", abreviación internacional para Suráfrica e "kumi", unha palabra que significa "dez" en varias linguas do país, en referencia ao ano do Mundial. Para o Mundial Brasil 2014 elixiuse a Fuleco, unha mascota con forma dunha especie de armadillo vunerable endémica do nordés do Brasil.

Formato

Eliminatorias

Bolas e chuteiras das cinco copas vencidas polo Brasil, nunha tenda de Londres

Dende a segunda edición do torneo, e 1934, as eliminatorias teñen sido feitas para diminuír o tamaño da fase final. Estas son disputadas nas seis zonas continentais da FIFA (África, Asia, América do Norte e América Central e Caribe, Europa, Oceanía e América do Sur) organizadas polas súas respectivas confederacións. Antes de cada edición do torneo a FIFA decide cantas prazas terán dereito por cada confederación, tendo en conta factores como número de seleccións nacionais e forza de cada confederación. A presión por cada confederación por ter máis prazas tamén acostuma ser bastante común.

As eliminatorias poden comezar tres anos antes da fase final, e duran un pouco máis de dous anos. O formato de cada eliminatoria difire de acordo con cada confederación. Normalmente unha ou dúas prazas son reservadas para os gañadores de play-offs intercontinentais. Por exemplo, o campión da eliminatoria da |Oceanía e o quinto colocado da América do Sur disputaran un play-off para decidir quen ficaría coa praza da fase final 2006.

Dende o mundial de 1938 ata o mundial 2002, o campión era automaticamente clasificado para a próxima Copa, sen precisar pasar polas eliminatorias das súas confederacións. Porén, a partir da edición de 2002 o campión é obrigado a clasificarse normalmente como calquera outra selección. O Brasil, vencedor en 2002, foi o primeiro campión a ter que disputar unha eliminatoria para a Copa seguinte.

A selección do país anfitrión queda exenta igualmente da disputa destas eliminatorias. No mundial de 2002, as seleccións de Corea do Sur e Xapón foron clasificadas directamente.

Fase final

A fase final do torneo ten 32 seleccións competindo por un mes no país anfitrión. A fase final é dividida en dúas fases: a fase de grupos e a fase de eliminatorias.

Na primeira fase (grupos) as seleccións son colocadas en oito grupos de catro participantes. Oito seleccións son cabeza de serie de cada grupo (as seleccións consideradas máis fortes) e as outras son sorteadas. Desde 1998 o sorteo é feito evitando que máis dúas seleccións europeas e máis dunha selección da mesma confederación fiquen no mesmo grupo. Na fase de grupos cada selección xoga unha partida contra as seleccións de seu grupo, e as dúas que máis puntuaran se clasifican para a fase de eliminatoria. Desde 1994 a vitoria nun partido vale tres puntos, o empate un e a derrota ningún. Antes, cada vitoria valía dous puntos.

A fase seguinte é unha fase de eliminación rápida. Cada selección xoga unicamente un partido en cada división da fase (oitavos de final, cuartos de final, semi-final e final) e o vencedor pasa para a próxima eliminatoria. En caso de empate no tempo normal o xogo é levado para a prórroga e en caso de empate da mesma hai a disputa de penaltis. As dúas seleccións eliminadas da semi-final fan un partido antes da final para decidir o terceiro e cuarto lugar.

Selección das sedes

Mapa das sedes da Copa do Mundo

Nas primeiras edicións as sedes era foron escollidas en encontros nos congresos da FIFA. As designacións eran sempre polémicas debido á longa viaxe da América do Sur a Europa (e viceversa), as dúas grandes potencias futbolísticas da época (e aínda hoxe). A decisión da primeira Copa de ser no Uruguai, por exemplo, levou a participación de soamente catro seleccións europeas. As dúas Copas seguintes foron na Europa. A decisión de designa-la sede de Francia fora outra grande polémica, xa que os países americanos desexaban un sistema rotativo de sedes. Ou sexa, unha edición na Europa e a seguinte na América do Sur. Como o de 1934 fora na Italia, a sede da edición de 1938 tería que ser teoricamente na América do Sur, o que de feito non ocorreu. Iso fixo que tanto o Uruguai e a Arxentina boicoteasen o torneo. Despois da segunda guerra mundial para evitar calquera tipo de boicot ou controversia a FIFA adoptou a rotación das sedes entre América e Europa, que foi usado ata o 1998. A edición de 2002, que tivo como sede tanto Xapón como Corea do Sur foi a primeira sede fora deses dous continentes. Xa a edición de 2010 será a primeira na África, en Suráfrica.

En 2003 foi decidido que no 2014 será na América Latina. Ningún país a non se-lo Brasil manifestou interese pola candidatura. O país, de feito, foi sinalado por moitos veciños continentais como a única opción viable para a sede do torneo no continente.

O sistema de elección da sede evolucionou ao longo dos tempos, sendo hoxe escollido polo comité executivo da FIFA, seis anos antes da Copa.

Cobertura dos medios de comunicación

A primeira Copa do mundo a ser televisada foi a edición de 1954. Hoxe o evento é a competición deportiva máis seguida en todo o mundo, pasando os Xogos Olímpicos. A audiencia total de 2002 foi estimada en 28.800 millóns de telespectadores, dos que 1.100 millóns presenciaron a final. O sorteo, que decidiu a distribución das seleccións nos grupos, foi visto por máis de 300 millóns de persoas. Cada Copa do mundo ten como símbolo unha mascota. Willie foi a primeira, en 1966. As mascotas de 2006 son Goleo, un león, e Pille, unha bola de fútbol.

Primeira participación

En cada Copa do mundo polo menos unha selección participa na competición por primeira vez:

Ano	Selección
1930	Arxentina  Bélxica  Bolivia  Brasil  Chile  Estados Unidos  Francia  Iugoslavia (1)  México  Paraguai  Perú  Romanía  Uruguai
1934	Austria  República Checa (2)  Exipto Alemaña(4)  Hungría  Italia  Países Baixos  España  Suecia  Suíza
1938	Cuba  Indonesia(5)  Noruega  Polonia
1950	Inglaterra
1954	Corea do Sur  Escocia  Turquía  Alemaña Federal(4)
1958	Irlanda do Norte  Unión Soviética(3)  Gales
1962	Bulgaria  Colombia
1966	Corea do Norte  Portugal
1970	O Salvador  Israel  Marrocos
1974	Australia  Alemaña Democrática  Haití  Zaire(6)
1978	Irán  Tunisia
1982	Alxeria  Camerún  Honduras  Kuwait  Nova Zelandia
1986	Canadá  Dinamarca  Iraq
1990	Costa Rica  Irlanda  Emiratos Árabes Unidos
1994	Alemaña(4)  Grecia  Nixeria  Rusia(3)  Arabia Saudita
1998	Croacia(1)  Xamaica  Xapón  Suráfrica  Iugoslavia(1)
2002	China  Ecuador  Senegal  Eslovenia(1)
2006	Angola  Costa do Marfil  República Checa(2)  Ghana  Serbia e Montenegro(1)  Togo  Trinidad e Tobago  Ucraína(3)
2010	Eslovaquia(2)
2014	Bosnia e Hercegovina(1)
2018	Islandia(1)  Panamá(1)
2022	Qatar

(1): O Reino de Iugoslavia (1930) e a República Federal Socialista de Iugoslavia (1950-1990) clasificáranse oito veces para a Copa do mundo co nome de Iugoslavia antes da separación das repúblicas en 1992. Esa selección é considerada distinta da que se clasificou en 98, tamén Iugoslavia. Tal selección é considerada a predecesora da selección de Serbia e Montenegro. En 2006 participa a selección de Serbia e Montenegro representando os territorios que xa se separaran debido ao plebiscito de segregación do Montenegro, polo que nas seguintes Copas do mundo xa actuarán como combinados diferentes. O mesmo caso aplícase ás outras nacións resultantes do proceso de separación: Croacia, Eslovenia, Bosnia e Hercegovina e República da Macedonia.

(2): A Checoslovaquia foi divida en Eslovaquia e República Checa en 1993. As dúas selección formadas a partir de entón son consideradas distintas da Checoslovaquia.

(3): A URSS disolveuse en 1991. As 15 repúblicas que formaban as Repúblicas Soviéticas hoxe son consideradas distintas da URSS.

(4): Despois da II Guerra Mundial, a Alemaña foi dividida en Alemaña Occidental e Alemaña Oriental, competindo separadamente de 1949 a 1990, ano no que houbo a reunificación. A Alemaña reunificada clasificouse para súa primeira Copa en 1994. Oficialmente a FIFA incluíu os resultados da Alemaña Occidental, que se clasificou de 1954 a 1990, para a Alemaña, xa que estas tiñan a mesma confederación e ambas representaban a "República Federal Alemá".

(5): Indonesia competiu como as Indias Orientais Holandesas en 1938.

(6): A República Democrática do Congo competiu como Zaire en 1974.

Mundiais

Ano	Sede		Final				Disputa do 3º lugar
			Vencedor	Marcador	Subcampión		3º lugar	Marcador	4º lugar
1930 Detalles	Uruguai		Uruguai	4 - 2	Arxentina		Estados Unidos	s/d(1)	Iugoslavia
1934 Detalles	Italia		Italia	2 - 1 prorr.	República Checa		Alemaña	3 - 2	Austria
1938 Detalles	Francia		Italia	4 - 2	Hungría		Brasil	4 - 2	Suecia
1942	----		NON HOUBO
1946	----		NON HOUBO
1950 Detalles	Brasil		Uruguai	2 - 1(2)	Brasil		Suecia	3 - 1(2)	España
1954 Detalles	Suíza		Alemaña Occidental	3 - 2	Hungría		Austria	3 - 1	Uruguai
1958 Detalles	Suecia		Brasil	5 - 2	Suecia		Francia	6 - 3	Alemaña Occidental
1962 Detalles	Chile		Brasil	3 - 1	Checoslovaquia		Chile	1 - 0	Iugoslavia
1966 Detalles	Inglaterra		Inglaterra	4 - 2 prorr.	Alemaña Occidental		Portugal	2 - 1	URSS
1970 Detalles	México		Brasil	4 - 1	Italia		Alemaña	1 - 0	Uruguai
1974 Detalles	Alemaña Federal		Alemaña Occidental	2 - 1	Países Baixos		Polonia	2 - 1	Brasil
1978 Detalles	Arxentina		Arxentina	3 - 1 prorr.	Países Baixos		Brasil	2 - 1	Italia
1982 Detalles	España		Italia	3 - 1	Alemaña Occidental		Polonia	3 - 2	Francia
1986 Detalles	México		Arxentina	3 - 2	Alemaña Occidental		Francia	4 - 2 prorr.	Bélxica
1990 Detalles	Italia		Alemaña Occidental	1 - 0	Arxentina		Italia	2 - 1	Inglaterra
1994 Detalles	Estados Unidos		Brasil	0 - 0 (3 - 2) p.	Italia		Suecia	4 - 0	Bulgaria
1998 Detalles	Francia		Francia	3 - 0	Brasil		Croacia	2 - 1	Países Baixos
2002 Detalles	Corea do Sur e o Xapón		Brasil	2 - 0	Alemaña		Turquía	3 - 2	Corea do Sur
2006 Detalles	Alemaña		Italia	1 - 1 (5 - 3) p.	Francia		Alemaña	3 - 1	Portugal
2010 Detalles	Suráfrica		España	1 - 0	Países Baixos		Alemaña	3 - 2	Uruguai
2014 Detalles	Brasil		Alemaña	1 - 0	Arxentina		Países Baixos	3 - 0	Brasil
2018 Detalles	Rusia		Francia	4 - 2	Croacia		Bélxica	2 - 0	Inglaterra
2022 Detalles	Qatar		Arxentina	3 - 3 (4 - 2) p.	Francia		Croacia	2 - 1	Marrocos

¹ Non houbo disputa de terceiro lugar oficial na Copa do mundo de 1930; Os Estados Unidos e a Iugoslavia perderan nas semifinais.

² Non houbo unha final oficial na Copa do mundo de 1950. O torneo foi decidido nun grupo final disputado por catro seleccións. Con todo, a vitoria do Uruguai sobre o Brasil por 2 a 1 foi o partido decisivo e que colocou os uruguaios á fronte en puntos e aseguroulles terminar por riba dos outros do grupo como campións mundiais. Tampouco houbo disputa do terceiro e carto posto, e tamén no último partido a vitoria da Suecia por 3 a 1 foi definitiva para acadar ese terceiro posto

Goleadores

En varias edicións

Os máximos goleadores das Copas do Mundo son:

Xogador	Selección	Goles
Miroslav Klose	Alemaña	16
Ronaldo	Brasil	15
Gerd Müller	Alemaña Federal	14
Just Fontaine	Francia	13
Pelé	Brasil	12
Jürgen Klinsmann	Alemaña	11
Sándor Kocsis	Hungría	11
Gabriel Batistuta	Arxentina	10
Teófilo Cubillas	Perú	10
Gary Lineker	Inglaterra	10
Grzegorz Lato	Polonia	10
Helmut Rahn	Alemaña Federal	10
Ademir (1)	Brasil	9
Roberto Baggio	Italia	9
Eusébio	Portugal	9
Jairzinho	Brasil	9
Paolo Rossi	Italia	9
Karl-Heinz Rummenigge	Alemaña Federal	9
Uwe Seeler	Alemaña Federal	9
Vavá	Brasil	9
Christian Vieri	Italia	9
Diego Armando Maradona	Arxentina	8
Guillermo Stábile	Arxentina	8
Leônidas	Brasil	8
Oscar Míguez	Uruguai	8
Rivaldo	Brasil	8
Rudi Völler	Alemaña Federal	8
David Villa	España	8

¹ Hai discusións en canto ao número de goles que anotou o brasileiro Ademir en 1950, debido a falta de datos con respecto ao partido do cuadrangular final entre o Brasil e España (6:1). O primeiro gol fora considerado como autogol do defensa español Parra e o quinto gol brasileiro fora anotado por Jair. Porén, a FIFA acreditou recentemente que ambos goles foran marcados por Ademir, o que o converte no goleador do Mundial de 1950 con 9 anotacións.

Jairzinho (Brasil) fixo goles en tódolos partidos que xogou a selección brasileira en México 1970.

Ghiggia (Uruguai) fixo goles en tódolos partidos que xogou a selección uruguaia no Brasil 1950.

Para esta lista téñense en conta tódolos goles convertidos polo xogador nas diferentes versións da Copa do mundo en que participase, o máximo goleador nun so mundial é o francés Just Fontaine ao anotar 13 goles en Suecia 1958.

O gol número dous mil na historia dos mundiais foi anotado polo sueco Marcus Allbäck durante a Copa do mundo de 2006, nun enfrontamento ante Inglaterra o día 20 de xuño.

Nunha soa edición

O premio Bota de Ouro Adidas entrégase dende 1982 ao máximo goleador de cada torneo. Os máximos goleadores de cada Copa do mundo dende 1930 aparecen na seguinte táboa, desde 1982, os gañadores reciben o trofeo da Bota de Ouro.

Copa mundial	Goleador	Goles
Uruguai 1930	Guillermo Stábile (Arxentina)	8
Italia 1934	Edmund Conen (Alemaña) Oldřich Nejedlý (Checoslovaquia) Angelo Schiavio (Italia)	4(1)
Francia 1938	Leônidas (Brasil)	8
Brasil 1950	Ademir (Brasil)	9
Suíza 1954	Sándor Kocsis (Hungría)	11
Suecia 1958	Just Fontaine (Francia)	13
Chile 1962	Garrincha (Brasil) Vavá (Brasil) Flórián Albert (Hungría) Valentin Kozmich Ivanov (URSS) Drazen Jerkovic (Iugoslavia) Leonel Sánchez (Chile)	4
Inglaterra 1966	Eusébio (Portugal)	9
México 1970	Gerd Müller (Alemaña Federal)	10
Alemaña Federal 1974	Grzegorz Lato (Polonia)	7
Arxentina 1978	Mario Kempes (Arxentina)	6
Gañadores da Bota d’Ouro Adidas
España 1982	Paolo Rossi (Italia)	6
México 1986	Gary Lineker (Inglaterra)	6
Italia 1990	Salvatore Schillaci (Italia)	6
Estados Unidos 1994	Oleg Salenko (Rusia) Hristo Stoitchkov (Bulgaria)	6
Francia 1998	Davor Šuker (Croacia)	6
Corea/Xapón 2002	Ronaldo (Brasil)	8
Alemaña 2006	Miroslav Klose (Alemaña)	5
Suráfrica 2010	Thomas Müller (Alemaña)	5
Brasil 2014	James Rodríguez (Colombia)	6
Rusia 2018	Harry Kane (Inglaterra)	6
Qatar 2022

¹ Algunhas fontes^[quen?] aseguran que Nejedlý anotou cinco goles, o que o convertería no goleador exclusivo. Con todo, a FIFA considera que anotou so catro goles.

Táboa estatística de fases finais

A táboa estatística dos Mundiais de Fútbol presenta os datos das 75 seleccións nacionais de fútbol que participaron nas 18 Copas do mundo realizadas pola FIFA, entre 1930 e 2006.

Esta táboa ordena ás seleccións asignándolles unha posición xeral baseándose en tres criterios:

1. Puntos obtidos. Outórganse 3 puntos por vitoria, 1 por empate e ningún por derrota. Este criterio é utilizado para tódolos partidos ao longo do torneo, a pesar de que foi establecido pola FIFA dende 1994.
2. Maior diferenza de goles
3. Maior cantidade de goles obtidos.

	Equipo		PM	Resultados							Participación
				Pts	PX	PG	PE	PP	Rnd	GF:GC	30	34	38	50	54	58	62	66	70	74	78	82	86	90	94	98	02	06	10
1º		Brasil	18	206	92	64	14	14	75%	201:84	6º	14º	3º	2º	6º			11º		4º	3º	5º	5º	9º		2º		5º
2º		Alemaña	16	182	92	54	20	18	66%	190:112		3º	10º			4º	7º	2º	3º		6º	2º	2º		5º	7º	2º	3º	3º
3º		Italia	16	151	77	44	19	14	65%	122:70				7º	10º		9º	9º	2º	10º	4º		12º	3º	2º	5º	15º
4º		Arxentina	14	112	65	33	13	19	57%	113:73	2º	9º				13º	10º	5º		8º		11º		2º	10º	6º	18º	6º
5º		Inglaterra	12	93	55	25	18	12	56%	74:47				8º	7º	11º	8º		7º			6º	8º	4º		9º	6º	7º
6º		Francia	12	85	51	25	10	16	56%	95:64	7º	9º	8º		9º	3º		13º			12º	4º	3º				28º	2º
7º		España	12	78	49	22	12	15	53%	80:57		5º		4º			12º	10º			10º	12º	7º	10º	8º	17º	5º	9º
8º		Suecia	11	61	46	16	13	17	44%	74:69		8º	4º	3º		2º			9º	6º	13º			21º	3º		13º	14º
9º		Países Baixos	8	58	36	16	10	10	54%	59:38		9º	14º							2º	2º			15º	7º	4º		11º	2º
10º		Rusia	9	57	37	17	6	14	51%	64:44						6º	6º	4º	5º			7º	10º	17º	18º		22º
11º		Serbia	10	56	40	16	8	16	47%	62:55	4º			5º	8º	8º	4º			7º		16º		5º		10º		32º
12º		Uruguai	10	55	40	15	10	15	46%	65:57					4º		13º	7º	4º	13º			16º	16º			26º		4º
13º		Polonia	7	50	31	15	5	11	54%	44:40			11º							3º	5º	3º	14º				25º	21º
14º		Hungría	9	48	32	15	3	14	50%	87:57		6º	2º		2º	10º	5º	6º			15º	14º	18º
15º		México	13	45	44	11	12	21	34%	48:84	13º			12º	13º	16º	11º	12º	6º		16º		6º		13º	13º	11º	15º
16º		República Checa	9	41	33	12	5	16	41%	47:49		2º	5º		14º	9º	2º		15º			19º		6º				19º
17º		Austria	7	40	29	12	4	13	46%	43:47		4º			3º	15º					7º	8º		18º		23º
18º		Bélxica	11	39	36	10	9	17	36%	46:63	11º	15º	13º		12º				10º			10º	4º	11º	11º	19º	14º
19º		Portugal	4	34	19	11	1	7	60%	32:21								3º					17º				21º	4º
20º		Romanía	7	29	21	8	5	8	46%	30:33	8º	12º	9º						10º					12º	6º	11º
21º		Suíza	8	28	26	8	4	14	36%	37:51		7º	6º	6º	5º		16º	16º							15º			10º
22º		Chile	7	27	25	7	6	12	36%	31:40	5º			9º			3º	13º		11º		22º				16º
23º		Paraguai	7	25	22	6	7	9	38%	27:36	9º			11º		12º							13º			14º	16º	18º
24º		Dinamarca	3	23	13	7	2	4	59%	24:18													9º			8º	10º
25º		Estados Unidos	8	21	25	6	3	16	28%	27:51	3º	16º		10º										23º	14º	32º	8º	25º
26º		Croacia	3	20	13	6	2	5	51%	15:11																3º	23º	22º
27º		Escocia	8	19	23	4	7	12	28%	25:41					15º	14º				9º	11º	15º	19º	18º		27º
28º		Corea do Sur	7	19	24	4	7	13	26%	22:53					16º								20º	22º	20º	30º	4º	17º
29º		Camerún	4	17	14	4	5	5	40%	13:24												17º		7º	22º	25º	20º
30º		Bulgaria	7	17	26	3	8	15	22%	22:53							15º	15º	13º	12º			15º		4º	29º
31º		Turquía	2	16	10	5	1	4	53%	20:17					11º												3º
32º		Perú	4	15	15	4	3	8	33%	19:31	10º								8º		8º	20º
33º		Irlanda	3	14	13	2	8	3	36%	10:10														8º	16º		12º
34º		Irlanda do Norte	3	14	13	3	5	5	36%	13:23						7º						9º	21º
35º		Nixeria	3	13	11	4	1	6	39%	14:16															9º	12º	27º
36º		Colombia	4	11	13	3	2	8	28%	14:23							14º							14º	19º	21º
37º		Marrocos	4	10	13	2	4	7	26%	12:18									14º				11º		23º	18º
38º		Costa Rica	3	10	10	3	1	6	33%	12:21														13º			19º	31º
39º		Noruega	3	9	8	2	3	3	38%	7:8			12º												17º	15º
39º		Ecuador	2	9	7	3	0	4	43%	7:8																	24º	12º
41º		Senegal	1	8	5	2	2	1	53%	7:6																	7º
42º		Alemaña Oriental	1	8	6	2	2	2	44%	5:5										5º
43º		Xapón	3	8	10	2	2	6	27%	8:14																31º	9º	29º
44º		Arabia Saudita	4	8	13	2	2	9	21%	9:32															12º	28º	32º	28º
45º		Ucraína	1	7	5	2	1	2	47%	5:7																		8º
46º		Alxeria	2	7	6	2	1	3	39%	6:10												13º	22º
47º		Tunisia	4	7	12	1	4	7	19%	8:17											9º					26º	29º	24º
48º		Australia	3	7	10	1	4	5	23%	7:16										14º								16º
49º		Gales	1	6	5	1	3	1	40%	4:4						5º
50º		Ghana	3	6	4	2	0	2	50%	4:6																		13º
51º		Suráfrica	2	6	6	1	3	2	33%	8:11																24º	17º
52º		Irán	3	5	9	1	2	6	19%	6:18											14º					20º		26º
53º		Corea do Norte	1	4	4	1	1	2	33%	5:9								8º
54º		Cuba	1	4	3	1	1	1	44%	5:12			7º
55º		Costa do Marfil	3	3	3	1	0	2	33%	5:6																		20º
56º		Xamaica	1	3	3	1	0	2	33%	3:9																22º
57º		Honduras	1	2	3	0	2	1	22%	2:3												18º
58º		Angola	1	2	3	0	2	1	22%	1:2																		23º
59º		Israel	1	2	3	0	2	1	22%	1:3									12º
60º		Exipto	2	2	4	0	2	2	17%	3:6		13º												20º
61º		Kuwait	1	1	3	0	1	2	11%	2:6												21º
62º		Trindade e Tobago	1	1	3	0	1	2	11%	0:4																		27º
63º		Bolivia	3	1	6	0	1	5	6%	1:20	12º			13º											21º
64º		Iraq	1	0	3	0	0	3	0%	1:4													23º
65º		Eslovenia	1	0	3	0	0	3	0%	2:7																	30º
66º		Togo	1	0	3	0	0	3	0%	1:6																		30º
67º		Canadá	1	0	3	0	0	3	0%	0:5													24º
68º		Indonesia	1	0	1	0	0	1	0%	0:6			15º
69º		Emiratos Árabes	1	0	3	0	0	3	0%	2:11														24º
70º		China	1	0	3	0	0	3	0%	0:9																	31º
71º		Nova Zelandia	2	0	0	3	0	3	0%	2:12												23º
72º		Grecia	1	0	3	0	0	3	0%	0:10															24º
73º		Haití	1	0	3	0	0	3	0%	2:14										15º
74º		R.D. do Congo	1	0	3	0	0	3	0%	0:14										16º
75º		O Salvador	2	0	6	0	0	6	0%	1:22									16º			24º

Simboloxía

• PM: Participacións en Copas Mundiais
• PX: Partidos xogados
• PG: Partidos gañados
• PE: Partidos empatados
• PP: Partidos perdidos
• Rnd: Rendimento (porcentaxe de puntos obtidos do total dos disputados)
• GF: Goles a favor
• GC: Goles en contra

Xogadores galegos en fases finais

Luis Suárez Miramontes.

As participacións de xogadores galegos en fases finais dos Mundiais de Fútbol resultan escasas e limítanse case exclusivamente ás participacións coa selección española de fútbol.

Chegaron a vestir a camisola española na Copa do Mundo un total de dez xogadores. A primeira destas participacións produciuse no Mundial de Italia de 1934 edición na que Chacho interveu nun encontro. Habería que agardar ata o Mundial de Chile de 1962 para encontrármonos con novas participacións galegas, sendo Luis Suárez titular en dous xogos e noutro Reija. Catro anos máis tarde, no Mundial de Inglaterra de 1966, produciuse a maior participación ata agora de xogadores galegos coa selección española, con cinco xogadores que participaron nun total de tres xogos. No primeiro deles participou Luis Suárez e Ufarte (nado en Pontevedra, mais viviu de novo no Brasil, país onde se iniciou no fútbol), no segundo repetiu Suárez xunto con Reija e Amancio e xa por fin, no terceiro dos encontros, repetiron Reija e Amancio, e uníuselles Marcelino.

Doce anos máis tarde, no Mundial da Arxentina de 1978, Miguel Ángel foi o porteiro titular de España. No Mundial de México de 1986 participou Tomás Reñones e en 1994 no Mundial dos Estados Unidos foi Xurxo Otero o que xogou coas cores españolas. No Mundial de Alemaña de 2006 Michel Salgado converteuse no décimo galego en participar como xogador nunha Copa do Mundo de fútbol coa selección española.

Ademais destes xogadores Acuña e Jiménez foran convocados para o Mundial do Brasil de 1950 e o de España de 1982 respectivamente, se ben ningún deles chegou a participar en ningún xogo.

A única participación dun galego nunha fase final do Mundial cunha selección que non fora a española é a de Ricardo Cabanas (galego de orixe mais de nacionalidade suíza), quen conseguiu chegar aos oitavos de final coa selección suíza no Mundial de Alemaña de 2006. De orixe galega, recoñecida en diversas entrevistas de prensa deportiva , Ricardo Rodríguez, participou na edición do Mundial do Brasil superando a súa selección a fase de grupos.

Como adestrador Luis Suárez dirixiu á selección española de fútbol no Mundial de Italia de 1990.

Notas

Véxase tamén

Outros artigos

• Clasificación de clubs por número de xogadores campións do mundo coas súas seleccións nacionais

Ligazóns externas

• Sitio oficial da FIFA Arquivado 27 de outubro de 2014 en Wayback Machine. (en castelán)