Mercedes volveu participar nos grandes premios por primeira vez desde a segunda guerra mundial no Gran Premio de Francia, con Fangio e Karl Kling, que acadaron os dous primeiros postos, o éxito de Fangio chegou logo de cambiar o equipo de Maserati co que gañara os dous primeiros Grandes Premios da tempada. Fangio gañou tres das catro carreiras restantes.
O defensor do campionato Alberto Ascari, deixou Ferrari para ir ao recentemente formado equipo Lancia. Por desgraza para el, o coche D50 de Lancia, non estivo listo ata a última carreira do Campionato do Mundo, o que significa que tivo que sentar durante gran parte da súa defensa do título.
Os puntos do campionato eran entregados ás 5 primeiras posicións (8, 6, 4, 3, 2). Ademais dábase 1 punto extra pola volta máis rápida. Para o campionato do mundo só contaban os mellores cinco resultados das nove carreiras. É preciso ter en conta que nos coches compartidos os puntos dividíanse en partes iguais entre os pilotos, sen importar cantas voltas dera cada condutor ao volante.
Piloto de probas dos venres (PP) (desde 2003 en diante)
En branco
Non participou nas prácticas (NPP)
Excluído (EX)
Non chegou (NCG)
Negra. Volta rápida (1 punto)
† Posición compartida entre os condutores do mesmo auto
Só os 4 mellores resultados contan para o Campionato. Os números sen paréntese son puntos do campionato, os números entre paréntese son puntuación total obtida.
.jpg)
