Campionato Mundial de Fórmula 1 de 2005

O Campionato Mundial de Fórmula 1 de 2005 foi o campionato anual número 56 da Fórmula 1 organizado pola Fédération Internationale de l'Automobile (FIA). Con 19 Grandes Premios no calendario, deu comezo o 6 de marzo, e rematou o 16 de outubro.

Modelo:Competición deportivaCampionato Mundial de Fórmula 1 de 2005
Imaxe
TipoFórmula 1 Editar o valor en Wikidata
Deporteautomobilismo e Fórmula 1 Editar o valor en Wikidata
OrganizadorFederación Internacional do Automóbil Editar o valor en Wikidata
Número de participantes27 Editar o valor en Wikidata
Localización  e  Datas
Intervalo de tempo6 de marzo de 2005 – 16 de outubro de 2005 Editar o valor en Wikidata
Número de edición56  (2005) Editar o valor en Wikidata
Competición

Campionato do Mundo de pilotos de Fórmula 1 Fernando Alonso
Campionato do Mundo de Construtores Renault F1 Team
Editar o valor en Wikidata
Datos estatísticos
Carreires19 Editar o valor en Wikidata

2004 Editar o valor en Wikidata
2006Editar o valor en Wikidata
Fernando Alonso gañou o campionato de pilotos con Renault.
Kimi Räikkönen terminou segundo con McLaren, 21 puntos detrás de Alonso.
Michael Schumacher rematou terceiro con Ferrari.

Fernando Alonso e o equipo Renault F1 gañaron o Mundial de Pilotos e Campionato de Construtores, pondo fin a cinco anos de dominio de Michael Schumacher e Ferrari. O éxito de Alonso converteuno no campión máis novo na historia deste deporte nese momento. O seu éxito foi o primeiro de Renault como construtor.

A tempada 2005 foi a última de varios equipos de Fórmula Un, con Minardi, BAR e Jordan mercados por novos propietarios.

Informes

editar

O aspecto máis coñecido da tempada foi o desacordo de Ferrari causado principalmente por unha nova norma que prohibía o cambio de pneumáticos durante o transcurso da carreira. O pneumáticos Bridgestone usados por Ferrari non puideron atopar o equilibrio adecuado entre rendemento e fiabilidade, deixando para os pilotos Michelin a loita polas carreiras. Outros cambios no regulamento fixeron fincapé na fiabilidade, os motores deberían durar dous Grandes Premios sen ser cambiados.

Renault foi o equipo máis rápido nas probas de pretemporada e dominaron as primeiras carreiras. Giancarlo Fisichella gañou a primeira da tempada en Australia antes de que o seu compañeiro de equipo Alonso demostrase as súas credenciais ao título cunha serie de vitorias en Malaisia, Bahrain e San Marino. A medida que a tempada avanzaba o equipo McLaren de Kimi Raikkonen e Juan Pablo Montoya fíxose cada vez máis competitivo e nas últimas carreiras da tempada, o McLaren considerábase en xeral o equipo máis rápido. Con todo, as constantes fallas técnicas significaron que nin o equipo nin Raikkonen puidesen traducir a velocidade no seu éxito no campionato.

Alonso asegurou o seu Campionato de Pilotos cun terceiro posto no Gran Premio do Brasil. A pesar de que tanto el como Räikkönen tiñan seis vitorias neste punto da tempada, unha maior consistencia de Alonso significou que el gañase o campionato dúas carreiras antes de rematar a tempada. O Campionato de Construtores foi asegurado por Renault na carreira final, coa sétima vitoria de Alonso no ano. Renault conseguiu o seu primeiro campionato como construtor, anteriormente, só lograra triunfar como provedor de motores, a pesar de gañar dúas carreiras menos que McLaren.

Ferrari terminou terceiro no Campionato de Construtores con só unha vitoria, no Gran Premio dos Estados Unidos, nunha penosa estampa logo de que a carreira fora disputada por só seis coches con pneumáticos Bridgestone logo de que Michelin declarase inseguros os seus pneumáticos no Circuíto de Indianápolis único con curvas peraltadas.[1]

Logo dunha impresionante tempada no 2004 a caída máis notable no rendemento despois de Ferrari foi a de BAR-Honda, que foi descualificado e excluído das seguintes dúas carreiras cando os comisarios descubriron en San Marino un compartimento de combustible oculto que permitía que os seus automóbiles correran con baixo peso. Eles foron batidos no Campionato por Williams, cuxo socio de motor BMW, anunciara que ían a unirse a Sauber en xuño, e Toyota, que logrou cinco podios perdeu o terceiro posto no campionato, porque Ferrari acadou a dúas primeiras posicións en Indianápolis.

Todos os equipos anotaron puntos no campionato do mundo ao longo da tempada, Minardi anotou puntos na súa última tempada grazas a ser capaz de correr na carreira dos Estados Unidos.

Pilotos e construtores

editar

Os seguintes equipos e pilotos competiron no campionato do mundo de Fórmula Un de 2005.

Equipo Foto Construtor Chasis Motor Pneu. Piloto Carreiras Terceiro piloto Piloto probas
  Scuderia Ferrari Marlboro   Ferrari F2004M
F2005
Ferrari 053
Ferrari 055
B 1   Michael Schumacher Todas n/a   Luca Badoer
  Marc Gené
2   Rubens Barrichello Todas
  Lucky Strike BAR Honda   BAR 007 Honda RA005E M


3   Jenson Button 1–4, 7–19 n/a   Anthony Davidson
  Enrique Bernoldi
  Adam Carroll
  Tony Kanaan
  Alan van der Merwe
4   Takuma Sato1 1, 3–4, 7–19
  Anthony Davidson 2
  Mild Seven Renault F1 Team   Renault R25 Renault RS25 M


5   Fernando Alonso Todas n/a   Franck Montagny
  Lucas di Grassi
  Robert Kubica
  Giorgio Mondini
6   Giancarlo Fisichella Todas
  BMW WilliamsF1 Team   Williams FW27 BMW P84/5 M


7   Mark Webber Todas n/a   Antônio Pizzonia
  Nico Rosberg
  Andy Priaulx
  Sebastian Vettel
8   Nick Heidfeld 1–14
  Antônio Pizzonia 15–19
  West McLaren Mercedes
  Team McLaren Mercedes 10
  McLaren MP4-20 Mercedes FO110R M


9   Kimi Räikkönen Todas 35   Pedro de la Rosa
  Alexander Wurz
  Pedro de la Rosa
  Alexander Wurz
  Gary Paffett
10   Juan Pablo Montoya2 1–2, 5–19
  Pedro de la Rosa 3
  Alexander Wurz 4
  Sauber Petronas   Sauber C24 Petronas 05A M


11   Jacques Villeneuve Todas non non
12   Felipe Massa Todas
  Red Bull Racing   Red Bull RB1 Cosworth TJ2005 M


14   David Coulthard Todas 37   Vitantonio Liuzzi
  Christian Klien
  Scott Speed
  Scott Speed
  Neel Jani
15   Christian Klien3 1–3, 8–19
  Vitantonio Liuzzi 4–7
  Panasonic Toyota Racing   Toyota TF105
TF105B
Toyota RVX-05 M


16   Jarno Trulli Todas 38  Ricardo Zonta
  Olivier Panis
  Olivier Panis
  Ryan Briscoe
  Franck Perera
  Borja García
17   Ralf Schumacher 1–8, 10–19
  Ricardo Zonta 9
  Jordan Grand Prix   Jordan EJ15
EJ15B
Toyota RVX-05 B 18   Tiago Monteiro Todas 39   Robert Doornbos
  Franck Montagny
  Nicolas Kiesa
  Sakon Yamamoto
  Nicky Pastorelli
  Mario Domínguez
19   Narain Karthikeyan Todas
  Minardi Cosworth   Minardi PS04B
PS05
Cosworth CK2004
Cosworth TJ2005
B 20   Patrick Friesacher 1–11 40   Chanoch Nissany7
  Enrico Toccacelo8
  Chanoch Nissany
  Juan Cáceres
  Roldán Rodríguez
  Robert Doornbos5 12–19
21   Christijan Albers Todas

Todos os motores son de 3´0 litros, configuración V10.

  1. Anthony Davidson ( BAR) competiu en Malaisia substituíndo a Takuma Sato enfermo (febre, gripe).
  2. Pedro de la Rosa (McLaren) competiu en Bahrain substituíndo a un lesionado Juan Pablo Montoya (lesión no ombreiro); Alexander Wurz foi o terceiro piloto en lugar de de la Rosa no Gran Premio de San Marino de 2005, de la Rosa e Wurz intercambiaron os papeis.
  3. Vitantonio Liuzzi e Christian Klein foron contratados en Red Bull Racing para participar en polo menos tres carreiras, e aceptaron compartir o seu asento durante a tempada. Klien pilotou as tres primeiras carreiras, Liuzzi o substituíu nos Grandes Premios de San Marino, España, Mónaco e Europa; Klien regresou de novo no GP do Canadá, e completou o resto das carreiras da tempada.
  4. Robert Doornbos foi o terceiro piloto de Jordan en 9 das 11 primeiras carreiras da tempada. Franck Montagny substituíuno no Gran Premio de Europa, Jordan prohibiulles o uso dun terceiro coche no Gran Premio do Canadá logo de usar demasiados pneumáticos na carreira anterior. Nicolas Kiesa substituíu a Doornbos do Gran Premio de Alemaña en diante.
  5. Patrick Friesacher foi substituído no Minardi por Robert Doornbos a partir do Gran Premio de Alemaña de 2005 por cuestións de patrocinio.
  6. Os equipos con Pneumáticos Michelin non participaron no Gran Premio dos Estados Unidos por razóns de seguridade, deixando só seis coches na grella de saída da carreira.
  7. Chanoch Nissany converteuse no terceiro piloto de Minardi para o Gran Premio de Hungría.
  8. Enrique Toccacelo substituíu a Chanoch Nissany como terceiro piloto de Minardi no Gran Premio de Turquía.
  9. Antonio Pizzonia substituíu a Heidfeld en Williams no Gran Premio de Italia logo de que Heidfeld decidira retirarse logo de queixarse dunha severa dor de cabeza. A principios de semana, estrelouse durante unha sesión de probas en Monza. Pizzonia substituíu a Heidfeld de novo nas tres restantes carreiras da tempada logo de que Heidfeld tivese un accidente de motocicleta.
  10. No Gran Premio de Hungría, West McLaren Mercedes converteuse no equipo McLaren Mercedes.
  11. 2005 foi o último ano do motor de 3 litros V10.

Cambios pilotos

editar

O cambio máis notable da tempada de 2005 foi a aliñación de pilotos, só sete pilotos correron para o equipo co que comezaran na tempada 2004, outros 7 pilotos cambiaron a novos equipos.

Piloto Equipo 2004 Equipo 2005 Posición no equipo
  Giancarlo Fisichella   Sauber Petronas   Mild Seven Reanult F1 Team Piloto titular
  Mark Webber   Jaguar Racing   BMW Williams Team Piloto titular
  Nick Heidfeld   Jordan Ford   BMW Williams Team Piloto titular
  Juan Pablo Montoya   BMW Williams Team   West McLaren Mercedes Piloto titular
  Jacques Villeneuve   Mild Seven Reanult F1 Team   Sauber Petronas Piloto titular
  David Coulthard   West McLaren Mercedes   Red Bull Racing Piloto titular
  Christian Klien   Jaguar Racing   Red Bull Racing Piloto titular
  Jarno Trulli*   Mild Seven Reanult F1 Team   Panasonic Toyota Racing Piloto titular
  Ralf Schumacher   BMW Williams Team   Panasonic Toyota Racing Piloto titular
  Tiago Monteiro non   Jordan Grand Prix Piloto titular
  Narain Karthikeyan non   Jordan Grand Prix Piloto titular
  Patrick Friesacher non   Minardi F1 Team Piloto titular
  Christijan Albers non   Minardi F1 Team Piloto titular
  Cristiano da Matta   Panasonic Toyota Racing non
  Olivier Panis   Panasonic Toyota Racing   Panasonic Toyota Racing Asesor/piloto de probas
  Giorgio Pantano   Jordan Ford non
  Gianmaria Bruni   Minardi F1 Team non
  Zsolt Baumgartner   Minardi F1 Team non
  Robert Doornbos   Jordan Ford   Minardi F1 Team Piloto de probas
  Robert Kubica non   Mild Seven Reanult F1 Team Piloto de probas

Cambio escuderías

editar

Red Bull Racing fíxose cargo do equipo Jaguar, e correu con motores Cosworth. O primeiro piloto de Red Bull, foi o veterano escocés David Coulthard, xunto con Christian Klein. Red Bull obtivo un bo inicio, anotando 11 puntos tras as dúas primeiras carreiras. Jordan Grand Prix con motores Toyota foi comprado por Midland Group, con todo o equipo continuou como Jordan ata 2006.

Logo do GP dos Estados Unidos, Peter Sauber anunciou que Credit Suisse vendera a BMW a súa participación maioritaria no seu equipo Sauber, anunciando na práctica a súa intención de correr como equipo de fábrica de BMW en 2006.

Calendario dos Grandes Premios de Fórmula Un de 2005

editar
Carreira Nome da carreira Gran Premio Circuíto Data
1 Foster's Gran Premio de Australia GP de Australia   Melbourne Grand Prix Circuit, Melbourne 6 de marzo
2 Petronas Gran Premio de Malaisia GP de Malaisia   Circuíto Internacional de Sepang, Kuala Lumpur 20 de marzo
3 Gulf Air Gran Premio de Bahrain GP de Bahrain   Circuíto Internacional de Bahrain, Sakhir 3 de abril
4 Gran Premio Foster's di San Marino GP de San Marino   Autódromo Enzo e Dino Ferrari, Imola 24 de abril
5 Marlboro Gran Premio de España GP de España   Circuíto de Cataluña, Barcelona 8 de maio
6 Gran Premio de Mónaco GP de Mónaco   Circuíto de Mónaco, Monte-Carlo 22 de maio
7 Gran Premio de Europa GP de Europa   Nürburgring 29 de maio
8 Grand Prix du Canada GP do Canadá   Circuíto Gilles Villeneuve, Montreal 12 de xuño
9 Gran Premio dos Estados Unidos GP dos Estados Unidos   Estados Unidos Circuíto de Indianápolis 19 de xuño
10 Grand Prix de France GP de Francia   Circuit de Nevers, Magny-Cours 3 de xullo
11 Foster's Gran Premio do Reino Unido GP do Reino Unido   Circuíto de Silverstone 10 de xullo
12 Großer Mobil 1 Preis von Deutschland GP de Alemaña   Hockenheimring 24 de xullo
13 Marlboro Magyar Nagydíj GP de Hungría   Hungaroring, Budapest 31 de xullo
14 Gran Premio de Turquía GP de Turquía   Circuíto de Istambul 21 de agosto
15 Gran Premio Vodafone d'Italia GP de Italia   Autodromo Nazionale Monza 4 de setembro
16 Gran Premio de Bélxica GP de Bélxica   Circuíto de Spa-Francorchamps, Spa 11 de setembro
17 Grande Prêmio do Brasil GP do Brasil   Autódromo José Carlos Pace, São Paulo 25 de setembro
18 Fuji Television Gran Premio do Xapón GP do Xapón   Circuíto de Suzuka 9 de outubro
19 Sinopec Gran Premio da China GP da China   Circuíto Internacional de Xangai 16 de outubro

Resultados e clasificación

editar

No calendario de Fórmula 1 de 2005 aparece unha nova carreira en Turquía, a poucos quilómetros da liña divisoria entre Europa e Asia. O circuíto de nova construción en Istambul uniuse aos recentemente chegados en 2004 Bahrain e a China. A tempada de 2005, foi testemuña de dous dos grandes premios máis calorosos da historia: a temperatura da pista no inicio da carreira de Malaisia foi de 51 °C, mentres que en Bahrain o mercurio disparouse máis aló dos 56 °C.

Grandes Premios

editar
Rd. Gran Premio Pole Position Volta rápida Piloto gañador Construtor Resultados
1   Gran Premio de Australia   Giancarlo Fisichella   Fernando Alonso   Giancarlo Fisichella   Renault Resultados
2   Gran Premio de Malaisia   Fernando Alonso   Kimi Räikkönen   Fernando Alonso   Renault Resultados
3   Gran Premio de Bahrain   Fernando Alonso   Pedro de la Rosa   Fernando Alonso   Renault Resultados
4   Gran Premio de San Marino   Kimi Räikkönen   Michael Schumacher   Fernando Alonso   Renault Resultados
5   Gran Premio de España   Kimi Räikkönen   Giancarlo Fisichella   Kimi Räikkönen   McLaren-Mercedes Resultados
6   Gran Premio de Mónaco   Kimi Räikkönen   Michael Schumacher   Kimi Räikkönen   McLaren-Mercedes Resultados
7   Gran Premio de Europa   Nick Heidfeld   Fernando Alonso   Fernando Alonso   Renault Resultados
8   Gran Premio do Canadá   Jenson Button   Kimi Räikkönen   Kimi Räikkönen   McLaren-Mercedes Resultados
9   Gran Premio dos Estados Unidos   Jarno Trulli   Michael Schumacher   Michael Schumacher   Ferrari Resultados
10   Gran Premio de Francia   Fernando Alonso   Kimi Räikkönen   Fernando Alonso   Renault Resultados
11   Gran Premio do Reino Unido   Fernando Alonso   Kimi Räikkönen   Juan Pablo Montoya   McLaren-Mercedes Resultados
12   Gran Premio de Alemaña   Kimi Räikkönen   Kimi Räikkönen   Fernando Alonso   Renault Resultados
13   Gran Premio de Hungría   Michael Schumacher   Kimi Räikkönen   Kimi Räikkönen   McLaren-Mercedes Resultados
14   Gran Premio de Turquía   Kimi Räikkönen   Juan Pablo Montoya   Kimi Räikkönen   McLaren-Mercedes Resultados
15   Gran Premio de Italia   Juan Pablo Montoya   Kimi Räikkönen   Juan Pablo Montoya   McLaren-Mercedes Resultados
16   Gran Premio de Bélxica   Juan Pablo Montoya   Ralf Schumacher   Kimi Räikkönen   McLaren-Mercedes Resultados
17   Gran Premio do Brasil   Fernando Alonso   Kimi Räikkönen   Juan Pablo Montoya   McLaren-Mercedes Resultados
18   Gran Premio do Xapón   Ralf Schumacher   Kimi Räikkönen   Kimi Räikkönen   McLaren-Mercedes Resultados
19   Gran Premio da China   Fernando Alonso   Kimi Räikkönen   Fernando Alonso   Renault Resultados

Pilotos

editar
Pos Piloto AUS
 
MAL
 
BHR
 
SMR
 
ESP
 
MON
 
EUR
 
CAN
 
USA(‡)
 
FRA
 
RU
 
ALE
 
HUN
 
TUR
 
ITA
 
BEL
 
BRA
 
XPN
 
CHN
 
Puntos
1   Fernando Alonso 3 1 1 1 2 4 1 Ret NTS 1 2 1 11 2 2 2 3 3 1 133
2   Kimi Räikkönen 8 9 3 Ret 1 1 11 1 NTS 2 3 Ret 1 1 4 1 2 1 2 112
3   Michael Schumacher Ret 7 Ret 2 Ret 7 5 2 1 3 6 5 2 Ret 10 Ret 4 7 Ret 62
4   Juan Pablo Montoya 6 4 7 5 7 DSC NTS Ret 1 2 Ret 3 1 14 1 Ret Ret 60
5   Giancarlo Fisichella 1 Ret Ret Ret 5 12 6 Ret NTS 6 4 4 9 4 3 Ret 5 2 4 58
6   Ralf Schumacher 12 5 4 9 4 6 Ret 6 7 8 6 3 12 6 7 8 8 3 45
7   Jarno Trulli 9 2 2 5 3 10 8 Ret NTS 5 9 14 4 6 5 Ret 13 Ret 15 43
8   Rubens Barrichello 2 Ret 9 Ret 9 8 3 3 2 9 7 10 10 10 12 5 6 11 12 38
9   Jenson Button 11 Ret Ret DSC 10 Ret NTS 4 5 3 5 5 8 3 7 5 8 37
10   Mark Webber 5 Ret 6 7 6 3 Ret 5 NTS 12 11 NC 7 Ret 14 4 NC 4 7 36
11   Nick Heidfeld Ret 3 Ret 6 10 2 2 Ret NTS 14 12 11 6 Ret 28
12   David Coulthard 4 6 8 11 8 Ret 4 7 NTS 10 13 7 Ret 7 15 Ret Ret 6 9 24
13   Felipe Massa 10 10 7 10 11 9 14 4 NTS Ret 10 8 14 Ret 9 10 11 10 6 11
14   Jacques Villeneuve 13 Ret 11 4 Ret 11 13 9 NTS 8 14 15 Ret 11 11 6 12 12 10 9
15   Christian Klien 7 8 NTS 8 NTS Ret 15 9 Ret 8 13 9 9 9 5 9
16   Tiago Monteiro 16 12 10 13 12 13 15 10 3 13 17 17 13 15 17 8 Ret 13 11 7
17   Alexander Wurz 3 6
18   Narain Karthikeyan 15 11 Ret 12 13 Ret 16 Ret 4 15 Ret 16 12 14 20 11 15 15 Ret 5
19   Christijan Albers Ret 13 13 Ret Ret 14 17 11 5 Ret 18 13 NC Ret 19 12 14 16 16 4
20   Pedro de la Rosa 5 4
21   Patrick Friesacher 17 Ret 12 Ret Ret Ret 18 Ret 6 Ret 19 3
22   Antônio Pizzonia 7 15 Ret Ret 13 2
23   Takuma Sato 14 Ret DSC 12 Ret NTS 11 16 12 8 9 16 Ret 10 DSC Ret 1
24   Vitantonio Liuzzi 8 Ret Ret 9 1
25   Robert Doornbos 18 Ret 13 18 13 Ret 14 14 0
  Anthony Davidson Ret 0
  Ricardo Zonta NTS 0
Pos Piloto AUS
 
MAL
 
BHR
 
SMR
 
ESP
 
MON
 
EUR
 
CAN
 
USA(‡)
 
FRA
 
RU
 
ALE
 
HUN
 
TUR
 
ITA
 
BEL
 
BRA
 
XPN
 
CHN
 
Puntos
Lenda
Cor Resultado
Ouro Gañador
Prata 2º posto
Bronce 3º posto
Verde Remata nos puntos
Azul Non remata nos puntos
Non se califica (NC)
Púrpura Non remata (Ret)
Vermello Non se califica (NSC)
Non se precalifica (NSPC)
Negro Descualificado (DSC)
Branco Non tomou a saída (NTS)
Carreira cancelada (C)
Azul claro Prácticas só (PS)
Piloto de probas dos venres (PP)
(desde 2003 en diante)
En branco Non participou nas prácticas (NPP)
Excluído (EX)
Non chegou (NCG)

Negra – Pole
Cursiva – Volta rápida
† Condutores que non terminaron o Gran Premio, pero se clasificaron ao completar máis do 90% da distancia da carreira
‡ Os pilotos con pneumáticos Michelin tiveron que retirarse do Gran Premio dos Estados Unidos de 2005 antes do inicio da carreira por motivos de seguridade..

Construtores

editar
Pos Construtor Coche
AUS
 
MAL
 
BHR
 
SMR
 
ESP
 
MON
 
EUR
 
CAN
 
USA(‡)
 
FRA
 
RU
 
ALE
 
HUN
 
TUR
 
ITA
 
BEL
 
BRA
 
XPN
 
CHN
 
Puntos
1   Renault 5 3 1 1 1 2 4 1 Ret NTS 1 2 1 11 2 2 2 3 3 1 191
6 1 Ret Ret Ret 5 12 6 Ret NTS 6 4 4 9 4 3 Ret 5 2 4
2   McLaren-Mercedes 9 8 9 3 Ret 1 1 11 1 NTS 2 3 Ret 1 1 4 1 2 1 2 182
10 6 4 5 3 7 5 7 DSC NTS Ret 1 2 Ret 3 1 14 1 Ret Ret
3   Ferrari 1 Ret 7 Ret 2 Ret 7 5 2 1 3 6 5 2 Ret 10 Ret 4 7 Ret 100
2 2 Ret 9 Ret 9 8 3 3 2 9 7 10 10 10 12 5 6 11 12
4   Toyota 16 9 2 2 5 3 10 8 Ret NTS 5 9 14 4 6 5 Ret 13 Ret 15 88
17 12 5 4 9 4 6 Ret 6 NTS 7 8 6 3 12 6 7 8 8 3
5   Williams-BMW 7 5 Ret 6 7 6 3 Ret 5 NTS 12 11 NC 7 Ret 14 4 NC 4 7 66
8 Ret 3 Ret 6 10 2 2 Ret NTS 14 12 11 6 Ret 7 15 Ret Ret 13
6   BAR-Honda 3 11 Ret Ret DSC EX EX 10 Ret NTS 4 5 3 5 5 8 3 7 5 8 38
4 14 Ret Ret DSC EX EX 12 Ret NTS 11 16 12 8 9 16 Ret 10 DSC Ret
7   RBR-Cosworth 14 4 6 8 11 8 Ret 4 7 NTS 10 13 7 Ret 7 15 Ret Ret 6 9 34
15 7 8 NTS 8 Ret Ret 9 8 NTS Ret 15 9 Ret 8 13 9 9 9 5
8   Sauber-Petronas 11 13 Ret 11 4 Ret 11 13 9 NTS 8 14 15 Ret 11 11 6 12 12 10 20
12 10 10 7 10 11 9 14 4 NTS Ret 10 8 14 Ret 9 10 11 10 6
9   Jordan-Toyota 18 16 12 10 13 12 13 15 10 3 13 17 17 13 15 17 8 Ret 13 11 12
19 15 11 Ret 12 13 Ret 16 Ret 4 15 Ret 16 12 14 20 11 15 15 Ret
10   Minardi-Cosworth 20 17 Ret 12 Ret Ret Ret 18 Ret 6 Ret 19 18 Ret 13 18 13 Ret 14 14 7
21 Ret 13 13 Ret Ret 14 17 11 5 Ret 18 13 NC Ret 19 12 14 16 16
Pos Construtor Coche
AUS
 
MAL
 
BHR
 
SMR
 
ESP
 
MON
 
EUR
 
CAN
 
USA(‡)
 
FRA
 
RU
 
ALE
 
HUN
 
TUR
 
ITA
 
BEL
 
BRA
 
XPN
 
CHN
 
Puntos
Lenda
Cor Resultado
Ouro Gañador
Prata 2º posto
Bronce 3º posto
Verde Remata nos puntos
Azul Non remata nos puntos
Non se califica (NC)
Púrpura Non remata (Ret)
Vermello Non se califica (NSC)
Non se precalifica (NSPC)
Negro Descualificado (DSC)
Branco Non tomou a saída (NTS)
Carreira cancelada (C)
Azul claro Prácticas só (PS)
Piloto de probas dos venres (PP)
(desde 2003 en diante)
En branco Non participou nas prácticas (NPP)
Excluído (EX)
Non chegou (NCG)

Negra – Pole
Cursiva – Volta rápida
† Condutores que non terminaron o Gran Premio, pero se clasificaron ao completar máis do 90% da distancia de carreira.

Cambios na regulación

editar

Durante un tempo existiu posibilidade real de que algúns equipos participaran con tres coches en cada Gran premio. (Menos de 10 equipos, ou 20 coches na grella de saída podería dar lugar a que algúns equipos correran con tres coches, nun termo escuro do Acordo da Concordia). Na primeira carreira da tempada, había dez equipos, Red Bull comprara Jaguar e estaba listo para a carreira de Australia. Minardi, inicialmente recibiu unha autorización permitindolles competir a pesar de que os seus coches non cumprían a nova normativa, foron modificados posteriormente para cumprir o Regulamento de 2005.

Esta tempada estréanse novas regras tendientes a diminuír a velocidade dos automóbiles, reducir os custos dos equipos de Fórmula 1 e de reducir a enorme diferenza entre equipos da tempada anterior. Estes cambios concéntranse en catro aspectos importantes: O sistema de cualificación para as posicións de saída, o motor, os pneumáticos e a aerodinámica:

Sistema de cualificación

editar

Nas primeiras seis carreiras da tempada 2005 utilizouse o novo formato de cualificación, sendo a terceira vez en cinco anos de grandes cambios nas normas de cualificación. Había unha primeira quenda de cualificación o sábado pola tarde, cada piloto tiña dereito a unha volta cronometrada. A orde de partida era o inverso á orde de chegada da carreira precedente. Non había restrición sobre a cantidade de combustible para esta primeira quenda. O resultado desta quenda definía a orde de partida da segunda quenda e, en parte, a posición de partida da carreira.

Unha segunda quenda de clasificación tiña lugar o domingo na mañá, novamente a cada piloto cronometrabaselle unha soa volta. Os pilotos saian en orde inversa ao da posición lograda na primeira quenda de cualificación. A cantidade de combustible a fixaba cada equipo, pero non se podía agregar combustible adicional antes do inicio da carreira da tarde. Os resultados desta quenda de cualificación sumados aos da primeira quenda definian as posicións de partida para a carreira.

A partir das clasificacións do Gran Premio de Europa (en Nürburgring), cambiouse a un novo sistema, mestura dos deste ano e o anterior: a partir deste GP, limitouse a quenda de cualificacións a só 1 volta, o sábado. A orde de saída ségueo determinando o inverso da clasificación da carreira precedente.

En 2005, os motores son V10, de 3000 cc, sen límite de peso, e debían durar dúas carreiras incluídas as súas quendas de cualificación respectivas e os ensaios de venres e sábado. Se era necesario cambiar o motor antes da primeira quenda de cualificación, o vehículo tiña unha penalización de 10 postos na posición de partida da carreira. Por un cambio de motor entre as quendas de cualificación e a carreira, o vehículo sairá último na grella.

Estímase que cada motor debería circular 1.500 km. Se un piloto non termina unha carreira, pode cambiar de motor sen penalización.

Para as tempadas 2006-2007, os motores dun coche de Fórmula 1 deberían ser V8, 2400 cc, e cun peso limitado a 95 kg. Aínda que non se determina cantas carreiras debería durar este novo motor, había rumores de que deberán durar entre 5 a 6 GPs.

Poderían ser usados motores V10 de 3000 cc os equipos que non puidesen acceder aos novos motores, baixo autorización da FIA, a que determinará as limitacións en potencia e revolucións de motor aplicables a este. Estas limitacións serán cambiadas cada certo tempo (2 ou 3 GPs).

Pneumáticos

editar

Cada equipo terá opción entre tres tipos de pneumáticos para chan seco nas prácticas do venres. Do tipo escollido, terán sete xogos dispoñibles: tres para ensaios do venres, tres para quendas de cualificación e carreira e outro para cambiar en caso de picada ou defecto dos pneumáticos. Este cambio só poderá ser autorizado por un Comisario da FIA, na medida que el considere conveniente.

O cambio a pneumáticos de choiva só poderá realizarse se o director da carreira xunto cos Comisarios de Pista, estímano así conveniente, para non arriscar a integridade dos pilotos, comisarios en pista, técnicos en pista e público presente. Este cambio será autorizado en función da humidade da pista.

Aerodinámica

editar

Este ano na Fórmula 1 o alerón dianteiro será máis alto e máis pequeno que na tempada anterior, e máis próximo ao eixo de gravidade do vehículo. Igualmente redúcese o tamaño dos outros aleróns, diminuíndo así os apoios aerodinámicos.

Un alerón traseiro só pode deformarse 1 grao como máximo, por 1000 N (100 kg) de peso aplicado nel.

A FIA poderá realizar probas de flexibilidade nos aleróns ou outras partes do coche, da forma e momento que estime conveniente.

  1. "Seven teams boycott US Grand Prix". BBC News. 2005-06-19. Consultado o 2006-10-03. 

Véxase tamén

editar

Ligazóns externas

editar