Nico Erik Rosberg, nado en Wiesbaden o 27 de xuño de 1985, é un piloto de Fórmula 1 alemán-finés. Debutou na categoría no 2006 con Williams. Corre baixo a bandeira alemá na Fórmula Un, a pesar de que competiu por Finlandia ao principio da súa carreira. Posúe a dobre nacionalidade destes dous países.[1]

Modelo:BiografíaNico Rosberg

(2016) Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento(de) Nico Erik Rosberg Editar o valor en Wikidata
27 de xuño de 1985 Editar o valor en Wikidata (39 anos)
Wiesbaden, Alemaña Editar o valor en Wikidata
ResidenciaMónaco
Eivisa
Wiesbaden Editar o valor en Wikidata
EducaciónInternational School of Monaco (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Altura178 cm Editar o valor en Wikidata
Peso71 kg Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónpiloto de Fórmula Un (2006–2016) Editar o valor en Wikidata
Membro de
Nacionalidade deportivaAlemaña Editar o valor en Wikidata
DeporteSprint Cup Series (pt) Traducir (2003–2008)
IndyCar Series (pt) Traducir (2001–2003)
GP2 (1994–1995)
tenis Editar o valor en Wikidata
Modalidade Partido de tenis Recorde individual (pt)Recorde individual (pt) Número de vitorias Récord persoal
Traxectoria Editar o valor en Wikidata
  Equipo Competición
2006-2009 WilliamsF1
2010-2017 Mercedes
Participou en
20 de xaneiro de 2020Encontro Anual do Foro Económico Mundial de 2020
17 de xaneiro de 2017Encontro Anual do Foro Económico Mundial de 2017 Editar o valor en Wikidata
Outro
TítuloCampión do Mundo de Fórmula 1 Editar o valor en Wikidata
PaisKeke Rosberg Editar o valor en Wikidata  e Sina Rosberg Editar o valor en Wikidata
Cronoloxía
Papeis de Panamá Editar o valor en Wikidata
Premios
Sinatura Editar o valor en Wikidata

Sitio webnicorosberg.com Editar o valor en Wikidata
IMDB: nm2162538 Facebook: nicorosberg Twitter: nicorosberg Instagram: nicorosberg Editar o valor en Wikidata

Fillo do Campión Mundial de 1982 Keke Rosberg, gañou a GP2 en 2005 co equipo ART, logo de competir en Fórmula Tres Euroseries con anterioridade para o equipo do seu pai. Posúe o récord do piloto máis novo en lograr unha volta rápida en carreira, cando o acadou o seu primeiro Gran Premio, o de Bahrain 2006. Desde entón gañou 23 grandes premios, 30 poles positions de polo, así como o Campionato Mundial de Pilotos de 2016. É o cuarto piloto da historia en gañar o Gran Premio de Mónaco tres veces consecutivas e é o cuarto piloto da historia en gañar 7 Grandes Premios consecutivos.

En xullo de 2016, Rosberg asinou un novo contrato con Mercedes para quedar no equipo ata o final de 2018.[2] Finalmente gañou o título mundial logo dun duelo intenso con Lewis Hamilton en Abu Zabi, converténdose no segundo fillo dun ex campión, logo de Damon Hill, para gañar o título el mesmo.

Sorprendentemente o 2 de decembro, durante a gala de campións da FIA -e só cinco días despois de acadar o cetro da F1-, Nico Rosberg anunciou en Viena a súa retirada do circuíto internacional.

Traxectoria

editar

Rosberg naceu en Wiesbaden, Hesse, Alemaña Occidental é fillo do finlandés campión do mundo de Fórmula 1 de 1982 Keke Rosberg e a súa esposa alemá Sina. Rosberg naceu só catro días despois de que o seu pai gañase o Gran Premio de Detroit de 1985, pilotando un Williams, Honda. Nico pasou a maior parte da súa mocidade en Mónaco coa súa familia, e aínda vive no principado. Rosberg domina o alemán, inglés, italiano, español e francés, pero só un pouco de finés, a pesar de que está aprendendo o idioma. O seu pai elixiu deliberadamente non ensinarlle finlandés, concentrándose nas outras linguas que serían máis importantes para a vida de Nico na súa andaina nas carreiras.[3]

Os pilotos das fórmulas máis baixas corren baixo a nacionalidade do país que emitiu a súa licenza de competición. Rosberg competiu baixo a bandeira de Finlandia e Alemaña en diferentes momentos da súa carreira. Na Fórmula Un, como para todos os campionatos da FIA no mundo, a nacionalidade dun piloto defínese polo seu pasaporte.[4] Rosberg corre baixo bandeira alemá na Fórmula Un.

Rosberg casou coa súa amiga da nenez e a súa noiva de sempre Vivian Sibold o 11 de xullo de 2014.[5] A súa filla, Alaïa Rosberg, naceu o 30 de agosto de 2015.[6]

Andaina profesional

editar

1996-2004: Fórmula Júnior

editar
 
Rosberg gañou en 2002 o campionato alemán de Fórmula BMW, un fito importante na súa carreira como piloto

Rosberg iniciouse no karting en 1996, á idade de once anos, antes de pasar a Fórmula BMW alemá en 2002, onde gañou o título. A súa actuación deu lugar ao seu paso como piloto do equipo do seu pai na Fórmula Tres Euroseries, unha combinación dos varios campionatos nacionais de Fórmula Tres que existían antes da súa formación. A Rosberg foille ben alí, e quedou para o ano 2004. A principios de 2004, obtivo un dos seus primeiros test na Fórmula Un, facendo unha sesión de probas con Williams.[7]

2005: GP2 - ART Grand Prix

editar

Rosberg uniuse ao equipo ART Grand Prix en 2005 na recentemente creada GP2 Series. Converteuse no primeiro piloto en gañar o título de GP2.

Fórmula Un

editar

2006–2009: Williams

editar

Debutou na tempada 2006 ao volante dun Williams no Gran Premio de Bahrain, o 12 de marzo de 2006.

Rosberg conseguiu realizar a volta rápida da carreira do Gran Premio de Bahrain de 2006, e conseguiu así ser o piloto de Fórmula 1 máis novo en obter unha volta rápida, superando a anterior marca que ata o momento era de Fernando Alonso.

Neste Gran Premio, tamén logrou puntuar no seu debut na Fórmula 1, obtendo 2 puntos por terminar 7º, xusto por detrás do seu compañeiro de equipo Mark Webber.

2010–2016: Mercedes

editar

O 29 de outubro de 2009, Rosberg anunciou que abandonaría o equipo Williams ao final da tempada. Comentou que Williams "realmente apoiou a miña carreira ao longo dos anos e gustaríame mostrarlles un gran agradecimento, con todo, non estou seguro de que poidan gañar carreiras neste momento e gustaríame".[8]

 
Rosberg pilotando para Mercedes no Gran Premio de Bahrain de 2010

O 16 de novembro de 2009, o equipo campión Brawn GP foi comprado polo xigante construtor alemán Mercedes-Benz e renomeado inmediatamente como Mercedes Grand Prix, disparando os rumores sobre unha posible fichaxe de Nico pola nova escuadra. Non foi ata o 23 de novembro de 2009 cando Rosberg foi presentado oficialmente como o primeiro piloto.[9] do equipo Mercedes GP para a tempada 2010.

Xustamente un mes despois, o 23 de decembro de 2009, o equipo Mercedes Grand Prix anuncio á fichaxe e a volta a competición do sete veces campión do mundo de Fórmula 1 Michael Schumacher. Rosberg cedeu o seu número a Schumacher a petición deste, debido a que Schumacher é supersticioso e prefería o número impar de Nico (o 3 en vez do 4)..[10]

A pesar da moita esaxeración sobre regreso de Schumacher, Rosberg logrou superar o seu compañeiro de equipo tanto na cualificación como na clasificación final na maioría das carreiras. En Malaisia, Rosberg conseguiu a súa primeira fila de saída, como segundo clasificado nunha sesión de cualificación alterada pola choiva, de novo por encima de Schumacher. Finalmente terminou terceiro na carreira, o primeiro podio de Mercedes como equipo desde o seu regreso. O seu terceiro posto no Gran Premio da China de 2010 proporcionou a Rosberg o seu segundo podio consecutivo, e pasou momentaneamente ao segundo lugar na clasificación do Campionato de Pilotos.

Terminou sétimo no Gran Premio de Mónaco de 2010, quinto en Turquía e sexto en Canadá, pero só foi décimo no Gran Premio de Europa de 2010. Con todo, no Gran Premio do Reino Unido de 2010, Rosberg logrou un podio no terceiro posto. Pero en Alemaña, Mercedes volveu estar fora do ritmo, e Rosberg só puido terminar oitavo, por diante do seu compañeiro de equipo Schumacher. Hungría parecía máis prometedor, pero perdeu unha roda ao saír da súa parada en boxes e viuse obrigado a retirarse cando estaba en posición de puntos. A súa carreira no Gran Premio de Bélxica de 2010 foi máis exitosa, un duelo n carreira con Schumacher deixou a Rosberg por diante do seu compañeiro de equipo en sexto lugar. O Gran Premio de Italia de 2010 deulle outro resultado consistente en quinto lugar, logrado principalmente pasar a ambos Red Bulls ao principio. Logrou outro quinto lugar en Singapur.

Con todo, foi golpeado por mala sorte no Xapón, cando baixo a presión de Schumacher, desprendeuse unha roda do seu coche e levou a Rosberg contra a parede. O primeiro Gran Premio de Corea foi aínda máis desafortunado, cando marchaba cuarto comodamente, retirouse da carreira logo de ser arrollado por Mark Webber. Webber trompeou foise contra a parede e o impulso levouno de novo á pista de carreiras deixando a Rosberg sen escapatoria e os dous chocaron. A carreira no Gran Premio do Brasil de 2010 foi máis positiva, con Rosberg terminando en sexto lugar, malia tres paradas en boxes, dúas das cales fixéronse en condicións de coche de seguridade o que minimizou a perda de posicións da pista. A seguinte semana en Abu Zabi, Rosberg volveu a entrar en boxes baixo o coche de seguridade e isto permitiulle terminar cuarto, un resultado que lle asegurou o sétimo posto no Campionato de Pilotos. Rosberg terminou 16 das 19 carreiras da tempada, das cales 15 foron nos puntos.

 
Rosberg no Gran Premio de Malaisia de 2011.

O novo Mercedes MGP W02 demostrou ser moi rápido nas probas de inverno. En Australia, Rosberg mostrou a súa velocidade ata a súa retirada debido a unha colisión con Rubens Barrichello. No Gran Premio de Malaisia de 2011, Rosberg comezou noveno e terminou duodécimo, significou que por primeira vez na súa carreira non puido anotar un só punto nas dúas carreiras de apertura dunha tempada. Rosberg logrou os seus primeiros puntos da tempada na China, clasificando cuarto e terminando quinto, e liderando catorce voltas durante a carreira.[11] Durante o Gran Premio de Bélxica de 2011, Rosberg superou a Sebastian Vettel durante a primeira volta da carreira e liderou novamente durante tres voltas en total, pero logo caeu rapidamente na pista e entre as voltas 42 de 44 permitiu que o seu compañeiro de equipo Schumacher o pasara despois de que o equipo advertiralle que debía aforrar combustible.[12]

 
Rosberg no Gran Premio de Malaisia de 2012

Rosberg finalmente terminou o campionato no sétimo lugar por terceira vez consecutiva, outra vez por encima de Schumacher na clasificación final. Con todo, non conseguiu ningún podio durante a tempada, e a diferenza de puntos entre Rosberg e o seu compañeiro de equipo reduciuse de setenta puntos en 2010 a trece en 2011. Isto debeuse en parte a que o Mercedes MGP W02 en xeral non tiña ningún competidor, Red Bull, McLaren e Ferrari eran coches superiores e os outros equipos tiñan un ritmo máis lento que o MGP W02.[13] O propio Rosberg apuntou ao feito de que debido aos novos pneumáticos Pirelli e ao sistema DRS, introducido en 2011, os adiantamentos e a cualificación eran máis doados, onde el aínda batera Schumacher 16:3, perderan a súa importancia.[14] Malia iso, eloxou o DRS, declarando que podería converterse nunha das mellores regras da historia da Fórmula Un.[15]

 
Rosberg no Gran Premio dos Estados Unidos de 2012.

Rosberg terminou fóra dos puntos nas dúas primeiras carreiras da tempada en Australia e Malaisia, acabando 12º e 13º respectivamente. No Gran Premio da China de 2012, Rosberg logrou a primeira pole position da súa carreira.[16] Rosberg aproveitouse da súa posición na grella para lograr á súa primeira vitoria, terminando con máis de vinte segundos de vantaxe sobre o segundo [...] Jenson Button, que caeu tras un erro no pit stop. Deste xeito Rosberg logrou os seus primeiros puntos da tempada e a primeira vitoria de Mercedes desde que Juan Manuel Fangio gañara o Gran Premio de Italia de 1955, antes da súa retirada do deporte.[17] Ademais Rosberg converteuse no primeiro piloto alemán en gañar un Gran Premio nun coche alemán desde a vitoria de Hermann Lang no Gran Premio de Suíza de 1939 e o primeiro piloto en gañar un Gran Premio durante a vida do seu pai que tamén logrou unha vitoria nun Gran Premio en Fórmula Un. Posteriormente, Rosberg terminou segundo en Mónaco, pero na maioría das carreiras foi máis lento que Schumacher na cualificación, quedando noveno na clasificación.

 
Rosberg durante a práctica para o Gran Premio do Reino Unido de 2013; Rosberg logrou a súa segunda vitoria da tempada na carreira.

Rosberg quedou en Mercedes para a tempada 2013, pero Michael Schumacher anunciou a súa retirada e foi substituído por Lewis Hamilton despois de que Hamilton asinara un contrato de tres anos co equipo. Rosberg retirouse do Gran Premio de Australia de 2013 cun problema eléctrico,[18], e terminou cuarto no Gran Premio de Malaisia de 2013[19] Logo de recibir a orde de equipo de non superar a Hamilton. Durante o Gran Premio de Mónaco de 2013, obtivo a pole position, liderou todas as voltas e gañou a carreira, especialmente notable dado que consideraba Mónaco como a súa casa e que o seu pai Keke Rosberg gañou a mesma carreira exactamente trinta anos antes. O 30 de xuño, Rosberg logrou a súa segunda vitoria da tempada e a terceira da súa carreira no Gran Premio de Gran Bretaña.[20] Beneficiouse dunha picada sufrida polo seu compañeiro de equipo Hamilton e un fallo técnico de Vettel. Rosberg volveu ser o segundo mellor detrás de Vettel logo das vacacións de verán clasificándose segundo, a só 0.010 segundos de Sebastian Vettel. Tres carreiras despois terminou 2º na India, e no magnífico Gran Premio de Abu Zabi de 2013 acabou terceiro. Rosberg novamente clasificou nun impresionante 2º posto no Brasil logo de terminar primeiro nas sesións de adestramentos. Ata tomou a dianteira pero tivo que conformarse co quinto lugar, terminando a tempada en sexto lugar no campionato con 171 puntos en comparación cos 189 do seu compañeiro de equipo Hamilton.

Logo dunha sólida pretempada, Rosberg comeza da mellor forma posible ao gañar o GP de Australia tras saír terceiro e poñerse primeiro na saída.[21] Pese a que terminou segundo nas seguintes catro carreiras, por detrás do seu compañeiro, recuperou o liderado do mundial ao vencer en Mónaco,[22] aumentando a brecha nas seguintes probas ata os 29 puntos despois do GP de Bélxica, onde foi segundo e Lewis Hamilton non puido terminar a proba.[23] Pero a partir de aí, na recta final do campionato, Nico comete varios erros e sofre un abandono que lle fan perder o liderado e distanciarse bastante de Lewis Hamilton.[24] Con cinco vitorias, dez segundos postos e un cuarto, o alemán resultou subcampión fronte ao británico.

 
Rosberg no Gran Premio de Malaisia de 2015.

A tempada 2015 de Rosberg comezou co segundo lugar detrás do seu compañeiro de equipo Lewis Hamilton en Australia e a terceira posición en Malaisia detrás de Sebastián Vettel de Ferrari, e Hamilton. Rosberg foi segundo no Gran Premio da China de 2015 e terceiro en Bahrain logo dunha falla nos freos. Logrou a súa primeira pole position da tempada en España que significou a súa primeira vitoria da tempada, a súa primeira en España e novena vitoria na súa carreira. Alcanzou a súa décima vitoria da súa carreira no Gran Premio de Mónaco de 2015 para converterse no cuarto piloto en gañar o GP de Mónaco tres veces consecutivas (xunto a Graham Hill, Ayrton Senna e Alain Prost) dándolle a mellor racha de vitorias alí desde a de Senna de 5 de 1989 a 1993. Tamén foi a primeira vez que gañou sucesivas carreiras de F1. Seguiu cara a arriba co segundo lugar no Canadá antes de lograr o seu terceiro triunfo da tempada, e undécimo da súa carreira, en Austria. No Gran Premio do Reino Unido de 2015, unha vez máis cualificou e terminou segundo detrás do seu compañeiro de equipo Lewis Hamilton. En Hungría ía segundo antes de colidir con Daniel Ricciardo, e finalmente acabou en oitavo lugar. As esperanzas do campionato de Rosberg comezaron a desaparecer en Monza cando retirouse debido a problemas do seu motor e logo en Rusia logo de comezar na pole position debido a un estrangulamento do acelerador. Rosberg logrou a súa 4ª pole position e terceira consecutiva esta tempada en América. Malia que perdeuna na saída, recuperouse da quinta posición á primeira, superando a Kvyat, Ricciardo e Hamilton e controlou a carreira logo dos coches de seguridade, ata que cometeu un erro a falta de dez voltas para o final, perdendo tanto a carreira como o campionato mundial de pilotos con Hamilton ao final da carreira. Durante gran parte do Gran Premio, Rosberg pilotou "como un campión", como o dixo o co-comentarista da BBC na F1 David Coulthard. Logo da carreira, Rosberg creou unha pequena controversia nas redes sociais cando lanzou unha gorra que Hamilton lanzoulle antes.[25][26] Respondeu á súa derrota nos Estados Unidos cunha vitoria clara no Gran Premio de México de 2015 para lograr a súa 12ª vitoria. Gañou no primeiro Gran Premio de México logo de 23 anos e logo acadou a súa 13ª vitoria no Gran Premio do Brasil de 2015, o que lle axudou a conseguir o segundo lugar no campionato. terminou a tempada cunha vitoria sobre Lewis Hamilton en Abu Zabi, empatando a vitorias con Graham Hill.

Rosberg gañou o título e na súa última tempada comezou cunha saída na primeira fila para lograr a vitoria no Gran Premio de Australia de 2016, o que lle deu a dianteira do Campionato do Mundo por primeira vez desde 2014. Seguiu con outra saída en primeira fila e vitoria no Gran Premio de Bahrain de 2016. Logrou a pole position e a vitoria no Gran Premio da China de 2016, ampliando a súa vantaxe no campionato a 36 puntos do seu compañeiro de equipo e defensor do campionato Lewis Hamilton. Rosberg conseguiu a pole position no Gran Premio de Rusia de 2016 e liderou a carreira de principio a fin para lograr o seu primeiro Grand Slam, sétimo triunfo consecutivo e converterse no primeiro piloto desde Michael Schumacher, en 2004 en gañar as primeiras catro carreiras da tempada. Rosberg logrou outra primeira fila no Gran Premio de España de 2016 pero retirouse xunto co seu compañeiro de equipo Lewis Hamilton despois de que os dous chocaran na primeira volta.

 
Rosberg liderando diante do seu compañeiro de equipo en Mónaco

Rosberg logrou outra primeira fila no Gran Premio de Mónaco de 2016, pero desde cedo tivo que loitar en condicións moi molladas e pedíronlle deixar pasar a Hamilton. Logo dunha parada posterior para poñer os pneumáticos secos, atopouse en sexto lugar pegado detrás de Fernando Alonso e incapaz de pasalo, un lixeiro orballo chegou ao final da carreira e foi superado por Nico Hülkenberg e terminou sétimo, O seu peor resultado en Mónaco desde 2011 e no que viu a súa vantaxe no Campionato reducida a 24 puntos sobre Lewis Hamilton, quen gañou a carreira. En Canadá, Rosberg acadou a súa sétima primeira fila da tempada logo de cualificar 0,062 segundos detrás de Lewis Hamilton. Na carreira Rosberg foi empuxado por Hamilton no comezo e caeu á décima praza. A continuación, loitou para remontar ata o cuarto posto antes de ter que entrar en boxes cunha picada lenta que o deixou en sétimo lugar. Logo superou a Daniel Ricciardo e Kimi Räikkönen para volver á quinta posición e perseguindo a Max Verstappen pero non o puido pasar. Na penúltima volta, Rosberg fixo medio trompo mentres trataba de superar a Verstappen, pero tiña unha brecha o suficientemente grande sobre Räikkönen e terminou a carreira en quinto lugar, a súa vantaxe no campionato sobre Hamilton reduciuse a 9 puntos. Rosberg recuperouse coa pole position e a vitoria no novo circuíto de Bakú, mentres que o seu compañeiro de equipo Lewis Hamilton bateu co muro na Q3, comezou décimo e terminou quinto permitíndolle aumentar a súa vantaxe no campionato a 24 puntos. Outro incidente ocorreu entre os dous pilotos na última volta do Gran Premio de Austria de 2016, como resultado Hamilton gañou e Rosberg caeu ata o 4º lugar. Malia que Hamilton foi abouxado no podio, unha investigación dos comisarios da carreira resolveu que Rosberg causara o accidente, e Rosberg recibiu unha penalización de 10 segundos por causar o accidente e pilotar un coche gravemente danado. Aínda que isto no alterou o resultado da carreira.[27]

No seu Gran Premio de casa, Rosberg realizou unha manobra agresiva de adiantamento a Verstappen. Rosberg afirmou que "Eu tiña o volante completamente bloqueado e non podía pilotar mellor", con todo os comisarios non estaban de acordo, e pensaron que Rosberg rompera as regras sobre adiantamento, polo que Rosberg recibiu unha penalización de tempo de 5 segundos.[28] e 2 puntos de penalización na súa licenza de piloto.[29]

Un segundo lugar na última carreira da tempada en Abu Zabi foi suficiente para conquistar o campionato, malia que o seu compañeiro de equipo (e finalmente gañador da carreira) Lewis Hamilton axudou ao dúo perseguidor nas voltas finais da carreira.[30][31]

Rosberg anunciou a súa retirada inmediata da Fórmula Un o 2 de decembro na cerimonia de entrega de premios da FIA en Viena.[32] A decisión chegou despois de alcanzar a "cima" da súa carreira logo de gañar o Campionato Mundial de Pilotos de 2016.[33]

Deseño do casco e número

editar

Para a tempada de 2014, unha nova regra permite ao piloto elixir un número do coche exclusivo que se utilizará ao longo de toda a súa carreira na F1. Rosberg escolleu o 6 e logo twiteou "Guai. Conseguín o número 6 para a miña restante carreira na F1!. O número da sorte do meu pai e da miña futura muller e polo tanto ten que funcionar tamén para min.!"[34] Tamén cambiou a cor do seu casco logo de 8 anos de amarelo a gris escuro. O deseño xeral inclúe un flash de cromo, un pouco da influencia romana, liñas limpas e símbolos persoais, deseñado por Jens Munser.[35][36]

Rexistro de carreiras

editar

Traxectoria profesional

editar
Tempada Series Equipo Carreiras Gañados Poles V/rápidas Podios Puntos Posición
2001 Formula BMW Junior Cup Iberia 3 0 0 0 0 38 18º
2002 Formula BMW ADAC VIVA Racing 20 9 5 1 13 264
2003 Formula 3 Euro Series Team Rosberg 20 1 1 2 5 45
Masters of Formula 3 1 0 0 0 0 N/A NC
Macau Grand Prix Carlin Motorsport 1 0 0 0 0 N/A NC
Korea Super Prix 1 0 0 0 0 N/A 11º
2004 Formula 3 Euro Series Team Rosberg 19 3 2 2 5 70
Macau Grand Prix 1 0 0 0 0 N/A NC
Masters of Formula 3 1 0 0 0 0 N/A
Bahrain Superprix 1 0 0 0 1 N/A
2005 GP2 Series ART Grand Prix 23 5 4 5 12 120
Fórmula 1 BMW Williams F1 Team Piloto de probas
2006 Fórmula 1 WilliamsF1 Team 18 0 0 1 0 4 17º
2007 Fórmula 1 AT&T Williams 17 0 0 0 0 20
2008 Fórmula 1 AT&T Williams 18 0 0 0 2 17 13º
2009 Fórmula 1 AT&T Williams 17 0 0 1 0 34´5
2010 Fórmula 1 Mercedes GP Petronas F1 Team 19 0 0 0 3 142
2011 Fórmula 1 Mercedes GP Petronas F1 Team 19 0 0 0 0 89
2012 Fórmula 1 Mercedes AMG Petronas F1 Team 20 1 1 2 2 93
2013 Fórmula 1 Mercedes AMG Petronas F1 Team 19 2 3 0 4 171
2014 Fórmula 1 Mercedes AMG Petronas F1 Team 19 5 11 5 15 317
2015 Fórmula 1 Mercedes AMG Petronas F1 Team 19 6 7 5 15 322
2016* Fórmula 1 Mercedes AMG Petronas F1 Team 21 9 8 6 16 385

Resultados completos na Formula 3 Euro Series

editar

(key) (Carreiras en letra grosa indican pole position; carreiras en itálica indican volta rápida)

Ano Equipo Chasis Motor 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 Pos. Puntos
2003 Team Rosberg Dallara F303/005 Spiess-Opel HOC
1

Ret
HOC
2

3
ADR
1

Ret
ADR
2

2
PAU
1

15
PAU
2

17
NOR
1

8
NOR
2

Ret
LMS
1

1
LMS
2

11
NÜR
1

Ret
NÜR
2

3
A1R
1

8
A1R
2

3
ZAN
1

18
ZAN
2

8
HOC
1

7
HOC
2

14
MAG
1

6
MAG
2

Ret
45
2004 Team Rosberg Dallara F303/006 Spiess-Opel HOC
1

1
HOC
2

1
EST
1

Ret
EST
2

4
ADR
1

5
ADR
1

Ret
PAU
1

Ret
PAU
2

Ret
NOR
1

4
NOR
1

17
MAG
1

6
MAG
2

2
NÜR
1

1
NÜR
2

3
ZAN
1

Ret
ZAN
2

NTS
BRN
1

4
BRN
2

11
HOC
1

8
HOC
2

8
70

Resultados completos na GP2 Series

editar

(key) (Carreiras en letra grosa indican pole position; carreiras en itálica indican volta rápida)

Ano Equipo 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 Pos. Puntos
2005 ART Grand Prix IMO
FEA

8
IMO
SPR

Ret
CAT
FEA

9
CAT
SPR

4
MON
FEA

3
NÜR
FEA

3
NÜR
SPR

4
MAG
FEA

7
MAG
SPR

1
SIL
FEA

1
SIL
SPR

4
HOC
FEA

1
HOC
SPR

4
HUN
FEA

5
HUN
SPR

2
IST
FEA

17
IST
SPR

3
MNZ
FEA

2
MNZ
SPR

2
SPA
FEA

3
SPA
SPR

5
BHR
FEA

1
BHR
SPR

1
' 120

Resultados completos na Fórmula Un

editar

(Chave) (Carreiras en letra grosa indican pole position, carreiras en cursiva indican volta rápida)

Ano Equipo Chasis Motor 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 Pos. Puntos
2006 WilliamsF1 Team Williams FW28 Cosworth CA2006 2.4 V8 BHR
7
MAL
Ret
AUS
Ret
SMR
11
EUR
7
ESP
11
MON
Ret
RU
9
CAN
Ret
USA
9
FRA
14
ALE
Ret
HUN
Ret
TUR
Ret
ITA
Ret
CHN
11
XPN
10
BRA
Ret
17º 4
2007 AT&T Williams Williams FW29 Toyota RVX-07 2.4 V8 AUS
7
MAL
Ret
BHR
10
ESP
6
MON
12
CAN
10
USA
16
FRA
9
RU
12
EUR
Ret
HUN
7
TUR
7
ITA
6
BEL
6
XPN
Ret
CHN
16
BRA
4
20
2008 AT&T Williams Williams FW30 Toyota RVX-08 2.4 V8 AUS
3
MAL
14
BHR
8
ESP
Ret
TUR
8
MON
Ret
CAN
10
FRA
16
RU
9
ALE
10
HUN
14
EUR
8
BEL
12
ITA
14
SIN
2
XPN
11
CHN
15
BRA
12
13º 17
2009 AT&T Williams Williams FW31 Toyota RVX-09 2.4 V8 AUS
6
MAL
8‡
CHN
15
BHR
9
ESP
8
MON
6
TUR
5
RU
5
ALE
4
HUN
4
EUR
5
BEL
8
ITA
16
SIN
11
XPN
5
BRA
Ret
ABU
9
34.5
2010 Mercedes GP Petronas F1 Team Mercedes MGP W01 Mercedes FO 108X 2.4 V8 BHR
5
AUS
5
MAL
3
CHN
3
ESP
13
MON
7
TUR
5
CAN
6
EUR
10
RU
3
ALE
8
HUN
Ret
BEL
6
ITA
5
SIN
5
XPN
17
COR
Ret
BRA
6
ABU
4
142
2011 Mercedes GP Petronas F1 Team Mercedes MGP W02 Mercedes FO 108Y 2.4 V8 AUS
Ret
MAL
12
CHN
5
TUR
5
ESP
7
MON
11
CAN
11
EUR
7
RU
6
ALE
7
HUN
9
BEL
6
ITA
Ret
SIN
7
XPN
10
COR
8
IND
6
ABU
6
BRA
7
89
2012 Mercedes AMG Petronas F1 Team Mercedes MGP W03 Mercedes FO 108Z 2´4 V8 AUS
12
MAL
13
CHN
1
BAH
5
ESP
7
MON
2
CAN
6
EUR
6
RU
15
ALE
10
HUN
10
BEL
11
ITA
7
SIN
5
XPN
Ret
COR
Ret
IND
11
ABU
Ret
USA
13
BRA
15
93
2013 Mercedes AMG Petronas F1 Team Mercedes MGP W04 Mercedes FO 108Z 2´4 V8 AUS
Ret
MAL
4
CHN
Ret
BAH
9
ESP
6
MON
1
CAN
5
RU
1
ALE
9
HUN
19†
BEL
4
ITA
6
SIN
4
COR
7
XPN
8
IND
2
ABU
3
USA
9
BRA
5
171
2014 Mercedes AMG Petronas F1 Team Mercedes MGP W05 Mercedes PU106A Hybrid 1.6 V6 t AUS
1
MAL
2
BAH
2
CHN
2
ESP
2
MON
1
CAN
2
AUT
1
RU
Ret
ALE
1
HUN
4
BEL
2
ITA
2
SIN
Ret
XPN
2
RUS
2
USA
2
BRA
1
ABU
14
317
2015 Mercedes AMG Petronas F1 Team Mercedes F1 W06 Hybrid Mercedes PU106B Hybrid 1.6 V6 t AUS
2
MAL
3
CHN
2
BHR
3
ESP
1
MON
1
CAN
2
AUT
1
RU
2
HUN
8
BEL
2
ITA
17
SIN
4
XPN
2
RUS
Ret
USA
2
MEX
1
BRA
1
ABU
1
322
2016 Mercedes AMG Petronas F1 Team Mercedes F1 W07 Hybrid Mercedes PU106C Hybrid 1.6 V6 t AUS
1
BHR
1
CHN
1
RUS
1
ESP
Ret
MON
7
CAN
5
EUR
1
AUT
4
GBR
3
HUN
2
ALE
4
BEL
1
ITA
1
SIN
1
MAL
3
XPN
1
USA
2
MEX
2
BRA
2
ABU
2
1º* 385

‡ Outorgáronse a metade dos puntos ao cubrir menos do 75% da distancia de carreira completa.

  • Tempada en curso

Rexistros e logros

editar
  • Campionato Mundial de Fórmula 1 de 2016
  • 23 vitorias na Fórmula 1
  • 30 pole positions na Fórmula 1
  • Lorenzo Bandini Trophy de 2011
  • FIA Pole Trophy de 2014
  • DHL Fastest Lap Award de 2016
  • Lograr facer a volta rápida na súa primeira carreira na F1 (Gran Premio de Bahrain de 2006)
  1. Shedding a father's shadow: the new GP2 champion's route to the top 5th chapter
  2. "Rosberg agrees new Mercedes contract". Consultado o 2016-07-27. 
  3. "Rosberg: "Die Finnen sind sauer, weil Nico deutsch ist"" [(Keke) Rosberg: "The Finns are angry because Nico is German"]. motorsport-total.com (en German). 2 December 2005. Consultado o 23 April 2016. 
  4. FIA International Sporting Code paragraph 112
  5. "Nico Rosberg gets married". Motorsport.com (Motorsport.com, Inc.). 11 de xullo de 2014. Arquivado dende o orixinal o 02 de xuño de 2015. Consultado o 6 de setembro de 2014. 
  6. "Nico Rosberg papa : Sa belle Vivian a donné naissance à une petite fille". purepeople.com. 
  7. "The fourth driver at Williams". Grandprix com (en inglés). 22 de xaneiro de 2004. Arquivado dende o orixinal o 17 de xuño de 2019. Consultado o 17 de xuño de 2019. 
  8. "Rosberg anuncia a saída de Williams". BBC Sport (BBC). 29 October 2009. Consultado o 3 November 2009. 
  9. "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 05 de novembro de 2013. Consultado o 12 de decembro de 2011. 
  10. "Schumacher to be number 3 at Mercedes". SportNetwork.net (Durham Associates Group). 20 January 2010. Consultado o 25 June 2011. 
  11. "Mercedes 'optimistic again' about pace". Yahoo! Eurosport (TF1 Group). 17 de abril de 2011. Consultado o 21 de abril de 2011. 
  12. Roebuck, Nigel (28 de agosto de 2011). "2011 Belgian Grand Prix report". Motor Sport Magazine (Motor Sport Magazine). Consultado o 19 de abril de 2012. 
  13. "The 2011 Season Review – Part Two". formula1.com (Formula One Administration). 5 de decembro de 2011. Arquivado dende o orixinal o 17 de marzo de 2012. Consultado o 19 de abril de 2012. 
  14. "Rosberg not afraid of Schumacher resurgence". ESPN. 15 de febreiro de 2012. Consultado o 19 de abril de 2012. 
  15. Noble, Jonathan (19 de abril de 2011). "DRS hailed as 'best idea ever'". Autosport (Haymarket Publications). Consultado o 21 de abril de 2011. 
  16. Benson, Andrew (14 de abril de 2012). "Nico Rosberg takes landmark first pole in China for Mercedes". BBC Sport (BBC). Consultado o 14 de abril de 2012. 
  17. "Race – Rosberg an F1 winner after Shanghai thriller". formula1.com. 15 April 2012. Arquivado dende o orixinal o 12 de xullo de 2014. 
  18. "Rosberg sidelined by electrical problem". Crash.net (Crash Media Group). 17 de marzo de 2013. Consultado o 30 de marzo de 2013. 
  19. "Malaysia: selected team and driver quotes". Formula1.com (Formula One Administration). 24 de marzo de 2013. Consultado o 30 de marzo de 2013. 
  20. "Race results – Rosberg claims thrilling Silverstone victory". Formula1.com (Formula One Administration). 30 de xuño de 2013. Consultado o 30 de xuño de 2013. 
  21. Moreno, Miguel Ángel (17 de marzo de 2014). "Rosberg gaña en Australia e Alonso empeza cuarto". Superdeporte. 
  22. Bautista, Jorge (24 de maio de 2014). "Rosberg gaña en Mónaco para voltar a ser líder do Mundial e Alonso termina cuarto". Antena 3. 
  23. AFP (24 de agosto de 2014). "Ricciardo se quedou co GP de Bélxica". ABC. 
  24. Puigdemont, Oriol (3 de novembro de 2014). "Os agasallos de Nico". El País. 
  25. "Lewis Hamilton: Nico Rosberg throws cap at teammate after he wins F1 Drivers' Championship – Metro News". Metro. 
  26. "BBC Sport – US Grand Prix: Nico Rosberg throws cap at Lewis Hamilton". BBC Sport. 
  27. Andrew Benson Chief F1 writer. "Lewis Hamilton & Nico Rosberg blame each other as Rosberg is penalised". bbc.co.uk. Consultado o 5 July 2016. 
  28. http://www.skysports.com/f1/news/12433/10517631/watch-nico-rosberg-and-max-verstappen-do-battle
  29. Barretto, Lawrence; Beer, Matt. "German GP: Red Bull's Verstappen thought he and Rosberg would crash". 
  30. Benson, Andrew (27 de novembro de 2016). "Nico Rosberg wins F1 title as Lewis Hamilton wins in Abu Dhabi and thus being the first german driver to win a championship driving a german car.". Consultado o 28 de novembro de 2016. 
  31. "Rosberg wins F1 title as Hamilton wins in Abu Dhabi GP". Newskarnataka. 28 de novembro de 2016. Consultado o 28 de novembro de 2016. 
  32. "Hamilton's heartache as Rosberg wins Formula One title". Sky News. 27 November 2016. Arquivado dende o orixinal o 02 de decembro de 2016. 
  33. Morlidge, Matt (2 de decembro de 2016). "Nico Rosberg quits F1". SkySports.com. 
  34. "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 13 de xaneiro de 2014. Consultado o 30 de xullo de 2014. 
  35. Reyer, Maria (20 de marzo de 2014). "Rosberg: Wenn der Helm zum Kunstwerk wird". motorsport-total.com (en German). Arquivado dende o orixinal o 31 de outubro de 2015. Consultado o 31 de outubro de 2015. 
  36. Seiwert, Robert (31 de xaneiro de 2014). "Mercedes: Rosberg-Verlobte löst Helm-Problem – Back in black". motorsport-magazin.com (en German). Consultado o 31 de outubro de 2015. 

Véxase tamén

editar

Ligazóns externas

editar