François Cevert

Carreira na Fórmula 1
Nacionalidade Francia
Anos en activo 19701973
Escudería(s) Tyrrell
Grandes Premios disputados 47 (46 saídas)
Campionatos 0
Vitorias 1
Podios 13
Pole positions 0
Voltas rápidas 2
Primeiro GP Gran Premio dos Países Baixos de 1970
Primeira vitoria Gran Premio dos Estados Unidos de 1971
Derradeira vitoria Gran Premio dos Estados Unidos de 1971
Derradeiro GP Gran Premio dos Estados Unidos de 1973

Albert François Cevert Goldenberg, nado en París o 25 de febreiro de 1944 e finado en Watkins Glen (Estado de Nova York) o 6 de outubro de 1973, foi un piloto de carreiras francés que participou no Campionato do Mundo de Fórmula 1.

Antecedentes familiares editar

Era fillo de Carlos Goldenberg (1901-1985), un xoieiro parisiense de éxito, e Huguette Cevert.[1] O seu pai era un emigrante ruso-xudeu que fora traído a Francia cando era un neno polos seus pais, para escapar da persecución dos xudeus no marco do autocracia tsarista. Durante a segunda guerra mundial, con Francia ocupada polos nazis, como xudeu rexistrado Charles Goldenberg uniuse á Resistencia francesa para evitar a deportación forzada a Polonia. Co fin de non chamar a atención das autoridades da súa continua presenza na capital fortemente controlada, Charles e os catro fillos foron rexistrados co seu apelido de Huguette en lugar do seu. Algúns anos logo da liberación de Francia, o pai de Cevert quería cambiar o nome dos seus fillos a Goldenberg, pero a familia opúxose xa que agora eran coñecidos como Cevert.[2]

Cevert era cuñado do piloto de Fórmula 1 Jean-Pierre Beltoise.[3]

Andaina editar

Inicios editar

Cando tiña 16 anos, François Cevert comezou a súa traxectoria deportiva nas dúas rodas, no canto de catro, correndo inicialmente coa moto Vespa da súa nai contra os seus amigos, antes de pasar a Norton á idade de 19 anos. Logo de completar o seu servizo militar, Cevert cambiou a súa atención aos coches. En 1966 realizou un curso de formación na escola de Le Mans, antes de inscribirse na escola de carreiras de Magny-Cours. Ao mesmo tempo, rexistrouse para o concurso de bolsas Shell Volant, que ofrecía como premio un coche Alpine de Fórmula Tres ao mellor clasificado. Cevert clasificouse para a última carreira e gañou.

A súa primeira tempada na F3, ao volante do seu premio Alpine, non foi así. Carecía dos fondos e de experiencia para configurar e manter correctamente o seu coche. Logo de atopar patrocinio para a tempada 1968, Cevert cambiou o seu Alpine por un Tecno, un coche máis competitivo. Coa súa nova montura Cevert finalmente comezou a gañar carreiras, e para ser ao final da tempada campión da Fórmula 3 Francesa, xusto por diante de Jean-Pierre Jabouille.

Logo de gañar o Campionato de Francia de Fórmula 3, Cevert uniuse ao equipo de fabrica Tecno de Fórmula Dúas en 1969, e terminou terceiro na xeral, e pilotou un F2 no Gran Premio de Alemaña de 1969. Nese momento, a Fórmula Dúas era un campo de adestramento ideal para os pilotos ambiciosos, xa que moitos dos mellores pilotos de Gran Premio tamén competían na clase F2, cando o seu calendario de Fórmula Un llo permitía. Jackie Stewart correu contra Cevert nunha carreira de F2 en Crystal Palace. Ese mesmo ano, Stewart díxolle ao seu xefe de equipo Ken Tyrrell que seguise a traxectoria do mozo francés. Esta recomendación persoal foi recompensada en 1970, cando Tyrrell necesitou un novo piloto a recente recomendación de Stewart atopábase aínda na súa mente. Tyrrell comentou posteriormente sobre a designación de Cevert para o equipo de Fórmula Un "todo o mundo dixo que fora dunha petición da petroleira francesa e sponsor de Tyrrell Elf. Pero realmente foi a recomendación de Jackie".

Fórmula Un editar

Cando Johnny Servoz-Gavin se retirou de súpeto do equipo Tyrrell de Fórmula Un despois da terceira carreira da tempada de 1970, Tyrrell chamou a Cevert para ser o seu piloto número dous, á beira do campión do mundo Stewart. Durante as seguintes catro tempadas, Cevert converteuse no devoto protector do veterano Stewart. Logo de facer o seu debut no Gran Premio dos Países Baixos en Zandvoort no segundo cliente de Tyrrell, o March-Ford, aumentou o ritmo e reduciu a diferenza con Stewart en practicamente todas as carreiras. Gañou o seu primeiro punto no campionato mundial ao terminar sexto no Gran Premio de Italia en Monza.

En 1971, co equipo Tyrrell construíndo agora os seus propios coches, Cevert terminou segundo en Francia e Alemaña, en ambas ocasións tralo seu xefe de equipo Stewart. Logo, no final da tempada no Gran Premio dos Estados Unidos na recentemente ampliado Circuíto de Watkins Glen, o francés gañou a súa primeira e única vitoria nun Gran Premio:

Saíndo desde a quinta posición, Cevert arrebatou o liderado a Stewart na volta 14, os pneumáticos do escocés comezaron a ceder cando chegaron aos 100°. A iso de media carreira, Cevert finalmente comezou a loitar coa mesma subviraxe que sufrira Stewart moito antes. Jacky Ickx estaba pechando distancias, e as súas Firestone foron mellorando a medida que avanzaba a carreira. Na volta 43, Ickx marcou a volta rápida da carreira, e a brecha reduciuse a 2´2 segundos. Logo, na volta 49, o alternador no Ferrari de Ickx rompeu, perforando a caixa de cambios e derramando aceite en todo o circuíto. O McLaren de Denny Hulme pisou o aceite, derrapou e bateu contra a barreira, dobrando a suspensión dianteira. Hulme estaba parado á beira da pista cando Cevert tamén derrapou e golpeou a barreira, pero el seguiu o seu camiño, agora a 29 segundos na cabeza. Cevert chegou primeiro ao cruzar a liña de meta.[4]

Cevert converteuse no segundo francés en gañar un Gran Premio do Campionato do Mundo de Fórmula Un (Maurice Trintignant gañou en Mónaco en 1955 e 1958), e recibiu 50.000 dólares como premio. Foi o punto culminante da súa carreira, axudándolle a lograr o terceiro lugar no Campionato de pilotos de 1971 detrás de Stewart e Ronnie Peterson.

 
François Cevert pilotando un Matra 670 en Nürburgring 1973

As grandes expectativas para Cevert, Stewart e Tyrrell non se cumpriron en 1972, Cevert terminou nos puntos só tres veces, con segundos lugares en Bélxica e os Estados Unidos e un cuarto na súa carreira de casa en Francia no circuíto de Clermont-Ferrand. Un punto brillante nun ano decepcionante para Cevert foi o seu segundo posto nas 24 horas de Le Mans, pilotando un Matra-Simca 670 co neozelandés Howden Ganley.

Morte editar

En 1973, o equipo Tyrrell estaba de volta entre os grandes da Fórmula Un e Cevert mostrou que era capaz de correr a altura de Stewart en case todas as carreiras. Terminou segundo en seis ocasións, tres veces detrás de Stewart, quen recoñeceu que o francés fora un compañeiro moi "obediente". Cevert comezou a destacar, ata mostrar a mesma capacidade de condución que Stewart, o escocés secretamente planeaba retirarse logo da última carreira da tempada nos Estados Unidos. Para a tempada 1974, Cevert sería o líder do equipo de Tyrrell.

En Watkins Glen, con Stewart xa gañador do seu terceiro Campionato do Mundo, Cevert morreu durante a mañá do sábado na clasificación, mentres loitaba pola pole position con Ronnie Peterson. Na rápida combinación esquerda dereita costa arriba chamada "Os Eses".[5] O coche de Cevert foise cara ao lado esquerdo da pista, batendo cos bordillos.[6] o coche perdeu o control, bateu co gardarraíl da dereita e trompeou, virando para a esquerda, e batendo así no gardarraíl oposto nun ángulo de 90 graos, arrancando e levantando a barreira. Cevert morreu no acto polas lesións masivas causadas pola barreira, que lle cortou o corpo ao medio entre o pescozo e a cadeira.

Cevert estrelouse violentamente nos Eses costa arriba rumbo á parte traseira do circuíto. Loitaba co coche mentres subía o outeiro, rozou a beirarrúa da esquerda, atravesou a pista e golpeou a varanda da dereita. O coche empezou a trompear, e desviouse alén da pista a 150 quilómetros por hora e golpeou a varanda exterior case de fronte, dixo Stewart.

Jackie Stewart foi un dos últimos en chegar á escena do accidente de Cevert e dixo máis tarde "Eles, os comisarios de carreira, deixárono no coche porque el estaba claramente morto". Stewart abandonou inmediatamente a escena do accidente e regresou aos boxes. Debido á morte de Cevert, Tyrell retirou a súa participación para este GP, e Stewart non correu a final, e a carreira número 100.

Cevert tiña 29 anos e 224 días. François Cevert está enterrado no cemiterio de Vaudelnay na localidade de Vaudelnay, Maine-et-Loire.

Resultados editar

  • Gañador do Volant Shell 1966
  • Campión de Fórmula 3 1968
  • Terceiro lugar no Campionato de Fórmula 2 1969
  • Terceiro lugar no campionato de pilotos de Fórmula 1 1971
  • Segundo lugar nas 24 horas de Le Mans 1972
  • Gañador de Donnybrook, Can-Am 1972

Resultados Completos na Fórmula Un editar

(Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.

Ano Equipo Chasis Motor 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 WDC Pts.
1970 Tyrrell Racing Organisation March 701 Ford V8 RSA
ESP
MON
BEL
NED
Ret
FRA
11
RU
7
ALE
7
AUT
Ret
ITA
6
CAN
9
USA
Ret
MEX
Ret
22º 1
1971 Elf Team Tyrrell Tyrrell 002 Ford V8 RSA
Ret
ESP
7
MON
Ret
NED
Ret
FRA
2
RU
10
ALE
2
AUT
Ret
ITA
3
CAN
6
USA
1
26
1972 Elf Team Tyrrell Tyrrell 002 Ford V8 ARX
Ret
RSA
9
ESP
Ret
MON
NC
BEL
2
FRA
4
RU
Ret
ALE
10
AUT
9
ITA
Ret
15
Tyrrell 006 Ford V8 CAN
Ret
USA
2
1973 Elf Team Tyrrell Tyrrell 006 Ford V8 ARX
2
BRA
10
ESP
2
BEL
2
MON
4
SWE
3
FRA
2
RU
5
NED
2
ALE
2
AUT
Ret
ITA
5
CAN
Ret
USA
NTS
47
Tyrrell 005 Ford V8 RSA
NC

Notas editar

  1. Huguette's photo
  2. Cooper, A. 1998. A Date With Destiny? Motor Sport, LXXIV/11 (November 1998), 66–73
  3. "8W – What? – Tyrrell". Autosport. Consultado o August 8, 2010. 
  4. http://www.forix.com/asp/notes.asp?z=0&k=0&l=0&i=3582&c=6
  5. After The Esses, there is Backstraight.
  6. descritos por Niki Lauda no seu libro The Art and Science of Grand Prix Driving como incriblemente perigosos. (Os bordos do circuíto non se modificaron ata o ano 2005 cando o Indy Racing League comezou a competir no circuíto)

Véxase tamén editar

Bibliografía editar

  • Hamilton, Maurice, Ken Tyrrell: The Authorised Biography, HarperCollinsWillow 2002, ISBN 0-00-714376-1

Ligazóns externas editar