Actinio

elemento químico de número atómico 89

O actinio é un elemento químico de símbolo Ac e número atómico 89. É unha das terras raras e dá nome a unha da series, a dos actínidos.

Actinio
[[Ficheiro:|200px]]
La
 
 
89
Ac
 
               
               
                                   
                                   
                                                               
                                                               
Ac
-
RadioActinioTorio
Táboa periódica dos elementos
[[Ficheiro:{{{espectro}}}|300px|center]]
Liñas espectrais do Actinio
Información xeral
Nome, símbolo, número Actinio, Ac, 89
Serie química Actínidos
Grupo, período, bloque 3, 7, f
Densidade 10,070 kg/m3
Dureza {{{dureza}}}
Aparencia Prateado
N° CAS 7440-34-8
N° EINECS
Propiedades atómicas
Masa atómica 227 u
Raio medio 195 pm
Raio atómico (calc) pm
Raio covalente pm
Raio de van der Waals pm
Configuración electrónica Rn 6d 17s2
Electróns por nivel de enerxía 2, 8, 18, 32, 18, 9, 2
Estado(s) de oxidación 3 (neutro)
Óxido
Estrutura cristalina cúbica centrada nas caras
Propiedades físicas
Estado ordinario Sólido
Punto de fusión 1323 K
Punto de ebulición 3471 K
Punto de inflamabilidade {{{P_inflamabilidade}}} K
Entalpía de vaporización kJ/mol
Entalpía de fusión 62 kJ/mol
Presión de vapor
Temperatura crítica  K
Presión crítica  Pa
Volume molar {{{volume_molar}}} m3/mol
Velocidade do son {{{velocidade}}} m/s a 293.15 K (20 °C)
Varios
Electronegatividade (Pauling) 1,1
Calor específica {{{calor_específica}}} J/(K·kg)
Condutividade eléctrica S/m
Condutividade térmica 12 W/(K·m)
1.ª Enerxía de ionización 499 kJ/mol
2.ª Enerxía de ionización 1170 kJ/mol
3.ª Enerxía de ionización kJ/mol
4.ª Enerxía de ionización {{{E_ionización4}}} kJ/mol
5.ª Enerxía de ionización {{{E_ionización5}}} kJ/mol
6.ª Enerxía de ionización {{{E_ionización6}}} kJ/mol
7.ª Enerxía de ionización {{{E_ionización7}}} kJ/mol
8.ª enerxía de ionización {{{E_ionización8}}} kJ/mol
9.ª Enerxía de ionización {{{E_ionización9}}} kJ/mol
10.ª Enerxía de ionización {{{E_ionización10}}} kJ/mol
Isótopos máis estables
iso AN Período MD Ed PD
MeV
225AcSintético10 dα5,935221Fr
226AcSintético29,37 hβ-1,117226Th
226AcSintético29,37 hε0,640226Ra
226AcSintético29,37 hα5,536222Fr
227Ac10021,773 aβ-0,045227Th
227Ac10021,773 aα5,042223Fr
Unidades segundo o SI e en condicións normais de presión e temperatura, salvo indicación contraria.

Características principais

editar

É un elemento metálico, radioactivo de cor prateada. Debido á súa intensa radioactividade brilla na escuridade cunha luz azulada. O isótopo Ac-227 que se atopa, só en trazas, nos minerais de uranio, é un emisor de partículas α e β cun período de semidesintegración de 21,773 anos. Unha tonelada de mineral de uranio contén preto de 0,1 g de actinio. O seu comportamento químico é moi similar ao do resto das terras raras e particularmente ao do lantano.

Aplicacións

editar

A súa radioactividade é da orde de 150 veces a do radio, facéndolle útil como fonte de neutróns; á marxe diso, non ten aplicacións industriais significativas. O Ac-225 emprégase en medicina na produción de Bi-213 para radioterapia.

Historia

editar

O actinio (do grego ακτις, ακτινoς, raio luminoso), foi descuberto en 1899 polo químico francés André-Louis Debierne que o obtivo da pechblenda. En 1902 foi descuberto, de forma independente, por Friedrich Otto Giesel.

Abundancia e obtención

editar

Atópanse trazas de actinio (AC-227) en minerais de uranio, pero comunmente obtéñense pequenas cantidades (da orde de miligramos) bombardeando Ra-226 con neutróns nun reactor nuclear. O metal obtense mediante a redución do fluoruro de actinio con vapor de litio a 1100-1300 °C.

Isótopos

editar

O isótopo radioactivo Ac-227 é o único que se atopa na natureza e é o máis estable da trintena de isótopos identificados cun período de semidesintegración de 21 773 anos, seguido do Ac-225 (10 días) e Ac-226 (29,37 horas). O resto de isótopos teñen períodos de semidesintegración inferiores ás 10 horas e a maioría deles menores dun minuto. O Ac-228, da serie do Th-232 coñécese como mesotorio 2.

O Ac-227 alcanza o equilibrio cos seus produtos de desintegración transcorridos 185 días, transmutándose posteriormente conforme un período de semidesintegración de 21 773 anos.

Precaucións

editar

O Ac-227 é extremadamente radioactivo e tendo en conta os seus potenciais efectos sobre a saúde, é tan perigoso como o plutonio. A inxestión, ata en pequenas cantidades, pode causar danos moi graves.

Véxase tamén

editar

Bibliografía

editar

Ligazóns externas

editar