Uranio

elemento químico de número atómico 92

O uranio é un elemento químico metálico de cor prateada-agrisada da serie dos actínidos, o seu símbolo químico é U e o seu número atómico é 92. Por iso posúe 92 protóns e 92 electróns, cunha valencia de 6. O seu núcleo pode conter entre 142 e 146 neutróns, os seus isótopos máis abundantes son o 238U que posúe 146 neutróns e o 235U con 143 neutróns. O uranio ten o maior peso atómico de entre todos os elementos que se atopan na natureza. O uranio é aproximadamente un 70% máis denso que o chumbo, aínda que menos denso que o ouro ou o volframio. É levemente radioactivo. Foi descuberto como óxido en 1789 por M. H. Klaproth que o chamou así no honor do planeta Urano que acababa de ser descuberto en 1781.

Uranio
Nd
 
 
92
U
 
               
               
                                   
                                   
                                                               
                                                               
U
-
ProtactinioUranioNeptunio
Táboa periódica dos elementos
[[Ficheiro:{{{espectro}}}|300px|center]]
Liñas espectrais do Uranio
Información xeral
Nome, símbolo, número Uranio, U, 92
Serie química Actínidos
Grupo, período, bloque 3, 7, f
Densidade 19.050 kg/m3
Dureza {{{dureza}}}
Aparencia Branco prateado
N° CAS
N° EINECS
Propiedades atómicas
Masa atómica 238,02891(3)[1] u
Raio medio 175 pm
Raio atómico (calc) 156 pm
Raio covalente 196±7 pm
Raio de van der Waals 186 pm
Configuración electrónica [Rn] 5f4
Electróns por nivel de enerxía 2, 8, 18, 32, 21, 9, 2
Estado(s) de oxidación 6, 5, 4, 3[2]
Óxido base débil
Estrutura cristalina ortorrómbica
Propiedades físicas
Estado ordinario Sólido
Punto de fusión 1405 K
Punto de ebulición 4404 K
Punto de inflamabilidade {{{P_inflamabilidade}}} K
Entalpía de vaporización 477 kJ/mol
Entalpía de fusión 15,48 kJ/mol
Presión de vapor
Temperatura crítica  K
Presión crítica  Pa
Volume molar {{{volume_molar}}} m3/mol
Velocidade do son 3155 m/s a 293.15 K (20 °C)
Varios
Electronegatividade (Pauling) 1,38
Calor específica 120 J/(K·kg)
Condutividade eléctrica 3,8 × 106 S/m
Condutividade térmica 27,6 W/(K·m)
1.ª Enerxía de ionización 597,6 kJ/mol
2.ª Enerxía de ionización 1420 kJ/mol
3.ª Enerxía de ionización 1236 kJ/mol
4.ª Enerxía de ionización {{{E_ionización4}}} kJ/mol
5.ª Enerxía de ionización {{{E_ionización5}}} kJ/mol
6.ª Enerxía de ionización {{{E_ionización6}}} kJ/mol
7.ª Enerxía de ionización {{{E_ionización7}}} kJ/mol
8.ª enerxía de ionización {{{E_ionización8}}} kJ/mol
9.ª Enerxía de ionización {{{E_ionización9}}} kJ/mol
10.ª Enerxía de ionización {{{E_ionización10}}} kJ/mol
Isótopos máis estables
iso AN Período MD Ed PD
MeV
232USintético68,9 aα & FE5,414228Th
233USintético159200 aα & FE4,909229Th
234U0,0054%245500 aα & FE4,859230Th
235U0,7204%7,038 × 108 aα & FE4,679231Th
236USintético2,342 × 107 aα & FE4,572232Th
238U99,2742%4.51 × 109 aα & FE4,270234Th
Unidades segundo o SI e en condicións normais de presión e temperatura, salvo indicación contraria.

Notas editar

  1. CIAAW
  2. Morss, L.R.; Edelstein, N.M. and Fuger, J., ed. (2006). The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements (3rd ed.). Netherlands: Springer. ISBN 9048131464. 

Véxase tamén editar

Bibliografía editar