Renio

elemento químico de número atómico 75

O renio é un elemento químico de número atómico 75 situado no grupo 7 da táboa periódica dos elementos que ten como símbolo Re.

Renio
Tc
 
 
75
Re
 
               
               
                                   
                                   
                                                               
                                                               
Re
Bh
VolframioRenioOsmio
Táboa periódica dos elementos
[[Ficheiro:{{{espectro}}}|300px|center]]
Liñas espectrais do Renio
Información xeral
Nome, símbolo, número Renio, Re, 75
Serie química Metal de transición
Grupo, período, bloque 7[1], 6[1], d
Densidade 21020[2] kg/m3
Dureza 7,0
Aparencia Branco prateado
N° CAS 7440-15-5
N° EINECS 231-124-5[3]
Propiedades atómicas
Masa atómica 186,207(1)[4] u
Raio medio 135[5] pm
Raio atómico (calc) 137[2] pm
Raio covalente 159[5] pm
Raio de van der Waals pm
Configuración electrónica [Xe] 4f14 5d5 6s2 [2]
Electróns por nivel de enerxía 2, 8, 18, 32, 13, 2[2]
Estado(s) de oxidación -1, 0, +1, +2, +3, +4, +5, +6, +7[2]
Óxido Levemente ácido
Estrutura cristalina hexagonal
Propiedades físicas
Estado ordinario
Punto de fusión 3459.15[2] K
Punto de ebulición 5869.15[2] K
Punto de inflamabilidade {{{P_inflamabilidade}}} K
Entalpía de vaporización kJ/mol
Entalpía de fusión kJ/mol
Presión de vapor
Temperatura crítica  K
Presión crítica  Pa
Volume molar m3/mol
Velocidade do son 4700 m/s a 293.15 K (20 °C)
Varios
Electronegatividade (Pauling) 1,9[2]
Calor específica 137[5] J/(K·kg)
Condutividade eléctrica S/m
Condutividade térmica 47,9[5] W/(K·m)
1.ª Enerxía de ionización 760 kJ/mol
2.ª Enerxía de ionización 1260 kJ/mol
3.ª Enerxía de ionización 2510 kJ/mol
4.ª Enerxía de ionización {{{E_ionización4}}} kJ/mol
5.ª Enerxía de ionización {{{E_ionización5}}} kJ/mol
6.ª Enerxía de ionización {{{E_ionización6}}} kJ/mol
7.ª Enerxía de ionización {{{E_ionización7}}} kJ/mol
8.ª enerxía de ionización {{{E_ionización8}}} kJ/mol
9.ª Enerxía de ionización {{{E_ionización9}}} kJ/mol
10.ª Enerxía de ionización {{{E_ionización10}}} kJ/mol
Isótopos máis estables
iso AN Período MD Ed PD
MeV
185[2]Re37,4%estable con 110 neutróns
187[2]Re62,6%4,35×1010 aα
β-
1,653
0,0026
183Ta
187Os
Unidades segundo o SI e en condicións normais de presión e temperatura, salvo indicación contraria.

É un metal de transición branco prateado, pesado, que se atopa raramente na natureza. O renio obtense como subproduto do tratamento de minerais de molibdeno. Foi o último elemento que se atopou na natureza. Emprégase principalmente formando parte en catalizadores.

Propiedades

editar

O renio é un metal branco prateado, brillante, e ten un dos puntos de fusión máis altos de todos os metais, só superado polo volframio. Ademais é un dos máis densos, só superado polo platino, o iridio e o osmio. Preséntase nun amplo rango de estados de oxidación: -1, +1, +2, +3, +4, +5, +6 e +7, sendo os máis comúns +7, +6, +4, +2 e -1.

Comercialízase en forma de po, e ademais en forma compacta, cunha maior densidade. Cando se quenta e se volve a arrefriar, resulta ser dúctil, polo que pode traballarse con el. As aliaxes de renio-molibdeno son supercondutoras a 10 K.

  1. 1,0 1,1 "Renio". La Química de Referencia (en español). Arquivado dende o orixinal o 07 de xullo de 2012. Consultado o 11 de xuño de 2012. 
  2. 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 "Renio" (en español). Universidade Autónoma de Madrid. Arquivado dende o orixinal o 06 de marzo de 2013. Consultado o 11 de xuño de 2012. 
  3. "Search for: EINECS 231-124-5". Chemindustry (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 18 de febreiro de 2015. Consultado o 11 de xuño de 2012. 
  4. CIAAW
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 "Renio". elementos.org.es (en español). Consultado o 12 de xuño de 2012. 

Véxase tamén

editar

Bibliografía

editar

 
 Este artigo sobre química é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
 Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.