Nobelio

elemento químico de número atómico 102

O nobelio[1][2] (anteriormente chamado unnilbio) é un elemento sintético da táboa periódica de símbolo No e número atómico 102, chamado así en honra do inventor Alfred Nobel. É o 11º elemento sintético da táboa periódica. O seu descubrimento realizouse por emisión de partículas alfa, é dicir, un ión de helio dobremente cargado. Só se produciron cantidades atómicas deste elemento. O nobelio é o décimo elemento máis pesado que o uranio producido sinteticamente e o 14º membro dos actínidos.

Nobelio
[[Ficheiro:|200px]]
Yb
   
 
102
No
 
               
               
                                   
                                   
                                                               
                                                               
No
-
MendelevioNobelioLaurencio
Táboa periódica dos elementos
[[Ficheiro:{{{espectro}}}|300px|center]]
Liñas espectrais do Nobelio
Información xeral
Nome, símbolo, número Nobelio, No, 102
Serie química Actínidos
Grupo, período, bloque , 7, f
Densidade kg/m3
Dureza
Aparencia Descoñecida
N° CAS 10028-14-5
N° EINECS
Propiedades atómicas
Masa atómica 259 u
Raio medio pm
Raio atómico (calc) pm
Raio covalente pm
Raio de van der Waals pm
Configuración electrónica [Rn] 5f14 7s2
Electróns por nivel de enerxía 2, 8, 18, 32, 32, 8, 2
Estado(s) de oxidación 2, 3
Óxido
Estrutura cristalina
Propiedades físicas
Estado ordinario Sólido
Punto de fusión  K
Punto de ebulición  K
Punto de inflamabilidade {{{P_inflamabilidade}}} K
Entalpía de vaporización kJ/mol
Entalpía de fusión kJ/mol
Presión de vapor
Temperatura crítica  K
Presión crítica  Pa
Volume molar {{{volume_molar}}} m3/mol
Velocidade do son m/s a 293.15 K (20 °C)
Varios
Electronegatividade (Pauling)
Calor específica J/(K·kg)
Condutividade eléctrica S/m
Condutividade térmica W/(K·m)
1.ª Enerxía de ionización 641,6 kJ/mol
2.ª Enerxía de ionización 1254,3 kJ/mol
3.ª Enerxía de ionización 2605,1 kJ/mol
4.ª Enerxía de ionización {{{E_ionización4}}} kJ/mol
5.ª Enerxía de ionización {{{E_ionización5}}} kJ/mol
6.ª Enerxía de ionización {{{E_ionización6}}} kJ/mol
7.ª Enerxía de ionización {{{E_ionización7}}} kJ/mol
8.ª enerxía de ionización {{{E_ionización8}}} kJ/mol
9.ª Enerxía de ionización {{{E_ionización9}}} kJ/mol
10.ª Enerxía de ionización {{{E_ionización10}}} kJ/mol
Isótopos máis estables
iso AN Período MD Ed PD
MeV
253NoSintético1,7 mα
ε
8,440
3,200
249Fm
253Md
255NoSintético3,1 mα
ε
8,445
2,012
251Fm
255Md
259NoSintético58 mα
ε
FE
7,910
0,500
_
255Fm
259Md
_
Unidades segundo o SI e en condicións normais de presión e temperatura, salvo indicación contraria.

Foi identificado por vez primeira de xeito correcto en 1966 por científicos do Laboratorio Fliórov de Reaccións Nucleares en Dubna, Rusia (daquela, a Unión Soviética).[3] Sábese moi pouco sobre este elemento, pero os escasos experimentos químicos que se levaron a cabo permitiron estabelecer que el mesmo forma un ión bivalente estable en solución como tamén o ión trivalente predito, asociado coa súa pertenza ó grupo dos actínidos.

  1. Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para nobelio.
  2. "TERGAL". Consultado o 26/10/2017. 
  3. Barber, Robert C.; Greenwood, Norman N.; Hrynkiewicz, Andrzej Z.; Jeannin, Yves P.; Lefort, Marc; Sakai, Mitsuo; Úlehla, Ivan M.; Wapstra, Aaldert Hendrik; Wilkinson, Denys H. (1993). "Discovery of the transfermium elements. Part II: Introduction to discovery profiles. Part III: Discovery profiles of the transfermium elements". Pure and Applied Chemistry 65 (8): 1757. doi:10.1351/pac199365081757. 

Véxase tamén

editar

Bibliografía

editar

Ligazóns externas

editar

 
 Este artigo sobre química é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
 Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.