Nihonio

Nihonio
	[[Ficheiro:\|200px]]
; 113	Nh
	Nh
	-
	Copernicio ← Nihonio → Flerovio
	Táboa periódica dos elementos
	[[Ficheiro:{{{espectro}}}\|300px\|center]]
	Liñas espectrais do Nihonio
Información xeral
Nome, símbolo, número	Nihonio, Nh, 113
Serie química	Metais
Grupo, período, bloque	13, 7, p
Densidade	16 (predición) kg/m3
Dureza
Aparencia	Descoñecida;
N° CAS	54084-70-7
N° EINECS
Propiedades atómicas
Masa atómica	286 u
Raio medio	pm
Raio atómico (calc)	pm
Raio covalente	136 (predición) pm
Raio de van der Waals	pm
Configuración electrónica	[Rn] 5f14 6d10 7s2 7p1; (predicción)
Electróns por nivel de enerxía	2, 8, 18, 32, 32, 18, 3; (predición)
Estado(s) de oxidación	1, 3, 5 (predición)
Óxido
Estrutura cristalina
Propiedades físicas
Estado ordinario	Sólido (predición)
Punto de fusión	700 K
Punto de ebulición	1400 K
Punto de inflamabilidade	{{{P_inflamabilidade}}} K
Entalpía de vaporización	130 kJ/mol
Entalpía de fusión	kJ/mol
Presión de vapor
Temperatura crítica	K
Presión crítica	Pa
Volume molar	m3/mol
Velocidade do son	{{{velocidade}}} m/s a 293.15 K (20 °C)
Varios
Electronegatividade (Pauling)
Calor específica	J/(K·kg)
Condutividade eléctrica	S/m
Condutividade térmica	W/(K·m)
1.ª Enerxía de ionización	710 kJ/mol
2.ª Enerxía de ionización	kJ/mol
3.ª Enerxía de ionización	kJ/mol
4.ª Enerxía de ionización	{{{E_ionización4}}} kJ/mol
5.ª Enerxía de ionización	{{{E_ionización5}}} kJ/mol
6.ª Enerxía de ionización	{{{E_ionización6}}} kJ/mol
7.ª Enerxía de ionización	{{{E_ionización7}}} kJ/mol
8.ª enerxía de ionización	{{{E_ionización8}}} kJ/mol
9.ª Enerxía de ionización	{{{E_ionización9}}} kJ/mol
10.ª Enerxía de ionización	{{{E_ionización10}}} kJ/mol
Isótopos máis estables
	MeV
	Unidades segundo o SI e en condicións normais de presión e temperatura, salvo indicación contraria.

O nihonio^[4]^[5] é un elemento químico sintético, con símbolo químico Nh, número atómico 113 (113 protóns e 113 electróns), probablemente de masa atómica [284] u. Pertence ao grupo 13 da táboa periódica.

O 28 de novembro de 2016 a IUPAC asignoulle o nome en inglés Nihonium ^[6], na honra do Xapón (que en lingua xaponesa se denomina Nihon).

Historia

O 28 de setembro de 2004, un equipo de científicos xaponeses do RIKEN declararon que obtiveran este elemento con éxito^[7]^[8]^[9]^[10]. Durante un tempo a IUPAC asignoulle o nome provisional de Ununtrio, co símbolo químico Uut.

Notas

↑ Seaborg (ca. 2006). "transuranium element (chemical element)". Encyclopædia Britannica. Consultado o 16 de marzo de 2010.
↑ Chemical Data. Ununtrium - Uut, Royal Chemical Society
↑ Haire, Richard G. (2006). "Transactinides and the future elements". En Morss; Edelstein, Norman M.; Fuger, Jean. The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements (3ª ed.). Dordrecht, Países Baixos: Springer Science+Business Media. pp. 1723–24. ISBN 1-4020-3555-1.
↑ "nihonio". TERGAL. Consultado o 20/02/2019.
↑ "Nihonio, moscovio, téneso e oganesón confirmados como novos elementos químicos", artigo en GCiencia, 2 de decembro de 2016.
↑ IUPAC. IUPAC (International Union of Pure and Applied Chemistry), ed. "IUPAC Announces the Names of the Elements 113, 115, 117, and 118". Consultado o 1 de decembro de 2016.
↑ artigo en www.news.xinhuanet.com (en inglés)
↑ Experiment on the Synthesis of Element 113 in the Reaction ²⁰⁹Bi(⁷⁰Zn, n)²⁷⁸113, artigo de Morita et al. Arquivado 05 de xullo de 2007 en Wayback Machine. (en inglés)
↑ J. Phys. Soc. Jpn. Arquivado 01 de xullo de 2007 en Wayback Machine., Vol. 73, No.10
↑ comunicado de prensa Arquivado 01 de marzo de 2007 en Wayback Machine. (en xaponés)

Véxase tamén

Bibliografía

"Táboa periódica dos elementos" (PDF). Consello da Cultura Galega, Xunta de Galicia, Real Academia Galega de Ciencias, Real Academia Galega e Ciencia Nosa. 2019.
Bermejo, M. R.; González, A.; Vázquez, M. (2006). O nome e o símbolo dos elementos químicos (PDF). Xunta, Secretaría Xeral de Política Lingüística e CRPIH. ISBN 978-84-453-4325-8.
Bermejo, M. R.; González, A.; Maneiro, M. (2018). Guía dos elementos químicos. Historia, propiedades e aplicacións. Xunta de Galicia e CRPIH. ISBN 978-84-453-5297-7.

Véxase tamén

Ligazóns externas

Apsidium - Ununtrium

Este artigo sobre química é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.

[EB-1] Seaborg (ca. 2006). "transuranium element (chemical element)". Encyclopædia Britannica. Consultado o 16 de marzo de 2010.

[rsc-2] Chemical Data. Ununtrium - Uut, Royal Chemical Society

[Haire-3] Haire, Richard G. (2006). "Transactinides and the future elements". En Morss; Edelstein, Norman M.; Fuger, Jean. The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements (3ª ed.). Dordrecht, Países Baixos: Springer Science+Business Media. pp. 1723–24. ISBN 1-4020-3555-1.

[4] "nihonio". TERGAL. Consultado o 20/02/2019.

[5] "Nihonio, moscovio, téneso e oganesón confirmados como novos elementos químicos", artigo en GCiencia, 2 de decembro de 2016.

[6] IUPAC. IUPAC (International Union of Pure and Applied Chemistry), ed. "IUPAC Announces the Names of the Elements 113, 115, 117, and 118". Consultado o 1 de decembro de 2016.

[7] rtigo en www.news.xinhuanet.com (en inglés)

[8] Experiment on the Synthesis of Element 113 in the Reaction ²⁰⁹Bi(⁷⁰Zn, n)²⁷⁸113, artigo de Morita et al. Arquivado 05 de xullo de 2007 en Wayback Machine. (en inglés)

[9] J. Phys. Soc. Jpn. Arquivado 01 de xullo de 2007 en Wayback Machine., Vol. 73, No.10

[10] unicado de prensa Arquivado 01 de marzo de 2007 en Wayback Machine. (en xaponés)

[4]

[5]

[1]

[2]

[3]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]