Buxtehude

A cidade de Buxtehude (en baixo saxón: Buxthu ou Buxthuud) é un Selbständige Gemeinde no distrito (Landkreis) de Stade, na Baixa Saxonia. Está situada na área metropolitana de Hamburgo, entre Neugraben-Fischbek e Stade, na estrada federal B73. Cuns 40.000 habitantes na cidade e arredor de 48.000 no municipio, é o segundo maior concello do distrito. É membro da Ruta Europea do Ladrillo Gótico e da Asociación de Cidades Die HANSE.

Buxtehude

Localización
53°28′37″N 9°42′04″L
Estado	Alemaña
Estado federado	Baixa Saxonia
District of Lower Saxony (en)	Stade (pt)
Contén a división administrativa	Daensen (en) Dammhausen (en) Immenbeck (en) Ketzendorf (en) Neukloster (en) Ottensen (en) Ovelgönne (en) Q1304026 Q21869678 Q21869683 Q21883984 Ziegelkamp (en)
Poboación
Poboación	40.919 (2022) (533,56 hab./km²)
Xeografía
Superficie	76,69 km²
Altitude	5 m
Comparte fronteira con	Neuenkirchen (pt) Neu Wulmstorf Jork Apensen (en) Moisburg Apensen Beckdorf Nottensdorf (pt) Horneburg (en)
Organización política
• Xefe do goberno	Katja Oldenburg-Schmidt (en)
Membro de	Niedersächsischer Städtetag (pt) Mayors for Peace (en) (2017–)
Identificador descritivo
Código postal	21614
Fuso horario	UTC+01:00, horario estándar UTC+02:00, horario de verán
Prefixo telefónico	04161
Outro
Irmandado con	Blagnac Ribnitz-Damgarten (pt)
Páxina web	buxtehude.de

Xeografía

En vermello, distrito de Stade.(Landkreis).

Localización

Atópase entre o Stader Geest, Altes Land, o Uzal de Luneburgo e o Elbmarsch. Ao norte do ferrocarril está a marisma; no sur da cidade, o monte Geest. No distrito hai un bosque (Neukloster Forst) parcialmente virxe e tres estanques con muíños. O río Este atravesa a urbe de sur a norte, con entre 3 e 5m de ancho. A altitude media no casco histórico é de 5m sobre o mar, e varía entre as zonas do páramo (uns centímetros por debaixo do nivel do mar), até uns 51m no Bullenberg. Alí hai un depósito de auga da Stadtwerke Buxtehude (SWB).

Contorno da cidade

A cidade de Buxtehude tamén inclúe as vilas de Daensen, Dammhausen, Eilendorf, Hedendorf, Immenbeck, Neukloster, Ottensen e Ovelgönne / Ketzendorf. As vilas veciñas no norte, Jork e Estebrügge, no leste Neu Wulmstorf, no sueste Elstorf, no sur Moisburg, no suroeste Apensen, no oeste Harsefeld e no noroeste Horneburg limitan con Buxtehude.

Historia

O panciño de Ovelgönne con intento de reconstrución

Historia temperá

En 1952 atopouse o Spitzwecken de Ovelgönne, da Idade do Ferro. Desde 1980, a arqueoloxía da cidade e a preservación dos monumentos en Buxtehude foron planificadas e desde 1993 implementadas administrativamente por un grupo de especialistas.

Nome

Os "lugares Hude" forman un grupo de topónimos comúns en Schleswig-Holstein, Hamburgo, Mecklemburgo, Baixa Saxonia, Holanda (-hijde) e Inglaterra (-hithe). Buxtehude chamábase Buochstadon (= estadio) cando se mencionou por primeira vez en 959. En 1135 xurdiu o nome Buchstadihude, que co tempo derivou en Buxtehude.

Idade Media Desde 959 hai un asentamento rural no río Este chamado "Buochstadon", mencionado nunha escritura de doazón do rei Otón I ao mosteiro Mauritius en Magdeburgo. O nome probabelmente significa "sitio de faias". Un lugar de desembarco ("hude") construído a partir de estacas foi atopado alí. En 1197 o lugar foi ampliado para incluír un mosteiro beneditino (Altkloster) no Geest.

1747: plano da cidade de Buxtehude por Nicolaus Rohlfs

Entre 1280 e 1285, o arcebispo Giselbert von Bremen fixo construír unha fortaleza un quilómetro ao norte deste asentamento. Chamouse Neustadt antes de tomar o nome de Buxtehude. O río Este foi conducido por unha canle (Flethanlage). O foso foi denotado coa palabra holandesa Viver (vijver, weiher: estanque). Máis tarde engadíronse cinco zwingers (caniles para protección entre muros) dos cales sobrevive o Marschtorzwinger. O 1285 considérase oficialmente o ano de fundación da cidade. En 1286 instalouse o novo mosteiro ("neue Kloster") en Bredenbeck, que dende entón se chamou Neukloster. En 1328, o arcebispo Borchard concedeulle dereitos de cidade, en 1363 converteuse en membro da Liga Hanseática e viviu o seu auxe.

Escultura do casco vello de Buxtehude fronte ao histórico concello, Breite Straße 2.

Idade Moderna

A Reforma chegou á cidade en 1541 co primeiro predicador luterano. Após o estalido da Guerra dos trinta anos, tamén foi golpeado pola peste. En 1627 houbo unha breve restitución católica por parte do xeneral Tilly. Despois de ser conquistado polo xeneral sueco Tott en 1632, caeu en poder da coalición antisueca en 1676 na Guerra do Norte despois da conquista do ducado de Bremen-Verden. Durante a Paz de Nimega, Buxtehude recaeu no rei de Suecia de 1679 a 1712.

Idade Contemporánea

Durante o período francés, formou parte do Département des Bouches de l'Elbe de 1811 a 1814, que tamén incluía Mairie Estebrügge e Moorende-Ostseite, Mairie Haßelwerder e Mairie Moisburg. Foi unha unidade administrativa independente como cidade até 1885, cando estivo unida ao distrito de Jork, e dende 1932, pasou a formar parte do distrito de Stade. Dende o 28 de abril de 2014 leva o alcume de Cidade hanseática de Buxtehude no nome oficial.

Nazismo e Segunda guerra mundial

O período de Buxtehude baixo o dominio nazi está sendo reavaliado. O historiador Dr. Norbert Fischer asumiu un proxecto de dous anos para traballar nas circunstancias dos anos 1933 a 1945, investigando xunto á arquivista Eva Drechsler a historia das vítimas.

Rudolf Welskopf (1902-1979), loitador da resistencia alemá contra o nazismo, viviu e casou en Buxtehude. Wilhelm Beiglböck (1905-1963), médico condenado no xuízo médico de Núremberg, foi desde 1952 médico xefe de Medicina Interna do hospital de Buxtehude.

O compositor Michael Schulte, cuarto no Festival de Eurovisión 2018 en Lisboa, que vive en Buxtehude coa súa muller, publicou tamén en 2018 un musical que narra os nenos capturados no gueto de Theresienstadt, as súas vidas alí e o seu asasinato nos campos de concentración.

Caza de bruxas

O auxe da caza de bruxas entre os s. XVI e XIX coincidiu cun profundo cambio no ámbito da xustiza penal. A partir de 1532, a orde xudicial do emperador Carlos V (Constitutio Criminalis Carolina) converteuse na base xurídica do dereito penal en xeral, e en concreto no dos xuízos a bruxas. As Carolinas regulaban o uso da tortura para obter confesións, pero a lei autonómica seguiu aplicándose durante décadas, ás veces con uso do peinliche Befragung ("interrogatorio vergoñento").

A orde do tribunal penal de 1603 emitida polo arcebispo de Bremen, o Edikt vom Prozeß in Zauberei-Sachen ("Edicto do xuízo en materia de maxia") non só inclinou o contido case textualmente á Carolina, senón que propagou a súa validez. A bruxaría foi tratada como só un delito entre moitos, non como un crime excepcional (crimen exceptum) que xustificase un procedemento especial. O famoso Malleus Maleficarum (o "Martelo da bruxa" da inquisición) non se utilizou para xustificar xuízos no norte de Alemaña.

Entre 1540 e 1644 houbo un total de 21 xuízos por bruxas en Buxtehude, 18 mulleres foron executadas. Un decreto emitido pola raíña Cristina de Suecia en 1649 puxo fin aos xuízos por bruxas en Bremen-Verden.

A biblioteca de tarxetas de bruxas (Hexenkartothek), encargada por H. Himmler a partir de 1935, tentou apropiarse das cazas de bruxas daquela época para a ideoloxía nazi. Para tal fin, rexistrouse un proceso na antiga diocese de Verden en xullo de 1940.

O concello da cidade de Buxtehude decidiu o 19 de abril de 2016 a compensación simbólica polos xuízos de bruxas en Buxtehude erguendo un memorial no concello histórico. Desde novembro de 2017, tres placas de bronce conmemoran os feitos.

Adscrición político-territorial

Desde a primeira mención documental en 959 até a Reforma, Buxtehude pertenceu eclesiásticamente á Diocese de Verden, na provincia eclesiástica de Maguncia. Desde o punto de vista laico e político, porén, a cidade estivo subordinada ao príncipe arcebispo de Bremen desde o século XI. O territorio caeu en mans de Suecia coa Paz de Westfalia en 1648 xunto co bispado de Verden, secularizados como ducado de Bremen-Verden con sede administrativa en Stade. Na Guerra do Norte, Bremen-Verden foi conquistada por Dinamarca en 1712, que a vendeu ao Electorado de Brunswick-Lüneburg en 1715. Durante as guerras napoleónicas, o electorado foi ocupado primeiro polos franceses e despois polos prusianos a partir de 1803 e incorporado ao Reino de Westfalia en 1810, cedendo de novo partes do noroeste ao ano seguinte. De 1811 a 1814 a zona de Buxtehude pertenceu ao Imperio francés como parte do departamento da ría do Elba. Despois do Congreso de Viena, o territorio do antigo Electorado pasou a formar parte do Reino de Hannover na Confederación Alemá. Anexado polo reino de Prusia en 1866, Hannover perdeu a súa independencia e era unha provincia prusiana cando se proclamou o Reich en 1871. Desde a Segunda guerra mundial, a zona da antiga provincia de Hannover pertence ao Estado federal de Baixa Saxonia, fundado en 1946.

Incorporacións

En 1931, as comunidades de Altkloster, anteriormente no distrito de Stade, e Neuland foron incorporadas á cidade de Buxtehude o día 1 de xullo de 1972 incorporáronse as comunidades de Daensen, Dammhausen, Eilendorf, Hedendorf, Immenbeck, Ketzendorf, Neukloster, Ottensen e Ovelgönne, sendo até entón Daensen, Eilendorf, Immenbeck, Ketzendorf e Ovelgönne pertencentes ao distrito de Harburg. Como consecuencia das incorporacións, a área de Ovelgönne/Ketzendorf/Immenbeck e Eilendorf aínda pertence ao ev. Kirchengemeinde (parroquia) de Elstorf, non ás parroquias de Buxtehude. A zona de Ottensen pertence eclesiásticamente a Apensen. Hedendorf aínda ten o código de área Horneburg (04163) e Ketzendorf e partes de Ovelgönne o código de área Elstorf (04168). En Hedendorf e Neukloster seguen existindo consellos locais con alcaldes elixidos entre eles, no resto de localidades hai alcaldes locais que se supón que representan os intereses dos cidadáns das localidades no concello e fronte á administración municipal.

As localidades actuais de Buxtehude son Westmoor, Weide, Vogelsang, Ovelgönne/Ketzendorf, Ottensen, Ostmoor, Neuland, Neukloster, Immenbeck, Eilendorfermoor, Eilendorf, Dammhausen e Daensen (constituídas polos distritos de Daensen, Heimbruch e Pippensen).

Demografía

Desenvolvemento da poboación de Buxtehude de 1987 a 2016

Ano	residentes
31 de decembro de 1987	31.091
31 de decembro de 1990	32.276
31 de decembro de 1995	35.253
31 de decembro de 2000	36.699
31 de decembro de 2005	38.335
31 de decembro de 2010	39.748
31 de decembro de 2015	40.173
31 de decembro de 2016	40.033
31 de decembro de 2018	40.150

Política

Concello

O Concello de Buxtehude está formado por 40 edís, o número establecido para unha cidade cunha poboación entre 40.001 e 50.000 residentes. Os membros do consello son elixidos por eleccións locais por mandatos de cinco anos. O mandato vixente comezou o 1 de novembro de 2021 e remata o 31 de outubro de 2026. A alcaldesa tamén ten dereito a voto.

Partido político	Escanos 2021	Escanos 2016	Escanos 2011	Escanos 2006	Escanos 2001
CDU	11	10	11	14	14
SPD	11	11	14	15	15
Grüne (Verdes)	9	7	7	3	3
FDP	3	2	2	3	4
AfD	2	4	–	–	–
Die Linke	2	2	1	1	–
FWB / BBG *	1	2	3	1+1	1+1
Die Partei	1	–	–	–	–

^* Freie Wählergemeinschaft Buxtehude/Buxtehuder Bürger-Gemeinschaft.

Alcalde (Bürgermeister)

A alcaldesa a tempo completo é Katja Oldenburg-Schmidt (independente). Nas eleccións á alcaldía do 25 de maio de 2014 obtivo o 59'6 % dos votos e o 12 de setembro de 2021 o 66.1 % de votos confirmados no cargo por outros cinco anos. A participación foi do 55,29 %.

Parlamento Xuvenil de Buxtehude

O Jugendparlament (JuPa) foi unha institución que existiu entre 2002 e 2006, formada por once mozos de entre catorce e dezaoito anos. Os membros foron elixidos en 2002 e 2004. Despois de diminuír o número de participantes nas reunións, o JuPa foi disolto.

Representantes no Landtag e no Bundestag

Buxtehude pertence á circunscrición estatal 55. Helmut Dammann-Tamke (CDU) foi elixido directamente en 2008. Buxtehude pertence á circunscrición electoral do Bundestag Stade I – Rotenburg II. En 2009 foi elixida directamente Martina Krogmann (CDU), que renunciou ao seu mandato en 2010 para asumir o cargo de representante do Estado de Baixa Saxonia no goberno federal. Nas eleccións ao Bundestag de 2009, Serkan Tören (FDP) entrou no Bundestag a través da lista estatal.

Escudo de armas

Brasón heráldico

En fondo azul, dúas chaves de ouro cruzadas, apuntando cara a arriba con barbas desviadas, rematadas por unha cruz negra con punta de pata. No casco, dous cornos de búfalo azul e dourado divididos nas esquinas, entre eles outra cruz similar. A cruz en punta de pata tamén se pode atopar no brasón do bispado de Verden; a chave de Pedro provén da arquidiocese de Bremen; as cores eran as cores da bandeira sueca durante a conquista de Buxtehude no século XVII.

O selo (Siegelstemper, Typar) está exposto no museo de historia local de Buxtehude.

Irmandamentos

Buxtehude mantén asociacións municipais con:

• Blagnac (Sur de Francia), desde 1985, o lugar tamén é a localización dunha sucursal de Airbus
• Ribnitz-Damgarten (Mecklenburgo-Antepomerania), desde 1990

Relacións con Galiza

Entre a poboación na vila hai residentes de orixe galega, porén Buxtehude non conta cun Centro Galego, sendo os máis próximos o de Hamburgo, seguido dos de Cuxhaven e Hannover. A Ronda Iberoamericana é unha asociación que procura, segundo os seus estatutos, a promoción da cultura iberoamericana na vila e ten feito actos relacionados en colaboración con entidades galegas.

Cultura e vistas

Casco vello (Altstadt)

Igrexa de San Pedro

Casa do concello (Rathaus) na esquina de Lange Straße/Breite Straße, edificio novo de 1913.

Cervexaría (Brauhaus, esquerda) e casas con entramado de madeira en Kirchenstrasse (rúa da igrexa).

O Flethmühle convertido

Zona de reurbanización

O programa estatal de ordenación do territorio da Baixa Saxonia identifica a vila como un centro de tamaño medio con tarefas especiais de desenvolvemento da "economía residencial e comercial". Para acadar ese obxectivo, todo o centro foi modernizado desde os anos 70. En 1978, o concello emitiu un estatuto de deseño (Gestaltungssatzung) para protexer a paisaxe do casco vello. En maio de 2002, presentouse un informe final sobre a medida formal de reurbanización "Altstadt". A NILEG Norddeutsche Immobiliengesellschaft a encargada de levar a cabo a remodelación. Desde 2009, o chamado Rathausquartier entre Breite Straße, Lange Straße e Kirchenstraße está baixo a protección especial dun estatuto de conservación.

Edificios

• Igrexa ev. de San Petri. A basílica de tres naves, abovedada, cunha torre occidental na fronte, foi construída a finais do s. XIII. O remate do edificio data de c. 1320. A torre orixinal foi destruída por un raio en 1853. A restauración posterior levouse a cabo seundo os planos do arquitecto hamburgués J. Wimmel.

• O Marschtorzwinger conservouse como parte das fortificacións medievais e agora úsase para exposicións e outros eventos públicos.
• O histórico concello (Rathaus) de 1408 era un edificio gótico, destruído por un incendio en 1911. O novo edificio, ao estilo da Heimatschutzarchitekturcunha torre poligonal, foi proxectado en 1913 polo arquitecto de Hannover Alfred Sasse. No interior consérvanse restos do mobiliario antigo do s. XVI. A administración da cidade xa non usa o edificio e está situada na Stadhaus da Bahnhofstrasse desde 2010.
• Alte Markthalle, Brauhaus (Mercado antigo, cervexería), Kirchenstrasse 13. Construída en 1912 como un mercado de gando en formas neorrománicas, alí elaborábanse a Buxtehuder Pilsener e Dunkel. A cervexería tiña un gran salón e un xardín no que adoitaban celebrarse eventos musicais (maiormente jazz). Fechou a finais de 2011; no marco da construción do denominado barrio do concello, as estancias catalogadas convertéranse en salas técnicas para a nova galería comercial de sistemas de climatización.
• Flethmühle. O primeiro muíño de grans construído no século XIX foi convertido en edificio residencial e comercial en 1979.
• Bürgerhäuser (Casas acaroadas): a städtebauliche Denkmalschutz puido conservar uns edificios residenciais dos máis antigos no casco histórico. A rúa de Westfleth aínda dá unha impresión aproximada dos edificios a dúas augas orixinais. Os edificios foron construídos case exclusivamente con tecnoloxía de entramado de madeira. Varias casas foron posteriormente revocadas ou provistas de fachadas macizas, de modo que hoxe aparecen como edificios de pedra.
  Lange Straße 25 é o único edificio de pedra medieval que se conserva, probabelmente data da primeira metade do século XVI. O gran portal de arco apuntado mostra un abocinado (Gewände) perfilado con relevos de corda e pólas de pereira. O edificio posterior asociado foi construído en 1548 con entramado de madeira. Tamén datan do s. XVI os edificios con entramado de Abtstraße 3 e Westfleth 35, así como os edificios traseiros de Lange Straße 37 e St. Petri-Platz 13. A Fischerstraße 3, construída arredor de 1600, pertencente á asociación de historia local, decorada con ricos relevos, é unha das casas máis elaboradas da cidade. A Breite Strasse 17, probabelmente construída na mesma época, ten un deseño similar. A Abtstrasse 6 (Rúa dos abades) fora dende o s. XV a casa dos arcebispos de Harsefeld. A casa con ménsulas figurativas foi reconstruída en 1618-1628.
  A Kirchenstraße 5 foi construída no s. XVII. Durante a renovación realizada en 1977, o Utlucht foi restaurado. Teitos de estuco de 1768 sobreviviron nas casas Westfleth 29 e 45. Westfleth 25 é un edificio de dúas plantas con cuberta crebada, foi construída a finais do século XIX. Aínda conserva a antiga porta de entrada rococó. Na parte traseira quedan restos da muralla medieval da cidade.
  O 1 de agosto de 1911, un incendio destruíu o edificio traseiro da pousada Koop na Breite Straße, o concello medieval e numerosos edificios residenciais antigos. Esta zona, que se estendía até Kirchenstraße, foi entón completamente remodelada. Recentemente houbo renovadas intervencións no tecido edificatorio histórico.
• Altes Kloster (Antigo mosteiro): muros de fundación en Klosterstraße, descubertos en 1981.

Elaborada fachada de entramado de madeira do Museo de historia local e arte rexional de 1913

Museo Buxtehude

O Museo de Historia e Arte Rexional de Buxtehude, coa fachada de entramado de madeira, foi construído polo fabricante de xabón Julius Caesar Kähler en 1911 para as coleccións da Museumsvereins fundada en 1880 (hoxe Heimatverein). En 1913 abriuse como museo de historia local. En 1992 foi ampliado cun moderno edificio, trasladando a entrada principal. Tras outra ampliación, reabriuse en 2021. Combina historia e arte local e ofrece datos curiosos sobre o conto de fadas da carreira entre a lebre e os ourizos, sobre decoración e artesanía antiga. No novo edificio preséntase o desenvolvemento histórico da cidade, "Buxtehude in der Moderne", e obras de arte contemporánea. Na "torre sacra" móstranse obras de arte cristiá e a súa restauración no contexto da arte moderna. En 1997, o artista británico Michael Craig-Martin transformou as habitacións nun cadro de entrada. O Museo presenta regularmente exposicións especiais sobre arte e historia rexional, e tamén edita o Buxtehuder Museumshefte, que se publica desde 1992.

Cidade de conto de fadas

Fonte Has'-und-Hedgehog na beira do casco vello

Buxtehude tamén é coñecida como cidade de contos de fadas. O conto da carreira entre a lebre e o ourizo de Wilhelm Schröder (incluído na colección de contos infantís dos irmáns Grimm) está ambientado en Buxtehude. Xunto coa torre da igrexa de San Petri e o Marschtorzwinger, a lebre e o ourizo están entre os puntos de referencia da cidade e son as súas mascotas. Desde 1968 represéntanse nunha fonte deseñada por Fritz Fleer.

Buxtehude tamén se menciona en moitos outros libros infantís, por exemplo en Der Räuber Hotzenplotz de Otfried Preussler, no que o mago Petrosilius Zwackelmann voa a un amigo seu en Buxtehude. Tamén no libro ilustrado Hein Schlotterbüx aus Buxtehude de Barbara Bartos-Höppner e tamén en Entenlärm in Buxtehude.

En Buxtehude, di o refrán, "os cans ladran co rabo". Segundo unha placa de bronce na Sparkasse Harburg-Buxtehude, este é un dito holandés: "De Hunten bellen", que significa algo así como "As campás da igrexa están tocando". Como as campás en Buxtehude xa se tocaban cun cable cando aínda se facía noutro lugar cunha badalada, a comparación pictórica do rabo e do cable, así como a similitude das palabras (Hunde = cans en alemán), puido levar a esta expresión.

Debido ao infrecuente topónimo con "x", outras fontes sospeitan da transferencia dunha figura de estilo similar desde Prusia Oriental, que se coñecía alí en relación coa aldea "Kraxtepellen".

Termo cómico

O termo Buxtehude emprégase, especialmente no sur de Alemaña, Austria e partes de Suíza, como sinónimo de lugar afastado e remoto, ás veces coa expresión "alguén vai a Buxtehude". O vínculo cos contos de fadas fai que se fale da vila como dun sitio que non se sabe ben se existe na realidade. Aínda que moi vinculada a Hamburgo, hai frases que ligan a vila co rural, como "a Buxtehude, onde medra o pemento". En 1971 estreouse a comedia cinematográfica Tante Trude aus Buxtehude estreada baixo o patrocinio do concello. Outra anécdota é a historia burlesca do ferreiro sobre as curas milagreiras, que di que hai un ferreiro en Buxtehude que, coa axuda da súa filla, dominou a arte de endurecer o membrum virile.

Cartel informativo na entrada de Buxtehude coa torre da Igrexa de San Petri (esquerda) e Marschtorzwinger (dereita). Enriba dese coello e ourizo.

Premio do libro xuvenil (Jugendbuchpreis)

Buxtehude concede anualmente o premio ao mellor libro narrativo xuvenil en alemán, o Buxtehuder Bullen. Foi fundado por Winfried Ziemann (1934–2010), residente en Buxtehude desde 1970. O premio foi outorgado anualmente de 1971 a 1980 pola librería Ziemann und Ziemann, e desde 1981 pola cidade. Hoxe está dotado con 5000 €. O xurado está composto por igual número de mozos (14-18 anos) e adultos. Ademais disto, concédese o becerro Buxtehude (das Buxtehuder Kälbchen) como premio de libro ilustrado.

Eventos

Kleinkunst-Igel

O Kleinkunst ("pequena arte", "cabaret") -Igel (ourizo) é unha asociación dedicada á promoción do cabaret en Buxtehude. O precursor da asociación fundouse co nome “Das III. Program". Ademais das habituais actuacións de teatro e música itinerantes, quixeron achegar aos escenarios para os máis pequenos cunha "terceira pista". Artistas coñecidos nese eido como Mathias Richling, Dieter Nuhr, Django Asül, Ina Müller ou Georg Schramm apareceron en Buxtehude no festival Kleinkunst-Igel, actuando na sala máis grande de Buxtehude, o auditorio da Escola Halepaghen (599 prazas). O Kleinkunst-Igel mantívose fiel aos seus obxectivos orixinais e tamén promove artistas rexionais ou aínda descoñecidos.

Foro cultural no porto

O Kulturforum am Hafen, inaugurado en 2008, está situado nun lateral reconvertido da escola de pintura de Buxtehude, que fora o edificio principal da fábrica de louza construída en 1853 polo inglés William Dawson, e pechada en 1861. Foi construída na illa levantada en 1849 para mellorar as condicións de caudal. Os visitantes poden ver os restos dun antigo forno a través dun vidro no chan. Ofrécense concertos, exposicións, lecturas, obradoiros, teatro e cine, polo que a maior parte do programa se pode financiar con entradas. O Kulturforum tamén aluga as súas salas a empresas para seminarios e eventos privados. Na sala de cine, o KIK (Cine de Iniciativa Comunitaria) mostra cine infantil, ciclos de cine, documentais e curtas.

Centro de ocio Buxtehude

O centro de lecer municipal próximo á estación de tren está operado polo servizo municipal de asistencia xuvenil de Buxtehude. Celebran concertos, mercadiños participativos, obradoiros creativos, cursos de mantemento de bicicletas, etc. Hai unha cafetería, a sala de eventos Arena, un local de ensaio, despachos e outras salas diversas.

Teatro no Hinterhof

O Theater im Hinterhof é un pequeno escenario independente no barrio de Altkloster onde actúan artistas profesionais. A soprano Nina Zober actuou aquí até a súa morte (2010). Desde entón, unha asociación de apoio asegurou a continuidade do teatro.

Unha noite real (Eine Königliche Nacht)

A Königliche Nacht é un evento musical e literario na praza de San Petri. A primeira representación foi en 2005, despois dun redeseño a segunda actuación tivo lugar en 2006. Participaron o coro de trombóns Harburg, a Buxtehude Jugendorchester e a sinfónica xuvenil de Schwerin. Noite real refírese á raíña británica Caroline Amalie Elisabeth (1768–1821). O seu corpo foi trasladado a Braunschweig e depositado na igrexa de St. Petri en Buxtehude durante a noite. O espectáculo histórico trata sobre Caroline como princesa de Gales e o contexto histórico, como a afiliación de Buxtehude á Francia imperial-napoleónica durante o Kontinentalsperre.

Festival Internacional de Música

En 2010, o Festival Internacional de Música Buxtehude & Altes Land foi fundado polo pianista chinés Zhang Hai'ou, o presidente do Kulturforum am Hafen e un empresario. A filosofía do proxecto de concertos é presentar durante varios días en Buxtehude unha vez ao ano música clásica de intérpretes novos e talentosos de Alemaña e do estranxeiro.

Filmfest Buxtinale

En 2018 tivo lugar o festival de cine Buxtinale no Kulturforum am Hafen e no centro de lecer Buxtehude; Desde 2019, o festival de curtametraxes celébrase baixo o nome de Schollinale, prevendo repeticións anuais.

Ewer 'Margareta'

O ewer (típico barco de fondo plano do Baixo Elba, de orixe frisia) Margareta foi o derradeiro da Buxtehude Ewerflotte. Dende o 25 de maio de 1987, está de volta na vila e conta co apoio do Förderverein Buxtehuder Hafen und Este e. V. Pódese ver en fronte ao Flethmühle.

Festas populares

• Buxtehude Pistennacht: A "Noite de Pista" ten lugar dúas veces ao ano, en primavera e outono, dende arredor de 1986, con pubs, cafés, discotecas e restaurantes celebrando durante toda a noite.

• Pflingstmarkt in Neukloster: O maior "mercado de Pentecoste" do norte de Alemaña ten lugar todos os anos no distrito de Neukloster, ao que o concurrido B 73 está completamente bloqueado.

• Erntefest in Neukloster: A festa da colleita ten lugar todos os anos o domingo de "Acción de Grazas" no xardín parroquial da igrexa de St. Marien en Neukloster. O organizador é o Trachtenverein Neukloster.

• Buxtehuder Altstadfest: O "Festival da Cidade Vella de Buxtehude" ten lugar cada ano na segunda fin de semana de xuño. O escenario principal está na rúa Am Geesttor. Hai un "escenario xove" no Wehdenhof. O domingo, o Flohmarkt ten lugar na zona peonil e nas rúas do Fleth.
• Buxtehuder Weinfest: A "festa do viño" ten lugar anualmente a finais de agosto na praza de San Petri. Os viticultores e comerciantes ofrecen os seus produtos. Os venres e sábados á noite actúan grupos de música.
• Schützenfeste: Cada ano, a primeira fin de semana de xullo, ten lugar o festival do gremio de tiro da cidade de Buxtehude desde 1539. A primeira fin de semana de agosto ten lugar o festival de tiro do Altkloster Schützenverein na Schafmarktplatz do distrito de Altkloster.

Áreas de recreación

Buxtehude está rodeada de varias áreas visitables de conservación da natureza e da paisaxe, como o Neuklosterholz, o Buxtehuder Geestrand, o Tide-Este, o Unteren Estetal e os páramos (Mooren).

Economía e transporte

Stadtmarketing

En 2003 fundouse o "grupo de traballo de márketing da cidade", co lema: Buxtehudes Weg in die Zukunft ("Vías de Buxtehude cara ao futuro"). O obxectivo das actividades era reforzar a vila como un centro de tamaño medio en competencia cos centros circundantes de Stade, Harburg e Lüneburg. A asociación Stadtmarketing foi disolta en 2014 e desde entón esas tarefas corren a cargo da administración municipal.

Empresas

Diversas empresas tiveron antigamente sede en Buxtehude, como a fábrica de pasta Birkel, Vin & Sprit, a agrícola Pioneer e embotelladoras de Granini, Schweppes e Bacardi tiveron plantas na vila. Actualmente situadas en Buxtehude están:

Zona comercial Alter Postweg/
Salto de esquí de Lüneburg

Ruta da antiga Postweg/Lüneburger Schanze

• Airbus Operations GmbH Elektronische Flugzeugkabinen-Systeme (nome anterior: KID-Systems)
• Apollo Shipping GmbH & Co. KG, fletador de barcos (fundado en 1991 en Hamburgo, traslado ao río Este en 2009)
• NSB Niederelbe Schiffahrtsgesellschaft, unha das maiores compañías navieras de Alemaña
• Unilever, o maior centro de produción europeo dentro do grupo para a fabricación de xel de ducha e locións (marcas Axe, Dove, Lux e Rexona)
• Synthopol Chemie, fabricante de resinas sintéticas
• Interpane, fabricante de vidros illantes e de seguridade
• Lada Automobile GmbH, central da marca de automóbiles rusa AvtoWas para Alemaña
• Emerell GmbH, fabricante de revestimentos adhesivos termofusibles mediante extrusión
• Crane Payment Solutions coa subsidiaria National Rejectors (NRI), un fabricante de validadores de moedas, cambiadores de diñeiro e sistemas de pago sen efectivo
• miprotek GmbH, fabricante de solucións de automatización para procesos de fabricación industrial e para a industria do asfalto
• Tadewald Personalberatung GmbH, consultoría especializada en cubrir postos de especialistas e directivos en Sanidade e Traballo social

Bundeswehrkaserne - uso posterior

Buxtehude foi cidade de guarnición até 1994. Establecéranse o batallón de comunicacións 3 e a compañía de persoal da 3ª División Panzer. Dado que a tecnoloxía de construción do cuartel estaba desfasada, toda a área do cuartel tivo que ser provista de novas liñas de subministración e eliminación tras a retirada das Bundeswehr. Algúns edificios históricos foron demolidos e substituídos por novos. O antigo edificio do persoal foi reformado e alberga unha escola de música, un ximnasio e pequenas oficinas. O centro de educación de adultos trasladouse ao edificio do batallón de telecomunicacións. O edificio 10-14 foi financiado pola asociación Buxbau e convertido en residencia de estudantes. A escola privada Hochschule 21 imparte os seus cursos aquí.

Transporte

Desde 2005, todo o transporte público no distrito de Stade está operado baixo as condicións do Hamburger Verkehrsverbund HVV.

• Tráfico rodado: Buxtehude é o punto de partida norte da Bundesstraße 3. Está atravesado pola estrada federal 73 en dirección oeste-leste. A A26 conecta con Hamburgo.

• Transporte ferroviario: ten unha estación de tren na liña de ferrocarril Cuxhaven - Hamburgo (Niederelbebahn) desde 1881. É a parada dos trens Start e do S-Bahn. Outra estación está no distrito de Neukloster (só para os S-Bahn). Desde 1928 tamén existe unha liña de ferrocarril a Harsefeld, cuxas instalacións na estación se chamaron Buxtehude Süd. Esta liña agora é operada pola EVB como a liña Bremerhaven-Buxtehude. Co fin de cumprir os requisitos para o tráfico do S-Bahn, reconstruíronse ambas as estacións de Buxtehude. Instaláronse Park+Ride en ambas as estacións. Tamén se construíu unha nova estación de autobuses para garantir a transición entre medios de transporte. O propietario da planta é Stadtwerke Buxtehude.

• Transporte en autobús: o servizo de buses urbanos, como a maioría dos servizos rexionais, está operado polo KVG Stade. O punto de encontro da maioría das liñas da cidade e rexionais é a estación central preto da cidade vella. Os servizos están suspendidos durante a noite. Os buses circulan a intervalos máis longos os sábados pola tarde e os domingos. A maioría dos servizos realízanse en dúas liñas radiais (2101/2102) e unha de anel (2105), que abren o sur da cidade. Tamén hai dúas liñas radiais en dirección a Hedendorf e Ovelgönne.

• Vías navegables, porto deportivo: por Buxtehude pasa o río Este a 10 km de distancia do Elba. Esta conexión adoitaba utilizarse para o transporte de mercadorías até o porto de Buxtehude. Debido á crecente colmatación do leito fluvial, xa non se pode acceder ao porto en barco. Hai un porto de barcos deportivos que case se seca coa marea baixa.

• Verkehrsberuhigung ("Calma do tráfico"): Nun proxecto piloto en 1983, baixo o entón oficial de urbanismo Otto Wicht, o tráfico do centro da cidade foi "calmado" en todos os ámbitos, o que reduciu a velocidade máxima a 30 km/h introducindo rúas estreitadas coa axuda de illas con macetas, e máis tarde xardineiras e badéns.

• Acción Heller Weg: dende o ano 2005 existe unha rede de “camiños luminosos” distribuídos por toda a cidade de Buxtehude, nos que numerosos farois pasaron a funcionar continuamente.

Medios

Sportboothafen Buxtehude con vistas a St. Petri e ao Kulturforum (dereita. )

• Xornais: en Buxtehude publícanse o Buxtehuder Tageblatt, o Stader Tageblatt, e o Altländer Tageblatt. A redacción está situada no histórico muíño de Fleth. O contido das edicións Buxtehuder e Altländer é idéntico agás o nome, mentres que a edición Stader ten enfoques locais diferentes. O redactor xefe dos tres é Wolfgang Stephan. Desde 2008 publícase unha edición local do Hamburger Abendblatt que informa a diario dos acontecementos políticos, sociais e deportivos do distrito de Stade. O semanario Neue Buxtehuder publícase de xeito gratuíto os mércores e sábados e está financiado con anuncios. Os xornais semanais do grupo distribúense a todos os fogares dos distritos de Stade e Harburg. Hai diferentes edicións rexionais: Neue Stader, Neue Buxtehuder, Nordheide-Wochenblatt (Buchholz) e Elbe-Geest-Wochenblatt (Winsen/Luhe). O Grupo Tageblatt produce o formato de Internet Tageblatt TV desde 2008. Nalgunhas zonas de Buxtehude distribúese Blick desde Neu Wulmstorf.

Logotipo de Hitradio Buxtehude

• Estacións de radio: Até novembro 2015 había na cidade unha emisora de radio, a Hitradio Buxtehude. Hoxe pódese escoitar en plataformas como Radio.de ou TuneIn.

• Event Radio North (EFN): En 2004, Eventfunk Nord iniciou o seu programa en Buxtehude e Stade para ocasións especiais (p. ex. a Alstadfest). Broadcast studio era un vello autobús de dous pisos. O programa foi transmitido a través de catro liñas RDSI á torre Telekom na frecuencia 106.0 en MHz. O promotor foi Bodo Lorenzen, que dirixe unha axencia de eventos. A potencia de transmisión era débil, e no sur e sueste da cidade o programa só se puido recibir mal. Foi ben recibido de Dollern a Neu Wulmstorf. O programa foi suspendido a finais de 2004 porque a operación non era rendible. As antenas Yagi da torre Buxtehude Telekom foron desmanteladas, e en Buxtehude xa só se poden recibir programas de radio que se emiten fóra do distrito de Stade.

Instalacións públicas

Hospital

En 1885 había un pequeno hospital con 20 camas e unha pequena sala de tratamento no asilo de pobres en Wehdenhof/Moortorstraße. En 1929 abriuse o hospital na Bahnhofstraße. Este edificio foi demolido en 2006.

O Hospital Bullenberg foi inaugurado en 1962 e reformado a finais da década de 1980. En 1994, ademais dos existentes nos departamentos de medicina interna, cirurxía, xinecoloxía/obstetricia, anestesia, UCI, oftalmoloxía e dermatoloxía, inaugurouse un edificio de nova construción. Agora ten 250 camas e forma parte do grupo hospitalario Buxtehude-Stade (Elbe Kliniken Stade-Buxtehude).

Formación

Escolas

A cidade hanseática de Buxtehude é a responsable de

• seis escolas primarias (Harburger Straße, Altkloster, Neukloster, Hedendorf, Am Rotkummelweg, Stieglitzweg)
• unha escola secundaria no centro escolar sur
• unha escola secundaria no centro escolar sur
• unha escola integral integrada (IGS) no antigo edificio do centro escolar norte desde 2011
• dúas escolas de gramática (Halepaghen School e Gymnasium Buxtehude Süd).

Segundo a Lei de Educación de Baixa Saxonia, as principais tarefas do consello escolar son a dotación de aulas, o seu mantemento e a subministración de materiais de ensino e aprendizaxe nos centros.

Patrocinadas polo distrito de Stade:

• as escolas profesionais de Buxtehude cos tipos de escolas
  • Sistema de formación dual da escola de formación profesional (BS).
  • Escola de formación profesional dun ano (einj. BFS)
  • Berufseinstiegsschule (formación profesional)
  • Fachoberschule (Facultade Técnica, Fos)
  • Ensinos secundarios profesionais de Gesundheit und Soziales, Wirtschaft e Technik ("sanidade e asuntos sociais, economía e tecnoloxía)
• e a Albert Schweitzer School, escola con necesidades especiais centrada na aprendizaxe

son institucións educativas recoñecidas polo Estado

• a Kalle-Gerloff-School (centro de formación diúrna autorizado da ONG Lebenshilfe.
• a Freie Waldorfschule Buxtehude fundada en 2006 (esta baseada en Apensen desde 2012 e, polo tanto, funciona hoxe como Freie Waldorfschule Apensen).

Hochschule

Buxtehude é a sede dunha institución de ensino superior desde 1875. Desde o centro técnico para os oficios da construción desenvolveuse unha academia estatal de enxeñería de enxeñería civil e, finalmente, de 1971 a 2005, a Universidade de Ciencias Aplicadas do Nordeste da Baixa Saxonia. Hochschule 21 continuou esta tradición desde 2004/2005. No semestre de inverno 2015/16, preto de 1.000 estudantes cursaron oito cursos nesta universidade de ciencias aplicadas.

Outras institucións educativas

• Centro de educación de adultos.
• A escola de pintura con formación de mestres, fundada en 1877 como a primeira institución deste tipo en Alemaña. Na mesma década naceu Arnold Lyongrün, pintor académico que viviu e traballou Buxtehude. A escola pechou en 2017 debido ao descenso do número de estudantes.
• O centro de lecer en Buxtehude (anteriormente Freizeitheim) é a maior instalación infantil e xuvenil patrocinada polo coidado da mocidade da cidade hanseática de Buxtehude. Aquí sitúanse as oficinas da asistencia xuvenil da cidade, hai moitas ofertas para nenos e mozos como cursos, a zona aberta, o obradoiro de autoaxuda en bicicleta ou os locais de ensaio de bandas. Tamén hai eventos musicais en directo organizados pola rede musical, como my six stages ou Buxte Rhymes.

Cemiterios

Buxtehude ten cinco cemiterios municipais. A parroquia de San Petri ten o seu propio cemiterio na Ferdinandstrasse. Dende 2006 tamén existe a opción dun enterramento natural no bosque de Neukloster.

Deportes

Vista de Estering

• Automobilismo: Buxtehude é a meca alemá do rallycross. No Estetal (val do Este) atópase o Estering, un circuíto que acolle carreiras dende 1972. Até 2013, a derradeira carreira de cada tempada acostumaba ser a final do Campionato Europeo da FIA, que atraía a miles de afeccionados alemáns e estranxeiros. Entre 2014 e 2018 celebrouse tamén unha proba do Campionato Mundial (WRX).
• Balonmán: O equipo feminino do Buxtehuder Sportverein (BSV) xoga na primeira liga alemá de balonmán desde 1989. En 1994 gañou a competición europea EHF City Cup. En 2010 gañou a Challenge Cup. En 2003, 2011 e 2012 quedou subcampión alemán. En 2015 e 2017, o BSV gañou a Copa de Alemña (DHB Pokal). O BSV xuvenil foi campión alemán en 2016 e 2017.
• Fútbol: O equipo masculino do Buxtehuder SV xogou a miúdo na Oberliga Hamburgo e na Landesliga Hansa de sexta categoría. Despois da tempada 2018/19, o club retirou o equipo. Actualmente só está representado nas ligas inferiores. Outros clubs son o TSV Eintracht Immenbeck, SV Ottensen, o SG Buxtehude-Altkloster e o VSV Hedendorf-Neukloster, que xoga na Landesliga Lüneburg desde 2019.

Véxase tamén

Bibliografía

• Deutscher Städteatlas; Band I; 2. Teilband. Acta Collegii Historiae Urbanae Societatis Historicorum Internationalis – Serie C.En representación do Padroado de Historia Urbana Comparada e. V. e co apoio da German Research Foundation, ed. por Heinz Stoob, Wilfried Ehbrecht, Jürgen Lafrenz e Peter Johanek. Stadtmappe Buxtehude, autor: Heinz Stoob, ISBN 3-89115-302-3 ; Dortmund-Altenbeken, 1973.
• Hans-Cord Sarnighausen: Nachrichten über das Amtsgericht in Buxtehude und seine Beamten vor 1865, en: Heimat und Kultur zwischen Elbe und Weser, Landschaftsverband Stade, número 1/2015, pp. 14-18.
• Margarethe Schindler: Buxtehude: Studien zur mittelalterlichen Geschichte einer Gründungsstadt (= Vierteljahrschrift für Sozial- und Wirtschaftsgeschichte. Suplemento nº 42), Steiner Wiesbaden 1959, DNB 480962472 (tesis filosófica da Universidade de Hamburgo 7 de maio de 1959, 89 páx.).
• Margarethe Schindler: Blick in Buxtehudes Vergangenheit: Geschichte der Stadt. 2. Edición, Stadtsparkasse Buxtehude 1993, DNB 950130338 .
• Bernd Utermöhlen (editor): 1196-1296-1996. 800 Jahre Altes Kloster und 700 Jahre St.-Petri-Kirche in Buxtehude (= Buxtehuder Notizen Nr. 6), publicado conxuntamente polo Concello de Buxtehude e a Stadtsparkasse Buxtehude 1996, ISBN 3-9803270-4-3 .

Ligazóns externas

• "Antigüidades, historias e lendas dos ducados de Bremen e Verden"
• GenWiki Buxtehude
• Páxina de inicio da Cidade Hanseática de Buxtehude
• Páxina de inicio da asociación de historia local Buxtehude
• "A caza de bruxas e o seu difícil legado" o 2 de novembro de 2017 en ndr.de