Tony Brooks
Tony Brooks | |
Carreira na Fórmula 1 | |
Nacionalidade | ![]() |
---|---|
Anos en activo | 1956-1961 |
Escudería(s) | BRM, Vanwall, Ferrari and non-works Cooper |
Grandes Premios disputados | 39 (38 saídas) |
Campionatos | 0 |
Vitorias | 6 |
Podios | 10 |
Pole positions | 3 |
Voltas rápidas | 3 |
Primeiro GP | Gran Premio de Mónaco de 1956 |
Primeira vitoria | Gran Premio do Reino Unido de 1957 |
Derradeira vitoria | Gran Premio de Alemaña de 1959 |
Derradeiro GP | Gran Premio dos Estados Unidos de 1961 |
Charles Anthony Standish Brooks, nado en Dukinfield, Cheshire, o 25 de febreiro de 1932 e finado o 3 de maio de 2022,[1] foi un piloto británico de Inglaterra tamén coñecido como o "piloto dentista". Participou en 39 grandes Premios do Campionato Mundial de Fórmula 1, debutou o 14 de xullo de 1956. Obtivo a primeira vitoria dun piloto británico nun coche británico nun Gran Premio desde 1923, en 1955 pilotando un Connaught en Siracusa, nunha carreira fóra do Campionato do Mundo.
Andaina editar
Brooks naceu o 25 de febreiro de 1932 en Dukinfield, Chesire. Era fillo dun dentista e el mesmo tamén estudou a carreira. Iniciouse nas carreiras en 1952 pilotando un Healey ata 1955. Nese mesmo ano, Brooks pilotu un Connaught de Fórmula 2 no Crystal Palace e terminou cuarto.[2]
Brooks logrou a primeira vitoria dun coche construído no Reino Unido nunha carreira do Campionato do Mundo no Gran Premio do Reino Unido de 1957 en Aintree, que compartiu con Sir Stirling Moss. Xunto con Moss, Brooks é considerado un dos mellores pilotos que nunca foi campión do mundo e tanto Moss como o tres veces campión do mundo Jack Brabham tiñan un alto concepto da súa capacidade.[3]
Brooks gañou seis carreiras para Vanwall e Ferrari, tres pole position, conseguiu dez podios, e anotou un total de 74 puntos no campionato. Pilotou para BRM, pero se retirou do equipo a finais de 1961, xusto antes da súa tempada máis exitosa.
Resultado completos na Fórmula Un editar
(Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.
Ano | Equipo | Chasis | Motor | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | Pos | Puntos |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1956 | Owen Racing Organisation | BRM P25 | BRM 4 en liña | ARX |
MON NTS |
500 |
BEL |
FRA |
RU Ret |
ALE |
ITA |
NC | 0 | |||
1957 | Vandervell Products | Vanwall | Vanwall Straight-4 |
ARX |
MON 2 |
500 |
FRA |
RU 1* |
ALE 9 |
PES Ret |
ITA 7** |
5º | 11 | |||
1958 | Vandervell Products | Vanwall | Vanwall 4 en liña |
ARX |
MON Ret |
NED Ret |
500 |
BEL 1 |
FRA Ret |
RU 7 |
ALE 1 |
POR Ret |
ITA 1 |
MAR Ret |
3º | 24 |
1959 | Scuderia Ferrari | Ferrari Dino 246 | Ferrari V6 | MON 2 |
500 |
NED Ret |
FRA 1 |
ALE 1** |
POR 9 |
ITA Ret |
USA 3 |
2º | 27 | |||
Vandervell Products | Vanwall | Vanwall 4 en liña |
RU Ret |
|||||||||||||
1960 | Yeoman Credit Racing Team | Cooper T51 | Climax 4 en liña |
ARX |
MON 4 |
500 |
NED Ret |
BEL Ret |
RU 5 |
POR 5 |
ITA |
USA Ret |
11º | 7 | ||
Vandervell Products | Vanwall | Vanwall 4 en liña |
FRA Ret |
|||||||||||||
1961 | Owen Racing Organisation | BRM P48/57 | Climax 4 en liña |
MON 13 |
NED 9 |
BEL 13 |
FRA Ret |
RU 9 |
ALE Ret |
ITA 5 |
USA 3 |
10º | 6 |
* Tony Brooks gañou o Gran Premio do Reino Unido de 1957 compartindo o seu coche con Stirling Moss. Ambos foron galardoados coa metade de puntos para a vitoria (4 en lugar de 8). ** Brooks tamén foi galardoado cun punto no Gran Premio de Italia de 1957 e Gran Premio de Alemaña de 1959 ao rexistrar a volta rápida.
Notas editar
- ↑ Obituario
- ↑ "Tony Brooks Profile". Grandprix.com.
- ↑ Benson, Andrew (2012-04-10). "BBC Sport - Formula 1's greatest drivers. Number 18: Jack Brabham". Bbc.co.uk. Consultado o 2012-08-15.
Véxase tamén editar
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Tony Brooks |