Gran Premio de Italia de 1956
O Gran Premio de Italia de 1956 foi unha carreira de automobilismo de Fórmula Un, celebrada o 1 de setembro de 1956 no circuíto de Monza. Foi a oitava e derradeira carreira da tempada de Fórmula Un de 1956.
Nome oficial | XXVII Gran Premio d'Italia |
---|---|
Tipo | Gran Premio de Italia |
Deporte | automobilismo |
Parte de | Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1956 |
Distancia do evento | 50 |
Localización e Datas | |
Localización | Circuíto de Monza (Monza) 45°37′14″N 9°17′22″L / 45.620555555556, 9.2894444444444 |
Lonxitude | 5,793 km |
País | Italia |
Data | 2 de setembro de 1956 |
Competición | |
Primeiro posto | Stirling Moss |
Pole position | Juan Manuel Fangio |
Volta máis rápida | Stirling Moss |
Informe
editarAo chegar á carreira, Juan Manuel Fangio tiña unha vantaxe de oito puntos sobre o seu compañeiro de Ferrari Peter Collins e sobre Jean Behra, de Maserati.
Fangio retirouse cun brazo da dirección roto, e Behra tamén tivo que retirarse. Luigi Musso, que tamén pilotaba para Ferrari, ofreceulle o seu coche a Fangio para garantir ao arxentino o terceiro título consecutivo, pero el negouse. Collins, coa oportunidade de gañar o seu primeiro campionato mundial, deportivamente entregou o seu coche a Fangio durante un pit-stop rutineirio. Fangio terminou segundo, por detrás de Stirling Moss, logrando para si mesmo e para Collins a metade dos puntos do segundo lugar e a garantía do seu cuarto título.
A carreira viu o debut no Campionato do Mundo de Jo Bonnier, Les Leston e Wolfgang von Trips e a última aparición no campionato mundial de Hernando Silva dá Ramos, Toulo de Graffenried, Robert Manzon, Piero Taruffi e Luigi Villoresi. Ron Flockhart anotou os seus primeiros puntos no Campionato do Mundo (terminou no podio) e foi a primeira vez no Campionato do Mundo na que Luigi Musso liderou unha carreira.
Clasificación
editarPos | Nº | Piloto | Construtor | Voltas | Tempo/Retirada | Grella | Puntos |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | 36 | Stirling Moss | Maserati | 50 | 2:23:41.3 | 6 | 9 |
2 | 26 | Peter Collins Juan Manuel Fangio |
Ferrari | 50 | +5.7 segs | 7 | 3 3 |
3 | 4 | Ron Flockhart | Connaught-Alta | 49 | +1 volta | 26 | 4 |
4 | 38 | Paco Godia | Maserati | 49 | +1 volta | 18 | 3 |
5 | 6 | Jack Fairman | Connaught-Alta | 47 | +3 voltas | 16 | 2 |
6 | 40 | Luigi Piotti | Maserati | 47 | +3 voltas | 15 | |
7 | 14 | Toulo de Graffenried | Maserati | 46 | +4 voltas | 19 | |
8 | 22 | Juan Manuel Fangio Eugenio Castellotti |
Ferrari | 46 | +4 voltas | 1 | |
9 | 12 | André Simon | Gordini | 45 | +5 voltas | 25 | |
10 | 42 | Gerino Gerini | Maserati | 42 | +8 voltas | 17 | |
11 | 44 | Roy Salvadori | Maserati | 41 | +9 voltas | 14 | |
Ret | 28 | Luigi Musso | Ferrari | 47 | Dirección | 3 | |
Ret | 46 | Umberto Maglioli Jean Behra |
Maserati | 42 | Dirección | 13 | |
Ret | 18 | Harry Schell | Vanwall | 32 | Transmisión | 10 | |
Ret | 32 | Jean Behra | Maserati | 23 | Magneto | 5 | |
Ret | 48 | Bruce Halford | Maserati | 16 | Motor | 22 | |
Ret | 20 | Maurice Trintignant | Vanwall | 13 | Transmisión | 11 | |
Ret | 16 | Piero Taruffi | Vanwall | 12 | Fuga aceite | 4 | |
Ret | 24 | Eugenio Castellotti | Ferrari | 9 | Pneumático | 2 | |
Ret | 34 | Luigi Villoresi Jo Bonnier |
Maserati | 7 | Motor | 8 | |
Ret | 10 | Robert Manzon | Gordini | 7 | Chasis | 23 | |
Ret | 30 | Alfonso de Portago | Ferrari | 6 | Pneumático | 9 | |
Ret | 2 | Les Leston | Connaught-Alta | 6 | Suspensión | 20 | |
Ret | 8 | Hernando da Silva Ramos | Gordini | 3 | Motor | 21 | |
NTS | 50 | Wolfgang von Trips | Ferrari | Accidente na práctica |
Posicións logo da carreira
editarPos | Piloto | Puntos | |
---|---|---|---|
1 | Juan Manuel Fangio | 30 (33) | |
2 | 2 | Stirling Moss | 27 (28) |
1 | 3 | Peter Collins | 25 |
1 | 4 | Jean Behra | 22 |
5 | Pat Flaherty | 8 |
- Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos. Só os cinco mellores resultados contan para o campionato. Os números sen paréntese son puntos do campionato, os números entre paréntese son a puntuación total obtida.
Notas
editar- Líderes por volta: Eugenio Castellotti 4 voltas (1–4); Stirling Moss 43 voltas (5–10, 12–45, 48–50); Harry Schell 1 volta (11); Luigi Musso 2 voltas (46–47).
- Unidades compartidas:
- Coche 26: Peter Collins (35 voltas) e Juan Manuel Fangio (15 voltas). Compartiron os 6 puntos do segundo posto.
- Coche 22: Juan Manuel Fangio (30 voltas) e Eugenio Castellotti (16 voltas).
- Coche 46: Umberto Maglioli (31 voltas) e Jean Behra (11 voltas).
- Coche 34: Luigi Villoresi (4 voltas) e Jo Bonnier (3 voltas).
Ligazóns externas
editarWikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gran Premio de Italia de 1956 |
Carreira anterior: Gran Premio de Alemaña de 1956 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1956 |
Carreira seguinte: Gran Premio da Arxentina de 1957 |
Carreira anterior: Gran Premio de Italia de 1955 |
Gran Premio de Italia | Carreira seguinte: Gran Premio de Italia de 1957 |