Unión Europea de Radiodifusión

confederación de empresas de radiotelevisión
(Redirección desde «European Broadcasting Union»)

A Unión Europea de Radiodifusión, EBU-UER (en inglés: European Broadcasting Union e en francés: Union européenne de radio-télévision) é unha confederación de 75 empresas de radiotelevisión de 56 países, e 43 empresas asociadas doutros 25. Non ten relación ningunha coa Unión Europea. Os membros son empresas de radio e televisión, moitas das cales son públicas ou privadas de emisión pública. Os membros activos son na súa maioría europeos aínda que tamén os hai do norte de África ou Asia. Os membros asociados non están limitados á zona europea-mediterránea se non que inclúen empresas do Canadá, o Xapón, México, a India e Hong Kong, así coma moitos outros máis.

Unión Europea de Radiodifusión

Union européenne de radio-télévision
European Broadcasting Union

Logo da UER
Organización Unión de organizacións de radiodifusión
Siglas EBU/UER
Presidente Bélxica Jean-Paul Philippot[1]
Estado Activa
Fundada 12 de febreiro de 1950 (74 anos)
Sede Suíza Xenebra
Linguas oficiais Inglés e francés
Páxina web www.ebu.ch

Historia

editar

A Unión Europea de Radiodifusión, foi creada o 12 de febreiro de 1950 por 23 organizacións de radio-televisión de Europa e o Mediterráneo nunha conferencia que tivo lugar en Torquay (Devon, Inglaterra). No ano 1993, a Organización Internacional de Radio e Televisión (OIRT), unha organización equivalente dos países do centro e este de Europa, fusionouse coa UER.

Producións

editar

A UER é a encargada de organizar mediante a Eurovision Network o Festival da Canción de Eurovisión. Así mesmo o Eurovision Network organiza o Eurovision Dance Contest e o Junior Eurovision Song Contest. Os membros da UER tamén traballan xuntos para crear documentais e series animadas para nenos.

Eventos retrasmitidos

editar

A maior parte dos membros da UER teñen un acordo para retransmitir os Xogos Olímpicos[2] e a FIFA World Cup (en particular, os partidos dos seus países e a final). Outro evento importante que é retrasmitido por toda Europa e o Concerto de Aninovo de Viena.

Te Deum

editar

Antes da retransmisión dun evento por parte da UER, é retransmitido o Preludio do Te Deum de Marc-Antoine Charpentier. Esta peza é especialmente coñecida nos países nos que se retransmite o Festival de Eurovisión. (clic [1] para escoitar).

Requisitos para acceder

editar
 
Membros da UER por época de ingreso.

Os membros activos da UER son principalmente rádioas televisións públicas de Europa e da conca mediterránea, son moi poucas as televisións de titularidade privada as que son membros activos, entrando todas antes dos anos 90, que é cando a UER endureceu as normas de entrada para evitar que as novas televisións privadas que xurdían por toda Europa formasen parte de tan selecto club.[3]

Hoxe en día, se un organismo quere entrar a formar parte da UER ten que cumprir as seguintes normas:[3]

1º- Que o país onde emita sexa membro da ITU (Unión Internacional de Telecomunicacións) e estea situado no Área de Radiodifusión Europea ou que sexa membro do Consello de Europa.

2º- Que a súa cobertura sexa nacional, que supere o 98% do territorio nacional e cunha calidade técnica excelente.

3º- A súa programación debe ser variada, incluíndo desde noticias, infantís, música, programas minoritarios, ata programas culturais, que non deben restrinxirse a horarios minoritarios. En canto á programación deportiva, debe superar as 200 horas anuais e deben incluír polo menos retransmisións de 12 deportes, das cales, polo menos 8 deportes a súa transmisión dure máis de 3 horas ao ano, e sempre en horario entre as 7 da mañá e a 1 da madrugada.

4º- Producen realmente e baixo o seu propio custo e control editorial unha proporción substancial da súa programación.

5º- Que non estean relacionadas ou teñan acordos con ningún outro organismo que compita coa UER polos dereitos de retransmisión de acontecementos deportivos.

Membros

editar

Membros Activos

editar

A UER conta con 73 membros activos dentro de Europa, o norte de África e Oriente Próximo.[4]

País Organismo Siglas Ano
  Albania Radio Televizioni Shqiptar RTSH 1999
  Alemaña Arbeitsgemeinschaft Rundfunkanstalten der Bundesrepublik Deutschland ARD 1952
Zweites Deutsches Fernsehen ZDF 1963
  Alxeria Entreprise nationale de télévision ENTV 1969
Entreprise nationale de Radiodiffusion sonore ENRS 1969
Télédiffusion d'Algérie 1969
  Armenia Compañía de Radio e Televisión Pública de Armenia AM/PTV 2005
  Austria Österreichischer Rundfunk ORF 1953
  Acerbaixán İctimai Televiziya və Radio Yayımları Şirkəti ICTIMAI 2007
  Andorra Ràdio i Televisió d'Andorra[5] RTVA 2002
  Bélxica Vlaamse Radio- en Televisieomroep VRT 1950
Radio Télévision Belge de la Communauté Française RTBF 1950
  Belarús Belaruskaja Tele-Radio Campanija BTRC 1993
  Bosnia e Hercegovina Radio-Televizija Bosne i Hercegovine BHTV 1993
  Bulgaria Bălgarsko Nationalno Radio, Bălgarska Nationalna Televizija BNT 1993
  Chipre Cyprus Broadcasting Corporation RIK/CyBC 1968
  Croacia Hrvatska Radiotelevizija HRT 1993
  Dinamarca Danmarks Radio DR 1950
TV2/Danmark DK/TV2 1990
  Exipto Egyptian Radio and Television Union ERTU 1950-1957, 1984
  Eslovaquia Slovenský rozhlas SK/SR 1993
Slovenská televízia SK/STV 1993
  Eslovenia Radiotelevizija Slovenija RTVSLO 1993
  España Corporación Radio Televisión Española, S.A. RTVE 1955
Sociedad Española de Radiodifusión SER 1982
Radio Popular SA COPE COPE 1998
  Estonia Eesti Rahvusringhääling ERR 1993
  Finlandia MTV Oy FI/MTV 1993
Oy Yleisradio Ab YLE 1950
  Francia Groupement des Radiodiffuseurs français :
- TF1
- France 2
- France 3
- Canal+
- Radio France
- Radio France internationale
GRF 1950
Europe 1 E1 1978
  Xeorxia Georgian Public Broadcaster GPB 2005
  Países Baixos Nederlandse Publieke Omroep NPO 1950
  Hungría Magyar Rádió, Magyar Televízió HU/MTV 1993
  Irlanda Raidió Teilifís Éireann RTÉ 1950
Teilifís na Gaeilge TG4 2007
  Islandia Ríkisútvarpið RÚV 1956
  Israel Israel Broadcasting Authority IBA 1957
  Italia RAI-Radiotelevisione Italiana RAI 1950
  Xordania Jordan Radio and Television Corporation JRTV 1969
  Letonia Latvijas Radio, Latvijas Televizija LTV 1993
  Líbano Télé-Liban TL 1950
  Libia Libya Jamahiriya Broadcasting LJB 1974
  Lituania Lietuvos Radijas ir Televizija LRT 1993
  Luxemburgo CLT Multi Media CLT 1950
Etablissement de Radiodiffusion Socioculturelle ERSL 1996
  Macedonia do Norte Makedonska Radio Televizija MKRTV 1993
  Malta Public Broadcasting Services MT/PBS 1969
  Marrocos Société nationale de radiodiffusion et de télévision SNRT 1950-1961, 1968
  Moldova Teleradio-Moldova TRM 1993
  Mónaco Groupement de Radiodiffusion monégasque :
- RMC
- Télé Monte-Carlo
- Monte-Carlo Radiodiffusion
1950
  Montenegro Radio-televizija Crne Gore RTCG 2001
  Noruega Norsk Rikskringkasting NRK 1950
TV2 NO/TV2 1992
  Polonia Polskie Radio PR 1993
Telewizja Polska TVP 1993
  Portugal Rádio e Televisão de Portugal RTP 1950
  República Checa Český rozhlas ČR 1993
Česká televize ČT 1993
  Reino Unido British Broadcasting Corporation BBC 1950
United Kingdom Independent Broadcasting: ITV, Channel 4, S4C, Five UKIB 1959
  Romanía Societatea Română de Radiodifuziune ROR 1993
Televiziunea Română TVR 1993
  Rusia Channel One Russia C1 1993
Radio Dom Ostankino RDO 1993
RossijskoeTeleradio RTR 1993
  San Marino San Marino RTV SMRTV 1995
  Serbia Radio-televizija Srbije RTS 2001
  Suecia Sveriges Television och Radio Grupp :
- Sveriges Television
- Sveriges Radio
- Sveriges Utbildningsradio
SVT 1950
TV4 TV4 2004
  Suíza SRG SSR idée suisse - Société Suisse de Radiodiffusion et Télévision SRG SSR 1950
  Tunisia Établissement de la radiodiffusion-télévision tunisienne RTTT 1950
  Turquía Türkiye Radyo Televizyon Kurumu TRT 1950
  Ucraína Natsionalna Telekompaniya Ukraïny NTU 1993
Natsionalna Radiokompanya Ukraïny NRU 1993
  Cidade do Vaticano Radio Vaticano RV 1950

Membros Asociados

editar

Os membros asociados a UER son aqueles organismos audiovisuais de carácter nacional que teñen a súa actividade en países fóra da influencia europea. Os membros asociados non teñen acceso a rede de eurocisión nin as súas actividades e deben renovar o seu posto cada cinco anos.[6]

País Organismo Siglas
  Australia Australian Broadcasting Corporation ABC
Special Broadcasting Service SBS
Australian Fine Music Network AFNM
Free TV Australia Free
  Bangladesh National Broadcasting Authority of Bangladesh NBAB
  Canadá Canadian Broadcasting Corporation CBC/SRC
  Chile Corporación de Televisión de la Pontificia Universidad Católica de Chile UCTV
  Corea do Sur Korean Broadcasting System KBS
Munhwa Broadcasting Corporation MBC
  Cuba Instituto Cubano de Radio y Televisión ICRT
  Estados Unidos American Broadcasting Company ABC
Columbia Broadcasting System CBS
National Broadcasting Company NBC
National Public Radio NPR
American Public Media APM
WFMT Radio Network WFMT
  Gambia Gambia Radio and Television Services GRTS
  Xeorxia Teleimedi TEME
Rustavi 2 RB
  Groenlandia Kalaalit Nunaata Radioa KNR
  Hong Kong Radio Television Hong Kong RTHK
  India All India Radio AIR
  Irán Islamic Republic of Iran Broadcasting IRIB
  Xapón Nippon Hoso Kyokai NHK
TV Asahi Corporation ANB
Fuji Television Network Inc FTN
National Association of Commercial Broadcasters in Japan NACB
Tokyo Broadcasting System Inc. TBS
Tokyo FM Broadcasting Co. Ltd. TFM
  Malaisia Radio Television Malaysia RTM
  Mauricio Mauritius Broadcasting Corporation MBC
  Mauritania Télévision de Mauritanie MR/TVM
  Nepal Nepal Television Corporation NTVC
  Nova Zelandia Radio New Zealand RNZ
Television New Zealand TVNZ
  Omán Oman Directorate General of Radio and Television ODGRT
  Paquistán Pakistan Television Corporation PK/PTV
  Palestina Palestinian Broadcasting Corporation PBC
  Qatar Canal de Al Jazeera Infantil JCC
  Siria Organisme de la Radio-Télévision Arabe Syrienne ORTAS
  Sri Lanka Sri Lanka Broadcasting Corporation SLBC
  Sudán South African Broadcasting Corporation SABC
  Venezuela Radio Caracas Televisión / Radio Caracas Radio RCTV/RCR
  Cimbabue Zimbabwe Broadcasting Corporation ZBC

Membros Activos do Pasado

editar

Os organismos audiovisuais que no pasado foron membros activos, pero deixaron de selo son:

País Organismo Código Período
  Iugoslavia Jugoslovenska Radiotelevizija JRT 1950 - 1992
  España Antena 3 de Radio A3R 1986 - 1993
  Libia Libyan Jamahiriya Broadcasting Corporation LJBC 1974 - 2011
  Grecia Ellinikí Radiofonía Tileórasi ERT 1950 - 2013

Participantes autorizados

editar

Participantes autorizados son aqueles organismos audiovisuales que por algún motivo non cumpren as normas para ser membro activo ou asociado, pero cuxa actividade pode resultar útil para a UER. Non teñen acceso ás redes de eurovisión e euroradio, como tampouco ás asembleas xerais.[7]

País Organismo Código
  Bélxica
  Canadá
  Francia
  Suíza
TV5 Europe FRI/TV5
  España Catalunya Música CatMusic
Abertis Telecom S.A. Abertis
  Unión Europea Euronews Euronews
  Francia
  Alemaña
ARTE GEIE ARTE
  Macedonia do Norte JP MRD (Macedonian Broadcasting) JPMRD
  Hungría Antenna Hungária RT AH
Duna Television Duna TV
  Rusia Russian TV and Radio Broadcasting Network RTRN

Posibles membros futuros

editar
País Organismo
  Belarús Obshchenatsionálnoye Televídeniye (ONT)
Logo do mal manexo percibido na realización de preseleccións nacionais do Festival da Canción de Eurovisión por parte da BRTC, o Xefe de Estado bielorruso Aliaksandr Lukašenka, instou á ONT a presentar unha solicitude de ingreso á UER como membro pleno, a cal, foi denegada.[8]
  Grecia DT
Fontes gregas sinalan que a UER está negociando coa televisora pública DT para acelerar a súa membresía e incorporación á Unión Europea de Radiofusión.[9][10]
  Liechtenstein 1 FLTV
É a única televisora de Liechtenstein, comezou a transmitir o 15 de agosto de 2008. Antes do 31 de xullo de 2009, os directivos da cadea presentaron unha solicitude de ingreso á UER.[11] Porén, debido a problemas derivados da crise económica mundial, a estación non puido formalizar o seu ingreso ao ente europeo.[12]
  Marrocos 2M TV
É a segunda televisora privada máis importante do país, en 2007 pediu integrarse á UER.[13]
  Kosovo RTK
A cadea kosovar enviou unha solicitude de ingreso á UER.[14] Porén, o país, que non está unanimemente recoñecido pola Comunidade Internacional, non pertence á Organización de Nacións Unidas, polo tanto non pode pertencer á Unión Internacional de Telecomunicacións, requisito básico para ingresar na UER. transmitiu durante 2 anos o Festival da Canción de Eurovisión.
  Casaquistán Yel Arna
A canle do Holding privado Khabar quere ser membro da UER e participar no Festival da Canción de Eurovisión. De feito, transmitiu durante 6 anos o Festival da Canción de Eurovisión. Con todo, isto resultaría complicado, xa que unha parte do país atópase fóra da Área de Radiodifusión Europea. Aínda que actualmente Casaquistán intenta unirse ao Consello de Europa, isto quere dicir que cando sexa membro do Consello de Europa poderá unirse á UER e participar no Festival da Canción de Eurovisión.
  Qatar Qatar Radio
Enviou unha solicitude para entrar como membro pleno da UER, coa esperanza de participar no Festival da Canción de Eurovisión. Con todo, isto parece improbable debido a que o país atópase fóra da Área de Radiodifusión Europea.[15]
  1. "Oiko Times". 7 de xullo de 2008. Arquivado dende o orixinal o 01 de abril de 2012. Consultado o 10 de xullo de 2008. 
  2. "Live Broadcasts Finally Okayed". Variety Asia Online. 10 July 2008. Arquivado dende o orixinal o 16 de outubro de 2008. Consultado o 2008-07-10. 
  3. 3,0 3,1 "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 02 de xaneiro de 2014. Consultado o 22 de febreiro de 2014. 
  4. "EBU/UER". Arquivado dende o orixinal o 29 de maio de 2017. Consultado o 25 de abril de 2016. 
  5. "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 19 de setembro de 2019. Consultado o 22 de febreiro de 2014. 
  6. Listado oficial de miembros asociados de la UER http://www.ebu.ch/en/ebu_members/associates/index.php Arquivado 30 de abril de 2008 en Wayback Machine.
  7. Listado oficial de participantes autorizados da UER http://www.ebu.ch/en/ebu_members/associates/index.php Arquivado 30 de abril de 2008 en Wayback Machine.
  8. "Belarus 2nd broadcaster applies for EBU membership". ESCKaz.com. 
  9. "Ελληνικό team για τη Eurovision Junior 2013!". 
  10. "Greece: DT Invited To Broadcast JESC". 
  11. Palacios, Jesús (21 de xullo de 2009). "Liechtenstein podría participar en Eurovisión 2010". eurovision-spain.com. Consultado o 21 de xullo de 2009. 
  12. Hondal, Victor (4 de novembro de 2009). "Liechtenstein rules out Eurovision participation". ESCtoday.com. Consultado o 4 de novembro de 2009. 
  13. Kuipers, Michael (12 de xullo de 2007). "New Moroccan broadcaster aims for EBU membership: Morocco to return in the next few years?" (en inglés). ESCToday. Arquivado dende o orixinal o 08 de marzo de 2008. Consultado o 22 de febreiro de 2014. 
  14. "Kosovo applies to the EBU for active membership" (en inglés). Oikotimes.com. 9 de abril de 2010. Arquivado dende o orixinal o 12 de abril de 2010. Consultado o 22 de febreiro de 2014. 
  15. Repo, Juha (12 de maio de 2009). "Nación del golfo quiere participar en Eurovisión". ESCToday. Consultado o 12 de maio de 2009. 

Véxase tamén

editar

Ligazóns externas

editar