Eduardo Estévez
Eduardo Ezequiel Nicolano Estévez, nado en Buenos Aires (Arxentina) o 28 de novembro de 1969, é un escritor galego.
(2019) | |
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 1969 (54/55 anos) Buenos Aires, Arxentina |
Actividade | |
Ocupación | escritor |
Xénero artístico | Poesía |
Premios | |
Traxectoria
editarNaceu en Buenos Aires onde residiu até 1990. Á idade de 16 anos comezou a frecuentar o obradoiro literario do xornalista e escritor Daniel Arias. En 1990 publicou o seu primeiro libro de poemas. Ese mesmo ano trasladouse a Caracas, Venezuela.
Participou do obradoiro literario do Centro de Estudios Latinoamericanos Rómulo Gallegos, coordinado polo poeta Harry Almela. En 1994 veu a luz o seu segundo título, froito do seu primeiro encontro coa poesía galega.
En 1995 instálase na comarca compostelá, actualmente reside en Outes. A pouco de chegar comeza a frecuentar actos literarios e traba relación con varios poetas das novas fornadas (Rafa e Miro Villar, Marta Dacosta, Yolanda Castaño, Estevo Creus, Celso Fernández Sanmartín e Paco Souto, entre outros).
Axiña comeza a súa produción en galego que ve luz por vez primeira en 1998. Dende entón a súa obra obtén varios premios e os seus textos aparecen incluídos en diversos volumes colectivos e publicacións periódicas.
Entre outubro de 2008 e maio de 2009 publica a columna poética "esca e pedra" dentro da páxina web culturagalega.org.
Participa da fundación de Letras de Cal, editora cooperativa da que será activo membro ata a súa desaparición en 2001. Funda -con Estevo Creus e Rafa Villar- Retagarda Edicións, efémero proxecto de edicións dixitais (2000). Desde 2017 é o editor responsable da Asociación Cultural Caldeirón, de Malpica.
Coordina obradoiros literarios. Entre 1996 e 1999 coordinou diversos obradoiros literarios en centros de ensino de Vilanova de Arousa (IES A Basella), Betanzos (IES Francisco Aguiar), Santiago de Compostela (IES As Fontiñas) e Ourense (IES Otero Pedrayo e IES O Couto). Actividade que se prolongou nos anos seguintes con obradoiros en centros sociais (O Ensanche, de Santiago de Compostela), bibliotecas municipais (A Coruña, Mugardos, Fene, As Pontes) ou librarías (Chan da Pólvora). En 2020 funda, con Mario Regueira e Lorena Souto, Tecedeiras: plataforma para o desenvolvemento de obradoiros de escrita en liña.[1]
Impartiu, asemade, entre outras accións de formación do profesorado, obradoiros literarios para este colectivo dentro das Xornadas de Ensino da CIG en Compostela (2002), do programa de formación do profesorado no Centro de Formación de Recursos da Consellería de Educación da Xunta de Galicia en Tui (2006) e Ferrol (2011), xornadas de formación do profesorado da Coruña sobre o uso do blog nas aulas (2007), nos Encontros Pedagóxicos de Ferrolterra (AS-PG): Internet como espazo de relacións sociais (2009), e un curso de formación do profesorado da FORGA na Coruña sobre as redes sociais como ferramenta pedagóxica.
Colaborou en diversas publicacións periódicas (O Correo Galego, A Nosa Terra, Faro de Vigo) e foi responsábel de diversos blogs e proxectos na rede como "o ollo da vaca", "en construción", "mirar para este lado" ou "de baleas".
Algúns poemas seus foron traducidos ao inglés, italiano ou castelán en diferentes publicacións dixitais ou en papel.
Obra en galego
editarPoesía
editar- só paxaros saíron desta boca (Accésit do premio de poesía Miguel González Garcés 1997 - Provincia da Coruña, Deputación da Coruña, 1998).
- lúa gris (Finalista do premio Tivoli Europa 1999 - Vigo, Edicións Xerais, 1999).
- os veos da paisaxe (Compostela, Retagarda Edicións, 2000).
- caderno apócrifo da pequena defunta (XV Premio de Poesía Eusebio Lorenzo Baleirón 2002 - Sada-A Coruña, Ediciós do Castro, 2003).
- derrotas (VI Premio de poesía Concello de Carral 2002 - A Coruña, Espiral Maior, 2004).
- Postais (texto escrito en colaboración con Caro Erlich) (edición web, 2005).
- mapas para describir a ausencia (edición web, 2005).
- itinerarios (antoloxía coral de textos de Eduardo Estévez realizada por Estevo Creus, Marta Dacosta, Celso Fernández Sanmartín, María Lado, María do Cebreiro, Antía Otero, Baldo Ramos, Rafa Villar e o propio autor- Compostela, El Correo Gallego-Concello de Santiago-Asociación de Escritores en Lingua Galega, 2005).
- en construción (proceso publicado na web, 2006).
- construcións (Compostela, Edicións Positivas, 2008, finalista do premio AELG convocado pola Asociación de Escritores en Lingua Galega).
- rúa da cancela (en colaboración con Eli Ríos, IV Premio de Poesía Erótica Illas Sisargas, Caldeirón, 2010).
- entrar na casa (en colaboración co fotógrafo Ignacio Castro, "Nachok", Estaleiro, 2015).
- de baleas (Caldeirón, 2017; inclúe caderno con ilustracións de Alfredo López "Tokio", e CD con temas de Macarena Montesinos, o dúo Tiberevi, Benxamín Otero, Estevo Creus, Daniel Quaranta, Ariel Ninas, Pablo Seoane e Gabriela Acosta, Mónica de Nut, Mig Seoane, Madamme Cell e Belén Bermejo, acompañada por Andrés Díaz.[2]
- nós-dentro , (Ed. Galaxia, 2018).
- [sen-fin] , (Edicións Positivas, 2019).
- as liñas do frío, (Nonou Edicións, 2021).
- venecia abandonada (Edicións Positivas, 2021); inclúe un CD de música interpretada polo Grupo 1500 (Andrés Díaz, Belén Bermejo e Pablo Ruibal).
Blog literarios
editar- "esca e pedra" en culturagalega.org (2008-2009)
- "de baleas" (2014)
Obra traducida
editar- "three poems" (tres poemas de construcións), "3:AM Magazine". Trad.: Steve Porter [3]
- "subprime lending" (un poema da serie "esca e pedra"), no blog de Jonathan Dunne. Trad.: Steve Porter [4]
- "lei raccontò la propria storia / alla radio", un poema de construcións en "bibliomanie.it". Trad.: Roberto Righi [5]
- tres poemas en español en Guía viva de ortodoxos y heterodoxos en la poesía gallega contemporánea. Madrid, Ediciones Endymion (ed. Antonino Nieto Rodríguez). Trad. Eduardo Estévez
Tradución
editar- Ellis Island, de Georges Perec (Franouren Edicións, 2011).
Obras colectivas
editar- dEfecto 2000. Antoloxía de poetas dos 90 (Letras de Cal, 1999).
- Alma de beiramar (AELG, 2003).
- Negra sombra. Intervención poética contra a marea negra (Espiral Maior, 2003).
- Do máis fondo do silencio saen voces (Asociación Cultural Panda de Relacións Laborais, A Coruña, 2006).
- Polifonías II. Voces poéticas contra a violencia de xénero (Espiral Maior, 2007).
- A Coruña á luz das letras (Trifolium, 2008).
- Letras novas (Asociación de Escritores en Lingua Galega, 2008).
- En defensa do Poleiro. A voz dos escritores galegos en Celanova (Toxosoutos, 2010).
- Pel con pel (Galaxia, 2010).
- Urbano. Homenaxe a Urbano Lugrís (A Nave das Ideas, 2011).
- A cidade na poesía galega do século XXI (Toxosoutos, 2012).
- Dez anos de poesía nas Pontes (Galebook, 2013).
- De Cantares Hoxe. Os Cantares Gallegos de Rosalía de Castro no século XXI (Fundación Rosalía de Castro/Radio Galega, 2015).
- Arrincando marcos 2019 (Positivas, 2019).
Premios
editar- Accésit do premio de poesía Miguel González Garcés no 1997, por só paxaros saíron desta boca.
- Finalista do premio Tivoli Europa no 1999, por lúa gris.
- XV Premio de poesía Eusebio Lorenzo Baleirón no 2002, por caderno apócrifo da pequena defunta.
- VI Premio de poesía Concello de Carral no 2002, por derrotas.
- Nun primeiro momento foille concedido o XIV premio Miguel González Garcés por Construcións, mais logo da impugnación do fallo do xurado por parte de Xavier Lama, Eduardo Estévez foi desposuído do premio.[6].
- Finalista do premio AELG convocado pola Asociación de Escritores en Lingua Galega de poesía no 2009, por construcións.
- IV Premio de Poesía Erótica Illas Sisargas, con Eli Ríos, no 2010, por rúa da cancela.
Obra en castelán
editarPoesía
editar- Catedrales de perfil (Buenos Aires, RundiNuskín editor, 1990).
- Ya tan deshabitado (Maracay, Venezuela, La liebre libre, 1994).
Traducións
editar- El estudiante empírico, de Cecília Meireles (Maracay, Venezuela, La liebre libre, 1992).
- Construcciones, de Chico Buarque (Maracay, La liebre libre, 1993).
- Epitafio para el siglo XX, de Affonso Romano de Sant’anna (Caracas, Fundarte, 1994).
- Finis Terrae, de Xosé María Álvarez Cáccamo, Xavier Rodríguez Baixeras, Manuel Forcadela e Xela Arias (Maracay, La liebre libre, 1994).
- Antología poética, de Nuno Júdice (Caracas, Angria ediciones, 1996).
Notas
editar- ↑ Diario, Nós (2020-06-22). "É a escrita un oficio que se aprende? Desde Tecedeiras ensinan a contar historias". Nós Diario. Consultado o 2022-08-22.
- ↑ "de baleas (Eduardo Estévez) – Editorial Caldeirón". caldeiron.org. Consultado o 25/4/2018.
- ↑ "Three Poems -". 3:AM Magazine. 2010-08-24. Consultado o 2019-02-02.
- ↑ Dunne, Jonathan (2010-03-08). "Mundo Adiante: Steve Porter". Mundo Adiante. Consultado o 2019-02-02.
- ↑ "Lei raccontò la propria storia alla radio di Eduardo Estèvez tradotto da Roberto Righi". www.bibliomanie.it. Arquivado dende o orixinal o 28 de febreiro de 2015. Consultado o 2019-02-02.
- ↑ ""XIV edición do Premio González Garcés"". Arquivado dende o orixinal o 14 de xuño de 2012. Consultado o 28 de abril de 2015.
Véxase tamén
editarWikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Eduardo Estévez |
Ligazóns externas
editar- Páxina persoal: Mirar para este lado; En construción;de baleas e O ollo da vaca, arquivado dende o orixinalArquivado 29 de marzo de 2018 en Wayback Machine. o 29 de marzo de 2018
- Eduardo Estévez na Biblioteca Virtual Galega.
- Perfil en As escollas electivas
- Web de Tecedeiras
- Recitando un poema na Libraría Paz de Pontevedra (outubro, 2022)