Nuno Júdice

escritor portugués

Nuno Manuel Gonçalves Júdice Glória, coñecido como Nuno Júdice, nado en Portimão (Mexilhoeira Grande) o 29 de abril de 1949 e finado en Lisboa o 17 de marzo de 2024, foi un ensaísta, poeta, narrador e profesor universitario portugués.

Infotaula de personaNuno Júdice

Editar o valor em Wikidata
Nome orixinal(pt) Nuno Manuel Gonçalves Júdice Glória Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento29 de abril de 1949 Editar o valor em Wikidata
Mexilhoeira Grande (Portugal) Editar o valor em Wikidata
Morte17 de marzo de 2024 Editar o valor em Wikidata (74 anos)
Lisboa, Portugal Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadePortugal Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade de Lisboa
Universidade Nova de Lisboa (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Actividade
Campo de traballoEscrita creativa e profesional, poesía, dramatic game (en) Traducir e crítica literaria Editar o valor em Wikidata
Ocupaciónescritor , tradutor , poeta Editar o valor em Wikidata
EmpregadorUniversidade Nova de Lisboa (pt) Traducir
Facultade de Ciencias Sociais e Humanas da Universidade Nova de Lisboa, mestre Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua portuguesa Editar o valor em Wikidata

IMDB: nm0433758 Discogs: 1292010 Editar o valor em Wikidata

Traxectoria editar

Licenciouse en Filoloxía Românica pola Facultade de Letras da Universidade de Lisboa e obtivo o grao de Doutor pola Facultade de Ciencias Sociais e Humanas da Universidade Nova de Lisboa, cunha disertación sobre Literatura Medieval.[1]

Profesor do ensino secundario, desde 1992 até 1997, foi profesor da Facultade de Ciencias Sociais e Humanas, até á súa xubilación, como profesor asociado, en 2015.

Foi Director da revista literaria Tabacaria (1996-2009), editada pola Casa Fernando Pessoa e Comisario para a área da Literatura da representación portuguesa á 49ª Feira do Libro de Frankfurt. Foi tamén Conselleiro Cultural da Embaixada de Portugal (1997-2004) e Director do Instituto Camões en París. Organizou a Semana Europea da Poesía, no ámbito da Lisboa '94 - Capital Europea da Cultura. Desde 2009 foi Director da Revista Colóquio-Letras da Fundación Calouste Gulbenkian.[2][3]

Poeta e narrador, a súa estrea literaria deuse con A Noção de Poema (1972). En 1985 recibiría o Premio Pen Club, o Premio D. Dinis da Casa de Mateus, en 1990. En 1994 a Asociación Portuguesa de Escritores, distinguiuno pola publicación de Meditação sobre Ruínas, finalista do Premio Europeo de Literatura Aristeion. Asinou aínda obras para teatro e traduciu autores como Corneille e Emily Dickinson.

A súa obra inclúe antoloxías, edicións de crítica literaria, estudos sobre Teoría da Literatura e Literatura Portuguesa. Mantén unha colaboración regular na prensa. Lanzou, en 1993, a antoloxía sobre literatura portuguesa do século XX, Voyage dans un siècle de Littérature Portugaise.

Ten obras traducidas en España, Italia, Venezuela, Inglaterra, Francia, México, Irán, China, Albania, Suecia, Dinamarca, Grecia, Marrocos, Líbano, Colombia, Canadá e República Checa.

En 2018 o PEN Galicia outorgoulle o Premio Rosalía de Castro.[4]

Condecoracións editar

O 10 de xuño de 1992, foi feito Oficial da Orde Militar de Sant'Iago da Espada e, o 10 de xuño de 2013, foi elevado a Grande-Oficial da mesma orde.

Obras publicadas editar

Poesía editar

  • A Noção de Poema (1972)
  • O Pavão Sonoro (1972)
  • Crítica Doméstica dos Paralelepípedos (1973). Dom Quixote, 2015.
  • As Inumeráveis Águas (1974)
  • O Mecanismo Romântico da Fragmentação (1975)
  • Nos Braços da Exígua Luz (1976)
  • O Corte na Ênfase (1978)
  • O Voo de Igitur num Copo de Dados (1981)
  • A Partilha Dos Mitos (1982)
  • Lira de Líquen - Premio de Poesia do Pen Clube (1985)
  • A Condescendência do Ser (1988)
  • Enumeração de Sombras (1988)
  • As Regras da Perspectiva - Prémio D. Dinis (1990)
  • Uma Sequência de Outubro - Comisariado para a Europália (1991)
  • Obra Poética 1972-1985 (1991)
  • Um Canto na Espessura do Tempo (1992)
  • Meditação sobre Ruínas - Premio da APE (1995)
  • O Movimento do Mundo (1996)
  • Poemas em Voz Alta - con CD de poemas ditos por Natália Luiza (1996)
  • A Fonte da Vida (1997)
  • Raptos (1998)
  • Teoria Geral do Sentimento (1999)
  • Poesia Reunida 1967-2000 (2001)
  • Pedro lembrando Inês (2002)
  • Cartografia de Emoções (2002)
  • O Estado dos Campos (2003)
  • Geometria variável (2005)
  • As coisas mais simples (2006)
  • A Matéria do Poema (2008)
  • O Breve Sentimento do Eterno (2008)
  • Guia de Conceitos Básicos (2010)
  • Fórmulas de uma luz inexplicável (2012). Dom Quixote.
  • Navegação de Acaso (2013). Dom Quixote.
  • O Fruto da Gramática (2014). Dom Quixote.
  • A Convergência dos Ventos (2015). Dom Quixote.
  • O Mito da Europa (2017). Dom Quixote.
  • A Pura Inscrição do Amor (2018). Dom Quixote.
  • O coro da Desordem (2019). Dom Quixote.
  • Regresso a um Cenário Campestre (2020)
  • 50 Anos de Poesia (1972-2022) (2022)
  • Uma Colheita de Silêncios (2023)

Narrativa editar

  • Última Palavra: «Sim» (1977)
  • Plâncton (1981)
  • A Manta Religiosa (1982)
  • O Tesouro da Rainha de Sabá - Conto Pós-Moderno (1984)
  • Adágio (1984)
  • A Roseira de Espinho (1994)
  • A Mulher Escarlate, Brevíssima (1997)
  • Vésperas de Sombra (1998)
  • Por Todos os Séculos (1999)
  • A Árvore dos Milagres (2000)
  • A Ideia do Amor e Outros contos (2003)
  • O anjo da tempestade (2004)
  • O Enigma de Salomé (2007)
  • Os Passos da Cruz (2009)
  • Dois Diálogos entre um padre e um moribundo (2010). Coimbra, Angelus Novus.
  • O Complexo de Sagitário (2011). Lisboa, Dom Quixote.
  • A Implosão (2014). Dom Quixote.
  • A Conspiração Cellamare, Lisboa, Dom Quixote, 2016
  • O Café de Lenine (2019). Dom Quixote.

Ensaio editar

  • A Era de «Orpheu» (1986)
  • O Espaço do Conto no Texto Medieval (1991)
  • O Processo Poético (1992)
  • Portugal, Língua e Cultura - Comissariado para a Exposição de Sevilha (1992)
  • Voyage dans un Siècle de Littérature Portugaise (1993)
  • Viagem por um século de literatura portuguesa (1997)
  • As Máscaras do Poema (1998)
  • B.I. do Capuchinho Vermelho (2003)
  • A viagem das palavras: estudo sobre poesia (2005)
  • A certidão das histórias (2006)
  • O ABC da Crítica (2010)
  • Camões - Por Cantos Nunca Dantes Navegados (2019). Sibila Publicações.

Teatro editar

  • Antero - Vila do Conde (1979)
  • Flores de Estufa (1993)
  • Teatro, Lisboa Artistas Unidos/Cotovia, (2005)
  • O Peso das Razões, Lisboa, Artistas Unidos/Cotovia (2009)

Cartas editar

  • Cartas Portuguesas. Cartas duma religiosa portuguesa. Cartas familiares de uma ilustre desconhecida oferecidas por um anónimo (2019, 2ª Ed.). Sibila

Edicións críticas e antoloxías editar

  • Novela Despropositada de Frei Simão António de Santa Catarina, o Torto de Belém (1977)
  • 'Poesia de Guerra Junqueiro (1981)
  • Sonetos de Antero de Quental (1992)
  • Poesia Futurista Portuguesa, Faro 1916-1917 (1993)
  • Cancioneiro de D. Dinis (1998)
  • Infortúnios trágicos da Constante Florinda, de Gaspar Pires de Rebelo (2005)
  • A Mais Frágil das Moradas-Poemas à Memória de Eduardo Lourenço (2023)

Premios editar

  • Premio de Poesía Pablo Neruda, (1975), O Mecanismo Romântico da Fragmentación;
  • Pen Club, (1985), Lira de Líquen;
  • Premio D. Dinis da Fundación Mateus (1990), As Regras da Perspectiva;
  • Asociación Portuguesa de Escritores, (1994), Meditação sobre Ruínas
  • Premio Literario Eça de Queiroz da cidade de Lisboa, (1995), Meditação sobre Ruínas
  • Premio Bordalo da Casa da Prensa, (1999), Por Todos os Séculos
  • Premio Review 2000 da Asociación Internacional de Críticos Literarios (2000), Rimas e Contas
  • Premio de Poesía Ana Hatherly, Funchal, (2003), O Estado dos Campos;
  • Premio Fernando Namora (2004), O Anjo da Tempestade;
  • Gran Premio de Literatura dst (2007), Geometria variável
  • Premio Ibero-Americano Raíña Sofia de España (2013).[5]
  • Premio Internacional de poesía Argana da Maison de la poésie du Marroc (2014)
  • Premio de poesía Poetas del Mundo Latino Victor Sandoval, México (2014)
  • Premio Literario António Gedeão (2016), A Convergência dos Ventos.[6]
  • Premio Internacional de Poesía Camaiore, Italia (2017)
  • Premio Juan Crisostomo Doria a las Humanidades, da Universidad Autónoma del Estado de Hidalgo, México (2017).
  • Premio Rosalía de Castro do PEN Galicia en 2018.

Notas editar

  1. "Sibila Publicações. Biografia de Nuno Júdice". www.sibila.pt. Consultado o 2020-05-10. 
  2. "COLÓQUIO/Letras : Informação e contactos". coloquio.gulbenkian.pt. Consultado o 2020-05-10. 
  3. "Nuno Júdice. Wook". www.wook.pt (en portugués). Consultado o 2020-05-10. 
  4. Lusa, Agência. "Nuno Júdice vence prémio Rosalía de Castro do PEN Galiza". Observador (en portugués). Consultado o 2020-12-11. 
  5. Barca, Antonio Jiménez (2013-11-27). "Entrevista. Nuno Júdice: “Me obligo a escribir todos los días, como un oficinista”". El País (en castelán). ISSN 1134-6582. Consultado o 2020-05-10. 
  6. "Nuno Júdice vence Prémio Literário António Gedeão 2016 – Tribuna da Madeira". www.tribunadamadeira.pt (en portugués). Consultado o 2020-05-10.