Río Obi

río de Rusia

O río Obi ou río Ob (en ruso Река Обь) é un río de Rusia cunha cunca de aproximadamente 3.000.000 de km² que chega até terras de Casaquistán, Mongolia e a China. É o máis occidental dos tres grandes cursos de auga de Siberia. A semellanza do Ienisei e o Lena, o Obi, que nace no macizo de Altai e desemboca nun extenso estuario no mar de Kara, corre en dirección sur-norte e drena unha gran rexión caracterizada fundamentalmente polas súas baixas altitudes.

Modelo:Xeografía físicaRío Obi
Imaxe
Tiporío Editar o valor en Wikidata
Inicio
ContinenteAsia Editar o valor en Wikidata
División administrativaKhantia-Mansia, Rusia (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
LocalizaciónKatun (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Final
LocalizaciónMar de Kara Editar o valor en Wikidata
Mapa
 52°25′56″N 84°59′07″L / 52.4322, 84.9853
66°22′49″N 71°46′43″L / 66.3802, 71.7787
Afluentes
247
Conca hidrográficaOb Basin (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Características
Dimensións3.650 (lonxitude) km
Superficie da cunca hidrográfica2.990.000 km² Editar o valor en Wikidata
Medicións
Caudal12.492 m³/s Editar o valor en Wikidata
Mapa da rexión do río Obi
Cunca do río Obi

Co seu gran afluente, o río Irtish, o río siberiano constitúe unha das máis longas arterias fluviais do mundo, cun curso de máis de 5.400 km. O Obi e os seus principais tributarios, ofrecen posibilidades de navegación estacional, representando unha vía de comunicación moi importante para un espazo con forte potencial de desenvolvemento e, tamén, un eixe de poboamento dominado por algunhas grandes cidades como Novosibirsk, Ekaterimburgo e Omsk, grandes centros industriais. A cunca do gran río, durante as últimas décadas, converteuse no principal lugar de extracción de hidrocarburos da Federación Rusa. Estas actividades humanas, fontes de riqueza e tamén de contaminación, ameazan medios naturais ricos e variados.

Administrativamente, discorre polos suxeitos federais da Federación de Rusia do krai de Altai, as oblast de Novosibirsk e Tomsk, e os distritos autónomos de Khantia-Mansia e Iamalo-Nenets.

Xeografía

editar

Curso do río

editar
 
Barco navegando polo río Obi

O Obi é un dos maiores cursos de auga do continente asiático e do mundo. Non obstante, os datos estatísticos relativos á súa lonxitude total poden variar moito segundo a fonte consultada. O curso principal do Obi, medido desde despois de Biisk, no pé do macizo de Altai, na confluencia do río Katun e o río Biya, até o seu estuario, que comeza tras Salekhard, é de 3.650 km, aos cales lle hai que engadir os 800 km do seu estuario, ou sexa, 4.450 km. En troques, se consideramos o nacemento do seu principal afluente, o río Irtysh, o inicio dunha arteria fluvial Obi-Irtish, a lonxitude total é de 5.410 km; (6.210 co estuario).[1]

O Obi superior

editar

A parte superior do curso principal do río esténdese desde a confluencia do Katun e o Biya até que o Obi atopa co seu afluente o río Tom, a uns cincuenta quilómetros ao noroeste de Tomsk.[2]

O encontro dos dous ríos orixinarios dos montes Altai, o Katun (cunhas augas que proceden da fusión das neves dos altos cumios), polo oeste, e o Biya (emisario do lago Teletskoye), polo leste, dá nacemento ao río Obi, augas abaixo de Biisk. Estes dous cursos de auga, de lonxitudes respectivas de 688 e 301 km, e de caudal constante, aportan 626 m³/s e 477 m³/s ao río recentemente nacido.[3]

O Obi toma, na primeira parte do seu curso, unha dirección occidental, e recibe, pola súa marxe esquerda, numerosos afluentes de pouca lonxitude (comparativamente aos de máis abaixo), entre elos o Peschanaya, o Anuy e o Charysh. O río presenta un desnivel medio relativamente forte do 2,5 ‰, aínda que ten no seu leito bancos de area, así como illas. Despois do seu encontro co río Charysh,[4] oriéntase cara ao norte, tomando a dirección de Barnaul, e o val, así como o leito, amplíanse. O Obi adquire definitivamente o seu aspecto de curso de auga de chaira despois de recibir a contribución do Aley, tributario pola súa beira esquerda. En Barnaoul, o Obi retoma unha orientación occidental, o seu val amplíase aínda máis, chegando a medir entre 5 e 10 quilómetros de ancho, coa marxe esquerda máis escarpada que a dereita; o seu leito complícase (numerosos brazos, presenza de lagos) mentres que a súa profundidade media aumenta. O río cambia de novo de dirección en Kamen-na-Obi, seguindo un curso cara ao nordeste, e o val estréitase, non medindo máis que de 3 a 5 quilómetros de ancho antes de entrar no inmenso encoro de Novosibirsk. A partir desta última cidade, discorrendo sempre cara ao Ártico, o Obi entra nunha rexión forestal onde predominan os bidueiros e os álamos. A súa velocidade diminúe, e o seu val mide cerca de 20 quilómetros de ancho por termo medio. O curso superior acaba cando o río se encontra co seu gran afluente pola beira dereita, o río Tom, preto da cidade de Tomsk.

O Obi medio

editar
 
Un dos afluentes do río pola esquerda do Obi: o Vasiugán.

Esta parte do río vai desde a confluencia co Tom até á unión co seu principal afluente, o río Irtish; aquí o curso segue unha dirección occidental.

Máis abaixo da confluencia co Tom, o curso de auga siberiano recibe varios afluentes que, se pola orela esquerda, son de pouca lonxitude (Chaya, Parabel), coa excepción do Vasiugán, pola beira dereita, en troques, ten cuncas hidrográficas máis importantes. O Obi recibe sucesivamente as contribucións do río Chulym, do río Ket, do río Tym, do río Vakh e do río Agan. A partir da súa confluencia co Agan, o río toma unha dirección occidental e recibe numerosos afluentes de lonxitude media: na marxe dereita, o Tromégan, o Lyamin e o Nazym; na marxe esquerda, o Gran Yugán e o Gran Salym; antes de unirse co seu principal tributario, o río Irtysh, preto de Khanty-Mansiysk. Este último, nacido nas montañas de Mongolia, ten unha lonxitude moi superior á da do Obi co seus 4248 km pero, debido ás escasas precipitacións que caen na súa conca, ten un caudal baixo (menos de 3.000 m³/s).

A partir do seu encontro co río Vasiugán, o Obi entra no ámbito da inmensa taiga siberiana. A súa pendente diminúe e o seu val amplíase de novo para alcanzar de 30 a 50 quilómetros mentres que o propio leito principal do río tamén se amplía, e dun quilómetro nas estiaxes, pode alcanzar tres quilómetros no período de crecidas. A profundidade do leito fica entre 4 e 8 metros durante as augas baixas. En período de crecida, o Obi desbórdase do seu leito menor e inunda o val en varias decenas de quilómetros durante dous meses ou tres.[2]

O Obi inferior

editar
 
Imaxe satélite do delta do Obi.

Esta última parte do curso empeza despois da confluencia co Irtysh. O Obi deixa a súa dirección occidental para tomar unha dirección norte-nordeste até Peregrebnoye. Nesta cidade, toma unha orientación totalmente norte. O río cruza o límite setentrional da taiga antes de penetrar na tundra cando chega até o seu delta.

Nun amplo val de 30 quilómetros, dominado por alturas de medianas na orela dereita, o curso de auga discorre lentamente dividíndose, pouco antes do Peregrebnoye, en dous brazos: o gran (Bolshaya) Obi á dereita, o pequeno (Malaya) Obi á esquerda. Cada un dos seus brazos recibe diversos afluentes, o Kunovat e o Kazym no primeiro; o Synya e o Sosva do Norte no segundo. Antes de chegar a Shuryshkary, o río ten un leito de 19 quilómetros de amplo e 40 metros de profundidade. Tras a confluencia, máis alá de Salekhard, co Poluy, o Obi divídese de novo en dous brazos, o Khamanelsk Obi (esquerda) e o Nadym Obi (dereita) para formar un delta. Este delta ábrese sobre o golfo do Obi (en ruso Obskaya Guba), cualificado de estuario. A ambigüidade sobre este espazo e sobre o termo que debe empregarse para designalo conduce á súa exclusión, en todas as fontes, no cálculo da lonxitude do río. Con 800 quilómetros de longo e de 30 a 100 de amplo, posúe a súa propia zona de captación, cubrindo unha superficie de 105.000 km² antes do chegar ao mar de Kara.

Sobre a costa oriental, ábrese un divertículo, o golfo do Taz, desembocadura do río do mesmo nome, que drena o distrito autónomo de Iamalo-Nénets e posúe unha conca de 150.000 km² e unha lonxitude superior a 1.400 quilómetros.[5]

O golfo (ou estuario) do Obi, pouco profundo (de 10 a 12 metros), divide as penínsulas de Yamal e Gyda; o litoral oriental é moi escarpado mentres que o occidental é baixo e pantanoso.[6]

Hidrografía

editar
 
O Obi conxelado en Novosibirsk.

A conca do Obi cobre en total unha superficie de arredor de 2.975.000 km², incluíndo esta superficie unha zona esteparia de 521.000 km² pouco irrrigada que non dá lugar a ningunha achega superficial e que, en consecuencia, non reforza o caudal do río.[7] En función da consideración ou da exclusión deste espazo, esta conca é a quinta ou a sexta, ou a sétima, máis ampla do mundo despois das do Amazonas, do Congo, do Mississippi, do Nilo e máis ou menos como a do Ienisei.[8] O sétimo posto sae de considerar o mar Caspio e o Río da Prata cuncas hidrográficas.

A conca esténdese polo territorio de catro Estados: Rusia (73,77%) e Casaquistán (24,71%) que comparten case a totalidade da súa superficie, e a China (1,51%) e Mongolia (0,01%) que non participan máis que de xeito marxinal.[9] Na súa maior parte (85%), está constituída pola chaira de Siberia occidental. O único relevo está formado por pequenos outeiros, chamados grivy, con orientación suroeste - nordeste. Esta chaira é unha zona de inundación; os sedimentos acumuláronse en máis de 6000 metros de grosor sobre capas de terreos da era secundaria.[10] Estes extensos horizontes levan a marca das grandes glaciacións, coa presenza de numerosos rastros morénicos e de terrazas fluvioglaciares.

O Obi debe a estas glaciacións o seu estuario, onde acaba formando un delta. Este estuario é testemuña dunha costa antano somerxida, cando o continente estaba máis afundido polo peso dos xeos que se estendían até os 110° de lonxitude leste.

Até a súa confluencia co Irtysh, o Obi toma unha antiga canle glacial anteriormente ocupada por un curso de auga que corría cara á depresión aralo-caspiana. A elevación da parte meridional de Siberia orientou a rede hidrográfica cara ao norte. Esta parte meridional está constituída polas montañas do Altai e o seu ante-país que corresponde á zona onde o río recolle un gran caudal aínda que apenas representa máis dun 10% da superficie total da cunca.

A cunca hidrográfica posúe máis de 1.900 cursos de auga cunha lonxitude de 180.000 km. O principal tributario do Obi, o Irtysh, posúe, aínda que aporta pouca auga ao río, unha extensa conca de 1.593.000 km², o que representa preto do 54% da superficie total.[11]

Clima e hidroloxía

editar
 
Caudal mensual do Obi en Barnaul.
 
Caudal mensual do Obi en Salekhard.

A extensa conca do Obi pode dividirse en tres zonas climáticas. Ao sur da liña Omsk-Tomsk (polos 55° de latitude setentrional) prevalece o clima siberiano meridional de verán cálido (máis de 25 °C en xullo) e inverno duro (-15 °C en xaneiro), con temperaturas inferiores a 0 °C de 120 a 180 días ao ano na conca do Irtysh, de 180 a 210 días na do Obi (as temperaturas extremas poden elevarse a máis de 40 °C e descender a -60 °C).[12]

Ao norte desta zona até o estuario áchase o clima siberiano de verán fresco (+15 °C en xullo) e inverno severo (-10 °C en xaneiro), mentres que o estuario ten un clima ártico (como en Novyi Port), onde as temperaturas máis baixas alcanzan -32 °C en decembro e as máis altas elévanse a +11 °C en xullo. Estas baixas temperaturas que dominan o conxunto da conca fan que as augas do río se xeen durante varios meses ao ano. No curso superior, o Obi conxélase de principios de novembro a finais de abril en Barnaoul; mentres que en Salekhard, as súas augas xéanse de finais de outubro a principios de xuño.[13]

As precipitacións anuais son escasas en case a totalidade da conca -arredor de 400 mm no Norte, de 500 a 600 mm na zona de clima siberiano de verán fresco, de 300 a 400 mm máis ao sur (clima siberiano meridional), e caen, as catro quintas partes, durante o período estival, limitado a dous meses. Só a zona montañosa do Altai recibe abundantes precipitacións (da orde de 2000 mm ao ano), e, grazas aos seus glaciares, abastece abundantemente os afluentes máis meridionais do Obi.

O seu curso de chaira é determinante para dar ao río un caudal mediocre (4,3 l/s/km²) con relación á amplitude da súa conca.[14] Chegando á chaira, o Obi convértese nun curso de auga moi lento cun réxime que varía moi pouco do sur ao norte e que sofre unha evaporación bastante importante que dura o curto, pero ás veces cálido, período estival.

En Barnaul, onde o caudal medio[15] alcanza os 1.488 m³/s ao igual que en Novosibirsk onde é de 1760 m³/s, o Obi presenta aínda un réxime hidrolóxico de tipo nival mixto (montaña e chaira). Máis ao norte, convértese nun río de chaira, cunha escasa alimentación que fai que teña un caudal específico baixo (a unión co Irtysh, tamén de moi baixo caudal específico, non modifica esta característica). O réxime do Obi presenta entón as características do tipo nival de chaira clásico con augas altas en maio e en xuño, e as baixas de marzo a abril. O Obi é o menos caudaloso dos ríos siberianos cun caudal medio de 12.760 m³/s en Salekhard.[16] (O valor máximo rexistrado é de 42.800 m³/s, a cifra mínima de 2.000 m³/s).

Obras de acondicionamento

editar
editar
 
O porto de Barnaul sobre o Obi.

O Obi é unha vía de comunicación esencial para a Siberia occidental, aínda que só sexa navegable 190 días ao ano por termo medio no seu curso superior e arredor de 150 días no seu curso inferior. Unha boa parte das mercancías transportadas polo río seguen logo pola ruta marítima do norte a través do Ártico. O transporte fluvial actúa complementariamente co Transiberiano, que garante as conexións Leste-Oeste entre as grandes cuncas siberianas: a cunca agrícola de Omsk sobre o Irtysh e a cunca carbonífera de Kouzbass sobre o río Tom.[17] O grande eixo ferroviario cruza o Irtysh en Omsk e o Obi en Novosibirsk. A vía férrea do Turksib, que une Asia Central con Siberia, únese ao Transiberiano nesta última cidade, despois de ter cruzado o Obi superior en Barnaul.[18]

A finais do século XIX, un conxunto de canles, sobre o río Ket, foi construído para comunicar o río Obi co Yenisséi, pero foi abandonado xa que non era competitivo con relación ao transporte ferroviario.

Equipamentos hidroeléctricos

editar

As posibilidades hidroeléctricas do Obi e dos seus afluentes son considerables e están estimadas en 250 mil millóns de kWh, pero a produción é escasa respecto ás súas posibilidades. O Obi só proporciona enerxía até un máximo de 2 mil millóns de kWh e o Irtysh, de 4 kWh. Os principais encoros atópanse en Novossibirsk sobre o Obi e en Bukhtarma e Öskemen sobre o Irtysh. O primeiro citado é abastecido por un extenso lago de retención, o máis importante de Siberia, cunha superficie de 1070 km² e cunha profundidade media de 9 metros.

Poboación e cidades

editar
 
Ponte sobre o Obi en Novossibirsk.

A conca do Obi, como se detallou arriba, expándese cerca do 75% da súa totalidade sobre territorio ruso e, circunstancialmente, sobre o norte de Casaquistán. A maioría da poboación está formada por eslavos. Existen, non obstante, pobos non eslavos como o dos casacos que se concentra esencialmente na conca media do Irtysh, o pobo de fala turca do Altai e o shor nas zonas montañosas. Tamén podemos atopar tatars (dos que forman parte os khantys e os mansis) no curso do Irtysh.

Na parte setentrional viven os pobos nénètse, nganasan, énètse e selkup, algúns practicantes aínda do nomadismo.[19] A poboación concéntrase fundamentalmente nos vales. Desde o nacemento até a desembocadura podemos pasar polas seguintes cidades:

Economía

editar

As actividades agrícolas e industriais desenvolvéronse moito na conca do Obi durante o período soviético. Hoxe en día, e a pesar dun repregue nos anos noventa, Omsk, Novossibirk e Barnaul aparecen como os principais centros industriais. O sur da conca, que corresponde á zona esteparia, é a principal rexión produtora de trigo de primavera de Rusia. Pero actualmente é sobre todo a extracción de petróleo e de gas natural no centro e o norte da conca o que produce a riqueza deste extenso espazo (cerca dos 2/3 de hidrocarburos rusos prodúcense alí). A principal zona de extracción localízase no distrito autónomo de Khantys-Mansis, explotada desde 1965 e cualificada de terceiro Bakú. Desde que comezou a explotación do potencial do subsolo, extraeuse non menos de 6 mil millóns de toneladas de petróleo e 500 mil millóns de m³ de gas natural; as dificultades inherentes a esta rexión, a natureza hostil e a falta de investimentos en técnicas máis potentes conduciron a unha diminución da produción desde 1987 (aínda que representaba case a metade do petróleo da Federación Rusa).

Medio natural

editar

Fauna e flora

editar
 
Sol poñéndose sobre a taiga siberiana.

A conca presenta formacións vexetais variadas. Ao sur, na zona correspondente ao clima siberiano meridional, atópanse prados siberianos, estepas de herbas, accidentadas con depresións salinas ou solonetz, de áreas húmidas, con bosques de bidueiros, de álamos e de piñeiros.

A conca do Irtysh, sobre as súas marxes sur-occidentais e nos vales do Tobol e do Ichim, sitúase no límite do clima desértico de Casaquistán e é o ámbito da estepa onde non se encontran árbores. Máis ao norte, a taiga dáse no clima siberiano de verán fresco e está salpicada de marismas chamadas ourmany, precedendo esta a tundra, que ocupa a parte máis baixa do río.

Máis dunha cincuentena de especies de peixes viven na conca do Obi e no extenso estuario. De todas elas, as máis importantes economicamente son algunhas variedades de esturións como o Stenodus leucichthyse, e o Coregonus nasuse. Existen tamén: a perca, o peixe sapo, a carpa, o lucio e o alburno. A conxelación estacional das augas dos cursos de auga na parte baixa da conca, (desde a confluencia co Tym até o delta) contribúe a unha forte diminución da osixenación das augas, e implica unha elevada mortalidade nos peixes.

Entre os mamíferos presentes no val do Obi e dos seus afluentes é posible descubrir numerosos animais de pel valiosa, como o visón, a marta (Mustela erminea), a lontra, o castor, pero tamén o lobo, o raposo, o alce, a lebre ártica e o rato. Máis de 170 especies de aves viven nas ribeiras do río e dos afluentes que o abastecen, entre as que se encontran numerosas perdices, gansos, patos, pitas do monte ou gangas.

Problemas ecolóxicos

editar
 
A fusión rápida dos glaciares do Altai multiplica o risco de crecidas do Obi.

O seu principal afluente, o Irtysh, ten parte do curso superior (arredor do 30% da súa lonxitude total) na China, que ten previsto, desde 1997, a construción de obras que conducirán a desviar unha parte importante das augas do río (como mínimo 20%), para regar os seus territorios áridos do noroeste.[20] A rexión de Omsk depende das augas do Irtysh. A diminución do seu caudal podería ser catastrófica, reducindo os volumes de pesca local, o regado dos campos e privando á industria dunha parte da súa subministración. As consecuencias ecolóxicas non serían menos graves, podendo desaparecer numerosas especies de peixes.

A contaminación das augas do Obi e dos seus afluentes polos residuos industriais e urbanos é moi grave e segue en aumento. A degradación da calidade das augas estaba localizada, até principios dos anos oitenta, sobre todo no curso superior do Obi e do Irtysh, é dicir, onda os lugares máis poboados e máis industrializados da Siberia occidental. Hoxe en día, como consecuencia do desenvolvemento das zonas de extracción petrolífera e gaseira, a contaminación é maior e chega até as rexións máis setentrionais. Os accidentes de oleodutos, as fugas dos pozos e das estacións de bombeo, son as causas principais da contaminación dos cursos de auga e dos solos polos hidrocarburos. Os efectos destes efluentes son tanto máis inquietantes canto que se producen en medios de baixa capacidade de autodepuración.

Un dos afluentes da beira dereita, o río Tom, cruza o Kouzbass, o máis importante centro de extracción de carbón en Rusia e un dos maiores centros da metalurxia e a industria química. Un estudo realizado polo Instituto dos problemas acuáticos e ecolóxicos, e por outros institutos da rama siberiana da Academia rusa das Ciencias, revela que este río está moi exposto a contaminación de orixe antrópica, en particular augas abaixo dos grandes centros industriais.

Afluentes do río Obi

editar

O río Obi ten moitísimos afluentes, sendo os máis importantes os que recolle a seguinte táboa (a táboa non está completa).

O río Obi e os seus afluentes (máis de 200 km)
Tramo Marxe Nome do río Nome (ruso) Desembocadura Lonxitude (km) Cunca (km²) Caudal (m³/s) Suxeitos federais rusos Outros países
Curso Superior E - Río Katun Катунь Obi 688 60.900 626 República de Altai
Krai de Altai
-
- - - Río Chuya Чуя Katun 320 11.200 42 República de Altai -
- - - Río Argut Аргут Katun 230 9.550 95 República de Altai -
- D Río Biya[21] Бия Obi 301 37.000 477 Krai de Altai
República de Altai
-
- - - Río Chulyshman Чулышман Biya 241 16.800 160 República de Altai -
- - - Río Bashkaus Башкаус Chulyshman 219 7.700 27 República de Altai -
E - Río Pestchanaïa Песчаная Obi 400 5.400 31,5 República de Altai
Krai de Altai
-
E - Río Anouï Ануй Obi 327 6.930 36,1 República de Altai
Krai de Altai
-
E - Río Charys Чарыш Obi 547 22.200 192 República de Altai
Krai de Altai
-
E - Río Aléi Алей Obi 828 21.100 33,8 Krai de Altai   Casaquistán
- D Río Chumish Чумыш Obi 644 23.900 145 República de Altai
Oblast de Kemerovo
-
- D Río Berd Бердь Obi 363 8.650 45,8 Oblast de Novosibirsk -
- - Río Inia Obi 663 17.600 47 Oblast de Kemerovo
Oblast de Novosibirsk
-
Curso medio ou Alto Obi - D Río Tom Томь Obi 827 62.000 1.100 Khakassia
Oblast de Kemerovo
Oblast de Tomsk
-
- - - Río Kondoma Кондома Tom 392 8.270 123 Oblast de Kemerovo -
- - - Río Mras-Sou Мрас-Су Tom 338 8.840 155 Oblast de Kemerovo -
E - Río Segarka Шегарка Obi 382 12.000 12,6 Oblast de Novosibirsk
Oblast de Tomsk
-
- D Río Culym Чулым Obi 1.799 134.000 785 Krai de Krasnoyarsk
Oblast de Tomsk
-
- - - Río Serej Сереж Culym 200 4.750 10 Krai de Krasnoyarsk -
- - - Río Kija Кия Culym 548 32.200 240 Oblast de Kemerovo
Oblast de Tomsk
-
- - - Río Tchet Четь Kija 432 14.300 66 Krai de Krasnoyarsk
Oblast de Tomsk
-
- - - Río Chitchkayul Чичкаюл Culym 450 6.150 33,5 Oblast de Tomsk -
- - - Río Kemtchug Кемчуг Culym 441 10.300 60 Krai de Krasnoyarsk -
- - - Río Ulujul Улуюл Culym 411 8.450 43,9 Oblast de Tomsk -
- - - Río Jaja Яя Culym 380 11.700 88,5 Oblast de Kemerovo
Oblast de Tomsk
-
E - Río Chaja[22] Чая Obi 134 27.200 70 Oblast de Tomsk -
- - - Río Iksa Икса Chaja 430 6.130 18 Oblast de Novosibirsk
Oblast de Tomsk
-
- - - Río Parbig Парбиг Chaja 320 9.180 29 Oblast de Tomsk -
- - - Río Baktchar Бакчар Chaja 348 7.310 17,7 Oblast de Tomsk -
E - Río Parabel[23] Парабель Obi 308 25.500 90 Oblast de Tomsk -
- - - Río Kenga Кенга Parabel 498 8.570 27 Oblast de Tomsk -
- - - Río Tchouzik Чу́зик Parabel 382 9.000 26,8 Oblast de Tomsk -
- D Río Ket Кеть Obi 1.621 94.200 560 Krai de Krasnoyarsk
Oblast de Tomsk
-
- - - Río Paydugina Пайдугина Ket 458 8.970 70 Oblast de Tomsk -
- - - Río Lisitsa Лисица Ket 414 7.980 Oblast de Tomsk -
- - - Río Yeltyreva Ket 332 5.240 Oblast de Tomsk -
- - - Río Yelovaya Еловая Ket 331 6.230 Krai de Krasnoyarsk -
- - - Río Orlovka Орловка Ket 327 9.010 65 Oblast de Tomsk -
- - - Río Mendel Мендель Ket 366 3.800 Krai de Krasnoyarsk -
E - Río Vasyugan Васюган Obi 1.082 61.800 345 Oblast de Novosibirsk
Oblast de Tomsk
-
- - - Río Niourolka Vasyugan 339 8.110 60 Oblast de Tomsk -
- - - Río Chizhapka Чижапка Vasyugan 511 13.800 85,5 Oblast de Tomsk -
- - - Río Makhno Махня Vasyugan 211 2.110 Oblast de Tomsk -
- - - Río Kelvat Кельват Vasyugan 199 1.690 Oblast de Tomsk -
- - - Río Yagylyah Ягылъях Vasyugan 368 4.680 Oblast de Tomsk -
- - - Río Chertala Кельват Vasyugan 311 6.060 Oblast de Tomsk -
- D Río Tym Тым Obi 950 32.300 250 Krai de Krasnoyarsk
Oblast de Tomsk
-
- - - Río Sangilka Сангилька Tym 335 4.490 Oblast de Tomsk
Krai de Krasnoyarsk
Khantia-Mansia
-
- - - Río Lymbelka Лымбелька Tym 240 2.150 Oblast de Tomsk
Krai de Krasnoyarsk
Khantia-Mansia
-
- D Río Vakh Вах Obi 964 76.700 504 Khantia-Mansia -
- - - Río Kolikiegan Коликъеган Vakh 457 12.200 65,1 Khantia-Mansia -
- - - Río Sabuni Сабун Vakh 328 15.700 Khantia-Mansia -
- D Río Tromégan Тромъеган Obi 581 55.600 425 Khantia-Mansia -
- - - Río Agan Аган Obi 544 32.200 260 Khantia-Mansia -
E - Río Bolshoi Jugan Obi 1.063 34.700 173 Khantia-Mansia -
- - - Río Malyj Yugán Малый Юган Bolshoi Jugan 521 10.200 60 Khantia-Mansia -
- D Río Pim Пим Obi 390 12.700 68 Khantia-Mansia -
E - Río Bolshoi Salym Большой Салым Obi 583 18.100 69,5 Khantia-Mansia
Oblast de Tyumen
-
- - - Río Tucán (Rusia) Тукан Bolshoi Salym 215 2.510 60 Khantia-Mansia -
- D Río Lyamin Лямин Obi 420 14.000 100,2 Khantia-Mansia -
- D Río Nazym Назым Obi 422 11.700 86,9 Khantia-Mansia -
Curso Inferior E - Río Irtysh[24] Obi 4.248 2.150 1.673.470 Khantia-Mansia
Oblast de Omsk
Oblast de Tyumen
-
- - - Río Konda Irtych 1.097 72.800 230 Khantia-Mansia -
- - - Río Mulymya Мулымья Konda 608 7.810 22,5 Khantia-Mansia -
- - - Río Bolshoy Tap Большой Тап Konda 504 6.700 Khantia-Mansia -
- - - Río Kuma Кума Konda 530 7.750 22,9 Khantia-Mansia -
- - - Río Yukonda Konda 324 6.870 Khantia-Mansia -
- - - Río Demianka Irtych 1.160 34.800 Oblast de Omsk
Oblast de Tyumen
-
- - - Río Keum Demianka 354 3.630 Oblast de Tyumen -
- - - Río Urna Demianka 336 Oblast de Omsk
Oblast de Tyumen
-
- - - Río Imgyt Demianka 304 5.980 Oblast de Tyumen -
- - - Río Noska Носка Irtych 374 8.500 16,5 Oblast de Tyumen -
- - - Río Turtas Туртас Irtych 241 12.100 39,9 Oblast de Omsk
Oblast de Tyumen
-
- - - Río Tobol Irtych 1.591 426.000 805 Oblast de Kurgan
Oblast de Tyumen
-
- - - Río Tavda[25] Тавда Tobol 719 88.100 440 Oblast de Sverdlovsk
Oblast de Tyumen
-
- - - Río Pelym Пелым Tavda 707 15.200 100 Oblast de Sverdlovsk -
- - - Río Lozva Лозьва Tavda 637 17.800 70 Oblast de Sverdlovsk -
- - - Río Sosva Сосьва Tavda 635 24.700 113 Oblast de Sverdlovsk -
- - - Río Lialia Ляля Sosva 320 7.500 Oblast de Sverdlovsk -
- - - Río Lobva Лобва Lialia 260 3.980 20,1 Oblast de Sverdlovsk -
- - - Río Tura Тура́ Tobol 1.030 80.400 Oblast de Sverdlovsk
Oblast de Tyumen
-
- - - Río Pychna Пышма Tura 603 19.700 34 Oblast de Sverdlovsk
Oblast de Tyumen
-
- - - Río Nitsa[26] Ница Tura 262 22.600 Oblast de Sverdlovsk -
- - - Río Neiva Нейва Nitsa 294 5.600 19 Oblast de Sverdlovsk -
- - - Río Rej Реж Nitsa 219 4.400 11,9 Oblast de Sverdlovsk -
- - - Río Tagil Тагил Tura 414 10.100 Oblast de Sverdlovsk -
- - - Río Salda Салда Tura 182 3.670 13,4 Oblast de Sverdlovsk -
- - - Río Iset Исеть Tobol 606 58.900 65,4 Oblast de Kurgan
Oblast de Sverdlovsk
Oblast de Tyumen
-
- - - Río Miass Миасс Iset 658 21.800 17 Oblast de Kurgan
Bashkortostán
Oblast de Cheliabinsk
-
- - - Río Tetcha Теча Iset 240 715.000 6,63 Oblast de Kurgan
Bashkortostán
Oblast de Cheliabinsk
-
- - - Río Uy Уй Tobol 462 34.400 13,6 Oblast de Kurgan
Bashkortostán
Oblast de Cheliabinsk
-
- - - Río Uvelka Увелька Uy 260 4.700 4,3 Oblast de Cheliabinsk -
- - - Río Toguzak Тогузак Uy 200 7.970 2,9 Oblast de Cheliabinsk   Casaquistán
- - - Río Ubagan Убаган Tobol 376 50.700 Oblast de Cheliabinsk   Casaquistán
- - - Río Aïat Аять Tobol 225 11.000 4,88 Oblast de Cheliabinsk   Casaquistán
- - - Río Vagai Irtych 555 23.200 35 Oblast de Tyumen -
- - - Río Ishim Irtych 2.450 177.000 56,3 Oblast de Omsk
Oblast de Tyumen
  Casaquistán
- - - Río Koluton Ichim 200 -   Casaquistán
- - - Río Terisakkan Ichim 350 -   Casaquistán
- - - Río Akan-Burluk Ichim 240   Casaquistán -
- - - Río Iman-Burluk Ichim 230   Casaquistán -
- - - Río Bolchaya Tava Большая Тава Ichim 180 2.740 6,23 Oblast de Omsk
Oblast de Tyumen
-
- - - Río Tuy Туй Irtych 507 8.490 31,3 Oblast de Omsk -
- - - Río Shish (ou Chich) Шиш Irtych 378 5.270 15,2 Oblast de Omsk -
- - - Río Osha (Ocha) Оша Irtych 530 21.300 4,95 Oblast de Omsk -
- - - Río Uy Уй Irtych 387 26.700 24 Oblast de Novosibirsk
Oblast de Omsk
-
- - - Río Tara Irtych 806 18.300 40,8 Oblast de Novosibirsk
Oblast de Omsk
-
- - - Río Om Irtych 1.091 52.400 50 Oblast de Novosibirsk
Oblast de Omsk
-
- - - Río Tartas Om 566 16.200 21,2 Oblast de Novosibirsk -
- - - Río Itcha Ича Om 240 3.300 4,81 Oblast de Novosibirsk -
- - - Río Chagan Шаган Irtych 295 25.400 1,02 -   Casaquistán
- - - Río Čar Чар Irtych 250 14.000 4,82 -   Casaquistán
- - - Río Uba Уба Irtych 278 9.850 178 -   Casaquistán
- - - Río Buchtarma Irtych 336 12.660 214 -   Casaquistán
- D Río Kazym Казым Obi 659 35.600 267 Khantia-Mansia -
- - - Río Amnya Амня Kazym 374 7.210 Khantia-Mansia -
E - Río Severnaja Sosva Северная Сосьва Obi 754 98.300 860 Khantia-Mansia -
- - - Río Malaya Sosva Малая Сосьва Severnaja Sosva 484 10.400 36,7 Khantia-Mansia -
- - - Río Liapin-Hulga[27] Ляпин Severnaja Sosva 404 27.300 345 Yamalo-Nenets -
- - - Río Hulga Хулга Liapin 253 Khantia-Mansia -
E - Río Shchuchya Щучья Obi 565 12.300 109 Yamalo-Nenets -
- D Río Poluy[28] Полуй Obi 369 21.000 170 Yamalo-Nenets -
- - - Río Glubokij Poluj Глубокий Полуй Poluy 266 Yamalo-Nenets -
- - - Río Suchoj Poluy Сухой Полуй Poluy 212 5.100 45 Yamalo-Nenets -
  1. Sínteses dos datos dos artigos sobre o Obi da Enciclopedia Británica, da Encyclopaedia Universalis e de Jean Radvanyi, "El Obi" en Diccionario ilustrado de las maravillas naturales del mundo, Selección del Lector Digest, 1977.
  2. 2,0 2,1 Entrada «Ob River» da Encyclopaedia Britannica. Consultado o 16 de xuño de 2012. (en inglés)
  3. (en inglés) S.A Sukhenko, Relation between mercury concentration and water discharge in the Katun River, Siberia, International Association for sediment Water Sciences. International symposium n°6, Santa Barbara, 1995, vol. 46, n° 1, p. 245-250.
  4. Informations sur la Charysh Arquivado 24 de novembro de 2009 en Wayback Machine., sitio da UNESCO. Consultado o 16 de xuño de 2012.
  5. Mark B. Allen, Clare E. Davies, Unstable Asia: active deformation of Siberia revealed by drainage shifts, Department of Earth Sciences, University of Durham, Durham, 2007.
  6. Artigo Gulf of Ob da Encyclopaedia Britannica.
  7. Artigo sobre o Obi da Encyclopaedia Universalis.
  8. Jacques Béthemont, Les grands fleuves, p. 20.
  9. Transboundary rivers flowing through EECCA countries and discharging into the Arctic Ocean and their major transboundary tributaries, Nations Unies, p. 2 Lire en ligne Arquivado 07 de xullo de 2007 en Wayback Machine.. Consultado o 16 de xuño de 2012.
  10. Jean Radvanyi, L'Ob in Dictionnaire illustré des merveilles naturelles du monde, Sélection du Reader Digest, 1977, p. 282.
  11. A superficie da conca e o caudal medio dos diferentes afluentes do Obi dispoñibles en: site Arquivado 21 de febreiro de 2009 en Wayback Machine. rassemblant les données des principales stations hydrologiques de l'ex Union Soviétique. Consultado o 16 de xuño de 2012.
  12. Entrada « Ob River » da Encyclopaedia Britannica, p. 2. Consultado o 16 de xuño de 2012. (en inglés)
  13. Jean Radvanyi, El Obi en Dictionnaire illustré des merveilles naturelles du monde, Selection du Reader Digest, 1977, p. 283.
  14. Jacques Béthemont, Les grands fleuvese', p. 21.
  15. Le débit del Obi en Barnaoul Arquivado 25 de novembro de 2009 en Wayback Machine.. Consultado o 16 de xuño de 2012.
  16. Le débit de elOb à Salekhard Arquivado 24 de novembro de 2009 en Wayback Machine.. Consultado o 16 de xuño de 2012.
  17. Jacques Béthemont, Les grands fleuvese', p. 227.
  18. Entrada « Ob River » da Encyclopaedia Britannica, p. 5. Consultado o 16 de xuño de 2012.
  19. Les autres peuples du Grand Nord Arquivado 22 de xuño de 2008 en Wayback Machine. en jeanlouisetienne.fr. Consultado o 16 de xuño de 2012. (en francés)
  20. La frontière russo-chinoise: une zone de tous les dangers écologiques Arquivado 15 de setembro de 2019 en Wayback Machine., Ria Novosti. Consultado o 16 de xuño de 2012. (en francés)
  21. O río Biya ten só 301 km de lonxitude, pero se se considera o lago Teletskoye e unha das súas fontes, o río Chulyshman, alcanza os 615 km.
  22. O río Chaja ten só 134 km de lonxitude, pero se se considera cunha das súas fontes, o río Baktchar (de 348 km), alcanza os 482 km.
  23. O río Parabel, de 308 km, fórmase pola confluencia dos ríos Tchouzik e Kenga (498 km). O sistema Parabel-Kenga alcanza os 806 km.
  24. Hai gran disparidade entre as fontes, que poden chegar até os 2.980 km.
  25. O río Tavda (719 km) ten como unha das súas fontes o río Sosva (635 km), alcanzando o sistema Tavda-Sosva 1.319 km.
  26. O río Nitsa (262 km) ten como unha das súas fontes o río Neiva (294 km), alcanzando o sistema Nitsa-Neiva 556 km.
  27. O río Liapin ten só 151 km, pero cunha das súas fontes, o río Hulga, alcanza os 404 km.
  28. O río Poluy ten só 369 km, pero cunha das súas fontes, o río Suchoj Poluy (de 212 km), alcanza os 635 km.

Véxase tamén

editar

Bibliografía

editar
  • Roger Brunet, Atlas de la Russie et des pays prochese, Dynamiques du territoire, La Documentation Française, París, 1996 ISBN 978-2110034281
  • Jean Radvanyi, La nouvelle Russie, Collection U Géographie, Armand Colin, París, 2007 ISBN 978-2200352899
  • Jacques Béthemont, Les grands fleuvese, Armand Colin, París, 2000 ISBN 978-2200260927
  • Alain Giret, Hydrologie fluviale, Universités géographie, Ellipses Marketing, París, 2007 ISBN 978-2729832261

Ligazóns externas

editar