Guitiriz
Coordenadas: 43°10′55″N 7°53′43″O / 43.18194, -7.89528
| Guitiriz | |
|---|---|
 --- | |
 Casa do Concello. | |
 | |
| Situación | |
| Xentilicio[1] | guitiricense |
| Xeografía | |
| Provincia | Provincia de Lugo |
| Comarca | Comarca da Terra Chá |
| Poboación | 5.505 hab. (2018) |
| Área | 293,7 km² |
| Densidade | 18,74 hab./km² |
| Entidades de poboación | 18 parroquias |
| Capital do concello | Guitiriz |
| Política (2019 [2][3]) | |
| Alcaldesa | María Sol Morandeira (PSdeG) |
| Concelleiros | BNG: 1 PPdeG: 5 PSdeG-PSOE: 7 |
| Eleccións municipais en Guitiriz | |
| Uso do galego[4] (2011) | |
| Galegofalantes | 81,65% |
| Na rede | |
| concellodeguitiriz.com | |
Guitiriz é un concello da provincia de Lugo, pertencente á comarca da Terra Chá. Segundo o IGE a súa poboación no 2014 era de 5.564 habitantes (5.972 no 2006, 6.041 no 2005, 6.086 no 2004, 6.131 no 2003). O seu xentilicio (véxase no Galizionario) é guitiricense.
Índice
EtimoloxíaEditar
O topónimo Guitiriz ten orixe xermánica. Vén do nome do rei suevo Witerico, a quen se lle atribúe a fundación do lugar no século VI[5].
HistoriaEditar
A pegada de poboamentos humanos máis antigos é o sitio arqueolóxico de Pena Xiboi, (8000-5000 a. C.), situado na aldea de Tolda, na parroquia de Parga, preto do muíño da Ruxida. Foi declarado Ben de Interese Cultural, e a carón del hai un cruceiro colocado polos veciños xunto cunha placa conmemorativa en memoria dos seus antepasados.
Da cultura megalítica abundan monumentos fúnebres, como as mámoas, medorras ou modias, destacando as modias do Castro no Buriz, a modorra da Agra Branca en Santa Locaia de Parga, e a medorra do Cotarro nas Negradas.
A cultura castrexa deixou unha forte pegada, atopándose no cumio do monte a meirande parte dos restos achados. Destacan dous poboados: o castro de Belote, en Lagostelle, de planta circular, ten un foxo duns 5 metros de ancho, e é o que conserva maior número de murallas entre os castros de Guitiriz; e o castro das Quenllas do Forno, situado no lugar do Forno, na parroquia do Buriz. Este último ten planta completamente circular, presenta grandes e profundos foxos e consérvanse tres murallas que o bordean, agás polo norte.
No século XIV a totalidade da comarca da Terra Chá, incluíndo Guitiriz e a súa capital, Vilalba, pasaron a ser parte dos dominios de Fernán Peres de Andrade, de cuxa familia serían os primeiros condes de Vilalba durante o reinado dos Reis Católicos.
En 1840 creouse o concello de Trasparga, asumindo os de Parga e Guitiriz, desaparecendo o de Baamonde, creados en 1835. En 1945 o concello de Trasparga pasou a denominarse concello de Guitiriz, con capitalidade nesa mesma vila.
XeografíaEditar
 Climatoloxía
| |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Mes | Xan | Feb | Mar | Abr | Mai | Xuñ | Xul | Ago | Set | Out | Nov | Dec | Ano |
| Temperatura mínima (°C) | 2.7 | 4.9 | 7.4 | 9.2 | 11.2 | 14.1 | 16.7 | 17.2 | 14.8 | 12.6 | 10.3 | 8.9 | 11.4 |
| Temperatura máxima (°C) | 10 | 12 | 14 | 15 | 18 | 21 | 23 | 24 | 22 | 18 | 13 | 11 | 17.4 |
| Precipacións totais (mm) | 128 | 102 | 79 | 85 | 80 | 42 | 30 | 35 | 68 | 110 | 114 | 135 | 1008 |
| Humidade (%) | 76 | 76 | 73 | 75 | 77 | 77 | 79 | 78 | 78 | 78 | 78 | 77 | 77 |
| Precipitacións (≥ 1 mm) | 14 | 14 | 12 | 13 | 11 | 7 | 5 | 6 | 8 | 12 | 14 | 15 | 131 |
| Horas de sol | 108 | 112 | 155 | 167 | 191 | 220 | 240 | 240 | 179 | 150 | 107 | 93 | 1966 |
| Fonte: Aemet Agencia Estatal de Meterología[6] | |||||||||||||
PatrimonioEditar
Entre a arquitectura relixiosa son salientables as igrexas do Sagrado Corazón de María de Lagostelle, a de San Xoán de Lagostelle, a de Santo Estevo de Parga e a de Santa María de Labrada, así como as capelas de San Alberte e de Bascuas (esta última adicada a museo).[7]
Hai tres pazos destacables, o do Marqués de Camarasa, o da Pontella e o de Casanova.
Unha ruta homologada de sendeirismo, PR-G 99 "Ruta da Auga", lineal, duns 20 km, vai da Ponte de Santo Alberte ata o Balneario de Pardiñas. Achegándose ata a Fonte de Valdobín e o Balneario de Guitiriz.
Guitiriz na cultura popularEditar
San Alberte e San Salvador considéranse avogosos contra a rabia, e a eles acoden as persoas mordidas por cans supostamente doentes. Venéranse nas parroquias de San Breixo de Parga e San Salvador de Parga, respectivamente [8].
PoboaciónEditar
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Galería de imaxesEditar
- Artigo principal: Galería de imaxes de Guitiriz.
|
Lugares de GuitirizEditar
Para unha lista completa de todos os lugares do concello de Guitiriz vexa: Lugares de Guitiriz.
ParroquiasEditar
NotasEditar
- ↑ Véxase no Galizionario.
- ↑ Goberno de España, Ministerio del Interior (ed.). "Elecciones 2019". resultados.eleccioneslocaleseuropeas19.es. Consultado o 27 de maio de 2019.
- ↑ Concello de Guitiriz (ed.). "Corporación Municipal". www.concellodeguitiriz.com. Arquivado dende o orixinal o 22 de xullo de 2019. Consultado o 22 de xullo de 2019.
- ↑ Neira, Carlos. "Evolución do uso do galego por concellos". Consultado o 14 de outubro de 2014.
- ↑ Concello de Guitiriz (ed.). "Guitiriz, Historia". Arquivado dende o orixinal o 02 de agosto de 2013. Consultado o 15 de agosto de 2013.
- ↑ Valores medios medidos en el observatorio de Guitiriz (1971-2000)[Ligazón morta] Data: 4-6-2011.
- ↑ "ConcellodeGuitiriz.com/monumentos". Arquivado dende o orixinal o 11 de setembro de 2013. Consultado o 04 de xullo de 2013.
- ↑ Jesús Rodríguez López, 99.
Véxase taménEditar
| Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Guitiriz |
BibliografíaEditar
- Gay Méndez, A. (1995). O concello de Guitiriz. Deputación de Lugo. ISBN 84-8192-045-2.
- Rodríguez López, J. (1974 (1ª ed. 1895)). Supersticiones de Galicia y preocupaciones vulgares. Celta.
Outros artigosEditar
Ligazóns externasEditar
 |
Este artigo sobre concellos de Galicia é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |