Gran Premio de Bélxica de 1994
O Gran Premio de Bélxica de 1994 foi unha carreira de coches de Fórmula Un disputada o 28 de agosto de 1994, no Circuíto de Spa-Francorchamps. A carreira, disputada sobre 44 voltas no circuíto de sete quilómetros para unha carreira de distancia de 308 quilómetros, foi a décimo primeira rolda da tempada de 1994, o 52º Gran Premio de Bélxica, o 40ª que se celebrou en Spa-Francorchamps. A carreira gañouna o piloto de Williams Damon Hill logo de comezar desde a terceira posición. Mika Häkkinen terminou segundo para o equipo McLaren e o piloto de Benetton Jos Verstappen quedou en terceiro lugar.
| ||
| Nome oficial | Belgian Grand Prix  | |
|---|---|---|
| Tipo | Gran Premio de Bélxica | |
| Deporte | automobilismo | |
| Parte de | Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1994 | |
| Distancia do evento | 44 | |
| Localización e Datas | ||
| Localización | Circuíto de Spa-Francorchamps (Provincia de Liexa) 50°26′14″N 5°58′17″L / 50.437222222222, 5.9713888888889 | |
| Lonxitude | 7,003 km | |
| País | Bélxica | |
| Data | 28 de agosto de 1994 | |
| Competición | ||
| Primeiro posto | Damon Hill | |
| Pole position | Rubens Barrichello | |
| Volta máis rápida | Damon Hill | |
Antecedentes
editarPhilippe Alliot substituíu a Olivier Beretta en Larrousse. Sería a última aparición de Alliot nunha carreira do Campionato Mundial de Fórmula Un. Zanardi foi substituído no equipo Lotus nesta carreira por Philippe Adams. Alliot correra para McLaren na anterior carreira en Hungría cando Mika Häkkinen foi suspendido. Häkkinen regresou ao asento de McLaren para esta carreira.
Tralas mortes de Roland Ratzenberger e Ayrton Senna en Imola a principios da tempada, instalouse unha chicana de pneumáticos en Eau Rouge para frear os coches.
Cualificación
editarNa primeira sesión de cualificación do venres as condicións foron difíciles xa que a pista estaba secando pero aínda mollada. Barrichello tomou a primeira posición nas voltas finais. Schumacher foi segundo por diante de Hill, Irvine no segundo Jordan, Alesi no Ferrari e Verstappen no Benetton completaron os seis primeiros. O sábado, a pista estaba mollada e ninguén logrou mellorar o seu tempo, agás Fittipaldi. Rubens Barrichello obtivo así a primeira pole position da súa carreira, que tamén foi a primeira para o equipo Jordan.
Tamén foi a primeira posición dun auto impulsado cun motor Hart desde que Teo Fabi lograra a pole no Gran Premio de Alemaña de 1985 usando o motor de 1.5L de 4 cil. Hart 415T turbo, unha espera de 9 anos e 24 días para a compañía de Brian Hart. Tamén foi a última pole na F1 de Hart, xa que a compañía retirouse da F1 logo de 1997.
Carreira
editarAo principio Barrichello logrou manter o liderado diante de Schumacher, Alesi que gañou 2 posicións, e a continuación Hill, Verstappen e Coulthard. Durante a primeira volta, Schumacher logrou pasar a Barrichello en Le Combes e tomou o liderado e Coulthard superou a Verstappen. Antes do final da volta Alesi tamén adiantou a Barrichello e colocouse segundo. Con todo, o motor do seu Ferrari fallou ao final da 2ª volta e o francés quedou fóra da carreira.
Heinz-Harald Frentzen trompeou na nova chicana mentres intentaba pasar a Barrichello, o Jordan loitaba por manterse na posición entre os coches claramente máis rápidos que pasaban.
Na 12ª volta, Hill fixo a súa primeira parada en boxes seguido de Coulthard unha volta máis tarde. A orde era entón Schumacher, Barrichello, Coulthard e Hill. Na volta 19, Schumacher fixo un trompo pero mantivo a vantaxe. Barrichello saíuse da pista e retirouse. Na volta 37 Coulthard deixou a Hill no segundo lugar. Coulthard tivo que facer unha parada adicional para revisar a á do auto. Logo de regresar á pista, tivo problemas coa caixa de cambios e golpeou a Blundell por detrás, o que provocou que o piloto de Tyrrell trompeara. Michael Schumacher cruzou a liña de meta en primeiro lugar, por diante de Hill, Häkkinen, Verstappen, Coulthard e Blundell. Logo da carreira, o alemán foi desposuído da súa vitoria debido ao desgaste excesivo no patín do seu Benetton (a táboa de madeira obrigatoria presentada en Alemaña)[1] Esta indicaba que a altura do automóbil era demasiado baixa, e polo tanto, unha vantaxe aerodinámica ilegal. A reclamación do equipo Benetton de que Schumacher fixera unha volta completa sobre os bordos na volta 19 foi rexeitado polos comisarios debido ao patrón de desgaste. Damon Hill logrou polo tanto a vitoria.
Clasificación
editarCualificación
editar| Pos | Nº | Piloto | Construtor | Tempo Q1 | Tempo Q2 | Diferenza |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 14 |  Rubens Barrichello
|
Jordan-Hart | 2:21.163 | sen tempo | |
| 2 | 5 |  Michael Schumacher
|
Benetton-Ford | 2:21.494 | 2:25.501 | +0.331 |
| 3 | 0 |  Damon Hill
|
Williams-Renault | 2:21.681 | 2:25.570 | +0.518 |
| 4 | 15 | Eddie Irvine
|
Jordan-Hart | 2:22.074 | no time | +0.911 |
| 5 | 27 |  Jean Alesi
|
Ferrari | 2:22.202 | 2:25.099 | +1.039 |
| 6 | 6 |  Jos Verstappen
|
Benetton-Ford | 2:22.218 | 2:28.576 | +1.055 |
| 7 | 2 | David Coulthard
|
Williams-Renault | 2:22.359 | 2:27.180 | +1.196 |
| 8 | 7 |  Mika Häkkinen
|
McLaren-Peugeot | 2:22.441 | 2:28.997 | +1.278 |
| 9 | 30 | Heinz-Harald Frentzen
|
Sauber-Mercedes | 2:22.634 | 2:28.026 | +1.471 |
| 10 | 23 |  Pierluigi Martini
|
Minardi-Ford | 2:23.326 | 2:30.896 | +2.163 |
| 11 | 28 |  Gerhard Berger
|
Ferrari | 2:23.895 | 2:29.391 | +2.732 |
| 12 | 4 | Mark Blundell
|
Tyrrell-Yamaha | 2:24.048 | 2:28.164 | +2.885 |
| 13 | 8 | Martin Brundle
|
McLaren-Peugeot | 2:24.117 | 2:28.428 | +2.954 |
| 14 | 10 | Gianni Morbidelli
|
Footwork-Ford | 2:25.114 | 2:31.403 | +3.951 |
| 15 | 29 | Andrea de Cesaris
|
Sauber-Mercedes | 2:25.695 | 2:30.475 | +4.532 |
| 16 | 25 | Éric Bernard
|
Ligier-Renault | 2:26.044 | 2:31.025 | +4.881 |
| 17 | 26 | Olivier Panis
|
Ligier-Renault | 2:26.079 | 2:31.501 | +4.916 |
| 18 | 24 | Michele Alboreto
|
Minardi-Ford | 2:26.738 | 2:32.286 | +5.575 |
| 19 | 19 | Philippe Alliot
|
Larrousse-Ford | 2:26.901 | 2:31.350 | +5.738 |
| 20 | 12 | Johnny Herbert
|
Lotus-Mugen-Honda | 2:27.155 | 2:32.610 | +5.992 |
| 21 | 31 |  David Brabham
|
Simtek-Ford | 2:27.212 | 2:41.593 | +6.049 |
| 22 | 20 | Érik Comas
|
Larrousse-Ford | 2:28.156 | 2:30.524 | +6.993 |
| 23 | 3 |  Ukyo Katayama
|
Tyrrell-Yamaha | 2:28.979 | 2:29.925 | +7.816 |
| 24 | 9 | Christian Fittipaldi
|
Footwork-Ford | 16:56.162 | 2:30.931 | +9.768 |
| 25 | 32 | Jean-Marc Gounon
|
Simtek-Ford | 2:31.755 | 2:40.280 | +10.592 |
| 26 | 11 |  Philippe Adams
|
Lotus-Mugen-Honda | 2:33.885 | 2:34.733 | +12.722 |
| 27 | 34 | Bertrand Gachot
|
Pacific-Ilmor | 2:34.582 | 2:34.951 | +13.419 |
| 28 | 33 | Paul Belmondo
|
Pacific-Ilmor | 2:35.729 | Sen tempo | +14.566 |
Carreira
editarPosicións logo da carreira
editar- Texto en negra indica que aínda ten unha posibilidade teórica de converterse en campión do mundo.
|
|
- Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.
Notas
editar- ↑ "GP Encyclopedia" : Belgian GP 1994" GrandPrix.com. Retrieved 7 de xuño de 2008
- ↑ "Belgian GP Friday Qualifying". motorsport.com. Consultado o 2 de xullo de 2011.
- ↑ "Belgian GP Saturday Qualifying". motorsport.com. Consultado o 2 de xullo de 2011.
- ↑ "1994 Belgian Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 6 d novembro de 2014. Consultado o 23 de decembro de 2015.
Ligazóns externas
editarWikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gran Premio de Bélxica de 1994  |
| Carreira anterior: Gran Premio de Hungría de 1994 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1994 |
Carreira seguinte: Gran Premio de Italia de 1994 |
| Carreira anterior: Gran Premio de Bélxica de 1993 |
Gran Premio de Bélxica | Carreira seguinte: Gran Premio de Bélxica de 1995 |