Vanuatu[1][2] (Inglés: Escoitari/ˌvɑːnuˈɑːt/ ou /vænˈwɑːt/; Bislama e pronuncia francesa [ vanuatu]), oficialmente a República de Vanuatu (francés: République de Vanuatu; Bislama: Ripablik blong Vanuatu), é un país insular situado no océano Pacífico Sur. O arquipélago, que é de orixe volcánica, está 1750 km. ao leste do norte de Australia, 540 km. ao nordés de Nova Caledonia, ao leste de Nova Guinea, ao sueste das Illas Salomón e ao oeste de Fidxi. O seu nome colonial era Novas Hébridas; este nome só é usado para referencias históricas.

Modelo:Xeografía políticaVanuatu
Ripablik blong Vanuatu (bi)
République du Vanuatu (fr)
Republic of Vanuatu (en)
Vanuatu (bi) Editar o valor em Wikidata
Imaxe

HimnoYumi, Yumi Editar o valor em Wikidata

Lema«Long God yumi stanap»
«In God we stand»
«С Бог удържаме» Editar o valor em Wikidata
Localización
Editar o valor em Wikidata Mapa
 17°S 168°L / -17, 168Coordenadas: 17°S 168°L / -17, 168
CapitalPort Vila Editar o valor em Wikidata
Contén a división administrativa
Poboación
Poboación300.019 (2020) Editar o valor em Wikidata (24,61 hab./km²)
Lingua oficialBislama
lingua francesa
lingua inglesa Editar o valor em Wikidata
Xeografía
Parte de
Superficie12.190 km² Editar o valor em Wikidata
Punto máis altoMonte Tabwemasana (pt) Traducir (1.879 m) Editar o valor em Wikidata
Punto máis baixoOcéano Pacífico (0 m) Editar o valor em Wikidata
Datos históricos
Precedido por
Creación30 de xullo de 1980 Editar o valor em Wikidata
Organización política
• Presidente Editar o valor em WikidataNikenike Vurobaravu (pt) Traducir (2022–) Editar o valor em Wikidata
• Primeiro ministro Editar o valor em WikidataBob Loughman (pt) Traducir (2020–) Editar o valor em Wikidata
Órgano lexislativoParliament of Vanuatu (en) Traducir , (Escano: 52) Editar o valor em Wikidata
Membro de
PIB nominal971.636.098 $ (2021) Editar o valor em Wikidata
MoedaVatu Editar o valor em Wikidata
Identificador descritivo
Fuso horario
Dominio de primeiro nivel.vu Editar o valor em Wikidata
Prefixo telefónico+678 Editar o valor em Wikidata
Teléfono de emerxencia112, 11 (en) Traducir e 113 Editar o valor em Wikidata
Código de paísVU Editar o valor em Wikidata

Sitio webgov.vu Editar o valor em Wikidata

Vanuatu foi habitado por primeira vez por melanesios. Os primeiros europeos en visitar as illas foron unha expedición española dirixida polo navegante portugués Fernandes de Queirós, que chegou á illa máis grande, Espírito Santo, en 1606. Queirós reclamou o arquipélago para España, como parte da colonia das Indias Orientais Españolas, e chamouna La Austrialia del Espíritu Santo.

Na década de 1880, Francia e o Reino Unido reclamaron partes do arquipélago, e en 1906, acordaron un marco para xestionar conxuntamente o arquipélago como o Novas Hébridas a través dun condominio anglo-francés.

Na década de 1970 xurdiu un movemento de independencia e a República de Vanuatu fundouse en 1980. Desde a independencia, o país converteuse en membro das Nacións Unidas, da Commonwealth of Nations, da Organisation internationale de la Francophonie e o Foro das Illas do Pacífico.

Etimoloxía editar

O nome de Vanuatu deriva da palabra vanua ("terra" ou "fogar"),[3] que aparece en varias linguas austronesias,[a] combinado coa palabra tu, que significa "estar en pé" (de POc *tuqur).[4] Xuntos, as dúas palabras transmiten o status independente do país.[5]

Historia editar

Moitas das illas de Vanuatu foron habitadas hai miles de anos, as máis antigas probas indican que foi no ano 2000 a.C. En 1606, o explorador hispano-portugués Pedro Fernández de Quirós converteuse no primeiro europeo en chegar ás illas, quen crendo que chegara á Terra Australis bautizou o arquipélago co nome de Terra Australia do Espírito Santo. Os europeos comezarían a asentarse nas illas a finais do século XVIII, primeiro coas exploracións do Conde de Bougainville que redescubriu a illa co nome de Grandes Cícladas en 1768 e despois que o explorador británico James Cook visitou as illas na súa segunda viaxe en 1774 chamándoas como Novas Hébridas.

En 1887, as Novas Hébridas comezan a ser administradas por unha comisión naval franco-británica. En 1906, establécese un Condominio Franco-Británico.

Durante a segunda guerra mundial, os Estados Unidos utilizaron as illas Efaté e Espírito Santo como bases militares, o cal inxectou divisas ao país e sobre todo novas formas de pensar, feito que abriu a Vanuatu o camiño á súa independencia. En 1957 estableceuse un Consello Asesor. Na década de 1960, os aborixes nin-Vanuatu reclamaban o autogoberno e a posterior independencia; en 1974 os nacionalistas gañaron a elección do Parlamento que abolía ao Consello Asesor e en 1978 creouse un gabinete encargado por un Ministro Xefe.

En 1979 promulgouse a Constitución que estableceu parlamentos rexionais nas illas de Espírito Santo e Tanna. Ao ano seguinte, Jimmy Stevens, líder da agrupación Na-Griamel, organizou unha revolta en Espírito Santo e proclamou o Estado Independente de Vemarana. Logo Vanuatu obtivo a independencia plena o 30 de xullo de 1980 con Walter Lini como Primeiro Ministro; a pedido deste, tropas de Papúa Nova Guinea, Australia e Nova Zelandia restauran a orde en Espírito Santo. En 1981 ingresa na ONU e en 1983 ao Movemento de Países Non Aliñados.

En febreiro de 1984, o presidente George Sokomanu renunciou logo de declararse culpable de atrasar o pago dos impostos, pero resultou reelixido ao mes seguinte. En 1985 a Unión de Partidos Moderados acusou ao goberno de restrinxir os dereitos humanos e os dereitos de organización. En febreiro de 1987 un ciclón destruíu Port Vila, a capital, e causou aproximadamente 50 mortos. En decembro de 1988, no medio dunha crise política provocada por rivalidades entre o primeiro ministro Lini e Barak Sope, secretario xeral do Vanuakku Pati, o presidente Sokomanu disolveu o Parlamento e nomeou a Sope como primeiro ministro interino, pero ambos foron arrestados polas forzas leais a Lini; ao ano seguinte foi elixido como presidente Fred Timakata.

En 1991, unha moción parlamentaria desposuíu a Lini do seu cargo e Donald Kalpokas do Vanuakku Pati, foi elixido primeiro ministro o 6 de setembro, porén, foi substituído por Maxime Carlot Korman o 16 de decembro. En 1996, o grupo paramilitar Vanuatu Mobile Force intentou depor o goberno e nese mesmo ano, o gabinete de Carlot cometeu unha fraude bancaria. En novembro de 1997, o presidente Jean Marie Leye disolveu o Parlamento. Nos últimos anos o país estivo baixo escándalos de corrupción que frearon á economía.

Goberno e política editar

O Parlamento de Vanuatu é unicameral e ten 52 membros que son elixidos cada catro anos por voto popular. O líder do principal partido no parlamento é usualmente elixido Primeiro Ministro, e encabeza o goberno. Desde 2023 ocupa o cargo Charlot Salwai.[6] O xefe de Estado, o Presidente, é elixido cada cinco anos polo parlamento e os presidentes dos seis gobernos provinciais. Forman unha coalición, con todo, houbo problemas algunhas veces, especialmente coa competición entre Reino Unido e Francia en tratar de simpatizar aos seus líderes cos seus intereses.

Organización político-administrativa editar

Desde 1968 ata 1985, Vanuatu estivo dividido en catro áreas:

 
Provincias de Vanuatu

Desde 1985 ata 1994, estivo dividido en once áreas:

Desde 1994 Vanuatu ten seis provincias:

Provincia Capital Illas principais Area
(km²)
Poboación
Censo 1999
Malampa Lakatoro Ambrym, Malakula, Paama 2,779 32,705
Penama Longana Illa Pentecoste, Ambae, Maewo 1,198 26,646
Sanma Luganville Santo, Malo 4,248 36,084
Shefa Port Vila Efaté, Illas Shepherd 1,455 54,439
Tafea Isangel Tanna, Aniwa, Futuna, Erromango, Anatom 1,628 29,047
Torba Sola Banks e Illas Torres 882 7,757
Vanuatu Port Vila   12,189 186,678

Xeografía editar

 
Vanuatu

Vanuatu consiste de 83 illas, das cales dúas -Matthew e Hunter- son tamén reclamados polo departamento francés de ultramar de Nova Caledonia. Moitas das illas son montañosas e de orixe volcánica, e teñen un clima tropical ou subtropical. A maior cidade do país é a capital, Port Vila, situado na illa de Efaté, e Luganville, en Espírito Santo. A máxima elevación do país é o Tabwemasana a 1.877 m de altura.

Vanuatu é famosa por unha ecorrexión terrestre, chamado as selvas de Vanuatu. É parte da ecozona de Australasia, que tamén inclúe as veciñas Nova Caledonia e as Illas Salomón, así tamén Australia, Papúa Nova Guinea e Nova Zelandia.

Economía editar

A economía está baseada principalmente na agricultura de subsistencia ou a pequena escala, que prové ao 65% da poboación. A pesca, servizos financeiros de banca estranxeira, o rexistro de naves de mariña mercante, a venda de licenzas internacionais de pesca (Vanuatu é membro de varios comités rexionais de pesca) e o turismo (con 50.000 visitantes en 1997), as licenzas bancarias off-shore e a formación de compañías internacionais son outras fontes de economía. En Porto Vila atópase o Banco da Reserva e o Rexistro da Propiedade. Non hai depósitos de mineralé e o país non posúe depósitos de petróleo. Un pequeno sector industrial abastece ao mercado local. Os impostos veñen principalmente das importacións de produtos e do IVE (VAT), posto que Vanuatu non posúe imposto á renda nin ás persoas, sendo considerado un de tantos paraísos fiscais.

O desenvolvemento económico depende relativamente das exportacións, a vulnerabilidade aos desastres naturais e as longas distancias entre os principais mercados e as illas. Un gran terremoto en novembro de 1999, seguido por un tsunami, causou moitos danos na illa norteña de Pentecoste, deixando a miles de persoas sen fogar. Outro poderoso terremoto en xaneiro de 2002 causou danos á capital Port Vila, e áreas adxacentes, seguido por un tsunami.

O produto interior bruto creceu a menos do 3 % nos anos 1990. En vista disto o goberno prometeu suavizar as regulacións no seu centro financeiro de banca estranxeira. Australia e Nova Zelandia son os principais suplidores da axuda externa de Vanuatu.

A unidade monetaria de Vanuatu é o Vatu. No ano 2000 137,64 vatus equivalían a 1 dólar estadounidense. No ano 2007 (marzo) 107 vatus equivalían a 1 dólar estadounidense.

Demografía editar

 
Evolución da poboación de Vanuatu entre 1961 e 2003. Datos da FAO, 2005. En miles de habitantes

A maioría dos habitantes de Vanuatu (95%) son nativos melanesios, ou nin-Vanuatu, o resto da poboación é de orixe europea, asiático e doutras illas do Pacífico. Existen tres idiomas oficiais: inglés, francés e bislama (un idioma crioulo que evolucionou do inglés). Ademais, ao redor de cen linguas locais son faladas nas illas.

O Cristianismo, dividido en varias denominacións, é a relixión predominante en Vanuatu. A Igrexa Presbiteriana,que abarca unha terceira parte da poboación, é o maior delas.

Notas editar

  1. Vanua procede á súa vez da proto-austronesio *banua – ver Reuter 2002, p. 29; e Reuter 2006, p. 326
  1. Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para vanuatiano.
  2. Anaír Rodríguez Rodríguez, Montserrat Davila Ventura. Lingua galega: dúbidas lingüísticas (PDF). Área de Normalización Lingüística da Universidade de Vigo. p. 115. ISBN 84-8158-266-2. 
  3. Hess 2009, p. 115.
  4. Ver Entrada *tuqu Arquivado 24 de outubro de 2020 en Wayback Machine. no polinesio Proxecto Léxico.
  5. Crowley 2004, p. 3.
  6. "Charlot Salwai elected prime minister of Vanuatu" (en inglés). 6 de outubro de 2023. Consultado o 6 de outubro. 

Véxase tamén editar

Outros artigos editar

Ligazóns externas editar