Organización Mundial do Comercio

A Organización Mundial do Comercio, coñecida tamén polo acrónimo OMC, é unha organización internacional que supervisa un gran número de acordos sobre as "regras do comercio" entre os seus estados-membros. A OMC non forma parte do sistema das Nacións Unidas, e tampouco dos organismos de Bretton Woods como o Banco Mundial ou o FMI.[Nota 1]

Organización Mundial do Comercio
Logo
AcrónimoOMC, OMC e WTO
Tipoorganización internacional
Campo de traballotrade regulation
Área de operaciónmundial
Data de fundación1 de xaneiro de 1995 e 1995
Presidente/aNgozi Okonjo-Iweala (2021-) Editar o valor en Wikidata
Nº de membros164 Editar o valor en Wikidata
Nº de empregados640 (2018) Editar o valor en Wikidata
Orzamento197200000 Franco suízos
Organización subsidiariaWTO General Council
SedeCentre William Rappard e Xenebra
PaísSuíza
46°07′N 6°05′L / 46.12, 6.09
Na rede
https://www.wto.org/
Facebook: worldtradeorganization Twitter: wto Instagram: worldtradeorganization LinkedIn: world-trade-organization Youtube: UCS3LJf8IInqTB0fjJeZpSFw Flickr: 47180203@N08 BNE: XX4574846 Editar o valor en Wikidata
editar datos en Wikidata ]
Mapa con países-membros da OMC no ano de 2005

A OMC comezou oficialmente o 1 de xaneiro de 1995 despois do acordo de Marrakesh, asinado por 123 nacións o 15 de abril de 1994, e que substituía o Acordo Xeral de Tarifas e Comercio (GATT), que comezara en 1948. É a maior organización económica do mundo.[1][2]

O corpo principal de decisións da OMC é a Conferencia Ministerial, que adoita reunirse cada dous anos.[3] Reúne todo os membros da OMC e pode tomar decisións sobre calquera asunto baixo algún dos acordos de comercio. Algunhas das conferencias, como a inaugural de Singapur (1996) e a de Cancún (2003)[4] provocaron discusións entre economías desenvolvidas e subdesenvolvidas, mentres outras, como a de Seattle (1999) deron lugar a grandes manifestacións.

Historia

editar
 
Conferencia de Ministros da Organización Muncial do Comercio en 1998, no Palacio da Nación (Xenebra, Suíza).

Antecendentes

editar

En agosto de 1942, os Estados Unidos convidaron os seus aliados na guerra a iniciar negociacións a fin de crearen un acordo bipolar para a redución recíproca das tarifas de comercio de bens. Para realizar este obxectivo, tentouse crear a Organización Internacional do Comércio (en inglés, International Trade Organization - ITO). Iniciouse un comité preparatorio en febreiro de 1946, que traballou ata novembro de 1947. En marzo de 1943, as negociacións sobre a Carta da Organización Internacional do Comercio non se completaran con éxito na Habana. Esta Carta tentaba establecer efectivamente a OIC e designar as principais regras para o comercio internacional e outros assuntos económicos. A Carta nunca entrou en vigor; foi enviada varias veces ao Congreso dos Estados Unidos que nunca a aprobou.

En febreiro de 1946 alcanzouse un acordo, o Acordo Xeral de Tarifas e Comercio (GATT). Finalmente, o 29 de novembro de 1949, 148 países asinaron o “Protocolo de Provisión de Aplicación do Acordo Xeral de Tarifas e Comercio” co obxectivo de evitar a onda proteccionista que marcou os anos 40. Nesa época os países tomaron unha serie de medidas para protexeren os produtos nacionais e evitaren a entrada de produtos doutros países, como por medio de baixos impostos para a exportación.

Na ausencia dunha organización internacional real para o comercio, o GATT supriu esa demanda, como unha institución provisional. O GATT foi o único instrumento multilateral a tratar do comercio internacional de 1947 ata 1994. A pesar das tentativas de se crear algún mecanismo institucionalizado para tratar do comercio internacional, o GATT continuou a operar durante case medio século como un mecanismo semiinstitucionalizado.

Creación

editar

Tras unha serie de negociacións frustradas, na Ronda do Uruguai creouse a OMC, de carácter permanente, substituíndo o GATT. Cómpre salientar que calquera dos seus membros pode retirarse dela, despois do transcurso de seis meses da súa comunicación, a través de correspondencia destinada ao diretor-xeral da organización.

A OMC entrou en funcionamento o 1 de xaneiro de 1995.[5] A súa sede localízase en Xenebra, Suíza.

Os membros da OMC son obrigados a concederse entre si o estatuto de nación máis favorecida.

No final dos anos 90, a OMC transformouse no albo principal dos protestas do movemento anti-globalización.

Organización

editar

Membros e observadores

editar

A OMC agrupa 164 membros e 22 gobernos observadores.[6][7] Liberia converteuse no membro 163 o 14 de xullo de 2016 e Afganistán no 164 o 29 de xullo de 2016.[8][9] Ademais dos estados, a Unión Europea e cada un dos países que a compoñen son membros de dereito.[10]

Os membros da OMC non teñen que ser estados completamente independentes, senón que abonda que sexan territorios aduaneiros con total autonomía en canto ás súas relacións comerciais exteriores. Así, Hong Kong é membro dende 1995 (dende 1997 como "Hong Kong, China"), antes da China, que se uniu en 2001 tras 15 anos de negociacións. A República da China (Taiwán) ingresou en 2002 como "Territorios aduaneiros separados de Taiwán, Penghu, Kinmen e Matsu", a pesar do seu status.[11] A secretaría da OMC omite os títulos oficiais dos membros da misión permanente deste territorio na OMC, excepto os de representante permanente e vicerrepresentante permanente.[12]

A sede da OMC está localizada en Xenebra (Suíza).[Nota 2] O órgano superior é a Conferencia Ministerial, que se reúne periodicamente. O principal órgano permanente é o Consello Xeral, no que están representados todos os membros. Del dependen numerosos Consellos e Comités. A Secretaría conta cuns 640 funcionarios, encabezados polo Director Xeral. Dende 2013 o titular deste posto é o brasileiro Roberto Azevedo. A OMC tivo en 2011 un orzamento de 196 millones de francos suízos.[6]

Acordos: o «todo único»

editar

A OMC administra 160 acuerdos.[13]

O sistema organizado na OMC impón a todos os seus membros a adhesión á totalidade dos seus acordos, e os países non poden optar por aceptar só algúns.[Nota 3] Isto explica a enorme complexidade das negociacións sobre a súa modificación, porque involucran forzosamente todos os acirdos. As vantaxes que cada país obtén ou os prexuízos que sofre poden compensarse en temas diferentes, e a negociación ten que buscar un consenso xeral con equilibrios de extrema complexidade.

Despacho do director xeral

editar
 
Sede da OMC en Xenebra

O procedemento para o nomeamento do director xeral foi publicado en xaneiro de 2003.[14] Ademais, en 2013, había catro subdirectores xerais: Yi Xiaozhun da China, Karl-Ernst Brauner de Alemaña, Yonov Frederick Agah de Nixeria e David Shark dos Estados Unidos.[15]

Listaxe de directores xerais

editar

Fonte: Páxina oficial[16]

(Xefes da organización predecesora, GATT):

  1. [1]
  2. World Trade Organization – UNDERSTANDING THE WTO: BASICS
  3. [2]
  4. "Five Years of China WTO Membership. EU and US Perspectives about China's Compliance with Transparency Commitments and the Transitional Review Mechanism". Papers.ssrn.com. SSRN 916768.  Falta a |url= (Axuda);
  5. "WTO - What is the WTO? - Who we are" (en inglés). Consultado o 11/10/2011. 
  6. "Members and Observers". World Trade Organization. 24-8-2012. 
  7. Miembros y Observadores.
  8. "Liberia clears last hurdle to WTO accession | International Centre for Trade and Sustainable Development". www.ictsd.org. Arquivado dende o orixinal o 24-06-2016. Consultado o 25-6-2016. 
  9. "Afghanistan to become 164th WTO member on 29 July 2016". Consultado o 1-7-2016. 
  10. "The European Union and the WTO". World Trade Organization. Consultado o 2-8-2016. 
  11. Jackson, J. H. Sovereignty, 109
  12. ROC Government Publication
  13. [3]
  14. "WT/L/509". WTO. Consultado o 18-2-2013. 
  15. "Director-General Elect Azevêdo announces his four Deputy Directors-General". 17-8-2013. Consultado o 2-9-2013. 
  16. "Previous GATT and WTO Directors-General". WTO. Consultado o 21-5-2011. 
Referencias
  1. A OMC ten acordos co Banco Mundial e o FMI. Foron concertados en cumprimento dunha "Decisión sobre o logro dunha maior coherencia na formulación da política económica a escala mundial", incluída na Acta Final da Ronda Uruguai.
  2. O edificio que lle serve de sede, o "Centro William Rappard", ten importancia histórica. Foi a primeira sede da Oficina Internacional do Traballo dende 1926. Dende 2008 foi obxecto de importantes obras de ampliación e renovación.
  3. A OMC tamén administra algúns acordos cualificados como "acordos plurilaterais" que escapan a esta regra. Só participan neles os países interesados en facelo. Os principais refírense ao comercio de aeronaves civís ([4]) e á contratación pública ([5]).

Véxase tamén

editar

Ligazóns externas

editar