Gran Premio de Francia de 1984
O Gran Premio de Francia de fórmula 1 de 1984 celebrouse no Circuíto de Dijon-Prenois en Francia o 20 de maio de 1984. Foi a quinta proba da tempada de Fórmula Un de 1984, o 62º Gran Premio de Francia, ou o 70º Gran Prix de l'ACF. A carreira disputouse sobre 79 voltas ao circuíto de 3´801 quilómetros para unha distancia total de carreira de 300 quilómetros.
Nome oficial | 70e Grand Prix de France |
---|---|
Tipo | Gran Premio de Francia |
Deporte | automobilismo |
Parte de | Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1984 |
Distancia do evento | 79 |
Localización e Datas | |
Localización | Circuíto de Dijon-Prenois (Prenois) 47°21′43″N 4°53′59″L / 47.36199, 4.89962 |
País | Francia |
Data | 20 de maio de 1984 |
Competición | |
Primeiro posto | Niki Lauda |
Pole position | Patrick Tambay |
Volta máis rápida | Alain Prost |
Este foi a quinta carreira francesa e sexta e última do Campionato Mundial que se celebrou nos 3´801 quilómetros do circuíto de Dijon-Prenois, xa que se considerou demasiado curto polo órgano de goberno da FISA (os circuítos onde os tempos eran de menos de 60 segundos por volta considéranse demasiado pequenos para as carreiras de Gran Premio. Coas velocidades aumentando, considerouse que outra carreira en Dijon vería aos coches rodando en menos dun minuto. A mesma sorte sufriría o pequeno Circuíto Paul Ricard despois de 1990). Como corresponde en Francia, o piloto francés Patrick Tambay anotou a última pole position, con todos os compoñentes totalmente franceses (automóbil francés, motor francés, pneumáticos franceses e combustible francés) para o equipo Renault.
O dobre Campión do Mundo Niki Lauda gañou a carreira no seu McLaren - TAG, a súa primeira vitoria en Francia desde 1975. Tambay finalizou segundo no seu Renault RE50 co Lotus - Renault de Nigel Mansell terceiro. Logo de case perder unha roda na rápida Courbe de Pouas que dá á recta de boxes, o líder do Mundial Alain Prost viuse obrigado a entrar en boxes para cambiar a roda. Puxo nunha das súas habituais unidades de axitación, pero aínda así só puido rematar sétimo no seu McLaren-TAG.
Logo de impresionar na recta final da sesión de cualificación baixo fortes choivas, François Hesnault non puido tomar a saída o día da carreira logo de que o equipo Ligier retirara o seu coche da carreira, malia que o francés cualificara 14º (un posto por detrás o novo Toleman - Hart de Ayrton Senna). O Equipo fixo isto para que o piloto número un do equipo Andrea de Cesaris puidera comezar desde a última posición da grella. O tempo que marcou de Cesaris na cualificación do venres foi anulado cando o extintor de abordo do seu Ligier JS23 atopouse baleiro. A última sesión de cualificación realizouse en mollado, de Cesaris fallou na cualificación e o seu mellor tempo foi 11 segundos máis lento que o 26º cualificado Piercarlo Ghinzani no Osella e 17 segundos máis lento que Hesnault. de Cesaris terminou en décimo lugar, dúas voltas por detrás de Lauda.
Clasificación
editarCualificación
editarPos | Nº | Piloto | Construtor | Cual. | Diferenza |
---|---|---|---|---|---|
1 | 15 | Patrick Tambay | Renault | 1:02.200 | — |
2 | 11 | Elio de Angelis | Lotus-Renault | 1:02.336 | +0.136 |
3 | 1 | Nelson Piquet | Brabham-BMW | 1:02.806 | +0.606 |
4 | 6 | Keke Rosberg | Williams-Honda | 1:02.908 | +0.708 |
5 | 7 | Alain Prost | McLaren-TAG | 1:02.982 | +0.782 |
6 | 12 | Nigel Mansell | Lotus-Renault | 1:03.200 | +1.000 |
7 | 16 | Derek Warwick | Renault | 1:03.540 | +1.340 |
8 | 14 | Manfred Winkelhock | ATS-BMW | 1:03.865 | +1.665 |
9 | 8 | Niki Lauda | McLaren-TAG | 1:04.419 | +2.219 |
10 | 27 | Michele Alboreto | Ferrari | 1:04.459 | +2.259 |
11 | 28 | René Arnoux | Ferrari | 1:04.917 | +2.517 |
12 | 5 | Jacques Laffite | Williams-Honda | 1:05.410 | +3.210 |
13 | 19 | Ayrton Senna | Toleman-Hart | 1:05.744 | +3.544 |
14 | 18 | Thierry Boutsen | Arrows-BMW | 1:05.972 | +3.772 |
15 | 22 | Riccardo Patrese | Alfa Romeo | 1:06.172 | +3.972 |
16 | 23 | Eddie Cheever | Alfa Romeo | 1:06.281 | +4.081 |
17 | 2 | Teo Fabi | Brabham-BMW | 1:06.370 | +4.170 |
18 | 20 | Johnny Cecotto | Toleman-Hart | 1:08.109 | +5.989 |
19 | 17 | Marc Surer | Arrows-Ford | 1:08.457 | +6.257 |
20 | 4 | Stefan Bellof | Tyrrell-Ford | 1:08.608 | +6.408 |
21 | 10 | Jonathan Palmer | RAM-Hart | 1:09.047 | +6.847 |
22 | 9 | Philippe Alliot | RAM-Hart | 1:09.447 | +7.247 |
23 | 3 | Martin Brundle | Tyrrell-Ford | 1:09.554 | +7.354 |
24 | 21 | Mauro Baldi | Spirit-Hart | 1:09.629 | +7.429 |
25 | 24 | Piercarlo Ghinzani | Osella-Alfa Romeo | 1:11.625 | +10.431 |
26 | 26 | Andrea de Cesaris | Ligier-Renault | 1:22.388 | +20.188 |
— | 25 | François Hesnault* | Ligier-Renault | — | — |
* François Hesnault cualificou 14º cun tempo de 1:05,850 na primeira sesión de cualificación. Pero Ligier retirou a súa participación para que o seu primeiro piloto Andrea de Cesaris tomara a saída. O tempo que marcou de Cesaris na cualificación do venres foi anulado cando o extintor de abordo do seu Ligier JS23 atopouse baleiro e non puido cualificar na última sesión sobre mollado.
Carreira
editarPos | Nº | Piloto | Construtor | Voltas | Tempo/Retirada | Grella | Puntos |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | 8 | Niki Lauda | McLaren-TAG | 79 | 1:31:11.951 | 9 | 9 |
2 | 15 | Patrick Tambay | Renault | 79 | + 7.154 | 1 | 6 |
3 | 12 | Nigel Mansell | Lotus-Renault | 79 | + 23.969 | 6 | 4 |
4 | 28 | René Arnoux | Ferrari | 79 | + 43.706 | 11 | 3 |
5 | 11 | Elio de Angelis | Lotus-Renault | 79 | + 1:06.125 | 2 | 2 |
6 | 6 | Keke Rosberg | Williams-Honda | 78 | + 1 Lap | 4 | 1 |
7 | 7 | Alain Prost | McLaren-TAG | 78 | + 1 volta | 5 | |
8 | 5 | Jacques Laffite | Williams-Honda | 78 | + 1 volta | 12 | |
9 | 2 | Teo Fabi | Brabham-BMW | 78 | + 1 volta | 17 | |
10 | 26 | Andrea de Cesaris | Ligier-Renault | 77 | + 2 voltas | 26 | |
11 | 18 | Thierry Boutsen | Arrows-BMW | 77 | + 2 voltas | 14 | |
12 | 24 | Piercarlo Ghinzani | Osella-Alfa Romeo | 74 | + 5 voltas | 25 | |
13 | 10 | Jonathan Palmer | RAM-Hart | 72 | + 7 voltas | 21 | |
DSC | 3 | Martin Brundle | Tyrrell-Ford | 76 | Descualificado | 23 | |
Ret | 21 | Mauro Baldi | Spirit-Hart | 61 | Motor | 24 | |
Ret | 16 | Derek Warwick | Renault | 53 | Accidente | 7 | |
Ret | 17 | Marc Surer | Arrows-Ford | 51 | Accidente | 19 | |
Ret | 23 | Eddie Cheever | Alfa Romeo | 51 | Motor | 16 | |
Ret | 19 | Ayrton Senna | Toleman-Hart | 35 | Turbo | 13 | |
Ret | 27 | Michele Alboreto | Ferrari | 33 | Motor | 10 | |
Ret | 20 | Johnny Cecotto | Toleman-Hart | 22 | Turbo | 18 | |
Ret | 22 | Riccardo Patrese | Alfa Romeo | 15 | Motor | 15 | |
Ret | 1 | Nelson Piquet | Brabham-BMW | 11 | Turbo | 3 | |
DSC | 4 | Stefan Bellof | Tyrrell-Ford | 11 | Descualificado | 20 | |
Ret | 14 | Manfred Winkelhock | ATS-BMW | 5 | Embrague | 8 | |
Ret | 9 | Philippe Alliot | RAM-Hart | 4 | Eléctrico | 22 |
Posicións logo da carreira
editar
|
|
- Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación. Tyrrell e os seus pilotos foron posteriormente descalificados do campionato mundial de 1984 e os seus resultados e puntos reasignados.
Carreira anterior: Gran Premio de San Marino de 1984 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1984 |
Carreira seguinte: Gran Premio de Mónaco de 1984 |
Carreira anterior: Gran Premio de Francia de 1983 |
Gran Premio de Francia | Carreira seguinte: Gran Premio de Francia de 1985 |
Notas
editar- Os Tyrrells de Brundle (12º) e Bellof (retirado) máis tarde foron descualificados de todas as carreiras da tempada por infraccións técnicas.
A menos que se indique o contrario, todos os resultados da carreira tómanse de "The Official Formula 1 website". Arquivado dende o orixinal o 04 de novembro de 2014. Consultado o 2007-06-17.
Véxase tamén
editarWikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gran Premio de Francia de 1984 |
Ligazóns externas
editarA Galipedia ten un portal sobre: Fórmula 1 |