Gran Premio da Arxentina de 1995

O Gran Premio da Arxentina de 1995 (oficialmente o XVIII Gran Premio Marlboro de la Republica Argentina) foi unha carreira de motor de Fórmula Un celebrada o 9 de abril de 1995 no utomobilismo de Fórmula 1, celebrada o 9 de abril de 1995 no Autódromo Oscar Alfredo Gálvez de Bos Aires, Arxentina. Foi a segunda rolda da tempada de Fórmula Un de 1995 e foi a primeira carreira de Fórmula Un na Arxentina desde 1981. A carreira de 72 voltas foi gañada por Damon Hill para o equipo Williams logo de comezar desde a segunda posición. Jean Alesi terminou segundo nun Ferrari, con Michael Schumacher terceiro nun auto Benetton. David Coulthard, que comezou a carreira desde a pole position, saíu da carreira na volta 16 cun problema eléctrico.[2]

Gran Premio de Arxentina de 1995
Detalles da carreira[1]
Carreira 2 de 17 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1995.
Trazado do circuíto de Buenos Aires.
Trazado do circuíto de Buenos Aires.
Data 9 de abril 1995
Nome oficial XVIII Gran Premio de la República Argentina de 1995
Localización Autódromo Oscar Alfredo Gálvez, Buenos Aires, Arxentina
Percorrido Percorrido permanente de carreira
4´259 km
Distancia 72 voltas, 306´648 km
ClimaNubrado
Pole position
Piloto David Coulthard Williams-Renault
Tempo 1:53.241
Volta rápida
Piloto Alemaña Michael Schumacher Benetton-Renault
Tempo 1:30.522 na volta 55
Podio
Primeiro Damon Hill Williams-Renault
Segundo Francia Jean Alesi Ferrari
Terceiro Alemaña Michael Schumacher Benetton-Renault

Carreira editar

A carreira detívose na primeira volta logo de accidentes nas primeiras tres curvas. Jean Alesi trompeou no interior da primeira curva, causando que Mika Salo frease bruscamente e fóra golpeado por detrás por Luca Badoer. O atasco resultante de autos provocou que Olivier Panis golpease a parte posterior de Pierluigi Martini, e deslizásese cara á grava na parte exterior da curva. O tocado Tyrrell de Salo logo enganchouse con Johnny Herbert á saída da curva. Na curva 3 Rubens Barrichello foi golpeado por detrás por Herbert e detívose, só para ser embestido polo danado Minardi de Badoer. O Tyrrell de Ukyo Katayama tamén se danou no accidente.

Alesi, Panis e Barrichello volveron aos boxes a pé para coller os seus coches de reposto, mentres que Badoer quedou sen coche, xa que o seu compañeiro Martini recibiu o coche de reposto de Minardi. Herbert e Katayama lograran conducir de regreso aos boxes para coller os seus coches de reposto, mentres que o coche de Salo reparouse na grella. Na segunda volta da formación Karl Wendlinger se calou o motor e comezou na parte posterior xunto a Barrichello que chegara tarde dos boxes. Na segunda saída, Mika Häkkinen e Eddie Irvine tocáronse cando ian cara á primeira curva, a roda traseira esquerda de Häkkinen picouse, o que provocou o seu trompo. Máis atrás, Wendlinger logrou enganchouse cos autos Pacific de Bertrand Gachot e Andrea Montermini na primeira curva, quedando fora os tres. Irvine regresou aos boxes para substituír o morro.

David Coulthard lideraba diante de Michael Schumacher e Damon Hill. Coulthard lideraba cando o seu acelerador fallou e reiniciouse, colocándoo no 3º lugar. Hill superou a Schumacher polo liderado na volta 11 e construíu unha vantaxe de 12 segundos antes de entrar a boxes na volta 16. Unha volta máis tarde, Coulthard detívose con problemas de aceleración, esta vez de forma permanente. Alesi, usando unha estratexia de 2 paradas, tomou o liderado logo das paradas en pits de Hill e Schumacher e mantívoo ata que sufriu unha picada na volta 26. Alesi puido reincorporarse xusto en diante de Schumacher no segundo lugar, 26 segundos detrás de Hill. Hill e Schumacher fixeron a súa segunda parada preto da metade da carreira, con Schumacher atrasándose uns 7 segundos por un problema de reabastecemento de combustible. Hill lideraba por 9 segundos diante de Alesi, con Schumacher outros 30 segundos por detrás. Alesi pronto acercouse a Hill, reducindo a brecha a 4 segundos ao redor da volta 50 cando os tres primeiros fixeron a súa última parada. Hill puido afastarse de Alesi novamente, logrando un espazo de ata 12 segundos. Co seu último xogo de pneumáticos, Schumacher puido achegarse a Alesi e marcar a volta rápida da carreira, pero estaba demasiado atrasado para disputar o segundo posto. Berger terminaría sexto e obtería un punto no campionato, o que o colocou brevemente na cabeza do campionato antes de que os puntos do Brasil de Coulthard e Schumacher fosen restaurados en apelación.

Mika Salo corría quinto (e atrapaba ao 4º clasificado Johnny Herbert) cando chocou co dobrado Aguri Suzuki. A continuación, houbo un intercambio de golpes no pitlane, e máis tarde Salo díxolle á BBC que "os pilotos como Suzuki non deberían estar na Fórmula Un". [Cómpre referencia]

Post-carreira editar

Como resultado das críticas que rodearon a pista, reparouse durante os meses de inverno, para deixalo listo para a carreira do Gran Premio da Arxentina de 1996.

Clasificación editar

Cualificación editar

Pos Piloto Construtor Tempo Q1 Tempo Q2 Diferenza
1 6   David Coulthard Williams-Renault 1:54.670 1:53.241
2 5   Damon Hill Williams-Renault 1:55.677 1:54.057 +0.816
3 1   Michael Schumacher Benetton-Renault 1:57.056 1:54.272 +1.031
4 15   Eddie Irvine Jordan-Peugeot 1:56.615 1:54.381 +1.140
5 8   Mika Häkkinen McLaren-Mercedes 1:56.449 1:54.529 +1.288
6 27   Jean Alesi Ferrari 1:55.213 1:54.637 +1.396
7 4   Mika Salo Tyrrell-Yamaha 1:57.738 1:54.757 +1.516
8 28   Gerhard Berger Ferrari 1:56.260 1:55.276 +2.035
9 30   Heinz-Harald Frentzen Sauber-Ford 1:55.583 1:56.168 +2.342
10 14   Rubens Barrichello Jordan-Peugeot 1:56.746 1:56.114 +2.873
11 2   Johnny Herbert Benetton-Renault 1:57.068 1:57.341 +3.827
12 9   Gianni Morbidelli Footwork-Hart 1:57.684 1:57.092 +3.851
13 24   Luca Badoer Minardi-Ford 1:57.167 1:57.657 +3.926
14 12   Jos Verstappen Simtek-Ford 2:02.410 1:57.231 +3.990
15 3   Ukyo Katayama Tyrrell-Yamaha 1:59.909 1:57.484 +4.243
16 23   Pierluigi Martini Minardi-Ford 1:58.066 2:01.059 +4.825
17 7   Mark Blundell McLaren-Mercedes 1:58.660 1:58.767 +5.419
18 26   Olivier Panis Ligier-Mugen-Honda 1:59.204 1:58.824 +5.583
19 25   Aguri Suzuki Ligier-Mugen-Honda 2:01.446 1:58.882 +5.641
20 11   Domenico Schiattarella Simtek-Ford 2:02.806 1:59.539 +6.298
21 29   Karl Wendlinger Sauber-Ford 2:01.774 2:00.751 +7.510
22 17   Andrea Montermini Pacific-Ford 2:01.763 43:31.316 +8.522
23 16   Bertrand Gachot Pacific-Ford 2:04.050 2:09.359 +10.809
24 22   Roberto Moreno Forti-Ford 2:04.481 2:15.398 +11.240
25 21   Pedro Diniz Forti-Ford 2:05.932 Sen tempo +12.691
26 10   Taki Inoue Footwork-Hart 2:07.298 Sen tempo +14.057

Carreira editar

Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 5   Damon Hill Williams-Renault 72 1:53:14.532 2 10
2 27   Jean Alesi Ferrari 72 +6.407 6 6
3 1   Michael Schumacher Benetton-Renault 72 +33.376 3 4
4 2   Johnny Herbert Benetton-Renault 71 +1 volta 11 3
5 30   Heinz-Harald Frentzen Sauber-Ford 70 +2 voltas 9 2
6 28   Gerhard Berger Ferrari 70 +2 voltas 8 1
7 26   Olivier Panis Ligier-Mugen-Honda 70 +2 voltas 18
8 3   Ukyo Katayama Tyrrell-Yamaha 69 +3 voltas 15
9 11   Domenico Schiattarella Simtek-Ford 68 +4 voltas 20
NC 21   Pedro Diniz Forti-Ford 63 +9 voltas 25
NC 22   Roberto Moreno Forti-Ford 63 +9 voltas 24
Ret 4   Mika Salo Tyrrell-Yamaha 48 Colisión 7
Ret 25   Aguri Suzuki Ligier-Mugen-Honda 47 Colisión 19
Ret 23   Pierluigi Martini Minardi-Ford 44 Trompo 16
Ret 9   Gianni Morbidelli Footwork-Hart 43 Eléctrico 12
Ret 10   Taki Inoue Footwork-Hart 40 Trompo 26
Ret 14   Rubens Barrichello Jordan-Peugeot 33 Presión aceite 10
Ret 12   Jos Verstappen Simtek-Ford 23 Caixa de cambios 14
Ret 6   David Coulthard Williams-Renault 16 Eléctrico 1
Ret 7   Mark Blundell McLaren-Mercedes 9 Fuga aceite 17
Ret 15   Eddie Irvine Jordan-Peugeot 6 Motor 4
Ret 17   Andrea Montermini Pacific-Ford 1 Colisión 22
Ret 8   Mika Häkkinen McLaren-Mercedes 0 Colisión 5
Ret 16   Bertrand Gachot Pacific-Ford 0 Colisión 23
Ret 29   Karl Wendlinger Sauber-Ford 0 Colisión 21
NTS 24   Luca Badoer Minardi-Ford 0 13
Fonte:[2]

Posicións logo da carreira editar

  • Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.


Carreira anterior:
Gran Premio do Brasil de 1995
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1995
Carreira seguinte:
Gran Premio de San Marino de 1995
Carreira anterior:
Gran Premio da Arxentina de 1981
Gran Premio da Arxentina Carreira seguinte:
Gran Premio da Arxentina de 1996

Notas editar

  1. 1,0 1,1 1,2 Henry, Alan (1995). "1995 Grands Prix: Argentine Grand Prix". Autocourse 1995-96. Hazleton Publishing. pp. 102–103. ISBN 1-874557-36-5. 
  2. 2,0 2,1 "1995 Argentine Grand Prix". The Official Formula 1 Website. Arquivado dende o orixinal o 5 de xuño de 2009. Consultado o 2009-05-26. 

Véxase tamén editar

Ligazóns externas editar