Gran Premio da Arxentina de 1981

O Gran Premio da Arxentina de 1981 foi unha carreira de automobilismo de Fórmula 1, celebrada o 12 de abril de 1981 no Autódromo Oscar Alfredo Gálvez de Buenos Aires. Foi a terceira carreira da tempada de 1981 e o último Gran Premio da Arxentina ata 1995. Grazas á solución alternativa do deseñador Gordon Murray dos faldróns laterais flexibles, os Brabham de Nelson Piquet e Héctor Rebaque dominaron nesta carreira, Piquet (logrou a pole cunha velocidade media de 209´261 km/h) liderou a carreira e Rebaque subiu desde o quinto posto ao segundo en 23 voltas, antes de abandonar.

Modelo:Competición deportivaGran Premio da Arxentina de 1981
Imaxe
Nome oficialXVII Gran Premio de la Republica Argentina Editar o valor en Wikidata
TipoGran Premio da Arxentina Editar o valor en Wikidata
Deporteautomobilismo Editar o valor en Wikidata
Parte deCampionato Mundial de Fórmula 1 de 1981 Editar o valor en Wikidata
Distancia do evento53 Editar o valor en Wikidata
Localización  e  Datas
LocalizaciónAutódromo Oscar Alfredo Gálvez (Buenos Aires) 34°41′39″S 58°27′34″O / -34.694272222222, -58.459347222222 Editar o valor en Wikidata
PaísArxentina Editar o valor en Wikidata
Data12 de abril de 1981 Editar o valor en Wikidata
Competición
Primeiro postoNelson Piquet Editar o valor en Wikidata
Pole positionNelson Piquet Editar o valor en Wikidata
Volta máis rápidaNelson Piquet Editar o valor en Wikidata

Clasificación

editar

Resultados do Gran Premio da Arxentina de Fórmula 1 de 1981:

Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 5   Nelson Piquet Brabham-Ford 53 1:34:32.74 1 9
2 2   Carlos Reutemann Williams-Ford 53 + 26.61 4 6
3 15   Alain Prost Renault 53 + 49.98 2 4
4 1   Alan Jones Williams-Ford 53 + 1:07.88 3 3
5 16   René Arnoux Renault 53 + 1:31.85 5 2
6 11   Elio de Angelis Lotus-Ford 52 + 1 volta 10 1
7 29   Riccardo Patrese Arrows-Ford 52 + 1 volta 9
8 22   Mario Andretti Alfa Romeo 52 + 1 volta 17
9 30   Siegfried Stohr Arrows-Ford 52 + 1 volta 19
10 23   Bruno Giacomelli Alfa Romeo 51 Sen combustible 22
11 8   Andrea de Cesaris McLaren-Ford 51 + 2 voltas 18
12 9   Jan Lammers ATS-Ford 51 + 2 voltas 23
13 4   Ricardo Zunino Tyrrell-Ford 51 + 2 voltas 24
Ret 27   Gilles Villeneuve Ferrari 40 Transmisión 7
Ret 33   Patrick Tambay Theodore-Ford 36 Fuga aceite 14
Ret 7   John Watson McLaren-Ford 36 Transmisión 11
Ret 6   Héctor Rebaque Brabham-Ford 32 Eléctrico 6
Ret 21   Chico Serra Fittipaldi-Ford 28 Caixa de cambios 20
Ret 26   Jacques Laffite Ligier-Matra 19 Dirección 21
Ret 14   Marc Surer Ensign-Ford 14 Motor 16
Ret 20   Keke Rosberg Fittipaldi-Ford 4 Sistema combustible 8
Ret 12   Nigel Mansell Lotus-Ford 3 Motor 15
Ret 28   Didier Pironi Ferrari 3 Motor 12
Ret 3   Eddie Cheever Tyrrell-Ford 1 Embrague 13
NSC 31   Miguel Angel Guerra Osella-Ford
NSC 32   Beppe Gabbiani Osella-Ford
NSC 17   Derek Daly March-Ford
NSC 25   Jean-Pierre Jabouille Ligier-Matra
NSC 18   Eliseo Salazar March-Ford        
  • Carreira 250 para Michelin.
  • Esta foi a primeira carreira dun coche de F1 co chasis feito de materiais compostos de fibra de carbono, o McLaren MP4 de John Watson.
  • Durante a cerimonia do podio, soou "cumpleaños feliz" a través da megafonía para Carlos Reutemann, xa que era o seu 39 aniversario.
  • Primeiro podio: Alain Prost

Posicións logo da carreira

editar
  • Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.


Carreira anterior:
Gran Premio do Brasil de 1981
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1981
Carreira seguinte:
Gran Premio de San Marino de 1981
Carreira anterior:
Gran Premio da Arxentina de 1980
Gran Premio da Arxentina Carreira seguinte:
Gran Premio da Arxentina de 1995

Véxase tamén

editar

Ligazóns externas

editar