Gran Premio do Canadá de 1978

O Gran Premio do Canadá de 1978 foi unha carreira de Fórmula 1, celebrada no Circuíto Gilles Villeneuve, Montreal, Canadá o 8 de outubro de 1978. A carreira, foi a 16ª carreira da tempada de 1978.

Gran Premio de Canadá de 1978

Detalles da carreira
Carreira 16 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1978.
Trazado do Circuíto Gilles Villeneuve.
Data	8 de 0utubro de 1978
Nome oficial	XVII Gran Premio do Canadá
Localización	Circuíto Gilles Villeneuve, Montreal, Canadá
Percorrido	Circuíto semipermanente 3´957 km
Distancia	80 voltas, 316´56 km
Clima	Seco, nubrado, frío 5º C.
Pole position
Piloto	Jean-Pierre Jarier	Lotus-Ford
Tempo	1:38.015
Volta rápida
Piloto	Alan Jones	Williams-Ford
Tempo	1:38.072 na volta 70
Podio
Primeiro	Gilles Villeneuve	Ferrari
Segundo	Jody Scheckter	Wolf-Ford
Terceiro	Carlos Reutemann	Ferrari

Reportar

Antecedentes === === O Gran Premio de Canadá trasladouse desde o circuíto de Mosport Park, preto de Toronto para o recentemente construído Circuíto Île Notre- Dáme, en Montreal. O evento trasladouse por mor dos problemas de seguridade de pista e organización coa montañosa e pintoresca pista Mosport Park.

Antes da carreira , nas entrevistas previas á carreira [ [ Mario Andretti ] ] sinalou que pensaba que o circuíto foi deseñado en favor de [ [ Gilles Villeneuve ] ] , un comentario que foi recollido pola prensa local. Andretti respondeu aos comentarios sobre o día da carreira pola mañá , dicindo que el é " non crítico dos organizadores da carreira " , senón que " crítica da nosa propia [ [ Unha Asociación de Constructores de Fórmula | FOCA ]] os funcionarios que foron enviados aquí para aprobar a pista " { {cita web | . pasado = Windsor | primeiro = Peter | Authorlink = Peter Windsor | url = http://peterwindsor.com/2012/04/25/the-legend-begins/ | título = A lenda comeza .... | Dáche = 2012-04-25 | Consultado o 2012-04-28 | publisher = Peter Windsor } } < / ref >

Ambos campionatos xa se sementaron ata (a favor de Andretti e [ [Team Lotus | Lotus ]]) , polo que esta , róldaa final, foi un caucho de mortos na loita polo título de 1978. Antes da carreira , [ [ Brabham ] ] anunciou que o piloto brasileiro entón descoñecido [ [ Nelson Piquet ] ] , que competera sen éxito a principios de tempada con [ [ Ensign ( escudería ) | Ensign ] ] e [ [ BS Fabricacións ] ] , uniríase a eles nun terceiro coche, xunto aos pilotos regulares [ [ Niki Lauda ] ] e [ [ John Watson ( piloto ) | John Watson ] ] . O único outro cambio foi a [ [ Riccardo Patrese ] ] devolto á [ [ Arrows Grand Prix Internacional | Flechas ] ] cabina logo de perderse [ [ 1978 GP de Estados Unidos | a carreira anterior .]]

Práctica e cualificación

O mal tempo e a choiva na mañá do venres fixeron que a primeira sesión de adestramentos comezou 20 minutos máis tarde do previsto Cando a sesión iniciouse , as dúas [ [ Scuderia Ferrari Ferrari | ] ] . Condutores eran máis rápidos, [ [ Carlos Reutemann ] ] máis rápido cunha volta de 2:02.600 , por diante do seu compañeiro de equipo Villeneuve. Os [[ McLaren ] ] s loitaban no tempo , con [ [ Peter Windsor ] ] e sinalou que nin o coche era capaz de atopar " unha tracción decente " .

A segunda sesión de adestramentos celebrada o venres estaba en condicións climáticas húmidas como a pista seca , con Reutemann vez máis rápido , cunha volta de 1:57.900 . Brabham tivo problemas de novo, como o fixeron na primeira sesión, con Piquet estrelouse contra a parede. Debido ao seu pobre Venres , nin coche clasificouse para a carreira cara ao final da carreira do venres.

O tempo húmido saudou aos equipos de novo o sábado pola mañá para unha sesión de práctica 90 minutos , aínda que as condicións melloraron cara ao final dese período de sesións , o que permite ir máis rápido Lauda cun tempo de 1:51.700 , [ [ Keke Rosberg ] ] , Andretti e Watson completando os catro primeiros.

A entrada de 28 coches tivo que ser recortado a 22 antes da carreira , e os que non puido clasificarse así, excepcionalmente , de seis equipos diferentes . Eran [ [ Clay Regazzoni ] ] de [ [ Shadow Racing Cars | Shadow ] ], [ [ Beppe Gabbiani ] ] de [ [ Surtees ] ], [ [ Arturo Merzario ] ] de [ [ Merzario | o coche que leva o seu nome ] ] , [ [ Héctor Rebaque ] ] en [ [ Rebaque | xestión privada ] ] [ [Team Lotus | Lotus ] ], [ [ Rolf Stommelen ] ] de [ [ Arrows Grand Prix Internacional | flechas ] ] e [ [ Michael Bleekemolen ] ] de [ [ ATS (rodas) | ATS ] ] .

Había inusualmente malas actuacións de Reutemann , quen tomou o terceiro lugar no campionato con Ferrari , pero só poderían cualificar 11 º , e o [ [ Tyrrell Racing | Tyrrells ] ] de [ [ Patrick Depailler ] ] e [ [ Didier Pironi ] ] , ambos tamén puntos regulares goleadores , pero no 13 e o 18 . Piquet foi 14 º no seu debut con Brabham .

O top ten foi tan interesante como a parte inferior de seis , xa que se presentaron oito coches diferentes . [ [ Jacques Laffite ] ] foi o peor clasificado destes, poñendo o seu [ [ Equipe Ligier | Ligier ] ] 10a . O campión do mundo Andretti foi tamén fóra de ritmo para Lotus , novena clasificación. [ [ Hans Joachim Stuck ] ] levou moi ben de poñer a outra oitava Shadow , vencendo ao seu compañeiro de equipo máis decorado Regazzoni por segundo máis de dous e medio . Brabham , un dos dous únicos equipos a ter dous coches no top 10 ( o outro era Lotus) , tiña Watson e Lauda 4 ª e 7 ª . Eles dividíronse por [ [ Alan Jones ( piloto ) | Alan Jones ] ] ' s [ [ WilliamsF1 | Williams ] ] , un sinal de mellora continua para o equipo e o seu piloto australiano , que terminara segundo a última vez en [ [ Watkins Glen International | Watkins Glen ] ] e [ [ Emerson Fittipaldi ] ] , que arrastrou á pouco competitiva [ [ Fittipaldi Automotive | Copersucar ] ] ata sexto .

O favorito local Villeneuve puxo o terceiro Ferrari , unha boa actuación da canadiense que fora superado polo seu compañeiro de equipo Reutemann en toda a tempada . El foi golpeado ata a segunda por [ [ Jody Scheckter ] ] de [ [ Walter Lobo Racing | Lobo] ] , quen tamén estivera mellorando nos últimos tempos . Con todo , a pole foi unha sorpresa. [ [ Jean -Pierre Jarier ] ] , que caera en desgraza cos ATS a principios de tempada e caeu a favor dos condutores , tales como [ [ Alberto Colombo ] ], [ [ Hans archivador] ] e [ [ Harald Ertl ] ] , tivo o pasado sido semi - competitivo con Shadow en 1975 e que fora redactado en por Lotus para reemplazar [ [ Ronnie Peterson ] ] logo da súa tráxica morte aos [ [ Autodromo Nazionale Monza | ] ] dúas carreiras anteriores , logrou a pole por apenas 0.011 segundo de Scheckter . Esta non foi unha sorpresa despois de que o francés marcara a volta rápida en carreira na súa primeira aparición para o equipo en Watkins Glen, pero foi clasificado 15ou debido a quedarse sen combustible , cando no 3er lugar .

Race

Jarier mantido o liderato desde o principio, pero Jones tivo un magnífico comezo , saltando de quinta a segunda . Isto significaba que Scheckter baixou a terceiro , cuarto e Villeneuve a Watson a quinto . Andretti saltara para arriba máis aló Lauda e Stuck e sostiña sexto . Fittipaldi foi unha baixa na primeira volta , deslizándose fose da pista no lodo e retirar . Stuck uníronse a el no mesmo lugar unha volta máis tarde .

Non houbo máis drama na carreira na volta 6 , sobre todo para o equipo Brabham . En primeiro lugar, Lauda tivo un fallo nos freos e estaba fóra . Pouco despois, Andretti intentou pasar Watson no outro Brabham , e os dous púxose en contacto , caendo case ata o fondo do campo . Isto permitiu a Patrick Depailler ata quinto e Reutemann no outro Ferrari en sexto . Tres voltas máis tarde , Watson tivo un accidente da súa propiedade, e foi para ben .

O próximo retiro foi na volta 17 , cando [ [ Bobby Rahal ] ] no segundo lobo sufrido problemas de inyección de combustible e a redución do campo de 17 corredores.

Jarier abrira unha vantaxe de 20 segundos neste punto, como Jones no segundo foi a celebración dos coches máis rápidos de Scheckter e Villeneuve detrás del. Con todo , na volta 18 Scheckter atopou un camiño máis aló , e Villeneuve seguiuno a través dunha volta máis tarde . Ao mesmo tempo , Depailler estaba baixando pola orde das cuestións técnicas , o que permite Reutemann en quinta e [ ??[ Derek Daly ] ] no Alférez ata sexto . Daly foi aprobada por Riccardo Patrese , non moito tempo despois.

Un bo par de voltas produciuse para Ferrari , xa que o moi rápido Villeneuve loitou o seu xeito máis aló de Scheckter , que todo o mundo sabía ía ser o seu compañeiro de equipo en Ferrari en 1979 , por segundo na volta 25 . Na volta 27 , o seu compañeiro de equipo actual Reutemann loitou máis aló da frear Jones en cuarta . Jones tamén se deslizou detrás de Patrese dúas voltas máis tarde .

Daly moveuse de novo ata sexto na volta 33 cando Jones retrocedeu aínda máis cos seus propios problemas técnicos, pero o irlandés atopábase baixo unha forte presión de Didier Pironi na outra Tyrrell . Lap 38 viu a outro retiro, o de [ [ René Arnoux ] ] no Surtees con dificultades de presión de aceite .

O Depailler recuperación abriuse paso entre a primeira compañeiro Pironi e logo Derek Daly para tomar de novo o 6 º lugar nas voltas 47 e 48 , xusto cando empezaba problemas para o seu compatriota Jean -Pierre Jarier , liderando a carreira para Lotus , que primeiro se fixo evidente cando Jacques Laffite foi capaz de unlap si mesmo no Ligier . Tres voltas máis tarde , Jarier estaba fóra sen a presión de aceite. Esta foi tráxico para o francés , que buscaba certa de tomar a súa primeira vitoria , pero é fantástico para os afeccionados canadienses , cuxos heroe Villeneuve agora parecía que ía tomar a súa. Isto permitiu Daly de novo nos puntos en sexto .

{ { F1 | 1976 } } Campión do Mundo [ [ James Hunt ] ] estrelouse dúas voltas máis tarde , un triste final para a súa última carreira para McLaren , co que había ter tanto éxito, xa que se sabía que ao ano seguinte faríao trasladarse a Lobo para reemplazar Scheckter . Seguiulle fóra da carreira por Ligier de Laffite unha volta máis tarde , que tiña problemas de transmisión.

A partir de entón , a orde non cambiou , e Villeneuve regresou a casa para tomar a súa primeira vitoria nun Gran Premio por diante dos seus propios afeccionados. Foi seguido polo seu compañeiro de casa do equipo Ferrari para o ano seguinte , Jody Scheckter e o seu compañeiro de equipo actual Carlos Reutemann , 13 e 19 segundos por detrás , respectivamente . Patrese tomou cuarto nunha carreira sólida e sen incidentes , coa carreira de Depailler ao quinto calquera cousa menos tranquilo. Derek Daly volveu a casa para conseguir o seu sexto e o Alférez de primeira sinala xamais acabado .

Post- carreira

Nun blog para conmemorar 30 anos desde Villeneuve morrera , Windsor sinalou que esta carreira marcou o inicio dunha "nova era " , con éraa de deseño de chasis longo " e éraa de " efecto adoito " de chegar. < Nome ref = windsor / >

Clasificación

Pos	No	Driver	Constructor	Laps	Time/Retired	Grid	Points
1	12	Gilles Villeneuve	Ferrari	70	1:57:49.196	3	9
2	20	Jody Scheckter	Wolf-Ford	70	+13.372 secs	2	6
3	11	Carlos Reutemann	Ferrari	70	+19.408 secs	11	4
4	35	Riccardo Patrese	Arrows-Ford	70	+24.667 secs	12	3
5	4	Patrick Depailler	Tyrrell-Ford	70	+28.558 secs	13	2
6	22	Derek Daly	Ensign-Ford	70	+54.476 secs	15	1
7	3	Didier Pironi	Tyrrell-Ford	70	+1:21.250	18
8	8	Patrick Tambay	McLaren-Ford	70	+1:26.560	17
9	27	Alan Jones	Williams-Ford	70	+1:28.942	5
10	5	Mario Andretti	Lotus-Ford	69	+1 Lap	9
11	66	Nelson Piquet	Brabham-Alfa Romeo	69	+1 Lap	14
12	15	Jean-Pierre Jabouille	Renault	65	+5 Laps	22
NC	10	Keke Rosberg	ATS-Ford	58	+12 Laps	21
Ret	26	Jacques Laffite	Ligier-Matra	52	Transmission	10
Ret	7	James Hunt	McLaren-Ford	51	Spun Off	19
Ret	55	Jean-Pierre Jarier	Lotus-Ford	49	Oil Leak	1
Ret	18	René Arnoux	Surtees-Ford	37	Engine	16
Ret	21	Bobby Rahal	Wolf-Ford	16	Fuel System	20
Ret	2	John Watson	Brabham-Alfa Romeo	8	Accident	4
Ret	1	Niki Lauda	Brabham-Alfa Romeo	5	Brakes	7
Ret	16	Hans Joachim Stuck	Shadow-Ford	1	Accident	8
Ret	14	Emerson Fittipaldi	Fittipaldi-Ford	0	Accident	6
DNQ	17	Clay Regazzoni	Shadow-Ford
DNQ	19	Beppe Gabbiani	Surtees-Ford
DNQ	37	Arturo Merzario	Merzario-Ford
DNQ	25	Hector Rebaque	Lotus-Ford
DNPQ	36	Rolf Stommelen	Arrows-Ford
DNPQ	9	Michael Bleekemolen	ATS-Ford

Posicións logo da carreira

Clasificación no campionato de pilotos

Pos	Piloto	Puntos
1	Mario Andretti	64
2	Ronnie Peterson	51
3	Carlos Reutemann	48
4	Niki Lauda	44
5	Patrick Depailler	34

Clasificación no campionato de construtores

Pos	Construtor	Puntos
1	Lotus-Ford	86
2	Ferrari	58
3	Brabham-Alfa Romeo	53
4	Tyrrell-Ford	38
5	Wolf-Ford	24

• Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.

Carreira anterior: Gran Premio dos Estados Unidos de 1978	Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1978	Carreira seguinte: Gran Premio de Arxentina de 1979
Carreira anterior: Gran Premio do Canadá de 1977	Gran Premio do Canadá	Carreira seguinte: Gran Premio do Canadá de 1979

Notas

• Lideres por volta: Jean-Pierre Jarier 49 voltas (1-49); Gilles Villeneuve 21 voltas (50-70).
• ültima carreira: Rolf Stommelen
• Primeira vitoria: Gilles Villeneuve

^{[Cómpre referencia]}

Véxase tamén