As Nogais

As Nogais
Localización
	42°49′04″N 7°05′23″O / 42.817777777778, -7.0897222222222Coordenadas: 42°49′04″N 7°05′23″O / 42.817777777778, -7.0897222222222
Estado	España
Comunidade autónoma	Galicia
Provincia	Lugo
Poboación
Poboación	991 (2022) (8,82 hab./km²)
Xeografía
Parte de	Os Ancares
Superficie	112,4 km²
Altitude	668 m
Comparte fronteira con	Pedrafita do Cebreiro ; Becerreá ; Triacastela ; Cervantes
Organización política
• Alcalde das Nogais	Jesús Núñez Díaz
	Eleccións municipais nas Nogais
Identificador descritivo
Código postal	27...
Fuso horario	UTC+01:00
Código INE	27037
Outro
Irmandado con	Noyal-sous-Bazouges

As Nogais é un concello da provincia de Lugo, pertencente á comarca dos Ancares linda con Pedrafita do Cebreiro, Cervantes, Becerreá e Triacastela. Segundo o IGE en 2015 tiña 1.191 habitantes (1.441 no 2006, 1.477 no 2005, 1.501 no 2004, 1.520 no 2003). O seu xentilicio (véxase no Galizionario) é nogalego ^[1].

Xeografía editar

O concello esténdese pola vertente meridional da serra dos Ancares e o val que forma o curso alto do río Navia. Limita ao noroeste con Becerreá, ao noroeste con Cervantes, ao sur con Pedrafita do Cebreiro e ao oeste con Triacastela. É un territorio extenso (112,4 km²), cunha densidade de poboación moi reducida, inferior aos 15 hab./km². Atravésao a N-VI e a A-6 (km 444).

As alturas máximas atópanse na serra dos Ancares, en serras pequenas como Travesa, Pintinidoira e Chan de Pereira (entre os 1.000 e os 2.000 m) e nos contrafortes das Serras do Piornal e Rañadoiro, para o sur e o suroeste, que superan os 1.300, chegando aos 1.387 m. no Pico do Corvo. O fondo do val do Navia transcorre entre os 500 e os 800 m.

O Navia, que nace en Pedrafita do Cebreiro, atravesa As Nogais de sueste a noroeste e recolle a auga de, entre outros, o río de Valdeparada e o regato de Boullón.

Os invernos son fríos e os veráns frescos, cunha temperatura media anual é de 9 °C e unha oscilación térmica de 13 °C.

Poboación editar

Censo total	1.191 ⁽²⁰¹⁵⁾
Menores de 15 anos	80 (6.72 %)
Entre 15 e 64 anos	649 (54.49 %)
Maiores de 65 anos	462 (38.79 %)

Historia editar

Autovía A-6 ao seu paso por Noceda.

Houbo asentamentos castrexos como os do castro de Vilabol, Vilaesteva e Quintá. Sitúase aquí, posibelmente, a mansión romana de Ponte Naviae, da calzada de Braga a Astorga. No camiño real que levaba a Castela, a parte máis dura da subida a Pedrafita comezaba aquí. Esta entrada a Galiza era defendida pola torre de Doncos e os castelos de Doiras e Valcarce. No século XIV, Doncos era propiedade do adiantado maior de Galicia, García Rodríguez de Valcarce; no XV pertenceu ao conde de Ayala e a condesa de Monterrei, pero en 1603, cando era propiedade de Fernando de Toledo, figura xa como torre abandonada.

O beneficio eclesiástico correspondía á casa e señorío de Torés, tenencia do marquesado de Camarasa. Parece que no lugar de Santo André houbo un eremitorio, convertido en mosteiro e pronto desaparecido.

Durante a Guerra da Independencia Española, as tropas francesas incendiaron Doncos e outros lugares. En 1835, a veciñanza formou unha partida de voluntarios para perseguir aos carlistas.

Até 1916 recibía simplemente o nome oficial de Nogales, pero nese ano pasou a ser chamado Los Nogales para distinguilo doutros concellos de España (Nogales de Badaxoz).^[2]

Da parroquia de Doncos foron naturais Balbino Santín Aira, de Sebrás e asasinado no campo de concentración nazi de Mauthausen o 10 de decembro de 1941 e Lisardo Freijo, nado en Doncos, e coñecido como Tenente Freixo ou Teniente Freijo, militar republicano primeiro, guerrilleiro antifranquista despois e morto o 26 de xuño de 1946 nun enfrontamento coa Garda Civil.

Economía editar

A poboación decae rapidamente. O hábitat é concentrado, arredor dos cursos de auga e da estrada e con algúns núcleos dispersos. Máis da metade dedícase ao sector primario en explotacións familiares reducidas. Destaca a gandaría (vacas). Os cultivos máis importantes son os cereais (centeo, trigo e millo), patacas e hortalizas. Nos últimos anos tamén se repoboou moito o monte.

Non hai industria e o sector terciario dedícase á atención dos viaxeiros.

Galería de imaxes editar

Artigo principal: Galería de imaxes das Nogais.

Torre de Doncos.
Casa en Doncos.
Igrexa de San Pedro de Quintá.
Placa altimétrica na casa do concello.

Lugares das Nogais editar

Para unha lista completa de todos os lugares do concello das Nogais vexa: Lugares das Nogais.

Parroquias editar

Galicia \| Provincia de Lugo \| Parroquias das Nogais
A Alence (Santa Lucía) \| Doncos (Santiago) \| Noceda (San Xoán) \| As Nogais (Santa María Madanela) \| Nullán (San Cosmede) \| Quintá (San Pedro) \| Santo André (Santo André) \| Torés (San Xoán) \| Vilaicente (San Xoán)

Notas editar

↑ Costas González, X.-H. (2016): Os xentilicios de Galicia e dos outros territorios de lingua galega, páx. 53. Universidade de Vigo. ISBN 978-84-8158-706-7
↑ Méndez Fernández, Luz (2016). Real Academia Galega, ed. "Galicia no Decreto de 1916". Boletín da Real Academia Galega (377): 365–383. ISSN 1576-8767.

Véxase tamén editar

Bibliografía editar

López Pombo, Luis (1993). Concellos de As Nogais, Pedrafita do Cebreiro y Triacastela. Un recorrido por sus parroquias (en castelán). Deputación de Lugo.

Outros artigos editar

Queixo do Cebreiro

Este artigo sobre concellos de Galicia é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.

[1] Costas González, X.-H. (2016): Os xentilicios de Galicia e dos outros territorios de lingua galega, páx. 53. Universidade de Vigo. ISBN 978-84-8158-706-7

[2] Méndez Fernández, Luz (2016). Real Academia Galega, ed. "Galicia no Decreto de 1916". Boletín da Real Academia Galega (377): 365–383. ISSN 1576-8767.

[1]

[2]