Alberto García Ferreiro

avogado, escritor e xornalista galego
(Redirección desde «A. García Ferreiro»)

Alberto García Ferreiro, nado en Sobrado do Bispo, Barbadás, o 11 de marzo de 1860 e finado en Santiago de Compostela o 9 de febreiro de 1902, foi un xurista, escritor e xornalista galego.

Infotaula de personaAlberto García Ferreiro

En Extracto de Literatura n.º 5, 4/2/1893.
Biografía
Nacemento11 de marzo de 1860 Editar o valor em Wikidata
Sobrado do Bispo, España Editar o valor em Wikidata
Morte9 de febreiro de 1902 Editar o valor em Wikidata (41 anos)
Santiago de Compostela, España Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade de Santiago de Compostela Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónavogado , escritor , xornalista Editar o valor em Wikidata
Influencias
LinguaLingua galega e lingua castelá Editar o valor em Wikidata

Galiciana: 11402

Traxectoria editar

 
A Concepción Arenal en Ourense.[1]

O seu pai era un empresario natural de Valladolid e a súa nai de Sobrado do Bispo. Cursou o bacharelato no Instituto de Ourense (1875) e fixo a carreira de Dereito na Universidade de Santiago de Compostela, onde foi redactor de Gaceta de Galicia. Instalouse na súa cidade natal como avogado, onde foi famoso polas súas capacidades oratorias. Ao mesmo tempo escribiu literatura, foi director de La Prensa (1881) e fundou e dirixiu a revista La Pluma (1882) e o xornal La Semana, ademais de facerse cargo da dirección dos últimos números de La Tertulia en decembro de 1883; foi redactor de El Derecho e creou e dirixiu La Defensa de Galicia (1893). Colaborou en La Opinión Liberal e O Tio Marcos d'a Portela e foi nomeado delegado da Asociación Regionalista Gallega da que organizou a sección de Ourense, colaborando no seu órgano, La Patria Gallega. Impulsou a realización da estatua de Concepción Arenal en Ourense. Pasou os últimos anos da súa vida recluído en Santiago de Compostela.

Escribiu tamén unha obra de teatro, titulada Luchar por la patria que foi estreada en Santiago de Compostela en 1879. Segundo os críticos Alberto García Ferreiro é un discípulo de Manuel Curros Enríquez, e ao igual que o seu mestre, foi progresista, liberal e anticlerical. Non dominaba ben o galego, mesturándoo co castelán e usando hiperenxebrismos. A súa obra máis destacada é Lenda de groria un poema épico sobre o ataque da frota inglesa de Francis Drake, que foi premiada en 1890 na Coruña polo Liceo Brigantino.

Obras editar

  • Garcilaso de la Vega y sus obras, 1875, discurso.
  • Luchar por la patria, 1879, cadro dramático en verso.
  • Gritos del alma, 1880, poesías en castelán.[2]
  • Volvoretas, 1887, poesías en galego.
  • Chorimas, 1890, Biblioteca Gallega, poesías en galego.
  • Leenda de groria, 1891, poema galego.[3]
  • Follas de papel, 1892, poesías en galego.

Vida persoal editar

Casou en Ourense con Blanca Tomé Martín, filla de Bernardo Tomé Cora Ondarreta, en 1886,[4] e foi pai de Iván e Blanca García Tomé.

Galería editar

Recoñecementos editar

Na cidade da Coruña existe unha rúa co seu nome e o concello de Ourense colocou unha lápida conmemorativa na súa casa natal.

Notas editar

Véxase tamén editar

Bibliografía editar

Ligazóns externas editar