Xosé Manuel Martínez Oca
escritor español
Xosé Manuel Martínez Oca, nado na Estrada o 1 de xuño de 1942, é un escritor galego.
Xosé Manuel Martínez Oca | |
---|---|
![]() | |
Nacemento | 1 de xuño de 1942 |
A Estrada | |
Nacionalidade | España |
Ocupación | escritor |
Xéneros | novela e tradución |
[ editar datos en Wikidata ] | |
TraxectoriaEditar
Empregado de banca. Entre 1953 e 1963 reside en Ourense. Fixo o servizo militar en Sidi Ifni (1964, onde publicou os seus primeiros traballos nunha revista local. Actualmente reside na Coruña. O seu primeiro traballo en galego foi publicado en 1976.
Participou no Concurso de Narracións Modesto R. Figueiredo e foi premiado cinco veces. Publicou o seu primeiro relato en galego en 1976, Un home no corral.
ObrasEditar
NarrativaEditar
- A fuxida, 1980, Xerais.
- Un ano e un día, 1980, Ediciós do Castro, escrita en 1974.
- A chamada escura dos caborcos, 1981, Xerais.
- A espada na auga, 1982, Edicións Castrelos.
- Beiramar, 1983, Xerais.[1]
- Os chapurros, 1983, Ediciós do Castro.
- Detrás do silencio, 1986, Sotelo Blanco.
- As florestas do Mañuema, 1988, Xerais.
- Caderno de viaxe, 1989, Xerais.
- A cidade do vento, 1992, Edicións do Cumio.
- Os culpables, 1993, Vía Láctea Editorial.
- Diario de inverno, 1994, Baía Edicións.
- Violante - A aldea morta, 1994, Nigra.
- Náufragos en terra, 1995, Xerais.
- Outono na illa, 2004, Biblos Clube de Lectores.
- O tempo de ningunha parte, 2004, Espiral Maior.[2]
- Como paxaro caído do niño, 2006, Baía Edicións.
- O vicio nefando, 2009, Baía Edicións.
EnsaioEditar
- Dos camiños de arrieiros ós pazos da Ulla - Terras de Montes e Tabeirós, 2000, A Nosa Terra.
Literatura infanto-xuvenilEditar
TraduciónsEditar
- Paulo e Virxinia, de Bernardin de Saint-Pierre, 1985, Xerais.
- Maigret na escola, de Georges Simenon, 1992, Vía Láctea Editorial.
Obras colectivasEditar
- Catro narracións, 1977, Ediciós do Castro.
- A fundición e outras narracións, 1978, Ediciós do Castro.
- Traballos premiados no 3º concurso de narracións curtas Modesto R. Figueiredo do Pedrón de Ouro, 1978, Ediciós do Castro.
- A negra, 1979, Ediciós do Castro.
- Os lóstregos e a carballeira, en Premios Casa de Galicia-Las Palmas, 1981, Xerais. Con María Díaz Vidal, Aida Marqueta e Manuel Almeida Suárez.
- A Gran Novela e outras narracións, 1982, Ediciós do Castro.
- Medusa - Relatos, 1984, Sotelo Blanco.
- Monólogos, 1987, Sotelo Blanco.
- O relato breve. Escolma dunha década (1980-1990), 1990, Galaxia.
- Sede Central - 2, 1990, Clube Cultural Adiante.
- Os contos da campaña, 1992, Xunta de Galicia.
- Berra liberdade, 1996, Galaxia.
- Unha liña no ceo, 1996, Xerais.
- Novo do trinque, 1997, BNG.
- Dáme a túa man. Personalidade e obra poética de Xosé Manuel Mosquera Carbón, 1999, Asociación Cultural da Estrada.
- Clásicos e modernos, 2000, Universidade da Coruña.
- Alma de beiramar, 2003, Asociación de Escritores en Lingua Galega.
- Contos de colonias escolares, belas adormecidas, atentados e tiburóns, 2006, Xunta de Galicia.
PremiosEditar
- Accésit no Premio Modesto R. Figueiredo de 1975, por Un home no curral.
- Accésit no Premio Modesto R. Figueiredo de 1976, por No fondo do espello.
- Accésit no Premio Modesto R. Figueiredo de 1977, por A figueira.
- Gañador ex-aequo no Premio Modesto R. Figueiredo de 1978, por A negra.
- Premio Casa de Galicia-Las Palmas, por Os lóstregos e a carballeira.
- Finalista do Premio Blanco Amor no 1981, por A chamada escura dos caborcos.
- Gañador ex-aequo no Premio Modesto R. Figueiredo de 1981, por Noite de luar.
- Premio Blanco Amor no 1983, por Beiramar.
- I Premio Manuel Casado Nieto de narrativa, no 1986, por Detrás do silencio.
- IV Premio Rubia Barcia-Cidade de Ferrol no 2005, por Como paxaro caído do niño.
NotasEditar
Véxase taménEditar
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Xosé Manuel Martínez Oca |