Gran Premio do Reino Unido de 1984

O Gran Premio do Reino Unido de 1984 (oficialmente o XXXVII John Player British Grand Prix) foi unha carreira de automobilismo de Fórmula Un, celebrada o 22 de xullo de 1984 no circuíto de Circuíto de Brands Hatch cerca de Swanley, Kent, Inglaterra. Foi a décima carreira do Campionato do Mundo da tempada de 1984, a carreira, disputada sobre 71 voltas, foi gañada por Niki Lauda para o equipo McLaren, logo de saír desde a terceira posición. Derek Warwick terminou segundo nun Renault, e Ayrton Senna terceiro para o equipo Toleman.

Modelo:Competición deportivaGran Premio do Reino Unido de 1984
Nome oficialXXXVII John Player British Grand Prix Editar o valor en Wikidata
TipoGran Premio do Reino Unido Editar o valor en Wikidata
Deporteautomobilismo Editar o valor en Wikidata
Parte deCampionato Mundial de Fórmula 1 de 1984 Editar o valor en Wikidata
Distancia do evento71 Editar o valor en Wikidata
Localización  e  Datas
LocalizaciónCircuíto de Brands Hatch (Kent) 51°21′24″N 0°15′45″L / 51.356666666667, 0.2625 Editar o valor en Wikidata
Lonxitude3,703 km Editar o valor en Wikidata
PaísReino Unido Editar o valor en Wikidata
Data22 de xullo de 1984 Editar o valor en Wikidata
Competición
Primeiro postoNiki Lauda Editar o valor en Wikidata
Pole positionNelson Piquet Editar o valor en Wikidata
Volta máis rápidaNiki Lauda Editar o valor en Wikidata

Resumo da carreira

editar

Antecedentes

editar

O Gran Premio foi disputado por catorce equipos, cada un con dous pilotos. Os equipos, tamén coñecidos como Construtores, foron Brabham, McLaren, Lotus, Williams, Renault, Ferrari, ATS, Arrows, Alfa Romeo , Ligier, Osella, RAM, Spirit e Tyrrell.

Ao inicio da carreira, o piloto de McLaren Alain Prost lideraba o Campionato de Pilotos con 34´5 puntos, por diante do seu compañeiro de equipo Niki Lauda con 24 puntos e Elio de Angelis con 23´5. René Arnoux era cuarto con 22´5 puntos, mentres que Keke Rosberg era quinto con 20 puntos. No Campionato Mundial de Construtores, McLaren era o líder con 58´5 puntos, Ferrari e Lotus eran segundo e terceiro, con 31´5 e 29´5 puntos respectivamente, mentres que Williams con 24 e Brabham con 21 puntos loitaban polo cuarto lugar.

Antes da carreira, a Federación Internacional do Automóbil (FIA) anunciou que Tyrrell sería descualificado do Campionato Mundial polo uso de combustible e lastre ilegal nos seus coches. A decisión deu lugar a que todos os puntos anotados por Tyrrell durante toda a tempada quitáronselle.[1] Ao propietario de Tyrrell Ken Tyrrell concedéuselle un permiso do Tribunal Superior para que os seus coches competiran na sesión de clasificación do venres.[2]

Cualificación

editar

Johnny Cecotto rompeuse ambas pernas logo dun forte choque durante a cualificación. Nunca máis puido competir na Fórmula Un. Nelson Piquet logrou a pole position. A vitoria de Niki Lauda co McLaren converteuno no máximo anotador de puntos na historia da Fórmula Un, pasando os 390 de Jackie Stewart.

O piloto de Renault Derek Warwick deu aos fans británicos algo que celebrar cando terminou 42 segundos detrás de Lauda no segundo lugar, mentres que Ayrton Senna o compañeiro de Cecotto en Toleman terminou terceiro, 21 segundos detrás de Warwick. O piloto de Lotus - Renault Elio de Angelis mantivo vivas as súas esperanzas no campionato ao terminar unha volta atrás no cuarto lugar. Foi seguido polos dous Ferraris de Michele Alboreto e René Arnoux nas posicións dos puntos finais.

A vitoria deulle a Lauda 33 puntos e recortou a vantaxe co seu compañeiro de equipo Alain Prost a só 1´5 puntos. Con 67´5 puntos, McLaren logrou case o dobre da cantidade de puntos no campionato de construtores que o segundo clasificado, Ferrari que estaba en 34´5 puntos.

Clasificación

editar
Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 8   Niki Lauda McLaren-TAG 71 1:29:28.532 3 9
2 16   Derek Warwick Renault 71 + 42.123 6 6
3 19   Ayrton Senna Toleman-Hart 71 + 1:03.328 7 4
4 11   Elio de Angelis Lotus-Renault 70 + 1 volta 4 3
5 27   Michele Alboreto Ferrari 70 + 1 volta 9 2
6 28   René Arnoux Ferrari 70 + 1 volta 13 1
7 1   Nelson Piquet Brabham-BMW 70 + 1 volta 1
8 15   Patrick Tambay Renault 69 Turbo 10
9 24   Piercarlo Ghinzani Osella-Alfa Romeo 68 + 3 voltas 21
10 26   Andrea de Cesaris Ligier-Renault 68 + 3 voltas 19
11 17   Marc Surer Arrows-BMW 67 + 4 voltas 15
12 22   Riccardo Patrese Alfa Romeo 66 + 5 voltas 17
DSC 4   Stefan Bellof Tyrrell-Ford 68 Descualificado 26
NC 21   Huub Rothengatter Spirit-Hart 62 Non clasificado 22
Ret 25   François Hesnault Ligier-Renault 43 Eléctrico 20
Ret 7   Alain Prost McLaren-TAG 37 Caixa de cambios 2
Ret 12   Nigel Mansell Lotus-Renault 24 Caixa de cambios 8
Ret 18   Thierry Boutsen Arrows-BMW 24 Eléctrico 12
Ret 5   Jacques Laffite Williams-Honda 14 bomba auga 16
Ret 10   Jonathan Palmer RAM-Hart 10 Accidente 23
Ret 2   Teo Fabi Brabham-BMW 9 Eléctrico 14
Ret 14   Manfred Winkelhock ATS-BMW 8 Trompo 11
Ret 6   Keke Rosberg Williams-Honda 5 Motor 5
DSC 3   Stefan Johansson Tyrrell-Ford 1 Descualificado 25
Ret 23   Eddie Cheever Alfa Romeo 0 Accidente 18
Ret 9   Philippe Alliot RAM-Hart 0 Accidente 24
Ret 30   Jo Gartner Osella-Alfa Romeo 0 Accidente 27
NSC 20   Johnny Cecotto Toleman-Hart

Posicións logo da carreira

editar
  • Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación. Tyrrell e os seus pilotos foron posteriormente descalificados do campionato mundial de 1984 e os seus resultados e puntos reasignados.


Carreira anterior:
Gran Premio de Dallas de 1984
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1984
Carreira seguinte:
Gran Premio de Alemaña de 1984
Carreira anterior:
Gran Premio do Reino Unido de 1983
Gran Premio do Reino Unido Carreira seguinte:
Gran Premio do Reino Unido de 1985

A menos que se indique o contrario, todos os resultados da carreira tómanse de "The Official Formula 1 website". Consultado o 2007-06-17. 

  1. "Tyrrell are banned for rest of season". The Glasgow Herald. 19 de xullo de 1984. p. 16. 
  2. "Tyrrell wins ruiling, to be in British Grand Prix". The Tuscaloosa News. 20 de xullo de 1984. p. 15. 

Véxase tamén

editar