Gran Premio do Reino Unido de 1950

O Gran Premio de Inglaterra de 1950 foi unha carreira de automobilismo de Fórmula Un, celebrada o 13 de maio de 1950 no circuíto de Silverstone, Silverstone, Inglaterra . Foi o quinto Gran Premio do Reino Unido, e o terceiro que se celebrou en Silverstone despois da reanudación trala segunda guerra mundial. Foi a primeira carreira do Campionato do Mundo de Fórmula Un na era moderna. A carreira, disputada sobre 70 voltas, foi gañada polo italiano Giuseppe Farina para Alfa Romeo logo de saír na 'pole position' fixo un tempo de 2:13:23.6, cunha velocidade media de 146´378 quilómetros / h. Luigi Fagioli terminou segundo no outro Alfa Romeo e Reg Parnell terceiro no Alfa Romeo.

Modelo:Competición deportivaGran Premio do Reino Unido de 1950
Nome oficialThe Royal Automobile Club Grand Prix d'Europe Incorporating The British Grand Prix Editar o valor en Wikidata
TipoGran Premio do Reino Unido Editar o valor en Wikidata
Deporteautomobilismo Editar o valor en Wikidata
Parte deCampionato Mundial de Fórmula 1 de 1950 Editar o valor en Wikidata
Distancia do evento70 Editar o valor en Wikidata
Localización  e  Datas
LocalizaciónCircuíto de Silverstone (Silverstone) 52°04′30″N 1°01′00″O / 52.075, -1.0167 Editar o valor en Wikidata
Lonxitude5,891 km Editar o valor en Wikidata
PaísReino Unido Editar o valor en Wikidata
Data13 de maio de 1950 Editar o valor en Wikidata
Competición
Primeiro postoNino Farina Editar o valor en Wikidata
Pole positionNino Farina Editar o valor en Wikidata
Volta máis rápidaNino Farina Editar o valor en Wikidata

Informe

editar

Celebrada o 13 de maio no circuíto de Silverstone, e tamén designado como o Gran Premio de Europa de 1950, esta primeira carreira do Campionato do Mundo contou coa presenza de O rei Xurxo VI, a raíña Isabel, a Princesa Margarita e Earl e Lady Mountbatten de Birmania.

Participantes

editar

En total, competiron 22 pilotos, 21 cualificáronse para a carreira, e 11 clasificáronse. Os números 7 e 13 non se asignaron. O equipo oficial de Alfa Romeo chegou ao circuíto con catro 158s os de Fangio, Farina, Fagioli e o do piloto local Reg Parnell. Ferrari decidiu non tomar parte, pero un puñado de Maserati, un deles fabricado para o piloto monegasco Louis Chiron. A Scuderia Ambrosiana preparou dous coches, os de David Hampshire e David Murray, a escudería de Enrique Platé participou con dous pilotos de orixe aristocrática, o Príncipe Bira de Siam e o Baron Toulo de Graffenried. Joe Fry participou cun Maserati privado e a Scuderia Milano con Felice Bonetto, pero non chegou a tempo. Estes coches competiron coa cor vermella italiana. Talbot-Lago enviou dous coches da fábrica francesa coa tradicional cor azul pálido para ser utilizados por Yves Giraud-Cabantous e Eugène Martin. Outros Talbot privados participaron con Louis Rosier, Felipe Etancelin e o belga Johnny Claes, nun auto amarelo. O resto da grella estaba formada por maquinaria local, que incluía catro ERAs e dous Altas, co tradicional verde British Racing.

A carreira

editar

Farina foi o máis rápido na clasificación e os outros tres Alfas siron xunto a el na primeira fila. A segunda fila fomouse co "B. Bira" nun Maserati e os dous Talbot de fábrica. De acordo coa norma do momento, o resto da grella consistía en fileiras de catro e tres alternos, ata a sexta fila. Felice Bonetto foi o único piloto que non tomo parte na cualificación e non tomará parte na carreira. O 13 de maio 21 pilotos de 9 países estiveron representados no antigo aeroporto de Silverstone, 4 de Francia, 2 de Italia, e un de Bélxica, Irlanda, Mónaco, Arxentina, Tailandia e Suíza. O Reino Unido estivo representado por 9 pilotos. A carreira atraeu 200.000 espectadores. No inicio da carreira, Farina tomou a dianteira con Fagioli e Fangio na procura. Nas primeiras voltas pasáronse entre eles varias veces para manter a todos entretidos. Fangio retirouse con problemas de motor e polo tanto Farina venceu a Fagioli por 2´5 segundos con Parnell no terceiro lugar a pesar de golpear a unha lebre durante a carreira. O máis próximo rival foi Giraud-Cabantous con dúas voltas perdidas, Bira que se retirou cun problema de combustible. Crossley e Murray loitaron na parte posterior, antes de retirarse, Graffenried fíxoo na volta 34, mentres que Quirón foi degradado ao papel de espectador 10 voltas antes. Giuseppe Farina liderou 63 voltas (1-9, 16-37 e 39-70). Luigi Fagioli 6 voltas (10-15). Juan Manuel Fangio liderou unha volta (38). Joe Fry conduciu o coche nº 10 as primeiras 45 voltas, entón Brian Shawe Taylor relevouno durante 19 voltas para un total de 64 voltas, distancia 297´536 quilómetros. Peter Walker conduciu o coche nº 9 dúas voltas, entón Tony Rolt e levouno 3 voltas máis, un total de 5 voltas, unha distancia de 23´245 quilómetros.

Equipos e pilotos

editar
 
Maserati 4CLT/48
 
Alfa Romeo Alfetta 158
 
Talbot-Lago T26C
Piloto Escudería Construtor Chasis Motor Pneu.
1   Juan Manuel Fangio SA Alfa Romeo Alfa Romeo Alfa Romeo 158 Alfa Romeo L8 s P
2   Giuseppe Farina SA Alfa Romeo Alfa Romeo Alfa Romeo 158 Alfa Romeo L8 s P
3   Luigi Fagioli SA Alfa Romeo Alfa Romeo Alfa Romeo 158 Alfa Romeo L8 s P
4   Reg Parnell SA Alfa Romeo Alfa Romeo Alfa Romeo 158 Alfa Romeo L8 s P
5   David Murray Scuderia Ambrosiana Maserati Maserati 4CLT-48 Maserati L4 s D
6   David Hampshire Scuderia Ambrosiana Maserati Maserati 4CLT-48 Maserati L4 s D
8   Leslie Johnson ERA Ltd ERA ERA Tipo E ERA L6 s D
9   Peter Walker Privado ERA ERA E Type ERA L6 s D
10   Joe Fry Privado Maserati Maserati 4CL Maserati L4 s D
11   Cuth Harrison Privado ERA ERA B Type ERA L6 s D
12   Bob Gerard Privado ERA ERA B/C Type ERA L6 s D
14   Yves Giraud-Cabantous Automobiles Talbot-Darracq SA Talbot-Lago Talbot-Lago T26C-DA Talbot L6 D
15   Louis Rosier Ecurie Rosier Talbot-Lago Talbot-Lago T26C Talbot L6 D
16   Philippe Étancelin Privado Talbot-Lago Talbot-Lago T26C Talbot L6 D
17   Eugène Martin Automobiles Talbot-Darracq SA Talbot-Lago Talbot-Lago T26C-DA Talbot L6 D
18   Johnny Claes Écurie Belge Talbot-Lago Talbot-Lago T26C Talbot L6 D
19   Louis Chiron Officine Alfieri Maserati Maserati Maserati 4CLT-48 Maserati L4 s P
20   Toulo de Graffenried Enrico Platé Maserati Maserati 4CLT-48 Maserati L4 s P
21   B. Bira Enrico Platé Maserati Maserati 4CLT-48 Maserati L4 s P
22   Felice Bonetto Scuderia Milano Maserati Maserati 4CLT-50 Maserati Milano L4 s P
23   Joe Kelly Privado Alta Alta GP Alta L4s D
24   Geoff Crossley Privado Alta Alta GP Alta L4s D
26†   Raymond Mays Privado ERA ERA D Type ERA L6s D

† Entrada cancelada antes da carreira

Clasificación

editar

Cualificación

editar
Pos Piloto Construtor Tempo Diferenza
1 2   Giuseppe Farina Alfa Romeo 1:50.8 -
2 3   Luigi Fagioli Alfa Romeo 1:51.0 + 0.2
3 1   Juan Manuel Fangio Alfa Romeo 1:51.2 + 0.4
4 4   Reg Parnell Alfa Romeo 1:52.2 + 1.4
5 21   Príncipe Bira Maserati 1:52.6 + 1.8
6 14   Yves Giraud-Cabantous Talbot-Lago-Talbot 1:53.4 + 2.6
7 17   Eugène Martin Talbot-Lago-Talbot 1:55.4 + 4.6
8 20   Toulo de Graffenried Maserati 1:55.8 + 5.0
9 15   Louis Rosier Talbot-Lago-Talbot 1:56.0 + 5.2
10 9   Peter Walker ERA 1:56.6 + 5.8
11 19   Louis Chiron Maserati 1:56.6 + 5.8
12 8   Leslie Johnson ERA 1:57.4 + 6.6
13 12   Bob Gerard ERA 1:57.4 + 6.6
14 16   Philippe Étancelin Talbot-Lago-Talbot 1:57.8 + 7.0
15 11   Cuth Harrison ERA 1:58.4 + 7.6
16 6   David Hampshire Maserati 2:01.0 + 10.2
17 24   Geoff Crossley Alta 2:02.6 + 11.8
18 5   David Murray Maserati 2:05.6 + 14.8
19 23   Joe Kelly Alta 2:06.2 + 15.4
20 10   Joe Fry Maserati 2:07.0 + 16.2
21 18   Johnny Claes Talbot-Lago-Talbot 2:08.2 + 17.4
NP 22   Felice Bonetto Maserati - -

Carreira

editar
Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Pts
1 2   Giuseppe Farina Alfa Romeo 70 2:13:23.6 1 9
2 3   Luigi Fagioli Alfa Romeo 70 + 2.6 2 6
3 4   Reg Parnell Alfa Romeo 70 + 52.0 4 4
4 14   Yves Giraud-Cabantous Talbot-Lago-Talbot 68 + 2 voltas 6 3
5 15   Louis Rosier Talbot-Lago-Talbot 68 + 2 voltas 9 2
6 12   Bob Gerard ERA 67 + 3 voltas 13  
7 11   Cuth Harrison ERA 67 + 3 voltas 15  
8 16   Philippe Étancelin Talbot-Lago-Talbot 65 + 5 voltas 14  
9 6   David Hampshire Maserati 64 + 6 voltas 16  
10 10   Joe Fry
  Brian Shawe Taylor
Maserati 64 + 6 voltas 20  
11 18   Johnny Claes Talbot-Lago-Talbot 64 + 6 voltas 21  
Ret 1   Juan Manuel Fangio Alfa Romeo 62 Fuga aceite 3  
NC 23   Joe Kelly Alta 57 Non clasificado 19  
Ret 21   Prince Bira Maserati 49 Sen combustible 5  
Ret 5   David Murray Maserati 44 Motor 18  
Ret 24   Geoff Crossley Alta 43 Transmisión 17  
Ret 20   Toulo de Graffenried Maserati 36 Motor 8  
Ret 19   Louis Chiron Maserati 26 Embrague 11  
Ret 17   Eugène Martin Talbot-Lago-Talbot 8 Presión aceite 7  
Ret 9   Peter Walker
  Tony Rolt
ERA 5 Caixa cambio 10  
Ret 8   Leslie Johnson ERA 2 Compresor 12  

Voltas rápidas en carreira

editar
Pos Piloto Construtor Tempo Diferenza Volta Pts
1 2   Giuseppe Farina Alfa Romeo 1:50.6 - 2 1
2 14   Yves Giraud-Cabantous Talbot-Lago-Talbot 1:53.4 + 2.8 41  
3 15   Louis Rosier Talbot-Lago-Talbot 1:55.4 + 4.8 10  
4 16   Philippe Étancelin Talbot-Lago-Talbot 1:57.4 + 6.8 31  
5 18   Johnny Claes Talbot-Lago-Talbot 2:08.8 + 18.2 29  

Posicións despois da carreira

editar
Pos Piloto Puntos
1   Giuseppe Farina 9
2   Luigi Fagioli 6
3   Reg Parnell 4
4   Yves Giraud-Cabantous 3
5   Louis Rosier 2
  • Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos. Só os 4 mellores resultados contan para o campionato.

Ligazóns externas

editar


Carreira anterior:
Non
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1950
Carreira seguinte:
Gran Premio de Mónaco de 1950
Carreira anterior:
Non
Gran Premio do Reino Unido Carreira seguinte:
Gran Premio do Reino Unido de 1951

A menos que se indique o contrario, todos os resultados da carreira tomáronse de "The Official Formula 1 website". Arquivado dende o orixinal o 18 de xaneiro de 2015. Consultado o 2007-06-05.