Gran Premio de Malaisia de 2001
O Gran Premio de Malaisia de 2001 (oficialmente o III Petronas Malaysian Grand Prix) foi unha carreira de motor de Fórmula 1 celebrada o 18 de marzo de 2001 no Circuíto Internacional de Sepang preto do distrito de Sepang, Maláisia ante 75.000 espectadores. Foi a segunda carreira do Campionato Mundial de Fórmula 1 de 2001, e o terceiro Gran Premio de Malaisia. A carreira gañouna desde a pole position Michael Schumacher, pilotando para Ferrari. O seu compañeiro de equipo Rubens Barrichello quedou segundo e David Coulthard de McLaren foi terceiro.
| Detalles da carreira | ||
|---|---|---|
| Carreira 2 de 17 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 2001. | ||
 Trazado do circuíto de Sepang | ||
| Data | 18 de marzo 2001 | |
| Nome oficial | III Petronas Malaysian Grand Prix | |
| Localización | Circuíto Internacional de Sepang Sepang, Malaisia | |
| Percorrido | Percorrido permanente de carreira 5´543 km | |
| Distancia | 56 (55) voltas, 310´408 (304.865 km ) km | |
| Clima | Choiva e tormentas ao comezo, despois seco, Temperatura 32 °C | |
| Pole position | ||
| Piloto |  Michael Schumacher
|
Ferrari |
| Tempo | 1:35.220 | |
| Volta rápida | ||
| Piloto |  Mika Häkkinen
|
McLaren-Mercedes |
| Tempo | 1:40.962 na volta 48 | |
| Podio | ||
| Primeiro | Michael Schumacher
|
Ferrari |
| Segundo |  Rubens Barrichello
|
Ferrari |
| Terceiro |  David Coulthard
|
McLaren-Mercedes |
| A Galipedia ten un portal sobre: Fórmula 1 |
Despois de gañar a primeira carreira da tempada, Michael Schumacher era primeiro no Campionato do Mundo de Pilotos e o seu equipo Ferrari lideraba o Campionato do Mundo de Construtores. O Gran Premio atrasouse e reduciuse de 56 a 55 voltas porque Giancarlo Fisichella do equipo Benetton estaba fóra de posición na grella. Cando comezou, Michael Schumacher liderou as dúas primeiras voltas ata que el e Barrichello derraparon co aceite deixado polo coche British American Racing (BAR) de Olivier Panis, mentres comezaba a caer un monzón tropical. Atopáronse cunha trampa de grava e o Jordan do piloto Jarno Trulli tomou o liderado durante unha volta ata que el e varios pilotos fixeron aquaplaning debido a forte chuvia. Coulthard liderou durante 11 voltas despois dunha fase de parada en boxes para montar pneumáticos de choiva antes de que Michael Schumacher o superase na volta 16. Schumacher liderou o resto da carreira para lograr a súa segunda vitoria da tempada e a número 46 da súa carreira.
A vitoria de Michael Schumacher foi a súa sexta consecutiva dende a pole position, superando un récord que mantiveron conxuntamente os antigos campións do mundo Nigel Mansell e Alberto Ascari. O resultado deixoulle dez puntos por riba de Barrichello e Coulthard, que quedaron segundos empatados no Campionato do Mundo de Pilotos. Heinz-Harald Frentzen de Jordan pasou por riba de Nick Heidfeld de Sauber para o cuarto lugar. No Campionato do Mundo de Construtores, Ferrari ampliou aínda máis a súa vantaxe sobre McLaren, segundo clasificado, mentres que Sauber caeu ao cuarto posto por detrás de Jordan con quince carreiras restantes para a tempada.
Antecedentes editar
Tras a morte do comisario de pista Graham Beveridge, que foi golpeado no peito por unha roda do coche do piloto de British American Racing (BAR) Jacques Villeneuve no Gran Premio de Australia, os organizadores da carreira de Malaisia traballaron para protexer mellor ao persoal e pilotos en pista.
Cualificación editar
A sesión de cualificación dunha hora na tarde do sábado limitouse a cada piloto a doce voltas, sendo a orde da grella decidida pola volta rápida de cada un. Durante esta sesión, a regra do 107% estivo en vigor, o que obrigaba a que cada piloto fixera un tempo dentro do 107% da volta máis rápida para clasificarse para a carreira. As condicións meteorolóxicas eran secas, cálidas e asolladas.
Michael Schumacher completou dúas voltas cronometradas con pneumáticos novos e outras dúas con rodas dianteiras usadas, conseguiu a súa sexta pole consecutiva, cun tempo de 1 minuto 35.220 segundos. Acompañouno na primeira fila da grella o seu compañeiro de equipo Barrichello.
Aos 31 minutos da clasificación, os comisarios eliminaron todos os tempos por volta de Enrique Bernoldi porque o delegado técnico da FIA descubriu que a dimensión do alerón dianteiro do Arrows A22 e partes da súa carrozaría situadas no plano do paso eran inferiores aos respectivos 100 mm (10 cm) e 50 mm (5.0 cm) por riba do plano de referencia.
Clasificación da cualificación editar
Carreira editar
A carreira tivo lugar pola tarde a partir das 14:00 MST e ante unha multitude de 75.000 espectadores. Todos os pilotos, excepto Burti, comezaron cos pneumáticos de composto brando. Cinco minutos antes de que o pit lane fose pechado oficialmente, o coche de carreiras de Michael Schumacher sufriu unha fuga de aceite, o que o levou a conducir o Ferrari de recambio que estaba preparado para o seu compañeiro de equipo Barrichello.
Na volta de formación, o motor de Frentzen fallou debido a un erro no hardware do ordenador mentres se afastaba do seu posto de saída. Xusto antes de comezar a carreira, Fisichella estaba fóra de posición porque perdeu a súa praza de saída e quedou varado no medio da grella. Dado que as regulacións prohibían aos pilotos dar marcha atrás, isto deu lugar a unha saída abortada. Planificouse unha nova hora de saída ás 14:10 MST e a carreira reduciuse de 56 a 55 voltas nunha distancia de 304,865 km xa que os pilotos fixeron unha segunda volta de formación.
Michael Schumacher, desde a pole position, fixo unha saída rápida para manter a súa vantaxe na primeira curva. O seu compañeiro de equipo Barrichello fixo un inicio lento e caeu do segundo ao cuarto posto. Ralf Schumacher derrapou antes da primeira curva e defendeu a súa posición na curva. Iso provocou que a esquina dianteira esquerda do Ferrari de Barrichello e a traseira do Williams de Ralf Schumacher tocáranse. Schumacher trompeou 180 graos quedando na parte traseira da pista. Ao facelo, Irvine fixo medio trompo por Verstappen mentres Räikkönen conducía preto do muro da pista de boxes coaa transmisión rota. Noutro lugar, Häkkinen diminuíu a velocidade para evitar tocar a Ralf Schumacher. Caeu do cuarto ao oitavo mentres o seu compañeiro de equipo Coulthard pasou do oitavo ao cuarto tras entrar no céspede para evitar os incidentes. Verstappen pasou do posto 18 ao sexto ao final da primeira volta conducindo por dentro, xa que Ralf Schumacher caeu do terceiro ao 20 na mesma distancia. Ao final da primeira volta, Michael Schumacher lideraba ao seu compañeiro de equipo Barrichello en segundo lugar por 1,3 segundos, con Trulli a 1,8 segundos máis no terceiro posto. Unha chuvia monzónica inesperada comezou a caer na terceira volta.
Os dous Ferrari aumentaron a súa vantaxe. Pero ambos pilotos derraparon sobre unha mancha de aceite deixada por Panis e remataron na trampa de grava, volveron á pista en terceiro e sétimo lugar. Trulli tomou a vantaxe con Coulthard en segundo lugar. Ningún dos líderes fixo paradas en boxes para cambiar inmediatamente a pneumáticos de chuvia porque a metade da pista estaba seca mentres a horquilla final estaba inundada. Na cuarta volta, Montoya, Bernoldi, Heidfeld e Villeneuve caeron nunha trampa de grava e retiráronse. Os comisarios de carreira despregaron o coche de seguridade na volta aínda que varios coches, incluídos Trulli, Coulthard e Barrichello, entraron na horquilla da curva 15.
Durante o período do coche de seguridade, varios pilotos fixeron paradas en boxes para montar pneumáticos de choiva. O director técnico de Ferrari, Ross Brawn, chamou tanto a Michael Schumacher como ao seu compañeiro de equipo Barrichello para as súas primeiras paradas en boxes, Schumacher esperou detrás de Barrichello durante 1 minuto e 12 segundos porque o equipo faltáballe a roda dianteira dereita de Barrichello etiveron que sacar os restos que Barrichello tiña nos seus sidepods. O dúo xurdiu nos postos 10 e 11. A choiva deixou de caer na sétima volta aínda que había unha gran cantidade de auga estancada, o coche de seguridade permaneceu durante as seguintes tres voltas. Coulthard liderou a Frentzen e Verstappen no reinicio da volta 11.
Michael Schumacher superou a Frentzen, Ralf Schumacher e Häkkinen na 13ª volta. Achegouse a Verstappen segundo na seguinte volta aínda que Verstappen bloqueoulle o camiño dúas veces. Máis atrás, o seu compañeiro de equipo Barrichello pasou a Ralf Schumacher e Häkkinen. Na volta 15, Michael Schumacher superou a Verstappen por dentro polo segundo e comezou a achegarse máis a Coulthard ata lograr adiantalo. Barrichello superou a Verstappen e Coulthard para avanzar á segunda posición cando Michael Schumacher comezaba a afastarse cinco segundos. Nese momento parecía que Ferrari gañaría a carreira comodamente salvo un problema mecánico. Häkkinen e Ralf Schumacher foron os dous primeiros pilotos en entrar na pista de boxes e cambiar dos pneumáticos de choiva aos pneumáticos de composto seco na volta 17. Barrichello fixo a súa segunda parada catro voltas máis tarde, emerxendo cuarto.
Unha leve choiva comezou a caer de novo na volta 28 aínda que non foi o suficientemente intensa como para afectar a carreira. Michael Schumacher lideraba por 67 segundos cando fixo a súa segunda parada en boxes na volta 30 para recargar combustible para completar a carreira e un axuste do alerón dianteiro. Reincorporouse 28 segundos por diante do seu compañeiro Barrichello, segundo. Fisichella, no noveno, converteuse no último retirado da carreira sen presión de combustible. Barrichello fixo a súa última parada en boxes e quedou segundo. Verstappen entrou no pit lane por terceira vez na volta 43 para tomar combustible suficiente para completar a carreira.
A pista estaba totalmente seca na volta 47. Unha volta máis tarde, Häkkinen marcou a volta rápida da carreira, en 1 minuto 40,962 segundos. Michael Schumacher mantivo o liderado para conseguir a súa segunda vitoria de 2001 nun tempo de 1 hora, 47 minutos e 34,801 segundos, cunha media de 170,030 km/h. Tamén foi a número 46 da súa carreira, superando o récord conxunto de Nigel Mansell e Ascari de cinco vitorias seguidas desde a pole position coa súa sexta. Barrichello quedou 23.660 segundos por detrás no segundo posto e Coulthard quedou terceiro.
Clasificación da carreira editar
| Pos. | Nº | Piloto | Construtor | Voltas | Tempo/Retirada | Grella | Puntos |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 1 | Michael Schumacher
|
Ferrari | 55 | 1:47:34.801 | 1 | 10 |
| 2 | 2 | Rubens Barrichello
|
Ferrari | 55 | + 23.660 | 2 | 6 |
| 3 | 4 | David Coulthard
|
McLaren-Mercedes | 55 | + 28.555 | 8 | 4 |
| 4 | 11 | Heinz-Harald Frentzen
|
Jordan-Honda | 55 | + 46.543 | 9 | 3 |
| 5 | 5 | Ralf Schumacher
|
Williams-BMW | 55 | + 48.233 | 3 | 2 |
| 6 | 3 | Mika Häkkinen
|
McLaren-Mercedes | 55 | + 48.606 | 4 | 1 |
| 7 | 14 |  Jos Verstappen
|
Arrows-Asiatech | 55 | + 1:21.560 | 18 | |
| 8 | 12 |  Jarno Trulli
|
Jordan-Honda | 54 | + 1 volta | 5 | |
| 9 | 22 |  Jean Alesi
|
Prost-Acer | 54 | + 1 volta | 13 | |
| 10 | 19 | Luciano Burti
|
Jaguar-Cosworth | 54 | + 1 volta | 15 | |
| 11 | 8 | Jenson Button
|
Benetton-Renault | 53 | + 2 voltas | 17 | |
| 12 | 23 |  Gastón Mazzacane
|
Prost-Acer | 53 | + 2 voltas | 19 | |
| 13 | 21 |  Fernando Alonso
|
Minardi-European | 52 | + 3 voltas | 21 | |
| 14 | 20 | Tarso Marques
|
Minardi-European | 51 | + 4 voltas | 20 | |
| Ret | 7 | Giancarlo Fisichella
|
Benetton-Renault | 31 | Presión de combustible | 16 | |
| Ret | 10 |  Jacques Villeneuve
|
BAR-Honda | 3 | Trompo | 7 | |
| Ret | 16 | Nick Heidfeld
|
Sauber-Petronas | 3 | Trompo | 11 | |
| Ret | 15 | Enrique Bernoldi
|
Arrows-Asiatech | 3 | Trompo | 22 | |
| Ret | 6 |  Juan Pablo Montoya
|
Williams-BMW | 3 | Trompo | 6 | |
| Ret | 18 | Eddie Irvine
|
Jaguar-Cosworth | 3 | fuga de auga | 12 | |
| Ret | 9 | Olivier Panis
|
BAR-Honda | 1 | Motor/Trompo | 10 | |
| Ret | 17 | Kimi Räikkönen
|
Sauber-Petronas | 0 | Eixo de transmisión | 14 | |
Posicións logo da carreira editar
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.
| Carreira anterior: Gran Premio de Australia de 2001 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 2001 |
Carreira seguinte: Gran Premio do Brasil de 2001 |
| Carreira anterior: Gran Premio de Malaisia de 2000 |
Gran Premio de Malaisia | Carreira seguinte: Gran Premio de Malaisia de 2002 |
Coordenadas: 2°45′39″N 101°44′18″L / 2.76083, -101.73833
Referencias editar
- ↑ "Malaysia 2001 – Qualifications" (en inglés). StatsF1. Arquivado dende o orixinal o 14 de novembro de 2018. Consultado o 14 de novembro de 2018.
- ↑ 2,0 2,1 "2001 Malaysian Grand Prix results". ESPN. Arquivado dende o orixinal o 13 de xaneiro de 2016. Consultado o 10 de marzo de 2016.
- ↑ "2001 Malaysian Grand Prix". Formula One. Arquivado dende o orixinal o 28 de outubro de 2014. Consultado o 26 de decembro de 2015.
- ↑ 4,0 4,1 Erro no código da cita: Etiqueta
<ref>non válida; non se forneceu texto para as referencias de nomepoints - ↑ 5,0 5,1 "Malaysia 2001 – Championship". Stats F1. Arquivado dende o orixinal o 8 de xullo de 2018. Consultado o 19 de marzo de 2019.
Véxase tamén editar
| Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gran Premio de Malaisia de 2001 |