Gran Premio de Bélxica de 1992
O Gran Premio de Bélxica de 1992 foi unha carreira de coches de Fórmula Un disputada o 30 de agosto de 1992, no Circuíto de Spa-Francorchamps. A carreira, disputada sobre 44 voltas no circuíto de sete quilómetros para unha carreira de distancia de 305 quilómetros, foi a duodécima rolda da tempada de 1992, o 50º Gran Premio de Bélxica, o 38ª que se celebrou en Spa-Francorchamps.
| Nome oficial | L Grand Prix de Belgique  |
|---|---|
| Tipo | Gran Premio de Bélxica |
| Deporte | automobilismo |
| Parte de | Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1992 |
| Distancia do evento | 44 |
| Localización e Datas | |
| Localización | Circuíto de Spa-Francorchamps (Provincia de Liexa) 50°26′14″N 5°58′17″L / 50.437222222222, 5.9713888888889 |
| Lonxitude | 7,003 km |
| País | Bélxica |
| Data | 30 de agosto de 1992 |
| Competición | |
| Primeiro posto | Michael Schumacher |
| Pole position | Nigel Mansell |
| Volta máis rápida | Michael Schumacher |
A carreira gañouna Michael Schumacher co Benetton, a primeira do seu récord de 91 vitorias e a primeira dun piloto alemán desde Jochen Mass no Gran Premio de España de 1975 dezasete anos antes. O triunfo do Benetton B192 tamén marca a última vitoria na F1 dun coche cunha caixa de cambios manual H-Pattern. Segundo e terceiro foron os pilotos de Williams Nigel Mansell (quen sobreviviu a unha colisión con Jean Alesi na primeira curva) e Riccardo Patrese, aseguraron para o equipo o seu primeiro título de Construtor desde 1987.
Terminaron dezaoito autos, o maior número de finalistas da tempada, aínda que Érik Comas lesionouse nun choque durante a práctica e non comezou. Ao pasar xunto ao automóbil accidentado Ayrton Senna detívose na pista para axudar a Comas e evitou un incendio cortando o motor. Comas quedara inconsciente pero recuperouse rapidamente. Emanuele Naspetti fixo o seu debut no Gran Premio para o equipo March. Por primeira vez na tempada de 1992 non se celbrou a precualificación, despois de que Brabham non se presentara, poñendo fin aos 30 anos de historia do equipo.
Carreira
editarDurante a carreira, Senna mostrou un forte ritmo nas primeiras voltas. Con todo, apostou a que a choiva deteríase e, polo tanto, non necesitaría cambiar a pneumáticos para choiva. Esta estratexia fallou, tivo que entrar a boxes para cambiar os seus pneumáticos, o que o deixou en duodécimo lugar e necesitou o posteriormente famoso movemento de adiantamento ao Lotus de Mika Häkkinen desde o exterior para ser quinto na volta 43 (xusto cando Michael Schumacher comezaba a súa última volta).
Johnny Herbert retirouse no seu Lotus do oitavo lugar debido a un problema no motor só 10 segundos antes de que Michael Schumacher cruzase a liña para a primeira vitoria da súa carreira. Herbert clasificouse no décimo terceiro lugar.
Esta carreira foi a 500º saída da Scuderia Ferrari nunha carreira do Campionato Mundial como equipo.[1]
Clasificación
editarCualificación
editar| Pos | Nº | Piloto | Construtor | Q1 | Q2 | Diferenza | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 5 |  Nigel Mansell
|
Williams-Renault | 1:50.545 | 2:07.693 | — | |
| 2 | 1 |  Ayrton Senna
|
McLaren-Honda | 1:52.743 | 2:14.983 | +2.198 | |
| 3 | 19 |  Michael Schumacher
|
Benetton-Ford | 1:53.221 | 2:11.770 | +2.676 | |
| 4 | 6 |  Riccardo Patrese
|
Williams-Renault | 1:53.557 | — | +3.012 | |
| 5 | 27 |  Jean Alesi
|
Ferrari | 1:54.438 | 2:11.360 | +3.893 | |
| 6 | 2 |  Gerhard Berger
|
McLaren-Honda | 1:54.642 | — | +4.097 | |
| 7 | 25 |  Thierry Boutsen
|
Ligier-Renault | 1:54.654 | 2:12.153 | +4.109 | |
| 8 | 11 |  Mika Häkkinen
|
Lotus-Ford | 1:54.812 | 2:15.987 | +4.267 | |
| 9 | 20 | Martin Brundle
|
Benetton-Ford | 1:54.973 | 2:12.619 | +4.428 | |
| 10 | 12 | Johnny Herbert
|
Lotus-Ford | 1:55.027 | 2:16.726 | +4.482 | |
| 11 | 15 | Gabriele Tarquini
|
Fondmetal-Ford | 1:55.965 | — | +5.420 | |
| 12 | 28 | Ivan Capelli
|
Ferrari | 1:56.075 | 2:15.529 | +5.530 | |
| 13 | 4 | Andrea de Cesaris
|
Tyrrell-Ilmor | 1:56.111 | 2:11.341 | +5.566 | |
| 14 | 9 | Michele Alboreto
|
Footwork-Mugen-Honda | 1:56.282 | 2:14.734 | +5.737 | |
| 15 | 14 | Eric van de Poele
|
Fondmetal-Ford | 1:56.674 | — | +6.129 | |
| 16 | 21 | JJ Lehto
|
Dallara-Ferrari | 1:56.809 | 2:12.232 | +6.264 | |
| 17 | 32 | Stefano Modena
|
Jordan-Yamaha | 1:56.889 | 2:14.037 | +6.344 | |
| 18 | 16 | Karl Wendlinger
|
March-Ilmor | 1:57.039 | 2:14.765 | +6.494 | |
| 19 | 22 | Pierluigi Martini
|
Dallara-Ferrari | 1:57.267 | — | +6.722 | |
| 20 | 29 | Bertrand Gachot
|
Larrousse-Lamborghini | 1:57.330 | 2:13.415 | +6.785 | |
| 21 | 17 | Emanuele Naspetti
|
March-Ilmor | 1:57.794 | 2:16.618 | +7.249 | |
| 22 | 3 | Olivier Grouillard
|
Tyrrell-Ilmor | 1:57.818 | 2:13.612 | +7.273 | |
| 23 | 24 | Gianni Morbidelli
|
Minardi-Lamborghini | 1:58.126 | 2:23.090 | +7.581 | |
| 24 | 33 | Maurício Gugelmin
|
Jordan-Yamaha | 1:58.499 | 2:15.268 | +7.954 | |
| 25 | 10 |  Aguri Suzuki
|
Footwork-Mugen-Honda | 1:58.826 | 2:14.711 | +8.281 | |
| 26 | 30 | Ukyo Katayama
|
Larrousse-Lamborghini | 1:59.383 | 2:19.247 | +8.838 | |
| 27 | 23 | Christian Fittipaldi
|
Minardi-Lamborghini | 1:59.626 | — | +9.081 | |
| 28 | 34 | Roberto Moreno
|
Andrea Moda-Judd | 2:05.096 | 2:24.830 | +14.551 | |
| 29 | 35 | Perry McCarthy
|
Andrea Moda-Judd | 2:15.050 | — | +24.505 | |
| 30 | 26 | Érik Comas
|
Ligier-Renault | — | — | — | |
| Fonte:[2][3][4] | |||||||
Carreira
editarPosicións logo da carreira
editar- Texto en negra indica Campión Mundial.
|
|
- Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.
Notas
editar- ↑ A participación dun Ferrari privado no Gran Premio de Francia de 1950, que a miúdo se conta incorrectamente para as súas carreiras como equipo (a diferenza de como fabricante) non conta para as participacións como equipo.
- ↑ "Belgian Grand Prix – QUALIFYING 1". formula1.com. Consultado o 13 de setembro de 2017.
- ↑ "Belgian Grand Prix – QUALIFYING 2". formula1.com. Consultado o 13 de setembro de 2017.
- ↑ "Belgian Grand Prix – OVERALL QUALIFYING". formula1.com. Consultado o 13 de setembro de 2017.
- ↑ "1992 Belgian Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 3 de novembro de 2014. Consultado o 23 de decembro de 2015.
- Henry, Alan (1992). AUTOCOURSE 1992–93. Hazleton Publishing. ISBN 0-905138-96-1.
Ligazóns externas
editar| Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gran Premio de Bélxica de 1992 |
| Carreira anterior: Gran Premio de Hungría de 1992 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1992 |
Carreira seguinte: Gran Premio de Italia de 1992 |
| Carreira anterior: Gran Premio de Bélxica de 1991 |
Gran Premio de Bélxica | Carreira seguinte: Gran Premio de Bélxica de 1993 |