Gran Premio de Bélxica de 1991

O Gran Premio de Bélxica de 1991 foi unha carreira de coches de Fórmula Un disputada o 25 de agosto de 1991, no Circuíto de Spa-Francorchamps. A carreira, disputada sobre 44 voltas no circuíto de sete quilómetros para unha carreira de distancia de 305 quilómetros, foi a undécima rolda da tempada de 1991, o 49º Gran Premio de Bélxica, o 37ª que se celebrou en Spa-Francorchamps e a carreira de debut do futuro campión mundial Michael Schumacher.

Modelo:Competición deportivaGran Premio de Bélxica de 1991
Imaxe
Nome oficialXL Grand Prix de Belgique Editar o valor en Wikidata
TipoGran Premio de Bélxica Editar o valor en Wikidata
Deporteautomobilismo Editar o valor en Wikidata
Parte deCampionato Mundial de Fórmula 1 de 1991 Editar o valor en Wikidata
Distancia do evento44 Editar o valor en Wikidata
Localización  e  Datas
LocalizaciónCircuíto de Spa-Francorchamps (Provincia de Liexa) 50°26′14″N 5°58′17″L / 50.437222222222, 5.9713888888889 Editar o valor en Wikidata
Lonxitude7,003 km Editar o valor en Wikidata
PaísBélxica Editar o valor en Wikidata
Data25 de agosto de 1991 Editar o valor en Wikidata
Competición
Primeiro postoAyrton Senna Editar o valor en Wikidata
Pole positionAyrton Senna Editar o valor en Wikidata
Volta máis rápidaRoberto Moreno Editar o valor en Wikidata

Pre-carreira

editar

O equipo Jordan dominou os titulares antes do Gran Premio de Bélxica. O piloto Bertrand Gachot estaba nunha cárcere inglés como resultado dun altercado cun taxista londiniense, polo que o equipo decidiu substituílo polo novo piloto alemán Michael Schumacher. Por outra banda Johnny Herbert regresou a Lotus logo de perderse as dúas carreiras anteriores debido aos compromisos de Fórmula 3000 no Xapón.

Honda chegara a Spa con motores actualizados para McLaren, o equipo tiña a esperanza de recuperar a iniciativa ao seu favor.

Cualificación

editar

Ayrton Senna foi o máis rápido a maior parte da fin de semana e logrou a pole position, pero Ferrari pisánballe os talóns. Alain Prost cualificou terceiro, mentres que Jean Alesi establecera os primeiros e segundos sectores máis rápidos só para atopar tráfico ao final da volta, o que resultou nun sexto lugar, que se elevaría a quinto. Riccardo Patrese orixinalmente cualificara segundo, pero logo da cualificación do sábado o seu auto non tiña marcha atrás, e segundo as normas de seguridade e os tempos do sábado de Patrese elimináronse, tivo que comezar decepcionantemente décimo setimo na grella. A desgraza de Patrese ascendeu a Prost á segunda posición, con Nigel Mansell, terceiro, Gerhard Berger, cuarto, Alesi, quinto e Nelson Zirpe, sexto, mentres que a sensación da cualificación, Schumacher, fixo un sétimo posto incrible na súa primeira actuación nun Gran Premio. O top ten completouse con Roberto Moreno no segundo Benetton, Pierluigi Martini nun Minardi e o sempre impresionante Stefano Modena nun Tyrrell.

Carreira

editar

Ao principio tanto Senna como Prost escapáronse sen problemas e o brasileiro liderou na primeira curva. Mansell foi terceiro seguido por Berger, Piquet e Schumacher. Con todo, a sorte do alemán secaríase xusto logo de Eau Rouge cando o seu embrague fallou. Na fronte, Senna seguiu liderando, pero o día de Prost terminou na volta tres cando o seu Ferrari incendiouse, deixando a Mansell segundo. O inglés decidido seguiu a Senna e os dous loitaron volta tras volta ata que Senna entrou a cambiar pneumáticos novos na volta 15. A parada foi mala e cando Mansell entrou dúas voltas máis adiante, puido saír adiante de Senna, pero xusto detrás Berger que aínda non parara. Estas paradas deixaron a Piquet á dianteira durante unha volta antes de facer a súa parada.

Mansell achegouse rapidamente a Berger e logrou pasalo en Les Fagnes. Cando Berger detívose unha volta máis tarde tivo problemas e logo trompeou na saída de boxes e regresou xusto diante de Modena, case causando un grave accidente. A gran vantaxe de Mansell non duraría, na volta 22 o seu auto detívose, sucumbindo a problemas electrónicos.

 
Ayrton Senna durante a carreira en Spa-Francorchamps o 25 de agosto de 1991.

A desgraza de Mansell foi o xúbilo de Alesi cando o mozo francés tomou a dianteira con Senna acercándose. Senna continuou pechando a diferenza ata que tivo un pequeno problema e perdeu dez segundos, poñéndoo nas garras do Benetton de Piquet. Á batalla de Piquet-Senna pronto se uniron Patrese e de Cesaris, que estiveran batallando pola cuarta posición. Senna lideraba o cuarteto, pero non puido afastarse porque sufría problemas coa caixa de cambios. Alesi planeara facer toda a carreira sen parar e a súa estratexia víase moi ben ata a volta 30 cando o seu motor morreu. Isto deixou a Senna por diante de Piquet, de Cesaris e Patrese, quen se saíron da pista tratando de pasar a Piquet.

Na volta 31 de Cesaris logrou frear a Piquet en Les Combes e víase ben para o primeiro podio de Jordan no segundo lugar. Mentres tanto, Patrese tamén superou a Piquet e partiu despois do Jordan. Nas últimas voltas, Berger superou a Piquet e logo pasou a terceira posición cando Patrese comezou a sufrir problemas coa caixa de cambios. A carreira de De Cesaris terminou a só a tres voltas do final cando o seu motor explotou, promovendo a Berger á segunda posición e Piquet á terceira. Na dianteira, Senna chegou renqueando ao seu segundo triunfo consecutivo malia os serios problemas coa caixa de cambios. Moreno foi cuarto, seguido por Patrese e Mark Blundell, quen anotou o primeiro punto do ano de Brabham (tamén o mellor resultado do equipo desde que Stefano Modena terminara quinto nun BT58 motorizado por Judd no Gran Premio dos Estados Unidos de 1990) O equipo Fondmetal e o seu piloto Olivier Grouillard marcaron o seu primeiro final de 1991.

Clasificación

editar

Cualificación Previa

editar
Pos Piloto Construtor Tempo diferenza
1 7   Martin Brundle Brabham-Yamaha 1:54.929
2 8   Mark Blundell Brabham-Yamaha 1:56.446 +1.517
3 14   Olivier Grouillard Fondmetal-Ford 1:58.447 +3.518
4 10   Alex Caffi Footwork-Ford 1:59.460 +4.531
5 9   Michele Alboreto Footwork-Ford 1:59.910 +4.981
6 17   Gabriele Tarquini AGS-Ford 1:59.972 +5.043
7 31   Pedro Chaves Coloni-Ford 2:01.921 +6.992
8 18   Fabrizio Barbazza AGS-Ford 2:03.766 +8.837

Cualificación

editar
Pos Piloto Construtor Q1 Q2 Diferenza
1 1   Ayrton Senna McLaren-Honda 1:49.100 1:47.811
2 27   Alain Prost Ferrari 1:51.369 1:48.821 +1.010
3 5   Nigel Mansell Williams-Renault 1:50.666 1:48.828 +1.017
4 2   Gerhard Berger McLaren-Honda 1:49.485 12:29.200 +1.674
5 28   Jean Alesi Ferrari 1:51.832 1:49.974 +2.163
6 20   Nelson Piquet Benetton-Ford 1:53.371 1:50.540 +2.729
7 32   Michael Schumacher Jordan-Ford 1:53.290 1:51.212 +3.401
8 19   Roberto Moreno Benetton-Ford 1:53.664 1:51.283 +3.472
9 23   Pierluigi Martini Minardi-Ferrari 1:53.460 1:51.299 +3.488
10 4   Stefano Modena Tyrrell-Honda 1:52.899 1:51.307 +3.496
11 33   Andrea de Cesaris Jordan-Ford 1:54.186 1:51.986 +4.175
12 16   Ivan Capelli Leyton House-Ilmor 1:53.603 1:52.113 +4.302
13 8   Mark Blundell Brabham-Yamaha 1:54.814 1:52.377 +4.566
14 22   JJ Lehto Dallara-Judd 1:54.211 1:52.417 +4.606
15 15   Maurício Gugelmin Leyton House-Ilmor 1:56.027 1:52.623 +4.812
16 7   Martin Brundle Brabham-Yamaha 1:54.921 1:52.626 +4.815
17 6   Riccardo Patrese Williams-Renault 1:52.646 +4.835
18 25   Thierry Boutsen Ligier-Lamborghini 1:54.446 1:52.709 +4.898
19 24   Gianni Morbidelli Minardi-Ferrari 1:57.232 1:52.896 +5.085
20 29   Éric Bernard Lola-Ford 1:55.679 1:53.309 +5.498
21 12   Johnny Herbert Lotus-Judd 1:55.523 1:53.361 +5.550
22 3   Satoru Nakajima Tyrrell-Honda 1:55.874 1:53.494 +5.683
23 14   Olivier Grouillard Fondmetal-Ford 1:55.945 1:53.628 +5.817
24 11   Mika Häkkinen Lotus-Judd 1:55.483 1:53.799 +5.988
25 21   Emanuele Pirro Dallara-Judd 1:56.131 1:53.839 +6.028
26 26   Érik Comas Ligier-Lamborghini 1:56.218 1:53.847 +6.036
27 30   Aguri Suzuki Lola-Ford 1:56.594 1:53.869 +6.058
28 34   Nicola Larini Lambo-Lamborghini 1:56.561 1:54.781 +6.970
29 10   Alex Caffi Footwork-Ford 1:57.556 1:57.338 +9.527
30 35   Eric van de Poele Lambo-Lamborghini 35:03.624 1:57.746 +9.935

Carreira

editar
Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 1   Ayrton Senna McLaren-Honda 44 1:27:17.669 1 10
2 2   Gerhard Berger McLaren-Honda 44 + 1.901 4 6
3 20   Nelson Piquet Benetton-Ford 44 + 32.176 6 4
4 19   Roberto Moreno Benetton-Ford 44 + 37.310 8 3
5 6   Riccardo Patrese Williams-Renault 44 + 57.187 17 2
6 8   Mark Blundell Brabham-Yamaha 44 + 1:40.035 13 1
7 12   Johnny Herbert Lotus-Judd 44 + 1:44.599 21
8 21   Emanuele Pirro Dallara-Judd 43 + 1 volta 25
9 7   Martin Brundle Brabham-Yamaha 43 + 1 volta 16
10 14   Olivier Grouillard Fondmetal-Ford 43 + 1 volta 23
11 25   Thierry Boutsen Ligier-Lamborghini 43 + 1 volta 18
12 23   Pierluigi Martini Minardi-Ferrari 42 Caixa de cambios 9
13 33   Andrea de Cesaris Jordan-Ford 41 Motor 11
Ret 4   Stefano Modena Tyrrell-Honda 33 Fuga aceite 10
Ret 22   JJ Lehto Dallara-Judd 33 Presión aceite 14
Ret 28   Jean Alesi Ferrari 30 Motor 5
Ret 24   Gianni Morbidelli Minardi-Ferrari 29 Caixa de cambios 19
Ret 11   Mika Häkkinen Lotus-Judd 25 Motor 24
Ret 26   Érik Comas Ligier-Lamborghini 25 Motor 26
Ret 5   Nigel Mansell Williams-Renault 22 Eléctrico 3
Ret 29   Éric Bernard Lola-Ford 21 Caixa de cambios 20
Ret 16   Ivan Capelli Leyton House-Ilmor 13 Motor 12
Ret 3   Satoru Nakajima Tyrrell-Honda 7 Trompo 22
Ret 27   Alain Prost Ferrari 2 Fuga combustible 2
Ret 15   Maurício Gugelmin Leyton House-Ilmor 1 Motor 15
Ret 32   Michael Schumacher Jordan-Ford 0 Embrague 7
NSC 30   Aguri Suzuki Lola-Ford
NSC 34   Nicola Larini Lambo-Lamborghini
NSC 10   Alex Caffi Footwork-Ford
NSC 35   Eric van de Poele Lambo-Lamborghini
NSCP 9   Michele Alboreto Footwork-Ford
NSCP 17   Gabriele Tarquini AGS-Ford
NSCP 31   Pedro Chaves Coloni-Ford
NSCP 18   Fabrizio Barbazza AGS-Ford
Fonte:[1]

Posicións logo da carreira

editar
  • Texto en negra indica quen aínda ten unha oportunidade teórica de converterse en Campión do Mundo.
  • Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.
  1. "1991 Belgian Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 3 de novembro de 2014. Consultado o 23 de decembro de 2015. 

Ligazóns externas

editar


Carreira anterior:
Gran Premio de Hungría de 1991
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1991
Carreira seguinte:
Gran Premio de Italia 1991
Carreira anterior:
Gran Premio de Bélxica de 1990
Gran Premio de Bélxica Carreira seguinte:
Gran Premio de Bélxica de 1992